Identiteit in de gft-bak

Het mag duidelijk zijn wie bij GroenLinks-PvdA de broek aan heeft en wie met een biologische komkommer keihard in zijn achterste wordt genomen. De nieuwe roerganger komt weliswaar oorspronkelijk uit de PvdA-gelederen, maar predikt al een tijdje voor de GroenLinkse kerk en ook in het partijprogramma leeft het PvdA-gedachtegoed in de overweldigende klimaatschaduw van de groene collega. En dan sneuvelt nu ook het symbool van de PvdA. Vanwege een hoge 'milieu- en klimaatbelasting' en de gestegen kosten stopt de partij met het op straat uitdelen van rozen tijdens de verkiezingscampagne. Daarmee laten de arbeiders weer een stukje van de eigen identiteit verwelken in deze fusie op links, want de PvdA zonder roos is toch een beetje als de SP zonder tomaat of de vvd zonder corruptie. GroenLinks was al geen fan van sierteelt dus zijn de rozen de deur gewezen om de vrede te bewaren. De PvdA is die vriend die in een relatie alle interesses en meningen van de partner overneemt en zijn eigen identiteit laat verwateren. U ziet hem langzaam verdwijnen onder de duim van zijn partner, maar er is niets dat u kunt doen. Hij zegt dat hij gelukkig is in deze nieuwe relatie, dus dat moeten we dan maar accepteren, ook al is het einde onvermijdelijk. Rust in vrede PvdA. Geen bezoek/geen bloemen.