Geenstijl

Na een paar oorlogen, een pandemie en structurele handelstekorten is het geld op

Wie het budget van USAID regel voor regel bekijkt, ziet mooie dingen, zoals voedselhulp in Soedan. Helaas kwam de NPO niet verder dan dat. Je ziet ook honderden miljoenen voor cementfabrieken naast de tunnels van Hamas of anderhalf miljoen voor een diversiteitsproject in Servië. USAID is ook een effectieve dekmantel voor vele operaties en de niet meer zo geheime agenten van de CIA.

Dat heeft u waarschijnlijk niet meegekregen, omdat nieuwsdiensten gesponsord worden door de VS. BBC kreeg jaarlijks een paar miljoen en Politico acht miljoen. Zulke inmenging in elkaars cultuur of nieuwsvoorziening blijft een falende inmenging in soevereiniteit. Waarom moet de Amerikaanse belastingbetaler wereldwijd betalen voor de emancipatie van de LHBTI gemeenschap?

George Soros kreeg honderden miljoenen. Bill & Hillary Clinton zaten zonder USAID in 2015 al op drie miljard. Deze met belastinggeld gefinancierde publiek/private-partnerschappen in barmhartigheid wordt zo een methode om geen belasting te betalen en een stevige kasstroom te houden terwijl je van liefdadigheidsdiners en andere sociale uitjes geniet. Zulke stichtingen vormen een belastingparadijs.

Deze stichtingen worden bestuurd door dezelfde families, miljardairs en politici die besluiten over (federale) subsidies aan deze stichtingen. Hier ontstaat een risico dat geld met de beste bedoelingen vanuit de staatskas naar instellingen gaat, maar in corrupte landen wellicht niet in zijn volledigheid bij hulpbehoevenden aankomt. Besluitvorming, regelgeving en controle liggen bij dezelfde -te kleine- groep.

Sowieso kampt de Amerikaanse politiek al met een probleempje dat het netto vermogen van vele politici niet valt te verklaren vanuit hun ambtelijke toelagen. Deze politici blijken regelmatig beleggingsgoeroes, het zal toch geen handel met politieke voorkennis of omkoping zijn!? Aangezien verkiezingscampagnes miljarden kosten, komen nieuwe politici daar nauwelijks meer tussen.

Dat het federale budget inclusief USAID zo vergroeid is, is logisch. De VS is al decennialang tot het bot verdeeld. Hun twee politieke partijen zijn meer bezig met elkaars vernietiging, dan met oplossingen of compromissen. Wetten en begrotingen hebben achteraan een reeks douceurtjes: geoormerkte toezeggingen bedongen door dissidente politici, die zo iets binnenhalen voor hun lokale achterban.

Federaal gefinancierd lokaal beleid kocht de stem van menig congreslid of senator. Binnen het geniale spelletje Budget Hero kwam naar voren dat Earmark and Pork Barrel Spending de begroting topzwaar en onbestuurbaar maken. Elke politicus zou zoiets moeten spelen om de impact van hun keuzes te overzien, hopelijk verschuift dan hun aandacht van de waan van de dag naar onze toekomst.

Er ontstond zo niet alleen een kloof tussen politiek en burger, maar ook een kloof tussen bureaucratie en politiek. De kans van een politicus om gekozen te worden werd een functie van geld, daar ontstond een giftige plutocratie, ze smeken om donaties. Om de tent draaiend te houden namen ambtenaren afstand van deze gekte, dat gaf een bureaucratie zonder democratische aansturing.

De Amerikaanse kiezer herkent zich ondertussen niet meer in dit beleid. De Amerikaanse droom eindigt voor velen zonder kans op een eigen woning. Militairen voeren internationaal oorlog, thuis wordt de strijd tegen fentanyl en haar zombies verloren. Amerika deelt wereldwijd voedsel uit, thuis hebben mensen ook honger. Hulp na rampen in bijvoorbeeld North Carolina eindigt niet in herbouw.

Amerikaanse presidenten richten zich in hun eerste termijn nog op hun herverkiezing, tijdens hun tweede termijn hebben ze minder te verliezen. Soms levert dat presidenten die het midden zoeken, die een president van alle Amerikanen willen worden en hun eigen partij deels loslaten. Soms levert dat presidenten die ongeremd ingrijpen. Trump is net zoals Desi Bouterse te oud voor vervolging.

Het is nieuw dat de inkomende president zich niet wil laten afleiden door opgestelde begrotingen, rapporten, resultaatrekeningen en balansen, maar een direct informatiekanaal naar de werkvloer wil. Dit wordt door de democraten als een ondemocratische machtsovername gezien. Het is ook nieuw dat een inkomende president directe informatie wil over het betalingsverkeer van de federale staat.

Het Amerikaanse begrotingstekort (6,3%) en staatsschuld (120%) zijn onhoudbaar. Het is een drijvende kracht achter wereldwijde inflatie, aangezien de dollar massaal wordt bijgedrukt, gebruikt als reservemunt en munt om olie in af te rekenen. Als de VS niet oppast, heeft het straks zelf monetaire hulp van het IMF en de Wereldbank nodig, alleen zijn die twee daar niet groot genoeg voor.

USAID blijft een vorm van buitenlands beleid die vele malen goedkoper en effectiever is dan bijvoorbeeld oorlogvoering. Het moet wel een transparante organisatie worden waar enkele gekozen politici het beleid vormen. Hopelijk terug naar de kern, zodat betaalbaar wordt en minder politiek gekleurd. Deze wereld kan zonder luxueuze kantoren vol met dure deugende betweters.

Een kleinere overheid is de eerste stap naar betaalbare boodschappen en woonruimte.