Geenstijl

Recht voor mijn Villa Vischlugt was ineens een kampement opgebouwd door tot op de draad vervuilde wiggers, blanke rasta’s, hippies, grufti’s en gothics. Duitsers dus. Caravans, verbouwde trucks en uitgewoonde bestelbusjes stonden in een kring rond een kampvuur, er werd getrommeld en gedanst en uiteraard zat er iemand aan een didgeridoo te lurken.

Als ik niet in de ban van de kerstgedachte was geweest, had ik ‘s nachts een flinke baal wiet onder een van de voertuigen gelegd en de politie gebeld. Illegaal kamperen mag niet in het beschermde natuurgebied waar ik woon, en in Portugal heerst zero tolerance wat drugs betreft.

De politie heeft het niet zo op deze rondtrekkende vogelverschrikkers en vindt het een uitdaging om dit soort entiteiten op te jagen (denk aan de cop from hell uit willekeurige B-movies).

Eerder had ik al een paar “Mädels” van het kampje bij de ingang van de Lidl zien zitten. Schroeven door neus, oren en lippen, de uitgemergelde knekelzakken bont en blauw door de tattoos, dampende dreadlocks, de vingers okergeel door het kettingroken van goedkope shag: ze waren kortom zó smerig dat je je hond er van af zou schoppen.

Er lag een vunzig hoedje voor de “dames” (ze zaten ook nog eens wijdbeens en ik ga hier liever niet in details op in. Laat ik volstaan met “What Has Been Seen Cannot Be Unseen.”) met daarin een paar centen en knopen, maar ze deden niet eens de moeite om te bedelen. De brave Portugezen liepen er gelukkig met een grote boog omheen.

Deze dames waren zelfs nog te lui om te jongleren en te vuurspuwen bij een stoplicht, of om autoramen te wassen. Wel waren ze politiek bewust en geëngageerd, want op de bedelhoed zat een Palestina-sticker. Ook de Mad Max-voertuigen in het kampement voor mijn deur waren volgeplakt met Palestina-stickers. Met zulke vrienden heeft het Palestijnse volk geen vijanden meer nodig.

Kijk, dat je geil wordt van Hamas, Hezbollah en de Houthi’s is tot daar aan toe. Zo vond ik ooit de Rote Armee Fraktion best opwindend. Maar zelfs de Gazanezen die al vijftien maanden de moeder gegenocideerd worden (als ik tenminste de NOS en de krantjes van de Belgen mag geloven), zien er schoner uit dan hun roomblanke, aartsluie sympathisanten in West-Europa.

De stinkerds die voor mijn deur bivakkeren zien er net zo weerzinwekkend uit als de Amsterdamse “studenten” die sinds 7 oktober 2023 een keer of driehonderd hebben gedemonstreerd in mijn ouwe Mokum. Zelfs de krakers uit mijn tijd zagen er frisser uit, en ook de gemiddelde Surinaamse junk uit mijn gloriejaren op de Zeedijk verzorgde zijn uiterlijk beter.

Ik heb totaal geen last van smetvrees, maar ben wel proper opgevoed door mijn moeder Wilhelmina, die ik altijd liefkozend Miep Kraak noemde. Haar lijfspreuk was: ‘Laat licht en lucht uw woning binnentreden!’.

Ik ben nooit boos en doe hoogstens een beetje alsof om de lezer te paaien, maar ik ontplofte bijna toen ik las dat de UVA was gezwicht voor de terreur van die viespeuken. GeenStijl kopte: “UvA willigt eisen Palliedemonstranten in, alle samenwerkingsverbanden met Israël de prullenbak in”.

Eind jaren tachtig studeerde ik aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, in het kader van een uitwisselingsproject met de Universiteit van Amsterdam. Mijn Juda Palache-instituut onderhield en onderhoudt warme banden met Israël.

Ik ben even wat rond gaan bellen met oud-studiegenoten, die nu allemaal goede banen hebben bij de Raad van Bestuur van de Wijzen van Zion en het Rothschild-imperium (behalve ik dan), om eens te kijken hoe wij op de vertrouwde wijze de media konden gaan bespelen (een en ander kunt u hier lezen).

Ik kon natuurlijk met veel bombarie mijn bul terug gaan brengen naar de UVA, alleen ben ik dat papiertje al kwijt sinds mijn afstudeerfeestje in 1991, toen ik het met mijn stomdronken kop ergens in een smoezelig cafe in de Warmoesstraat moet zijn verloren, samen met de fles Russisch Leder-after shave die ik van mama had gekregen Bovendien had ik al eerder gedreigd met zo’n ludieke actie. In een vorig leven schreef ik mijn wekelijkse column in de Volkskrant: Ik stond op het punt mijn bul terug te sturen naar de Universiteit van Amsterdam. De 389-jarige alma mater was al verworden tot een crèche voor millennials, sneeuwvlokjes en andere ongewervelden, een safe space vol teddyberen tegen tentamenstress, met rubberen tegels onder de klimrekken en diversiteitsboa’s die je bekeuren als je boe roept tegen een medescholier, maar het kon nóg gekker. Want op de website van AT5, de spreekbuis van woke Mokum, zag ik een bericht over Antilliaanse eerstejaars die ernstig geschrokken waren van agendagebruik op de UVA. Een noviet: ’Niemand heeft een agenda op Bonaire. In Nederland moet ik wel met een agenda werken, want hier plan je alles’. De UVA reageerde geschokt, verbood met onmiddellijke ingang alle Jip en Janneke-agenda’s én Bert en Ernie-klokken en voegde daaraan toe dat tijd, afspraken en agenda’s sociale constructies en de perfide erfenis van koloniale witte suprematie zijn.

Drie jaar geleden stond ik wederom op het punt om mijn bul terug te brengen, nadat de UVA uit respect voor drie mohammedanen en een paardenkop het alcoholgebruik wilde verbieden.

Ach, het zal mij allemaal worst wezen, die hele kutbul interesseert mij geen ene reet. Maar ik vind het te gek voor woorden dat die antisemitische stinkbende van zombies de ruggengraatloze roomblanke zoutzakken van het bestuur van de UVA op de knietjes konden krijgen. Tijdens de Duitse bezetting was er bij de UVA meer verzet tegen de antisemitische maatregelen (en de Mof stonk tenminste niet zo als de nieuwe bezetters van Amsterdam). Er is een lichtpuntje, want Ron Eisenmann twiette dit:

Daar gaat de UvA nog spijt van krijgen. Amerikaanse overheid legt boycotten op aan bedrijven en instellingen die Israël boycotten.

Op de valreep van 2024 kan ik alleen maar concluderen dat dit het jaar van de antisemiet was. Want gelooft u nou echt dat al die viespeuken die voor mijn deur bivakkeren en die stinkerds die de UVA in hun macht hebben, werkelijk van Hamas en Hezbollah en de Houthi’s houden? Nein nein nein! Het is pure haat tegen Joden en tegen Israël. Terwijl ieder fatsoenlijk mens toch weet dat Israël het enige beschaafde plekje in het Midden-Oosten is. Maar goed, ik veeg even het schuim van mijn muil en eindig met een leuk berichtje van de UvA: UvA-hoogleraar Digital Humanities @rensbod ging samen met dagblad Trouw en Ipsos I&O na hoe Nederlanders zin zoeken. Ontdek welk type zinzoeker jij bent in de Zinzoekertest.

Ik ga even die test doen! Hold on!