Geenstijl

De wederzijdse afschrikking die de koude oorlog koud hield, bestaat niet meer.

Poetin nam in 2008 Georgië in, nauwelijks reactie. Poetin nam in 2014 de Donbass en Krim in, nauwelijks reactie. Poetin leende een bukraket uit waarmee MH17 werd neergeschoten, hij werd zelfs vergeten in de tenlastelegging. Onze Mark Rutte beloofde de onderste steen na honderden doden, maar kwam niet verder dan een symbolisch proces tegen vier voortvluchtige officieren.

Nu neemt Poetin Oekraïne in, en komen er “economische sancties”. Een oude diesel die je 's ochtends probeert te starten, pruttelt harder. De gaskraan blijft open, Rusland voorziet in 39% van de Europese vraag. Poetin weet dat er geen militaire reactie komt, Poetin weet dat het rode knopje niet wordt ingedrukt. De wederzijdse afschrikking die de koude oorlog koud hield, bestaat niet meer.

Poetin blijkt dit al een jaar voorbereid te hebben, afgelopen zomer is de Europese gasvoorraad niet aangevuld. Klokkenluider Pritt Stift heeft daar al tijden voor gewaarschuwd. We moeten per direct van het Russisch gas af. Dan zijn we niet meer chantabel, en het komt bij verdere escalatie toch niet meer. Dit betekent herstarten van alle Europese gasputten, (bruin)kool- en kerncentrales.

Dat geeft een economische sanctie van 175 miljard kubieke meter per jaar, meer dan 350 miljard euro. Dat scheelt 20 tot 25% van de Russische economie. Dan kan je ook risicoloos Rusland uitsluiten van SWIFT, de infrastructuur achter internationaal betalingsverkeer. Dan praat je ergens over. We hebben niets aan sancties die pas jaren later een beetje pijn doen bij een paar rijkelui.

De aanval van Rusland op de Oekraïne blijkt een grondoorlog vanuit alle kanten te zijn, over het complete grondgebied van de Oekraïne, met een voorliefde voor vliegvelden en andere strategische doelen. Zelfs de nieuwe Westerse ambassadewijk in Lviv, op zestig kilometer van de grens met EU- & NAVO-lid Polen blijkt onveilig. Poetin heeft dreigementen aangehoord, ingeschat en genegeerd.

Economische sancties tegen een grootmacht die al jaren voorsorteert op deze dag zijn nogal zinloos. Rusland heeft binnen ons kapitalistische systeem duizend miljard euro aan verstopte bezittingen. Het is vrij makkelijk om van daaruit handel te drijven. Rusland heeft daarmee een gigantisch ondergronds bancair systeem, naar model van het Indische Hawala, het grootste deel onder onze radar.

Je zou echt onder andere de Panama-papers samen met alle andere fiscale en financiële vrijplaatsen volledig moeten ontmantelen om inzicht te krijgen wie waarvan de ultieme beneficiair eigenaar is, om te kunnen filteren op Russisch staatsbezit. Dit monnikenwerk in een wereld waar je elke minuut een transactie kan doen of een nieuwe brievenbusmaatschappij kan oprichten is volledig kansloos.

Poetin is een volwaardige dictator die de maximale ambtstermijn uit de oude Russische grondwet al zo'n veertien jaar schoffeert. Hij installeerde Medvedev als stroman in de periode dat hij eventjes geen absolute Tsaar van Rusland was. Zijn streken heeft hij in zijn eerdere carrière bij de KGB geleerd. Die man buigt niet voor een staatsbezoek, bedreiging, of misgelopen handelstransactie.

President Xi bekijkt deze ontwikkelingen met bijzondere nieuwsgierigheid. China heeft onder andere Tibet ingenomen. Nog vreedzamer is het verstrekken van leningen aan half failliete staten om daarna het eigendom op land en havens te krijgen. Landen leveren via ons kapitalistisch systeem vrijwillig hun soevereiniteit in. China verzamelt delen van Afrika, Zuid-Amerika en Europa als postzegeltjes.

Xi doet claims op onder andere Taiwan en delen van de Filipijnen, Vietnam, Bhutan, India en Japan. Xi is niet alleen handelspartner en bondgenoot van Poetin, nee China staat zelf ook klaar om haar grenzen te verleggen. Als de prijs die Rusland moet betalen voor Oekraïne te laag is, dan is Taiwan de volgende. Een gebrek aan een adequate reactie levert wereldwijde instabiliteit.

De huidige westerse reactie lijkt erg op de appeasment politiek van 1938. Hier werd zonder de Sovjetunie of Tsjechoslowakije te raadplegen delen van Tsjechoslowakije geschonken aan Duitsland om een papiertje te krijgen met wat natte inkt erop. Later bleek zelfs Polen verdeeld te zijn tussen twee grootmachten, als buffer en als plek om later genocide en oorlog te voeren.

Dat bij de onderhandelingen afgelopen maand tussen Rusland en de Verenigde Staten Oekraïne als soeverein land niet eens meer aan tafel zat, was een pijnlijke herhaling van deze historische zetten. Diverse politici zoals Macron hebben getafeld met Poetin, en zijn te licht bevonden. Hun dreigementen kwamen over als een kleuter die weigert groente te eten. Louter irritant gekerm.

De enige reden dat we na falende appeasement politiek alsnog de Tweede Wereldoorlog hebben gewonnen, zijn de massale investeringen in defensie-industrie vanaf dat moment. Chamberlain kocht tijd. We missen mensen, materieel en munitie in aantallen die Rusland of China kunnen tegenhouden. De laatste technologie is betekenisloos als je het alleen sporadisch kan toepassen.

De Europese grenzen zijn eerder getest door Wit-Rusland. Sancties richting dictator Loekasjenko werden beantwoord met grote groepen economische migranten uit het Midden Oosten. Ze werden opgehaald en beleidsmatig bij Polen over de grens geduwd. Een echte oplossing of harde buitengrens van de EU kwam er niet. Poetin ziet een compleet gebrek aan Europese eenheid en reactievermogen.

Wat onze reactie ook moge zijn, we moeten er veel ernstiger rekening mee houden dat het hier niet zal stoppen. Militaire uitgaven voor defensie mogen we binnen de Europese Unie verdubbelen naar drie procent BBP, met een nadruk op hoge aantallen militairen die langdurig grote gebieden kunnen observeren en bestoken. Dit wordt geen hightech veldslag. Dit wordt pure machtspolitiek.  

Poetin respecteert alleen keihard meedogenloos geweld.