Geenstijl

Zo ziet minachting eruit

De Belastingdienst, wat is het toch ook een chille organisatie vol mooie lullen. Zit je daar de ballen uit je broek te werken om de afdeling draaiende te houden, zodat de rest vanuit de luie bureaustoel met de oogleden de ramen kan zemen, krijg je ineens een brief. Van Manon en Ronald, die je al jaren tegenkomt in de lift, maar terwijl hun liftknopje over de jaren is veranderd (van 2 naar 3 naar 4 en inmiddels knopje 8) zit jij al jaren vast op die vermaledijde 2. En die gratificatie aan het einde van het jaar, die heb je ook nog nooit gekregen - ze zullen wel een hekel aan je hebben. Enfin, Manon en Ronald van de bovenste verdieping willen alle collega's bedanken voor hun inzet. "Wat een gekke tijden zo, hè?", schrijven Manon en Ronald. Ze schijnen te denken dat hun personeel bestaat uit kleuters van vijf, in plaats van uit volwassen mensen. En als bedankje voor de inzet in deze 'gekke tijden' krijgen de medewerkers een fraai tasje uit China. Een soort Louis Vuitton, maar dan een met een waarde van € 0,75. Iedereen bedankt voor het harde werk en de overuren, hier heb je een tasje, gevuld met je salarisverhoging. Had dat dan gedaan: de maandelijkse belediging eenmalig opgehoogd met 1 euro. Ook minachting, maar dan hebben de mensen er nog wat aan.

Laten we maar gewoon een #Belastingchallenge doen. Alle medewerkers van de afdeling Grote Ondernemingen laten de aktetas in het vervolg thuis. Fijn op de fiets naar kantoor, doen alsof je inderdaad 46 jaar oud bent, met deze omgesmolten smurf op de rug. Een stil protest tegen Manon en Ronald. LET'S GROTE ONDERNEMINGEN!