Geenstijl

HET. Is. Vrij. Dag.

U bent hier natuurlijk zoals iedere vrijdag voor de gedichten en de bloedgezellige mevrouwen maar we 'moeten' over naar VrijMiBo nieuwe stijl dus dat doen we dan maar, Jeanine van de balie zit al een uur in de Blauwe Engel en Jeroen van sales zit al uren op het terras smalend te doen over Ajax en het bier is koud en het leven prachtig. Omdat het zo mooi fantastisch buitenzitbierdrinkweer is: nieuwe VrijMiBo-muziek van Willie Nelson, die zo langzamerhand 110 jaar oud is en deze keer outlawcountrykoning en Bakersfield-baas Merle Haggard heeft uitgekozen als slachtoffer, maar alles wat Willie Nelson aanraakt verandert in kunstgebit. Luiden we het weekend ook in met Charlotte de Witte, de Belgische technokoningin aan wie wij ongezien onze nier zouden afstaan als het mogelijk was, en nog veel meer nieuwe muziek na de klik. Voorts de lievelingsdichter van onze eigen Zorro: Menno Wigman. Op- + aanmerkingen, linkjes, muziekjes, moetleestipjes, wijntips, restaurantkeuzes en meer mogen voor volgende week naar mosterd@geenstijl.nl ovv 'VrijMiBo' en dan wordt het een gezamenlijk reaguurdersfeest. Fijn weekend.

Na jaren zwoegen werd ik kleurenblind,
sloeg vonken uit, kreeg klappen, gaf de geest.

Nu sta ik vaal en uitgepraat op straat
en moet steeds denken aan dat lege masker

dat mij zo schaamteloos heeft aangestaard.
Nagepraat. Aanbeden. Stukgemaakt.

De zak. Dat hij niet zag hoe levensecht
ik de tijd uit zijn ogen at. De zak.

Ik gaf hem Hitchcock, borsten, rampen, sikhs.
Ik gaf hem ogen. Oorlog. Noorderlicht.

Maar ik kon gaan. En hij kijkt weer tv.
Straks word ik opgehaald en sterven kilo's

dode uren op de stortplaats met mij mee.