Geenstijl

Soep van de Week in Het StamCafé

Ik wilde eigenlijk openen met Keir Starmer, een zo mogelijk nog engere griezel dan Jeremy Corbyn, maar toen zag ik deze hilarische twiet.

Een brandweerpersoon van de saffische (moeilijk woord voor potteus) beginselen geeft voor de camera toe dat ze met haar 150 kilo te vet is om een kat uit te een boom te halen of om op een ladder tegen een fikkend huis te kunnen klimmen, laat staan dat ze iemand op haar rug kan dragen. Deze juffrouw is overigens niet zomaar een een brandweerpersoon, want Kristine Larson is de first black lesbian Equity Bureau Chief van de Los Angeles Fire Department en verdient $399,000 per jaar. De LAFD heeft nog twee Kristina’s en laten die nou ook lesbisch zijn (maar van wit): Kristina Crowley is First LGBTQ Fire Chief LAFD ($439,722 per jaar) en Kristina Kepner is First Lesbian Assistant Chief LAFD ($264,468 per jaar).

En het wordt nog beter: een man zou Larson ze nooit en te nimmer redden (wat ze dus niet kan omdat ze aan morbide obesitas lijdt), omdat het zijn eigen schuld is dat hij zich in dat fikkende huis bevindt. Burn and roast, white male chauvinist pig!

Ik vraag me af of ze Bill Cosby, Dave Chappelle, O.J. Simpson, Eddie Murphy, Sean 'Diddy' Combs of R. Kelly wel van de vuurdood zou willen redden, in puur hypothetische zin, maar misschien redt ze alleen maar homofiele mannen van kleur, wederom in puur hypothetische zin want zelfs de gang van het digitale menubord van een willekeurige fastfoodketen naar de counter waar haar bestelling wacht, is voor haar al levensgevaarlijk.

Ik vind het te makkelijk om hier laaghartige, respectloze, seksistische grapjes over te maken en laat ik daarom mild concluderen dat ik het prima vind dat de hele LAFD woke, queer en morbide obesitas-vriendelijk is geworden zolang er maar geen brand uitbreekt. Want één ding werd de afgelopen week duidelijk: bij de letterbakgekkies van de LAFD denk je nu niet aan woeste ruige brandweermannen als Josh Brolin en Miles Teller in Only the Brave of aan Paul Newman in The Towering Inferno maar aan deze drie musketierettes die omhoog zijn gevallen (beetje moeilijk voor te stellen bij kamerolifantje Larson) vanwege hun geaardheid.

Ik keek trouwens de afgelopen week naar de nostalgische documentaire over Jerry Springer en dacht: dat was nou nog eens een leuk onderwerp geweest voor de show. Twee moddervette brandweerpotten zijn allebei verliefd op een jong kippetje dat stage loopt en vliegen elkaar aan met Pulaski-bijlen. “Jerry, Jerry, Jerry!”

Het is niet terug te vinden hoeveel nichten (dus mannen die van mannen houden, geen mannen met een vagijn en tieten) er bij de spuitgasten van Los Angeles zitten, maar dat is niet terug te vinden. 3 procent van de LAFD (3500 werknemers in totaal) is queer, zonder specificatie. Daarvan zal ook wel weer een gedeelte bestaan uit non-binaire eskimo’s met dwerggroei, platvoeten en halitose vanwege het teveel consumeren van rauwe zeehondbabietjes.

Anyways, ik vind brandweerman een hartstikke gay beroep en als ik praktiserend homofiel zou zijn, zou ik me zo aanmelden bij de brandweer in Olhão want een betere vorm van male bonding bestaat er niet. Nou ja, rugby misschien, of Turks olieworstelen.

Fair and balanced als ik ben, moet ik melden dat er best wel een goede reden was om de LAFD eens flink op te schudden. Dit stuk over Kristine Larson (echt fotogeniek is ze niet) in de onverdachte Los Angeles Times spreekt boekdelen over de good old white boys club die de LAFD is.

Leest en huivert:

A few years ago, Larson said, a white fire captain put a toy monkey in the locker of a Black female firefighter. The incident was not widely publicized, but it came up in a recent meeting of the Fire Commission, a panel of five civilians who oversee the department. “That was a straight-up racially derogatory act towards an African American,” Larson told me later when I asked about the monkey incident. The firefighter transferred, Larson said, and the captain is still on the job.

Vermoedelijk is de zwaar getroffen beau monde van Los Angeles inmiddels wel een beetje klaar met de woke waanzin en zal de LAFD moeten gaan inbinden met die pathetische flapdrollerij, in navolging van Amazon, Nike, Microsoft, John Deere, Harley-Davidson, Jack Daniel’s, Lowe’s, Ford, Molson Coors, Walmart, Zoom, Snap, Meta, Tesla, DoorDash, Lyft, Home Depot and Wayfair. En eind vorig jaar maakte Boeing bekend dat de hele DEI-divisie wordt ontmanteld.

Ik moest bij die queerbrigade van de LAFD meteen denken aan de Amsterdamse brandweer - van oudsher een blank mannenbolwerk - die door de DEI-Einsatzgruppen van Pyongyang aan de Amstel moest worden opgepimpt tot een woke safespace, met knuffels tegen de stress en een rubberen tegels onder de glijpaal (no pun intended) in de brandweerkazerne.

Deze twiet vertelt het hele verhaal.

Ik heb een paar deep throats (no pun intended) bij de brandweer van Amsterdam en ben al heel lang op de hoogte van de misstanden daar, nog voor de Halsema-roeptoeter er schoorvoetend kond van moest doen omdat de narigheid niet langer onder het tapijt kon worden geveegd. Een lilliputter werd gebruikt voor het jaarlijkse dwergwerpfestijn van de spuitgasten en bij een brandweervrouw van de verkeerde kant werden een paar keer naaktfoto’s van Ellie Lust in haar la gepropt. Een moddervette vrouw met dwerggroei werd in het kader van de diversiteit aangenomen, terwijl ze hopeloos faalde voor de Cooper-test (wel echt gebeurd hoor). En verder alles wat Mosterd ooit al schreef.

Er was nog meer queernieuws deze week want Zemel Habib, de hysterische relnicht die gepotenramd zou zijn door mijn makker Frits Barend, gaat in hoger beroep voor de door hem verzonnen micropenisagressie. Zemel ziet er uit als Robert Long vijftig jaar geleden, maar dan nichterig en hun breit en punnikt antistressknuffels voor de safe space van de UVA.

We kijken even naar het smoelenboek:

En dit doet deze queer palliewappie officieel in de crèche van 020:

Jamil Fiorino-Habib is a lecturer in Media & Culture at the University of Amsterdam, specializing in film studies and media aesthetics. Having recently obtained his rMA in Media Studies from UvA, Jamil's current research projects elaborate on his interests in political subjectivity, identity, and play, incorporating elements of queer theory and critical theory to explore the evolving boundaries of digital media culture. Making use of unique transdisciplinary pedagogies, Jamil's work explores the intersections of pop culture and sub-culture, the hegemonic and the subversive, and the impacts of cultural imperialism in a globalized media landscape. In tandem with his academic research, Jamil also participates in a variety of grassroots community-centred collectives within the Netherlands, where he helps strategize and develop plans in pursuit of radical system change.

Als u het begrijpt, begrijp ik het ook.

Mijn goede vriend, filmmaker en arabist Ruben Gischler, volgt de Zaak Barend op de voet en ik vroeg hem in onze spraakmakende potkast Joffietoffie IJs met Koffie waarom meneer Habib zichzelf Zemel noemt van voren. Zemel is Arabisch voor “queermeneer” en habib betekent geliefde dus 1 en 1 is 2. Wellicht beschouwt hij/hun dit als een soort nom de guerre maar het kan ook hun artiestennaam zijn bij de pisbak. Ach, alles kan vandaag de dag. Vrijheid blijheid!

Verder bespraken Ruben en ik het verschil tussen joodsche, zionistische, mohammedaanse en palliewappieseks, naar aanleiding van de schitterende tentoonstelling over joodse seks in het Joods Historisch Museum.

Oivee, een andere keer dan maar over Keir Starmer, de beste vriend van Frenske. Als Frenske op de een of andere manier zijn socialistische vrienden, zoals Martin Schulz en Olaf Scholz, inzet voor zijn eigen toko, gaat het meteen bergafwaarts met zijn kameraden…

Wie herinnert zich niet het volkomen stupide bezoekje van Frenske aan Scholz!

Keir is gewaarschuwd want Frenske is de antipode van koning Midas: alles wat onze maagballon op bokkenpootjes aanraakt, wordt stront in plaats van goud.