Geenstijl

Tevens Stamcafé, pak een borrel

Het nadeel van Joe Rogan en alles wat er in zijn kielzog kwam is dat er nu overal op het internet bloedserieuze en goed beluisterde gesprekken worden gevoerd tussen podcasthosts en mensen die ergens zelf onderzoek naar hebben gedaan, en in veruit de meeste gevallen heeft de podcasthost het buskruit niet uitgevonden dus stelt hij geen kritische vragen maar knikt bemoedigend. Deze zelfonderzoekers zijn er in allerlei soorten en maten, maar er zijn overeenkomsten: meestal vinden ze Israël stom, Rusland leuk, en Churchill bij nader inzien een dubieus figuur. Aan de randen van rechts ontstaat iets ranzigs, dat zoals die dingen gaan vroeg of laat (maar meestal vroeg) uitmondt in antisemitisme. 

Moet je net Douglas Murray hebben, redeneermeneer des wereldbols. Die is te gast bij Joe Rogan en opent vrijwel meteen frontaal de aanval. Op Joe, maar vooral op de eveneens aanwezige Dave Smith, een Amerikaanse comedian met een podcast en een uitgesproken mening over de ravage in de Gazastrook. Wat volgt is een ontzettend boeiend debat, waarin Smith en Murray niet inhouden en afwisselend in de verdediging moeten. Niemand die toch al heilig ergens van overtuigd is zal op basis hiervan zijn of haar mening herzien, maar wat aangenaam om een dergelijke uitwisseling van ideeën en standpunten te zien, en wat boffen we toch met een beschaving waarin dit kan. Dit soort gesprekken is dus waar het medium podcast voor bedoeld is. Bindend luisteradvies, kijken mag ook.