Geenstijl

De overheid wil de complete economie overnemen en gebruikt een groen sausje om het voor elkaar te krijgen

Voor Covid-19, was al duidelijk dat de meeste Westerse overheden allemaal gingen voor een Green New Deal. Deze moest dan gefinancierd en gestimuleerd worden met groen monetair beleid en groene regelgeving. Covid-19 heeft nu in ieder geval de monetaire sluizen volledig open doen gaan. Mijn verwachting is dat zodra Covid-19 geen probleem meer is, er naadloos wordt overgegaan op de Green New Deal. De overheid heeft dan via haar ingrijpen al een groot gedeelte van de economie in haar macht en zal dan met groot gemak de Groene Revolutie kunnen doorvoeren. Één van de pilaren die daarbij moet helpen is regulering. 

Zo is van het gas af gaan een goed voorbeeld waar burgers en bedrijven in een bepaalde richting worden geforceerd. De bijkomende kosten worden ook door deze partijen gedragen en zouden eigenlijk als een verborgen belastingen moeten worden meegeteld in het bepalen van de belastingdruk. Dat dit milieutechnisch niet een goede beslissing is (net zo als de idiote biomassa projecten), laat alleen maar zien dat de overheid helemaal niet uit is op een vergroening van de economie; de overheid wil de complete economie overnemen en gebruikt een groen sausje om het voor elkaar te krijgen. 

Maar de overheid zou de overheid niet zijn als zij niet ook zou gaan voor één de slagaders van de economie: de financiële sector. Als er één sector is die zwaar gereguleerd is, dan is het de financiële sector wel. Dat er regels nodig zijn moge duidelijk zijn, maar de overheid laat keer op keer zien dat het de verkeerde regels instelt voor de verkeerde problemen (MiFID 2 bijvoorbeeld). Maar wederom betreft het hier om een overname en niet de bescherming van burger en bedrijf. In dat licht moeten ook de regels omtrent ESG worden bezien.

ESG staat voor Environmental, Social and Governance wat volgens PwC op het volgende neerkomt “Het houdt in dat factoren als energieverbruik, klimaat, beschikbaarheid van grondstoffen, gezondheid, veiligheid en goed ondernemingsbestuur worden meegewogen bij de selectie en het beheer van deelnemingen in bedrijven.” Zo wordt er vanuit de DNB al bij beleggingsinstellingen op ESG factoren aangestuurd. Nu zijn deze nog maar zwak dwingend, maar u begrijpt waar dit heen gaat. Zo wordt de politieke agenda opgelegd aan de pensioengelden van ons allemaal. Maakt niet uit of u het onzin vindt of dat u in andere beleggingscategoriën een hoger rendement verwacht, uw pensioen zal en moet naar het inzicht van de overheid belegd worden. 

Ik kwam recent nog een bericht tegen van NN Investment Partners (investeringstak van Nationale Nederlanden) die mij deed lachen. "NN Investment Partners (NN IP) and its strategic partner China Asset Management Co. Ltd. (ChinaAMC), have together launched its inaugural ESG-integrated China A-Share Equities strategy.” Hoe NN denkt dat er Chinese (A-listed) bedrijven zijn die het ESG predicaat mogen voeren, is mij een raadsel. Alle Chinese bedrijven zijn mede-geleid door en in bezit van de Chinese overheid. China staat uiteraard bekend om haar betrouwbare informatievoorziening, informatie openheid, mensenrechten, en grote zorg voor haar milieu. Net zoals voor de overheid, is ESG maar een marketing narratief voor NN.   

Met de ESG (en andere financiële) regulering raakt de overheid de kern van de kapitaalallocatie. Normaal vinden de beste investeringsopties het schaarse kapitaal. Hierdoor wordt het meeste uit de investering gehaald, waardoor de taart het grootst mogelijk wordt. Maar de wens van de overheid om overal invloed op te hebben, heeft al voor de nodige misallocaties geleid. Echter, elke slechte bijwerking van haar eigen beleid, grijpt de overheid weer aan om nog meer invloed te vergaren. 

Als de trend zich zo doorzet, dan heeft de overheid de financiële sector en de economie geheel in handen binnenkort. Door de misallocaties zal de groei (productiviteit) stagneren (zombificatie), werkloosheid toenemen, pensioenuitkeringen in reële termen afnemen, en zo verder. De focus zal nog meer op de verdeling van de taart komen te liggen in plaats van het vergroten van de taart. Om alles en iedereen in het gareel te houden, zal het beleid steeds repressiever worden en zal dientengevolge de politieke polarisering toenemen. 

Kortom, we zitten 1,5 meter van 1984 af.