Geenstijl

Siri wat is de reputatie van Transavia

Transavia, dat is een soort opgepoetste versie van Blue Air of Wizz Air, met minder losse schroefjes en als je goed kijkt valt de duct tape waarmee de raampjes bij elkaar gehouden worden helemaal niet meer op. Een Transavia-vliegtuig ruikt in de regel wat minder naar de bijkeuken van je Roemeense tante dan zo'n Oostblok-beuker, maar daar betaal je dan ook wat extra's voor; desalniettemin is Transavia goedkoop genoeg om alleen maar gierige en schreeuwerige Nederlanders uit Purmerend en Almere om je heen te hebben. En Rob Jetten en Ellen Deckwitz. Met een beetje pech zat je vroeger in een kist met Casper van Wijngaarden achter de knuppel, de stewardess vraagt € 5,50 voor een vrij verdrietig broodje kaas en iedereen ruikt iets minder naar zweet dan op zo'n Slivovitsj-vlucht. De beenruimte is nog minder dan bij Ryanair en voor iedere scheet die je laat moet je tachtig euro bijbetalen. Mocht je vlucht nou zijn geschrapt, wegens corona bijvoorbeeld, dan heb je óf pech, óf je moet heel veel moeite doen: de klantenservice van Transavia is een nogal klantenservicerige klantenservice en voor je het weet zit je verstrikt in een juridisch web van vouchers en schikkingen. Een koffer meenemen is pleurisduur en mogelijk komt het ding helemaal niet op plaats bestemming aan, maar wie neemt er nou ruimbagage mee: voor je internationale korteafstandsvluchtje naar de costa is je handbagage meer dan genoeg. Als het toevallig 1cm te groot is, of een kwart kilo te zwaar, betaal je gewoon 50 eurootjes bij. Simpel! 

Al die ellende is ook allemaal niet erg, want je hebt gekozen voor een budgetvluchtje en een paar uur later zit je inderdaad met je reet op het strand van Barcelona of de Algarve: je propt je Postcodeloterijkoffertje (die is dus eigenlijk 2 centimeter te groot, = €) in een vrij vakje aan de andere kant van het vliegtuig, zet de noise cancelling op standje turbo, geeft de stewardess een paar complimenten en verder staar je door het raam naar buiten terwijl je probeert te genieten van de ontzettende onaangenaamheid. Geloof ons maar, het leven in de lucht is veel eenvoudiger als je de romantiek in het ongemak kunt ontdekken. Dan zit je best lekker, daar opgevouwen op je plekje met 74cm beenruimte, naast dat schreeuwkind genaamd Jayden, omdat je weer eens geen zin had 50 eurootjes te dokken voor een "standaardstoel". Enfin, de werknemers van Transavia maken zich zorgen om 'de reputatie' en 'de goede naam' van Transavia en dat zijn net iets te veel woorden die voor het eerst in de geschiedenis van de luchtvaart bij elkaar in één zin staan.