Geenstijl

Traditie! Het jaaroverzicht als kerstverhaal, leuk om voor te lezen tussen de gangen door! Hier 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022 & 2023

Dit is het KERSTVERHAAL. Heel lang geleden, om precies te zijn na 22 november 2023, leefden een paar mensen die heel veel van elkaar hielden. Ze heetten Geert en Pieter. God wat waren ze gelukkig met elkaar. Ze waren nóg gelukkiger toen bleek dat ze samen een extraparlementair kabinet zouden krijgen, en dat de baas een bijzonder kind zou zijn. Een kind dat polarisatie ging brengen aan de mensen. Dat hadden Geert en Pieter niet zelf bedacht: een engel genaamd Richard van Zwol had het ze verteld! De boodschapper van God! Hij het ook verteld dat ze het kindje Dick Schoof moesten noemen.

Op een dag hoorden Geert en Pieter dat ze moesten opflikkeren van X richting Bluesky, want daar zitten alle interessante figuren met een heel goede mening. Dat werd ze gezegd door allemaal extreem belangrijke instituten, zoals Werder Bremen, de politieke natte onderbroek Volt en de buurtkrant Het Parool. Pieter raakte helemaal in de stress, hij was zwanger van het kabinet-Schoof. Ik kan nú toch niet opflikkeren naar Bluesky? Op een dag zei Pieter: "Wat nou als we gewoon op X blijven?" Nou dat had hij geweten. "Vieze vuile racist! Vuile fascist", schreeuwden hordes UvA-meisjes, die 's avonds weer heel dure en gore natuurwijn gingen sloeberen in een tent met industriële look doch vintage meubelen. "Wat houden we veel van de wereld, en wat houden we van Palestijnen, en wat is er sprake van genocide", jammerde Fenna-Lena, Sustainability Coordinator en Climate Officer (€ 7.300 bruto) bij een groot merk voor chocoladerepen. Pieter nam van de weeromstuit een video op. "Jongens, er is iets heel ergs gebeurd. (...) Nu zal ik wel de rest van mijn leven wel de bak in gaan." Pieter moest er even tussenuit. Geert communiceerde dat in een bericht op X en hij sloot af met: "Nou dan zijn jullie even op de hoogte. Hoe of wat."

Die avond telde Geert hoeveel geld hij nog had voor de reis. Dat was maar weinig, maar het was geen probleem, want hij ging bezuinigen op de NPO. Hup, NPO3 weg, hup 3FM weg, iedereen leefde nog lang en gelukkig en iedereen had meer geld. De volgende ochtend stond Geert vroeg op om een elektrische auto te zoeken om op te flikkeren naar Bluesky. Helaas, het stroomnet was overbelast. Omdat de simpele reis met de trein 2 dagen en € 900 zou kosten, en ze tijdens die reis bedolven zouden worden onder kinderpis, klodders mayonaise en ongesteldheid van andere reizigers, besloten ze met een ezel op te flikkeren naar Bluesky. De naam van de ezel was Yesilgöz. De reis naar Bluesky duurde DAGEN omdat ze aan iedereen 10x moesten laten weten dát ze zouden gaan - dat is namelijk heel stoer en ruig. "We gaan nu echt hoor", zei Pieter. "WIJ GAAN! WE GAAN NAAR BLUESKY!", schreeuwde Geert. "Horen jullie ons wel?", vroeg Pieter. "We gaan echt hoor!", aldus Geert.

Tijdens de reis naar Bluesky kon Pieter mooi sport kijken op zijn pieper van Hezbollah. Dat deed hij via Starlink - alleen had hij in de krant gelezen dat hij zich nu schuldig maakt aan het drogeren en verkrachten van kinderen omdat hij een product van Musk gebruikt. Welja, er was toch sport op televisie? Worthy de Jong gooide een driepunter erin, Femke Bol rende naar goud en Nederland werd uitgeschakeld door Engeland.

"Ik denk dat het gaat gebeuren", schreeuwde Pieter op een gegeven moment. Kut kut we moeten ergens bevallen van ons kabinet! P. Diddy zei: "Daar, in die oude stal is plek." Die stal heette het Catshuis. Het duurde alleen een paar uur om te komen omdat Snorlax de weg had geblokkeerd, samen met vier andere bloedzuigers van XR. Snorlax had last van haar hart, Truus moest op tijd weg voor de bridge, Jantien had een dag later een heupoperatie, Marjon had een lekkende Tena Lady en geen reserve bij zich en dan was er nog een of andere idioot van GroenLinks die we niet kennen. Geert legde Pieter op een matras van Matt Sleeps. De ezel mocht naar binnen, en de os kwam er ook bij. De os heette Caroline. 

"En die nacht gebeurde het. In de oude stal genaamd Het Catshuis werd het kabinetje geboren. Pieter wikkelde het in een paar ambtelijke stukken. Geert vulde een boekenkast met korans en Pieter legde het kindje er voorzichtig in. Zo lag het lekker warm en zacht. Daarna ging Geert naast Pieter zitten. Hij sloeg zijn arm om hem heen. Samen met ezel Yesilgöz en os Caroline keken ze naar dat kleine mensje. Allemaal hadden ze tranen van geluk in hun ogen. Zoiets moois hadden ze nog nooit gezien. En ze noemden hun kindje Dick Schoof, zoals de engel gezegd had."

Buiten probeerden burgemeesters de antisemieten weg te houden bij hun joden. Ze moesten wolfwerende hekken installeren, maar over antisemietwerende hekken hadden ze niks gehoord. Dat hebben ze geweten! Hun joden werden opgejaagd, achternagezeten, in het water gekukeld en om hun paspoort gevraagd. "Tsja, toch een beetje hun eigen schuld", zeiden de burgemeesters echter na afloop. De antisemitische jodenjagers lurkten in het buurthuis tevreden aan hun waterpijp: zo kunnen ze zonder vrees en onbekommerd op joden jagen, want de NOS en de Volkskrant maken het volk toch wel wijs dat het de schuld van de joden is! Fenna-Lena was het er helemaal mee eens. Boven de pogrom verscheen een engel, genaamd Joost. Hij zong over een ster, maar werd helaas gediskwalificeerd.

De ster, met de naam Trump, verscheen boven Het Catshuis. "Aha daar moeten we zijn", zeiden drie wijzen uit het oosten, Nora Achahbar, Reinette Klever en Vicky Maijer, die de puntjes op de i van haar scriptie van internet haalde. De wijzen gingen logischerwijs naar Mark Rutte. "Heb jij weer gevreeën ouwe viezerik?", vroegen ze aan Rutte, die verdrietig naar Het Catshuis wees. "Daar moet je zijn huuu huuu." En zo geschiedde. De deur werd opengeblazen met een Cobra en de wijzen knielden voor het matras van Matt Sleeps neer. Ze wisten het zeker: dit was het kind van God! Dit was Dick Schoof! Ze feliciteerden Geert en Pieter en stelden zich beschikbaar voor het kabinet. Het werd een grote puinzooi, maar ze waren blij dat ze het hadden meegemaakt.

Einde & groeten aan je schoonmoeder