Geenstijl

Saneren die hap

“Willen mensen het songfestival politiek maken? Dan maken we het politiek”, twitterde BBB-voorvrouw Caroline van der Plas vrijdagavond. Awkward omdat even daarvoor de formatieonderhandelingen voor die dag waren afgelopen en je zou verwachten dat ze wel iets anders aan haar hoofd zou hebben. Bovendien had Frans ‘Ik ben ook een Swifty’ Timmermans begin maart de boel al politiek gemaakt met een ode aan de Nederlandse inzending (dat het Europees Huis aan het einde van de videoclip in vlammen opgaat, was hem ontgaan of negeerde hij bewust). Tragische held Joost Klein is een interessante totempaal in dit discours. Vanaf het begin omarmd door Timmerfrans en dus verworpen door eurocritici. Vervolgens door de usual suspects aangevallen omdat hij geen uitspraken wilde doen over de deelname van Israël aan het Songfestival wat hem weer op goed rapport kwam te staan in het rechterkamp dat hem vervolgens weer in de ban deed na een (vermeend) anti-Israëlisch incident tijdens een persconferentie waarop de Palliepijpers hem alsnog in de armen sloten als knuppel om de Joden mee te slaan. En toen moest de werkelijke massapsychose nog beginnen.

Want het werd pas echt bal met de diskwalificatie van Klein. Extra Journaals en talkshows ingelast, NPO-presentatoren verschenen huilend gelijk meisjes in beeld en – over politiek gesproken - mediastaatssecretaris Fleur Gräper (D66) beleefde haar hoogtepunt met haar eerste en vermoedelijk laatste ANP Persalarm waarin via haar de kabinetsreactie wereldkundig werd gemaakt (“Diskwalificatie Joost Klein is teleurstelling voor ons allemaal”). Ondertussen moest ook nog het Midden-Oostenconflict beslecht worden met een tapijtbombardement aan SMS'jes voor Israël wat daardoor bijna de popular vote won maar overduidelijk kampte met te weinig kiesmannen. Opmerkelijk trouwens hoe die zaal vol homovlaggen minder inclusief blijkt wanneer een Joodse vrouw het podium betreedt. De Ierse inzending - een kerel die zich Bambie Fuck Fuck noemt oid - hield het niet meer. 

Maar de absolute hoofdrolspeler was Cornald Maas (AVROTROS) die driftig twitterend liet weten van de hoed en de rand te weten zonder het achterste van zijn tong te laten zien. Kontnaald zoals een collega hem liefkozend noemt, speelt een belangrijke dubbelrol in het evenement. Hij is commentator maar maakt ook deel uit van de selectiecommissie voor de Nederlandse bijdrage. De slager die zijn eigen vlees keurt, betaald van belastingpoet. Maas wist naar eigen zeggen wat zich had voorgevallen rondom Klein maar zweeg daarover naar de rest van de pers (de jongens van deze podcast wisten het wel) waardoor de AVROTROSSER bewust bijdroeg aan verdere speculaties. De vraag is of dat tot de taakstelling van de NPO behoort (wat ook geldt voor het invliegen van topbobo Frederieke Leeflang voor spoedoverleg in Malmö). En zo paradeert Kontnaald parmantig door deze clownsshow. Allemaal buitengewoon vermakelijk jazeker ware het niet dat dit van belastinggeld geschiedt. Het is te hopen dat het afstoten van het Songfestival op de formatietafel ligt qua het saneren van de NPO. Er is vast wel een commerciële zender die op die meloen wil gaan zitten danwel slikken met als bijkomend voordeel dat Maas dan ook een keer een bedrijf van binnen ziet. 

Opstekertje voor de arme Gazanen (en Queers for Palestine) ondertussen: volgend jaar om deze tijd is Hamas allang verslagen en dan mogen ze van hun nieuwe Palestijnse leiders misschien ook wel meedoen aan het Songfestival zonder van het dak van de moskee gegooid te worden.