Geenstijl

Over woorden, die ertoe doen

Fijne Jodenjacht voor iedereen die het viert, en dat blijken er, getuige het feit dat de volstrekt krankzinnige gebeurtenissen van een jaar geleden in de media en andere gegoede kringen 'De Maccabirellen' zijn gaan heten, nogal veel. Vooropgesteld: er waren ontegenzeggelijk Maccabirellen. Maccabi Tel Aviv is een vrij succesvolle voetbalclub uit een grote stad met een serieuze achterban en dus ook een fanatieke harde kern. Daar zit natuurlijk gajes tussen, zoals je het ook aantreft bij Ajax, Feyenoord, FC Utrecht en zelfs een provincieclub als De Graafschap. Spelen zij een Europese uitwedstrijd dan wordt er: gesloopt, gevochten, en allerlei tamelijk onsmakelijke troep gescandeerd (denk bij Ajax bijvoorbeeld aan "Bommen op Rotterdam", en bij Feyenoord of Utrecht aan "Hamas, hamas, Joden aan het gas"). Soortgelijke taferelen waren er ook in Amsterdam, soortgelijke taferelen zijn er namelijk vrijwel altijd in Amsterdam als er een buitenlandse club langskomt (zie ook Galatasaray eerder deze week). 

Allemaal heel vervelend, maar toch net even iets minder vervelend en opzienbarend dan de Jodenjacht die tegelijkertijd plaatsvond. Wij noemen dat een Jodenjacht, omdat de Jodenjagers die op Jodenjacht gingen, daar zelf glashelder over waren: wij gaan op Jodenjacht. Los van elkaar constateerden later ook het OM, NRC en de Telegraaf: er was sprake van een Jodenjacht.

"Ik snap heel goed dat dit herinneringen aan een pogrom terugbrengt," reageerde Halsema in eerste instantie, en ze had natuurlijk: volkomen gelijk, al is ze inmiddels zelf op haar woorden teruggekomen om tere zieltjes van Amsterdamse idealisten en buitenwijkbewoners tegemoet te treden. Dat is het leuke aan het postmodernisme: als je het maar lang genoeg doorfokt maakt het eigenlijk geen zier meer uit wat er gebeurd is. Als het dan eruitziet als een pogrom, zwemt als een pogrom en kwaakt als een pogrom, dan is het hoogstwaarschijnlijk een Arabierenjacht. En nee, het is geen verzachtende omstandigheid dat de knapen in kwestie het verschil tussen Joden en zionisten niet kenden - sterker, veronderstellen dat iemand een Zionist is en hem daarom mishandelen terwijl je "Kankerjood" roept, is dus eigenlijk vrij flagrant, eh, antisemitisme. 

Het zou heel goed mogelijk moeten zijn om grote zorgen te koesteren over de militaire strategie van de regering van Netanyahu, én tegelijkertijd te erkennen dat er vorig jaar in de hoofdstad op Joden werd gejaagd. Dat het dat niet is, zegt vooral veel over de mensen die zich van het vrolijke eufemisme 'Maccabirellen' bedienen.