Geenstijl

Jongeren sneuvelen terwijl dictators smullen

“Ze vallen ons aan en bezoedelen onze heiligdommen. Ze stelen olie van moslims. Het is onze plicht, volgens de sharia om deze bezetter uit alle macht te bestrijden.” Hoe bizar deze uitspraak van Osama bin Laden was, blijkt uit de erfenis die hij kreeg van zijn vader Muhammad. De man verwekte ruim vijftig kinderen, zonen kregen ruim twee procent, dochters de helft. Osama kreeg 254 miljoen dollar.

Dit soort opruiende teksten met een religieus tintje (PDF) drijven jongeren tot deelname aan een terroristische multinational. Een man die een kwart miljard oliedollars ontving, stelt dat moslims bestolen zijn. Dat laatste klopt, want die oliedollars blijven hangen binnen de lokale aristocratie. Die studeren in het westen, vliegen de wereld over, rijden de duurste auto's en kopen hier paleizen.

De vraag is hier, wie wordt bestolen door wie? Waren de Golfoorlogen een poging om olie goedkoop te houden? Was de oorlog in Libië een poging olie in dollars af te rekenen in plaats van in goud? (PDF) Of krijgt het oliestaatje een eerlijke prijs voor de olie, terwijl die rijkdom niet wordt gedeeld met de eigen bevolking? Het is belangrijk deze drijvende krachten te volgen tot in hun eindbestemming.

Tussen 1983 en 1998 waren er in Brunei voor 40 miljard dollar aan speciale overheidstransacties. 14,8 miljard ging naar de broer van de Sultan van Brunei, 8 miljard naar de Sultan, 3,8 miljard overheidsuitgaven en van 13,5 miljard is het doel of de ontvanger nog steeds duister (RTF p4). De familie van de Sultan had onder andere 7000 luxueuze auto's ter waarde van 5 miljard nodig.

Hun onderdanen liepen rond 1990 anderhalve ton per persoon mis, vier ton als je corrigeert voor inflatie. Het gemiddelde jaarsalaris is daar 34,480 dollar. Er zijn per onderdaan twaalf jaarsalarissen achterovergedrukt. Wij verdienen natuurlijk goed aan de export van zulke luxe goederen zoals megalomane jachten, maar misschien moeten we ons afvragen welk gedrag we daarmee uitlokken.

Die vraag wordt al helemaal wreed in Nigeria. De olie-inkomsten worden op het hoogste federale niveau ontvangen en uitgegeven (PDF 2006). Het druppelt al niet door naar regionale of lokale overheden. (PDF 2004) De straatarme bevolking tapt de zelf olie af. Dat kost een kwart van de olieproductie. Door vele lekkages is de Nigerdelta geen prachtig akkerbouw- of natuurgebied.

De volgende stap is oorlog. De belangrijkste voorbereidingen van de invallen in Georgië, de Donbass, de Krim en de rest van Oekraïne waren niet militair. Handelssancties waren zo voorspelbaar dat Russische oligarchen duizend miljard verstopten over de wereld. Daarmee kan je niet alleen een spionagenetwerk draaiend houden, of cruciale goederen smokkelen, het is ook een gouden vangnet.

Om een oorlog te starten moet een agressor het idee hebben dat er iets te halen valt, zoals landjepik, grondstoffen of de vernietiging van een gehate tegenstander. Dat idee hoeft niet waar of reëel te zijn, vergissingen zijn menselijk, zeker als klokkenluiders regelmatig uit ramen vallen. De visie van het Kremlin is een baby van haar eigen info bubbel, Poetin wil het Russische Keizerrijk herbouwen.

Althans dat schreef Poetin in lijvige essays, besprak dat met Tucker Carlson en nog geloofde de rest van Europa niet in een Russische inval. Zelfs niet toen Amerikaanse satellietbeelden bewezen dat de Russische militaire “oefening” nogal groot en dichtbij de Oekraïense grens was. Rusland is recent met een nieuwe opbouw begonnen, niet rond Oekraïne, maar bij de rest van de Europese grenzen.

Nieuwsuur keek vanochtend naar de economie van een uitputtingsoorlog. Rusland heeft een oorlogseconomie die haar langzaam uitput. Binnen hun analyse zit alleen niet de kracht van de Russische defensie, die sinds Napoleon al oorlogen wint door haar eigen soldaten zonder soldij en zonder spullen de dood in te jagen. Onze militairen kosten tonnen aan salaris, uitrusting en training.

De situatie in Rusland zal steeds extremer worden, maar Poetin “onderhandelt” eindeloos door. De moeders van gesneuvelde kinderen kregen winterjassen te leen voor de foto, dat kan altijd uit. Onze economie is misschien tien keer zo groot, hun kosten zijn duizend keer zo laag. Wij hebben bijna geen sneuvelbereidheid, die keuze krijgen Russen of Noord-Koreanen niet, de gehaktmolen draait door.

Dezelfde onderhandelingstactiek zie je bij Hamas. De leiders zitten met ruim elf miljard dollar in Qatar, ze willen zichzelf niet opheffen of ontwapenen. Palestijnen die een Hamas Voedselopslag naderen, worden beschuldigd van plunderen en doodgeschoten. Palestijnen die daarover klagen worden doodgemarteld. Gisteren gingen 760 vrachtwagens de grens over, slechts 238 kwamen bij burgers.

Hamas houdt liever 21 gijzelaars vast, ze weigeren die te ruilen tegen 1236 Palestijnse gevangenen. Hamas bespeelt de wereldopinie door zo lang mogelijk te “onderhandelen”, ten koste van haar eigen onderdanen. De beelden van duizenden wachtende vrachtwagens voor de grens of rijen bij de voedseluitgifte heeft Hamas hard nodig. Ze laten zestig dagen wapenstilstand aan zich voorbijgaan.

Oorlog loont voor enkelingen, daarom vindt het plaats.