Geenstijl

Het is vandaag overal spaarblik terugblikdag. Het is vandaag, 9 augustus 2017, namelijk TIEN jaar geleden dat de bankencrisis uitbrak. Die is nog lang niet voorbij, al speelt Brussel van wel.

Griekenland: still a mess. Italiaanse banken: tot over hun oren in de schulden. Duitse steunpilaren: broos want onder zware druk. Werkloosheid, met name in het zuiden: torenhoog, vooral onder de jeugd. Rente: historisch laag, dus ook geen rente op spaargeld voor EU-burgers. Maar de EU zou de EU niet zijn als de quasicommunistische propagandamachine niet op volle toeren zou draaien:

Terug naar herstel dankzij daadkrachtig ingrijpen van de EU, aldus de EU in een hilarisch persbericht. Onzin natuurlijk, de enige daadkracht die Brussel aan de dag legde, was om zichzelf meer politieke en monetaire macht toe te schuiven, speciale noodfondsen te bouwen waarin noordelijke lidstaten taxpoet pompten dat bij de zuidelijke lidstaten weer naar buiten lekt (of beter gezegd: in de dieprode geldgaten van wankelbanken verdween) en waarvoor desnoods complete democratieën in hun eigen bakermat werden doodgeknuppeld - iedereen herinnert zich het Griekse OXI en de manier waarop de Trojka daar met politiek geweld een NAI van maakte. De euro is belangrijker dan de Europese democratie.

En dat alles dus ten koste van uw keiharde belastingguldens, die ze begin van de eeuw in een of andere fopmunt hebben omgewisseld om hem daarna te kunnen misbruiken om hun eigen mandaat op te rekken, maximaal ondemocratisch en tegen hun eigen regels in. En nu kraaien ze hoera ende victorie, Brussel heeft Europa gered. (Volgende missie: de War On Cash!!1!) Enfin, voorheen onze Joost van DasKupital heeft over dat opgerekte mandaat een mooi verhaal in de Financieel Dodeboom vandaag, te lezen via de bovenste link of via de tweet hieronder.

Voor de fijnproevers: NRC Euroblaat pakt uit met een interview met Jean-Claude Trichet (174), de voorganger van Mario Draghi bij de Europese Centrale Bank en de man onder wiens "leiding" de eurocrisis zich eerst verdiepte, voordat Draghi met zijn ECB-mandaat verbrijzelende bazooka op het toneel verscheen. Details zijn voor de liefhebbers, de samenvatting die wij er uit haalden:  Natuurlijk kon Trichet er allemaal niks aan doen, sterker nog: het is allemaal de schuld van de media die 'te anti-Europees' zijn (LOL) en bovendien "te veel invloed hebben". Bedankt, Jan-Kloot, voor wederom een mooi inkijkje in de totalitaire geest van de EU.

Ewoke Engelen trapt er niet in. Het was kut, het is kut en het blijft kut in de eurozone. "De eurozone groeit weliswaar, maar het is nog altijd schuldgedreven groei. De banken zijn niet kleiner maar groter geworden. Hun politieke macht is alleen maar toegenomen. Ze schrijven nog altijd mee aan wetgeving. Hun buffers zijn nauwelijks gestegen en de bonussen zijn weer terug op het niveau van voor de crisis. De private schulden bevinden zich op een hoger niveau dan voor de crisis. De staatsschulden ook. De aandelenkoersen en de vastgoedprijzen rijzen de pan uit." Ook hij wijt het aan de Quantitative Easing, de QE, de kwantitatieve verruiming. Dat is een duur synoniem voor 'geldperd': 90 miljard per maand euro per maand is wat de ECB 'in de eurozone pompt'. Lees: bijdrukt. Engelen: "De crisis was niet een hoogtepunt, maar een dieptepunt voor de Europese Unie. Zij heeft op alle fronten gefaald en haar burgers en ingezetenen op een schandalige wijze in de kou laten staan."

De leukste terugblik komt van Yanis Varoufakis, de speltheoreticus met de pokerface en de marmeren principes, die als Griekse MinFin de hele Eurogroep en vooral EurogruppenFührer Jeroen Dijsselbloem, regelmatig te kakken zette. "Het ware monster heet Jeroen", in zijn terugblikboek 'Adults in the Room - My Battle with Europe's Deep Establishment'. Varoufakis veegt daarin de vuile vloer aan met de trawanten van de trojka. Koop dan, u heeft toch weer genoeg harde knaken - volgens de ongekozen boiler room bobo's van de Europese Commissie tenminste.