Geenstijl

Soep van De Week, tevens Stamcafé

Actrice en schrijver Nienke ’s Gravemade - vriendin van de show - eiste deze week in Het Parool “dat meisjes van 17, zoals Lisa uit Abcoude, veilig thuiskomen”. In de woedende J’accuse…! lijkt Nienke de hand in eigen boezem te steken met een pluralis majestatis: “Waar halen wij als maatschappij het gore lef vandaan om meisjes en vrouwen almaar medeplichtig te maken aan hun eigen rampspoed, hun eigen trauma, hun eigen dood.”

Nienke somt een paar verwijten van medeplichtigheid op:

‘Waarom ging ze zo laat nog fietsen?’

‘Waarom trok ze uitgerekend dát aan?’

‘Waarom ging ze met die engerd mee?’

_Waarom schatte zíj de situatie zo verkeerd in?_’

De vraag “Waarom ging ze met die engerd mee” heeft Nienke vermoedelijk gevonden in de diepe krochten van het internet, daar waar zelfs ik mij niet waag. Want waar anders vind je die walgelijke volidioten die het meisje uit Abcoude medeplichtig maken aan haar eigen dood?

Ik vind “het gore lef” meer spreektaal dan schrijftaal, maar goed, in een felle aanklacht als deze mag je best zwaar geschut inzetten. Wel heb ik moeite met “wij als maatschappij” (tenzij het dus een pluralis majestatis betreft van Nienke, maar dat betwijfel ik ten zeerste).

Iedere vorm van wij-gevoel is mij vreemd, en ik vind het dan ook een beetje belerend en aanmatigend als een of andere mij onbekende actreutel/autreutel mij ineens betrekt bij “de maatschappij”. In principe maakt ze mij en iedere andere man dus medeplichtig aan femicide.

Nienke draaft verder: Dingen die ik mezelf ook heb verweten, want de nacht behoort ook mij niet toe. De nacht is van het gevaar en dat hebben we maar te slikken. De nacht is van de man in de bosjes, de seks zonder consent en de dood die ons op de hielen zit. De straten zijn van priemende ogen, sissende tongen en losse handen. Het donker legt ons nog meer restricties, beperkingen en onvrijheid op. Ik eis de nacht op. Ik eis de straten op. Ik eis dat de angst wordt verlegd. Ik eis vierentwintig uur in mijn dag. Ik eis dat meisjes van 17 veilig thuiskomen.

Ik vermoed dat Nienke heel lang heeft zitten broeden op deze literaire passage. Wat een oudtestamentisch geweld: “de straten zijn van priemende ogen, sissende tongen en losse handen.” Mijn moeder zaliger zei altijd: de nacht is voor het ongedierte. Nou viel dat reuze mee in Ede, maar het klonk best wel eng. Maar de nacht heeft - hoe gevaarlijk hij ook is - geen alleenrecht op gevaar. De man in de bosjes kan ook overdag opereren (en als dat de spuigaten uitloopt, haalt Halsema de bosjes eigenhandig weg met haar reciprozaagje), seks zonder consent kan op elk moment van de dag plaatsvinden en de dood zit ons op 24/7 op de hielen.

En dan: Ik eis de nacht op. Ik eis de straten op. Ik eis dat de angst wordt verlegd. Ik eis vierentwintig uur in mijn dag.

Ik hoop dat Nienke tegen de driehoek van Amsterdam heeft (maar vrees dat haar eisenpakket gericht is aan ons, de mannen in de bosjes), en met name tegen Femke Halsema. Het Tatort valt onder Ouder-Amstel maar wat mij betreft is het een Amsterdamse zaak, met de dader uit het A & O Hostel (waar hij illegaal verbleef). In Amsterdam zijn er momenteel twee reguliere azc’s (Willinklaan en Kabelweg), meerdere noodopvanglocaties verspreid over de stad en één kleinere amv-locatie. Samen bieden deze locaties ruimte aan ongeveer 4000 vrienden van kameraad Groot Wassink.

De burgemeester van de gemeente Ouder-Amstel deed overigens meteen een Halsemaatje: na de femicide zijn er extra camera's opgehangen, is de straatverlichting feller gemaakt en zijn er bosschages gesnoeid aan de Holterbergweg.

Nienke: Het donker legt ons nog meer restricties, beperkingen en onvrijheid op.

“Nog meer” impliceert dat er overdag ook heel wat restricties, beperkingen en onvrijheid voor vrouwen zijn. Nienke is van Utrecht naar Brussel verhuisd en laat Brussel nou een van de meest gevaarlijke steden voor vrouwen van heel Europa zijn, dus ze is ervaringsdeskundige. Van Kameleneiland naar kalifaat Brouksil!

Het gezaghebbende Bruzz interviewde haar en introduceerde Nienke als volgt:

De Nederlandse auteur en actrice Nienke 's Gravemade roast machofilmpjes van Andrew Tate, finfluencers en gym boys met behulp van satire en snedige humor. Ze doet dat via Instagram vanuit haar huis in Brussel, maar bereikt tegenwoordig een almaar groter publiek daarbuiten. “Misogynie is een sluipmoordenaar.”

En al spoedig komt de aap uit de mouw van Nienke’s cultureel toegeëigende kaftan: Het Nederlandse radioprogramma Argos en het tijdschrift De Groene Amsterdammer hebben onlangs onderzocht hoe die algoritmes werken. Ze postten zelf niets, maar kwamen toch al binnen een kwartier scrollen of filmpjes kijken terecht in de periferie van de manosfeer. Na een uur zaten ze er vuistdiep in en na anderhalf uur kregen ze zelfs radicaal-rechtse filmpjes te zien over omvolkingstheorieën. Dat vond ik shocking. Dit gaat allang niet meer alleen over vrouwen of feminisme. Misogynie en rechts-conservatisme zijn een zorg voor de hele samenleving.

Iedere keer weer geven deze deugkneuzen de Zwarte Piet aan Andrew Tate, terwijl iedere verstandig inwoner van bijvoorbeeld Amsterdam weet dat iedere aanpak van het Marokkanenprobleem en het probleem van het leger “verwarde mannen” en ongedocumenteerden die brood, bad, bed krijgen van Groep Timmermans (want potentieel stemvee) heeft gefaald. De belangrijkste reden is dat de wortels van de onveiligheid eenvoudigweg niet benoemd worden en dus niet worden aangepakt. Van die Bimbobox die de Stopera heet, hoef je niets zinnigs te verwachten, behalve dan van JA21. VVD-fractievoorzitter Daan Wijnants stelde recentelijk voor om camera’s te plaatsen bij de ingangen van alle parken, om zo smeerlapperij door “fatbikers” te voorkomen. Fatihya Abdi (PvdA) noemde het cameravoorstel belachelijk en waarschuwde voor schijnveiligheid. “We moeten investeren in opvoeding, bewustwording en normstelling”. Donder toch op mens, en neem je stokoude buurtvaders in hun gele hesjes met je mee.

Natuurlijk is juffrouw Abdi is tegen camera’s want dat is etnisch profileren. Nog steeds zijn de beelden van die paar camera’s in de stad van een beroerde kwaliteit. En als er eens een keer een dader duidelijk herkenbaar is, geeft de politie de beelden pas na een half jaar vrij. De politie van Amsterdam kan een voorbeeld nemen aan hun collega’s in het Verenigd Koninkrijk want die zetten verdachten en gezochte griezels gewoon op hun website én in de plaatselijke kranten. Mij lijkt de beste oplossing dat de driehoek van Amsterdam eens keihard gaat optreden tegen de orgie van geweld in de Stad van de Liefde, waar daders slachtoffers zijn en slachtoffers de daders. Vrouwen voelen zich al jaren onveilig in die stad. Het Parool staat dagelijks vol met spookverhalen en de angstaanjagende berichten zijn bijna faits divers geworden. Een typische GroenLinkser als ’s Gravemade lijkt zich echter vooral druk te maken over enge mannen (Andrewtateoïden) en niet over de totale onwil en onmacht van bijvoorbeeld de Stopera (met die geweldige bestuurders waarop de Nienkes massaal stemmen ) om een gevoel van veiligheid te scheppen in de stad.

Amsterdam en Brussel behoren tot de gevaarlijkste steden van Europa: voor vrouwen, voor poten en potten en voor Joden. Boedapest, Lissabon, Warschau, Tirana en Sarajevo daarentegen zijn veilige steden, maar daar hoor je orakel Nienke Grafmade niet over.

Het is vrijblijvend hysterisch, leeghoofdig gekakel en narcistisch geneuzel. Hoe kan je in godsnaam de nacht en de straten van het verschrikkelijk onveilige Amsterdam opeisen? En hoe en naar wie verleg je de angst: naar de refojongeren van Urk en de fanatieke vrouwenmeppers van Andrew Tate? Laat me niet lachen (of huilen, zo u wenst). Dit tranentrekkende briefje van Nienke zal ongetwijfeld uit een goed hart komen maar dit is gewoon het bekende geleuter en geneuzel van een derderangs BN’er die haar deugkeutel op de grote stronthoop van nietszeggende praatjes voor de vaak kakt.

De gruwelijke moord zal morgenavond ongetwijfeld ter sprake komen bij Zomergasten, waar crimefighter Femke zichzelf drie uur lang mag verkopen als de ideale premier van Nederland. Halsema heeft de noodkreet van Nienke ongetwijfeld instemmend gelezen, en ik ben razend benieuwd of ze zondag ingaat op het advies van Nienke, die de nacht, de straten en de stad van Amsterdam terugeist, en in feite de massale deportatie eist van de Andrewtateoïden. Haar eigen roeptoeter rolde alvast de rode loper uit. Wat een geweldige teaser bedacht rimmer van dienst Tim Wagemakers: Zomergasten is niet zomaar een interview: Halsema heeft een unieke kans haar verhaal vol nuance te doen. Het belooft een avond waarin ze meer van zichzelf kan laten zien én een boodschap over kan brengen.

Om maar Shakespeare te parafraseren: er is iets kats verrot in failed city Amsterdam. En dat is het totale wanbeleid van de Stopera om problemen niet te benoemen en de bewuste onwil om problemen te bestrijden: je zal het stemvee maar verjagen. Halsema, medeplichtig aan de puinhopen van Amsterdam, zal shinen zondagavond bij die Vlaamse smurf met die afgrijselijke stem, en ik ben er van overtuigd dat ze ergens in oktober lijsttrekker wordt van het monsterlijke fusiegedrocht en de volmaakt onsympathieke Frenske van zijn zelfgetimmerde troontje dondert. Wanbeleid loont nu eenmaal in Nederland.