Parool: 'Jamaar het gaat om de mensenrechten'
De gedrukte Left Laser start de witwasoperatie
Ja dat had Palestina-correspondent Madelief van Dongen van Het Parool, stadsbode Gazamsterdram, natuurlijk wel kunnen bedenken toen ze een paar van die als antropologen verklede Palestina-activisten voor het kladblok trok. OPHEF. Die demonstraties in Amsterdam lopen over van het antisemitisme, met geweldsverheerlijkende joepies, halfterroristische mafklappers van Samidoun, hele en halve Hamas-verheerlijkers, werkloos schuim, gewelddadige Antifa-figuren én, welja, een hele school bakvissen van GroenLinks die vanavond hun wekelijkse cokesessie inluiden met een flesje oranje natuurwijn.
"Het gaat om een strijd voor mensenrechten." Het gaat om een strijd voor mensenrechten waarbij het wel heel lekker is dat aan het ontvangende eind van die mensenrechten de JODEN staan, die tussen al die arme hulpeloze figuren en landen in het Midden-Oosten een levendige, democratische, welvarende, tolerante en inclusieve samenleving hebben gesticht. En dat al die Queers for Palestine-smurfen in Tel Aviv hand in hand, openlijk en vrijelijk kunnen meedoen aan de meest hedonistische en uitbundige Pride ter wereld, terwijl ze in Gaza van het dak gaan, maakt natuurlijk niet uit. Het gaat om een strijd voor mensenrechten waarbij het wel heel lekker is dat aan het ontvangende eind van die mensenrechten het blanke patriarchaat staat. Neomarxistische crack met de witte Calimero als as van het kwaad, waarom galmt het 'Black Lives Matter' anders door de straten, en wat is het lekker dat er een heleboel van die blanken in Israël wonen (ook bijna 2 miljoen Arabieren trouwens, maar goed).
Het gaat om een strijd voor mensenrechten, maar het gaat in dit intersectionele spookhuis uit de hel vooral om gedeelde ervaringen van 'onderdrukking' en 'discriminatie'. Of dat nu terecht is (vrouwen hebben een lange strijd moeten voeren om gelijkgesteld te worden aan de man, homo's willen gelijke rechten, enz.) of ingewikkeld en paradoxaal (de islam voert zogenaamd een strijd voor 'gelijkwaardigheid', maar binnen de islam zijn vrouwen en homo's al minderwaardig, dat schuurt): er is altijd wel een gemene deler te vinden als 'vijand'. Niet die mensenrechten, maar vijanddenken. Dat sijpelt door in de gehele samenleving, bij al die demonstraties en in alle magnitudes, bij een vergeldingsoorlog in het Midden-Oosten, tot de verongelijkte Vlinder die voor haar opstel over feminisme een magere beoordeling krijgt van haar grote boze docent. Ja, er staat vast een verdwaald figuur ook voor Soedan. Maar ging het écht om de 'mensenrechten', dan stonden ze er ook voor de Rohingya, voor de Oeigoeren, voor de Masalit. Want dáár is sprake van GENOCIDE.
Reaguursels
Dit wil je ook lezen
Knokken op tribune bij Frankrijk-Israël
Verrassing! Voetbal is weer oorlog
Ook dat nog: Yoav Gallant ontslagen door Netanyahu
Kwamen even verkiezingen tussen
PODCAST GELUISTERD. Parool bespreekt hufterhoofdstad Amsterdam
Kapsones in Zuid, een steen door je ruit