Geenstijl

Er is geen gebrek aan gastvrijheid, er is een gebrek aan woningen

Minister Hugo de Jonge zag asielzoekers op stoelen slapen, en gelijk werden gemeenten gedwongen meer opvang te regelen en statushouders voorrang te geven op sociale huurwoningen. Alleen zijn vluchtelingen niet de enige statushouders in Nederland, we hebben ook nog staatsburgers. Dit is letterlijk inhoudsloos verdeel en heers. Zelf vangen politici niets op, hun sanitair was ongeschikt.

Binnen Amsterdam gaat ruwweg 1 op de 6 sociale huurwoningen naar statushouders. Je ziet wijken veranderen van bevolkingssamenstelling. (Controleer uw oude postcode hier) Als je dat ziet gebeuren terwijl je zelf eindeloos op de wachtlijst staat, wordt je langzaam een teleurgestelde, verbitterde kiezer. Er is geen gebrek aan gastvrijheid, er is een gebrek aan woningen.

Het aantal beschikbare huizen op Funda kelderde van 280 duizend naar 61 duizend. Het aantal gerealiseerde nieuwbouwwoningen daalt al drie jaar naar 69 duizend per jaar. Het kabinet belooft 100.000 nieuwe woningen per jaar, maar die brainfart mist bouwvakkers, installateurs, bouwgrond, bouwmaterialen en stikstofvergunningen. In hun dromen kan je niet wonen.

Het kabinetsplan bouwen, bouwen & bouwen loopt volledig helemaal vast op: Wie gaat dit uitvoeren? Net zoals het idee om iedereen zonnepanelen, laadpalen en dwangpompen te geven. De hotemetoten denken een prestatie geleverd te hebben als ze een stuk papier bevuilen en verzonnen geld schuiven, maar vergeten dat zulke plannen allemaal afhankelijk zijn van bekwaam ervaren personeel.

We hebben die mensen nu niet, pubers kiezen nauwelijks voor die opleidingen en de helft van de docenten op praktische technische vakopleidingen is ouder dan 55. Binnen tien jaar halveert dat onderwijsaanbod. Dan kan de slechtziende de blinde bijstaan. Ervaren ZZP-ers uit de bouw die voor de klas gaan staan halveren hun inkomen, dat gebeurt alleen uit pure liefde.

Hier hebben vier kabinetten Balkenende en vier kabinetten Rutte hard toegewerkt naar een kip-ei-probleem die ook weer jaren gaat kosten om vlot te trekken. Scholen worden louter beoordeeld op doorstroomsnelheden en slagingspercentages, dat systeem beloont pretpakketten. We leiden te weinig technisch personeel op om in onze huidige welvaart te voorzien.

Het kabinet kan vooral schelden. Eerst werden scheefwoners verketterd, je moet zo duur mogelijk huren of kopen. Het kabinet ging hier voorbij aan keuzevrijheid, of dat je met flexibele contracten wel een goed inkomen kunt hebben, maar nog niet in aanmerking komt voor particuliere verhuur of een hypotheek. Een scheefwoner die gaat verhuizen, levert bovendien netto geen extra woonruimte.

Daarna kwam de hetze tegen verhuurders. Hier vergeet het kabinet dat Nederland een te kleine vrije verhuurmarkt kent, en zelfs huisjesmelkers voorzien in een vraag. Er wordt misbruik gemaakt van mensen die dankzij een flexibel inkomen geen andere keuze hebben. Zonder dat misbruik waren hun slachtoffers dakloos. Huurwoningen omzetten in koopwoningen levert netto geen extra woonruimte.

De derde hetze was tegen alleenstaande ouderen in eengezinswoningen. Hier was het kabinet vergeten dat er geen tehuizen of seniorenwoningen zijn. Die ouderen willen graag van het traphuis in de woning af, maar ze zitten als ratten in de val. Totaal afhankelijk van onderbezette rondrijdende thuiszorg en wijkverpleegkundigen, want ouderen gezellig en handig naast elkaar was te duur.

De kaalslag in woonruimte in de vorm van tehuizen, blokkeerde de doorstroom van ouderen. Langer thuiswonen was kabinetsbeleid, maar niemand besefte dat je dan ook langer een thuis nodig hebt. Het tehuis werd als te duur beschouwt, terwijl complete villa's nog duurder zijn. Oplossingen voor de woningnood beperken zich tot demonisering en bevolkingsgroepen tegen elkaar uitspelen.

De enige stap naar een beetje speelruimte zit in het handhaven van bestemmingsplannen. Structurele of speculatieve leegstand is in Nederland nergens een bestemming. Dat zet een streep door lege panden, woningen die alleen worden ingezet voor vakantieverhuur en ander oneigenlijk gebruik. Kijk voor welke woningen ingezetenenbelasting wordt betaald, en het restant is beschikbaar.

De rechtelijke macht mag eens het fundamentele recht op wonen zoals verankerd in onze grondwet, de universele en de Europese rechten van de mens, gebruiken het recht van gemeenten om 100.000 mensen uit hun eigen vakantiewoning te zetten, te schrappen. Totdat de woningnood van statushouders & staatsburgers is opgelost, is er geen woonruimte voor extravagante uitspattingen.

Hetzelfde geldt voor de afweging woningbouwprojecten jarenlang niet te laten doorgaan vanwege stikstofuitstoot, fijnstof, geluidsoverlast, uitzichtbeperking, een zandhagedisje of andere futiliteiten. De zwaar verankerde rechten tot de eerbiediging van iemands woonruimte beginnen bij het bestaan van dergelijke woonruimte. Alleen kijken naar stikstof is tunnelvisie, het is niet het enige belang.

We kennen allemaal mensen die sparen voor hun eerste koopwoning. Die zien huizenprijzen sneller stijgen dan ze in een jaar bruto verdienen. Daar zeg je eigenlijk tegen jongeren met een diploma en een baan: kijk maar even wanneer je aan een gezin en kinderen kunt beginnen. Daar doorbreken we als samenleving het belangrijkste sociale contract: als je hard werkt, kan je normaal leven.

Als onze bouw de immigratie niet kan bijhouden, komt ouderwets inkwartieren vanzelf dichterbij.