De man gaf: een interview. Aan NRC. Nou, dan weet u het wel.

A) "Hilversum is een in zichzelf gekeerde wereld. Je hebt hier een Mart Smeetspad en een Tineke de Nooijplantsoen. En dat is dus geen grap, hè? Ik kom een beetje op voor de mensen in Ermelo en Goes, die met heel andere dingen bezig zijn.”

B) "Je moet waarachtige belangstelling tonen. Veel journalisten willen zelf op tv komen, praten als analist."

C) "Ik ben juist het tegenovergestelde van ijdel, want ik zit bewust níét aan talkshowtafels en in podcasts. Weet je hoe vaak ik ‘nee’ heb gezegd? Expeditie Robinson, De Slimste Mens …"

D) "Ik ben toch gewoon Joep?"

E) "Mijn kracht is misschien ook wel mijn makke: ik sta aan de zijlijn, ik observeer. Het is de consequentie van mijn opvattingen."

F) "Ik sta altijd meer op afstand. Ik zeg ook bewust nooit ‘Johan Cruyff Arena’ maar gewoon: Amsterdam Arena. Als je de naam Johan Cruyff uitspreekt, dan hoor je erbij."

G) "Het instrument media is zó fucking belangrijk. Maar wie zitten er aan de knoppen? Het is erg opportunistisch allemaal. Kijkcijfers, clicks."

H) "Mijn vader heeft later eens tegen iemand gezegd: ik dacht dat Joep het er altijd om deed, maar nu ben ik erachter dat hij gewoon een beetje anders is. Ik hield ook van Pink Floyd, terwijl mijn broer naar de top-40 luisterde."

I) "Soms reis ik gewoon even naar Barcelona en terug. Kan ik meteen een slof sigaretten kopen."

J) "Of ik beroemd wil zijn? Ik ga nooit naar barbecues, woon niet in Amsterdam, kom niet bij netwerkorganisaties. Ik ben ook niet beroemd, ik ben bekend.”

K) "Het lijkt me leuk om binnenkort meer jonge collega’s te gaan coachen. Dan zal ik tegen ze zeggen: ga vooral naar buiten!"

Is ook wel weer zo

Zeg, stelletje zolderkamerdetectives, we wéten het gewoon niet. Er holt eens iemand een menigte in met twee vleesmessen, en ja, goed, die gebruikt dan toevallig Allahoe Akbar als strijdkreet, maar so what? Alsof je niet verward kunt zijn én Allah een hele toffe peer kunt vinden. Sterker: is enige mate van verwarring niet een basisvoorwaarde om Allah een toffe peer te vinden? Nou dan. En bovendien: dadermans is heus niet de enige die dat weleens roept hoor. Neem Aboutaleb: "Dat zeg ik zelf honderd keer per dag. Dat zegt dus niets."

Lastig hè, leven met onzekerheid? Weet u wat daar tegen helpt? Precies. Allahoe Akbar.

Aandachtsongelijkheid verdeelt doorgaans hechte gemeenschap

Eline Lammers. U kent haar misschien niet, maar onthou die naam, want dit kan weleens een hele grote worden. Ze is media- en televisiewetenschapper (gokje, red.) en onderzoekt vandaag op OneWorld of haar voorgevoel klopt dat de Bi+gemeenschap (*) in Nederlandse media grotendeels wordt genegeerd. Want ja, dat is wel belangrijk natuurlijk: krijgen we allemaal wel evenveel aandacht (of aandacht die procentueel precies overeenkomt met de omvang van onze subgroep)? 

Nou dan moet je net OneWorld hebben die slingeren hun browser open en gaan zitten turven. Het zal niemand verbazen dat de conservatieve krachten bij de NOS er weer een ontzettend zooitje van hebben gemaakt. 

"Als ik op de website van de NOS zoek op ‘biseksueel’ (het meest gebruikte label onder bi+ personen), zie ik slechts 3 pagina’s met artikelen, terwijl de zoekterm ‘transgender’ me wel 20 pagina’s oplevert. In de dertig meest recente artikelen over lhbti+ gerelateerde onderwerpen op NOS.nl wordt bovendien slechts 3 keer aan een bi+ geaardheid gerefereerd."

Maar hoe zit het met zogeheten ally-media? Nou, niet veel beter. "Het uitgebreide en lange artikel op de Correspondent reserveert welgeteld één zin voor de grootste en toch zo onzichtbare groep bi+ personen."

En dan, en dat vinden wij pas echt mooi, houdt Lammers haar eigen heimat tegen het licht. "In het artikel op OneWorld, over de leus ‘Love is love’, worden bi+ personen helemaal niet genoemd."

En GeenStijl dan? Dat scoort opvallend goed. In één artikel wordt de bi+gemeenschap ruim driehonderdzesendertig keer genoemd. Kijk maar:

Man stak 'zeker twintig keer' in op slachtoffer

Altijd maar weer die keientrekkers, je kan je kont niet keren of er komt er weer eentje met twee getrokken messen op je afgerend. De Allahoe Akbar-schreeuwer die gisteren huishield op de Erasmusbrug blijkt dan ook een 22-jarige man uit Amersfoort die al bekend was bij de politie. Over 's mans motief tast de politie dan weer in het duister, maar: "We nemen in het onderzoek mee dat hij Allahoe Akbar heeft geroepen,” aldus een woordvoerder.

Een 32-jarige Rotterdammer die op dat moment aan het skaten was overleed aan zijn verwondingen. Het andere slachtoffer is een 33-jarige Zwitser. Godzijdank was totale held Reniël in de buurt en geef die man alsjeblieft zo snel mogelijk een standbeeld.

Uit de T:

"De Amersfoorter verliet de parkeergarage en viel meteen een man aan die aan het skaten was op het Willemsplein, terwijl hij herhaaldelijk ’Allahoe Akbar’ riep, zo vertellen getuigen. „Ik hoorde hoe de rolschaatsen van het slachtoffer tegen het ijzer van de brug aankwamen. Ik hoorde een piepend geluid”, vertelt personal trainer Reniël, die op dat moment een klant aan het lesgeven was. „Ik keek op en zag hoe een licht getinte man, in een donkere jas met capuchon op, op hem aan het insteken was. Hij heeft zeker wel twintig keer gestoken.”"
UPDATE: Volgens premier Schoof was de dader 'mogelijk verward'

Werk aan de winkel!

Graag uw aandacht en begrip voor de eerste naoorlogse generatie die de begroting van de Gemeente Amsterdam integraal heeft moeten lezen. Ja, er gaat van alles veranderen, de onroerendezaakbelasting gaat met 25% omhoog en de middenstand wordt tot de laatste druppel talg uitgeknepen, maar de echte pijn wordt geleden op de gemeenteburelen zelf. Die mensen hebben het al zwaar - het is de minst veilige werkplek op aarde, waar vrijwel iedereen de dupe is van racisme, pesterijen en machtsmisbruik. En nu blijkt ook nog eens dat 'de streefcijfers voor jongeren (20%) en medewerkers met een niet-westerse migratieachtergrond vanaf schaal 12 (30%)' niet zijn gehaald. Ja gódverdomme zeg. Wat een mokerslag. Ze hebben zó hun best gedaan.

Gelukkig zou de Gemeente Amsterdam de Gemeente Amsterdam niet zijn als ze geconfronteerd met tegenslag niet een tandje bij zou schakelen:

"In 2025 blijven we werken aan bewustzijn over inclusie door bijvoorbeeld interne campagnes, maar ook het delen van verhalen. En het toegankelijk maken van onze communicatie. Om te komen tot een toegankelijke organisatie werken we verder aan een aanpak in de vorm van een toegankelijkheidsagenda. Het verder implementeren van de onderdelen uit de bestuurs-opdracht die zijn gericht op inclusief leiderschap, sociale veiligheid en antidiscriminatie hebben hoge prioriteit. Ook blijven we in 2025 werken aan het herzien van instrumenten waarmee we werken, zoals de beoordelingssystematiek en assessments. We ontwikkelen en implementeren ook nieuwe instrumenten op het gebied van beleid en dienstverlening."

Wat We Weten

Een dag na de meest ingenieuze en doelgerichte aanval in de geschiedenis van de moderne oorlogsvoering was het gisteren opnieuw raak. Ditmaal ontploften walkie-talkies en 'fingerprint reading devices' verspreid over Libanon: 20 doden tot dusver, en meer dan 450 gewonden. Dat zijn althans de officiële cijfers - het daadwerkelijke dodental zou nog vele malen hoger liggen, maar door een vernederd Hezbollah voorlopig onder de pet worden gehouden. Van speciale operatietroepen-eenheid Radwan Force zou überhaupt weinig over zijn.

Ondertussen blijft het hoe vooralsnog een mysterie. De exploderende walkie talkies bevatten het logo van de Japanse fabrikant Icon. Die laat in een reactie weten dat deze modellen al tien jaar niet meer worden geproduceerd. 

Israël, dat zijn betrokkenheid heeft ont- noch erkend, vuurde vannacht raketten af op militaire doelen.

Nou ✝ dan maar

Oké stel je voor. Je bent de Amsterdamse tak van een sociaal-democratische partij maar overweegt te fuseren met een groene concurrent. In het kader van partijdemocratie leg je de leden drie opties voor en noemt dit een peiling. Geen grote gevolgen hoor, gewoon, even de teentjes in het water. Brrrr! Opties: 1) opbokken met je fusie 2) stembusakkoord, twee lijsten, één fractie na de gemeenteraadsverkiezingen 3) broek uit, samensmelten maar. De leden kiezen voor optie 2, althans, de leden die deelnamen aan deze peiling. In het kader van partijdemocratie zegt dit natuurlijk helemaal niets en je geeft hoog op over partijdemocratie dus in het kader van partijdemocratie organiseer je ook nog een referendum. Omdat partijdemocratie uiteindelijk ook maar een sta-in-de-weg is kies je voor de volgende vraagstelling:

Ho eens even. Het is op zich vermakelijk om een politieke partij zichzelf dood te zien formuleren en de vraagstelling is reuze vernuftig maar wat wordt er hier precies doorheen gedrukt (en vooral ook, door wie)?

Zon schijnt weer, gevoelstemperatuur rond vriespunt

Het leven is een feestje, maar je moet wel zelf zorgen dat je je niet volstouwt met taart en chips en bitterballen en van die hele gore Japanse nootjes, zodat je niet halverwege tonnetjerond ligt te kokhalzen in de logeerkamer. Sowieso een belangrijke deugd, zelfbeheersing, maar niet eentje waar de fractievoorzitters van de coalitiepartijen in grossieren. Prinsjesdag is van oudsher een feestelijke aangelegenheid, maar aan de vooravond van de Algemene Politieke Beschouwingen stonden de dames (Wilders was helaas niet beschikbaar) onze Tom Staal met lange gezichten te woord. Vorige week deed Omtzigt, die bekend staat als cool, calm and collected, noodgedwongen een stap terug. Vervanger Nicolien van Vroonhoven sprak haar mond voorbij tegenover de Volkskrant en liet zich ontvallen dat NSC bij een negatief advies van de Raad van State zijn handen aftrekt van het asielplan. Caroline van der Plas zag dit alles tandenknarsend aan, besloot het naast zich neer te leggen, vergat dit, vertelde in bovenstaande video wat ze ervan vindt, om na een paar zinnen tot inkeer te komen: "Maar ik heb er eigenlijk voor gekozen daar niet op te reageren." En Wilders, nou ja, die twittert. Voor leuke collega's hoef je zelden een beroep op je zelfbeheersing te doen, maar ja, deze mensen lijken elkaar geen leuke collega's te vinden. Welgemeend advies: probeer toch even tot tien te tellen. Niet voor ons, niet voor elkaar, maar gewoon, noem eens een zijstraat, in het landsbelang.

Leeftijdscategorie 'vooral 10 tot 12 jaar'

We moeten het qua berichtgeving even met summiere details doen en misschien is dat maar beter ook. ICT'er Mels van B, wiens hart ongelukkigerwijs nog klopt, organiseerde allerhande logeerpartijtjes met basisscholieren, die hij bijvoorbeeld op sportclubjes oppikte, of die kennissen hem toevertrouwden, of die vriendjes waren van zijn eigen kinderen. Nadat er aangifte tegen hem was gedaan meldde hij zich vorige week zelf bij de politie; inmiddels heeft hij bekend 19 (ne-gen-tien) kinderen te hebben misbruikt. Er zit een speciaal, twintig-koppig rechercheteam op de zaak en er is 'een aanzienlijke hoeveelheid materiaal' in beslag genomen. Van B, wiens luchtwegen XR best een middag zou mogen blokkeren, bezat een campingplek ergens in Brabant en woonde in het huis op de foto hierboven. 

Later, helaas, meer.

Fuck around and find out

Weinig zit zo diep in de mens als de hang naar slachtofferschap, en de vurige verontwaardiging die ermee gepaard gaat. Types die graag verongelijkt doen vinden daar doorgaans wel een reden voor, zo ook de fanatieke achterban van 's lands recordkampioen. Inderdaad heel vervelend: de wedstrijden tegen respectievelijk Feyenoord en FC Utrecht werden afgezegd nav politiestakingen en moeten op een later moment worden ingehaald. Nu blijkt de agent die als 'project manager' de stakingen van de pliesie coördineert een PSV-supporter die weleens iets onaardigs over Ajax heeft getwitterd. Valentijn Driessen schreef er een column over; alle mini-Valentijn Driessens piswoest en scheel van woede. Er is een complot! Van de overheid! Tegen *checks notes* een voetbalclub! Die nu heel erg laag staat terwijl ze anders bovenaan iets minder laag hadden gestaan! 

Tegen die achtergrond togen honderden Ajaxsupporters afgelopen zondag naar het Leidseplein om te demonstreren tegen demonstreren op momenten dat ze liever niet hebben dat er gedemonstreerd wordt. De menigte trok via de marnixstraat naar het dichtstbijzijnde politiebureau en begon met van alles en nog wat te gooien. Daarop maande oom agent de menigte op te lazeren en wat er toen gebeurde ziet u hierboven. Een man krijgt rake tikken (niet leuk) en wordt zelfs zachtjes aangereden, terwijl hij steeds herhaalt dat hij toch al aan het weglopen is. Gek genoeg slaagt de rest er wél in op tijd op te zouten. 

Politiegeweld is wel erg vaak: geweld dat door de politie wordt gebruikt nadat er niet naar de politie wordt geluisterd. Negen op de tien keer kan het gejammer hierover ons dan ook bespaard blijven. Ideetje voor een oplossing: luisteren naar oom agent en doen wat-ie zegt. Voor je kijken doorlopen.  

Bron beelden: Owen O'Brien