Geenstijl

Afgelopen week zag ik ergens op twitter weer wat voorbij komen waar mijn nekharen recht van overeind gingen staan. Naar mijn bescheiden mening is dit dan ook precies wat er mis is met onze maatschappij. Alles wordt kapotstuk geregeld en er is nergens meer sprake van een stukje menselijkheid of rekening houden met een jas op maat. Alles moet tot op detail langs de meetlat van de standaard confectiematen.

Nu maak ik mij als moeder van een negenjarige al langer druk om het huidige onderwijsklimaat in Nederland (grote klassen, gestresste juffen, gebrek aan leerkrachten en extra ongeplande vrije dagen), maar het kan gewoon nog bekrompener. Jaren geleden werd het bijzonder onderwijs zo ver als dat mogelijk was uitgekleed en afgeschaft. Alleen de allergrootste uitzonderingen krijgen bijzonder onderwijs, maar voor de rest wordt van elke school onderwijs op maat verwacht. Kijk wat een kind nodig heeft, geef het een naam, verbind daar een bedrag aan en regel het maar. Of je er nu personeel voor hebt of niet. Nu zijn er natuurlijk altijd kinderen die om de een of andere reden niet gedijen in een klassikale omgeving. Vroeger had je dan nog de mogelijkheid tot het volgen van thuisonderwijs, maar dat kan en mag al een aantal jaar niet meer. Natuurlijk kunnen kinderen beter onder leeftijdsgenootjes zijn om ook van elkaar te kunnen leren in plaats van alleen van je ouders en thuisjuf, maar niet elk kind is daarvoor in de wieg gelegd.

Een zorgboerderij in Deventer zag dat het met een aantal kinderen niet goed ging op school en regelde alternatief passend onderwijs op de boerderij. Het thuis van sommige van deze kinderen. Enkelen halen op deze manier diploma's die ze op een 'gewone' school voor bijzonder onderwijs nooit gehaald zouden hebben en zelfs niet-leerplichtige kinderen worden speels meegenomen in de lessen en bloeien helemaal op. Maar dat mag nu niet meer. Iedereen naar school, naar huis of naar dagbesteding, maar een zorgboederij is geen onderwijsinstelling, dus mag er geen onderwijs gegeven worden, dus dikke pech. Een hele zooi paarse broeken heeft dat in al hun wijsheid besloten, maar of het beter is voor die kinderen? Dat doet er niet toe.   

We moeten de regels volgen, ongeacht de gevolgen. Maar wat is er nu belangrijker? Dat de kinderen overal in het land die toch al bijzondere aandacht genieten en verdienen netjes in de pas van de regels lopen of dat ze op basis van hun wensen, dromen en capaciteiten diploma's halen, gelukkig zijn en toch nog iets van hun leven kunnen maken? Want zo zwart-wit is die keuze vaak. Elke ouder (een enkele uitzondering natuurlijk daargelaten) wil zijn of haar kind gelukkig zien, ook op school. Hoe frustrerend is het dan dat er dappere mensen zijn geweest, overal in het land, die alternatief onderwijs hebben geregeld voor de kinderen die dat nodig hebben en dan vervolgens, ondanks de positieve resultaten, de onderwijsdeuren moeten sluiten en de kinderen af moeten nemen wat hen beter maakt?

Echt, hoe stompzinnig en bekrompen kunnen we zijn met zn allen. Befehl ist befehl, regel is regel. En dan niet omdat het beter is, maar omdat we dat zo willen. Sorry, maar ik kan het dan niet laten om even een paar weken terug te gaan in de tijd en te denken aan de rechters die een verkrachtende asieleiser minder zwaar bestraften, omdat hij anders zijn verblijfsstatus kwijt zou kunnen raken.

Terwijl de regels toch heel duidelijk zeggen dat als je over de schreef gaat, je je recht verliest hier te mogen blijven. Waarom kunnen er voor kwaadwillende criminelen wel regels aangepast worden en niet voor onschuldige bijzondere kinderen? Draai het liever om. Trap die verkrachter alsnog het land uit en laat die kinderen lekker onderwijs volgen van hun favoriete juf (of meester) op hun geliefde zorgboederij. En niet alleen in Deventer, maar overal graag.