Geenstijl

Terwijl Joden decennialang in angst en onder zware beveiliging leven, struikelen politici over woorden

Een Joods jeugdelftal werd in Berlijn achtervolgd met stokken en messen. Parijs zette 5500 agenten in om een wedstrijd met 150 Israëlische supporters te beveiligen en het ging nog mis. Antwerpen deed zes arrestaties toen de Amsterdamse jodenjacht in Vlaanderen een kopietje kreeg. De Britse SAS had hun grootste anti-terreuroperatie ooit: Dodenherdenking, want vorig jaar werd het verstoord.

Het politieke debat waagt zich niet aan een discussie over het te voeren beleid, maar verzandt veel liever in een nutteloos discours over de woordkeuze. Jodenhaat zit heel diep, maar het blijft wel aangeleerd gedrag, het zit niet in DNA of genen van “jongeren”. Probleem is wel hoe intens dit gedrag door middel van preken, online propaganda of lesmateriaal van UNRWA wordt aangeleerd (PDF).

Wie zich een week na diverse pogroms verspreid over Europese hoofdsteden druk maakt over de ongenuanceerde woordkeuze van geëmotioneerde bewindspersonen, heeft moeite met het onderscheiden van hoofdzaak en bijzaak. Natuurlijk worden er grenzen overschreden en hebben we een streep in het zand nodig. Eerst tegen discriminerend geweld op straat, daarna tegen woordkeuze.

Vorige week ging eerst ons gevoel van veiligheid de deur uit, direct gevolgd door de vrijheid om te demonstreren. Het lukt de driehoek niet op te treden tegen “jongeren” op scootertjes, dus gaan we beroepsdemonstranten hun dagbesteding belasten. Zondag stonden tientallen politiebusjes op de Dam geparkeerd. Joden hebben vandaag oplossingen nodig, geen represailles op offline influencers.

Na het pogrom wachten we nog steeds op massale arrestaties. Enkele verdachten kwamen gisteren herkenbaar in beeld, helaas niet in aantallen die leiden tot een noemenswaardige pakkans. Jongeren zijn op zoek naar grenzen, hebben een serieuze pakkans nodig hebben om zich te gedragen. Een probleem dat ik dertien jaar signaleer op deze roze wolk, en in 1994 is uitgezocht door academici uit Leiden:

Universitair hoofddocent Ben van “Velthoven’s slotuitkomst is dat er slechts een verwachte strafdreiging per misdrijf van ƒ 3,60 boete plus vier uur vrijheidsstraf bestaat.” (PDF p92) Dit is in dertig jaar niet wezenlijk veranderd. Er zijn een hoop “jongeren” die best een paar euro en een paar uur zitten riskeren om Joden te rammen. Ze zien zoiets niet als een delict, maar als hun plicht.

De NOS heeft de grootste moeite in haar reconstructie. Je ziet in deze video duidelijk de aanval op een groep supporters worden opgeëist, je ziet deze supporters Hotel de Markies invluchten, terwijl er eentje achter de voordeur de groep “jongeren” buiten houdt. Zelfs Bender meldt dat de problemen voor een andere, grotere groep hechte supporters al bij de Arena voor de metro begonnen.

Bender zag een taxi inrijden op supporters aan het begin van het Damrak, daarna volgde hij deze groep supporters via de Martelaarsgracht en Nieuwezijds Voorburgwal. Bender vertelt meerdere keren dat de politie de supporters achterlaat. Bender vertelt dat de supporters dicht bij elkaar blijven, zelfs als ze rennen, Bender herkent deze verdedigende tactieken uit het oude Rome niet.

Op zijn beelden zie je deze supporters een pallet afbreken, het lukt Bender en de NOS niet om te zien dat de supporters over de pallets heen kijken naar hun achtervolgers. Bender ziet erna de supporters een charge uitvoeren op belagers uit de Nieuwe Nieuwstraat, Bender snapt niet dat ze niet willen worden ingesloten tussen de groep belagers die hen vanaf CS volgt, en de groep uit de Nieuwe Nieuwstraat.

Ze willen bij elkaar blijven en tegen elke prijs weg kunnen. Bender meldt dat wanneer ze worden ingekapseld op het Spui door ME, dat ze worden beschoten met zwaar vuurwerk. Wie deze veldslag tekent op een stadsplattegrond, herkent de defensieve tactieken van de supporters. 1210 agenten zijn bezig geweest met dit pogrom, helaas werd er niemand na de voetbalwedstrijd gearresteerd.

Femke Halsema gaf aan dat de politie geen antwoord heeft op hit & run acties van “jongeren” op scooters. Het lukt niet de jodenjacht te stoppen of om daders te vervolgen. Het Openbaar Ministerie van Amsterdam gaf tegenover de gemeenteraad een noodkreet af, dit kost zo veel capaciteit dat zelfs de vervolging van zedendelicten, extremisme, radicalisering en contraterrorisme zijn stilgelegd.

De politiechef gaf zondagochtend aan dat de jodenjacht nog steeds bezig is, mensen worden op straat gevraagd hun paspoort te tonen en “Free Palestine” te schreeuwen. Wie weigert, wordt tegen de grond geslagen. Politici, justitie en politie van Amsterdam geven aan dat ze niet in staat zijn een pogrom te stoppen. Ze hebben niet voldoende mensen, middelen en methodes. Ze verzuipen in haat.

Dan hoort het in Den Haag alle hens aan dek te zijn om met een noodwet te gaan regelen hoe wij een jodenjacht kunnen voorkomen, stoppen EN vervolgen. Deze drie kerntaken falen we nu in. Het is daarom een gotspe dat een kabinet gaat wankelen omdat we een beetje principieel gaan doen over taalgebruik, in plaats van principieel gaan doen in het behoud van onze rechtsstaat en veilige haven.

Dat nota bene de staatssecretaris voor toeslagen vertrok, is voor getroffen gezinnen de zoveelste teleurstelling. Fraudeurs zijn nauwelijks aangepakt, ambtenaren zijn door de dwalingen van de Pikmeer-arresten onschendbaar, en het rechtsherstel gaat weer op de lange baan. Fraudeurs, knevelaars en slachtoffers hebben één ding gemeen: een rechtsstaat die al decennialang faalt.

Tunnelvisie op perfectie in de ministerraad is levensgevaarlijk voor joden.