Geenstijl

Toen ik de rellen in Blerick zag, dacht ik gelijk dat een roomblanke politieman vanuit vermeend racisme in een moeilijke buurt een allochtone crimineel had neergeschoten. Fouten maken is immers menselijk. Het bleek mijn eigen setje vooroordelen te zijn. 

De politie kwam als mosterd na de maaltijd. Na het schot. De politie had helemaal niets te maken met de moord. Het was de derde criminele afrekening in korte tijd. Normaal zou de wijk dan denken aan de eigen kinderen en de criminelen zelf lynchen  op een presenteerblaadje aan de politie geven. Laat ze maar lekker dealen en elkaar omleggen, maar niet in je eigen achtertuin. 

Blerick toont aan hoe snel de vlam in de pan slaat. De politie wordt als opgejaagd wild de wijk uitgewerkt, kan niet vrij rechercheren, wordt niet geholpen in het onderzoek naar de dader. Honderden nieuwe Nederlanders waren op de been om het de politie zo moeilijk mogelijk te maken om de sporen veilig te stellen en om jacht te maken op een moordenaar. Journalisten troffen hetzelfde lot. 

Buurtbewoners klagen al jaren over intimidatie en overlast. Toch zie je na de massale inzet van de ME en het molesteren van Powned geen arrestaties. Daar gaat het fout. De burgemeester noemt de derde liquidatie op rij samen met de overlast een incident. Het is een gedoogzone van criminaliteit, drugsoverlast en geweld. Een banlieu.

De voorlichting noemt het een dodelijk schietincident, alsof er iemand met een sportvergunning bij een schietvereniging een dom foutje maakte. Het gaat hier echter om een moord in een woonwijk tussen spelende kinderen. Iemand die met een vuurwapen rondloopt, heeft een bewuste keuze gemaakt een delict te plegen (vuurwapenbezit) om daarmee een levensdelict te kunnen plegen. 

Poppenkast

Tegelijkertijd zitten 24 bewindslieden al een paar dagen als een braaf schoolklasje hun mond te houden. Twee dozijn legkippen op drie rijen stokjes. Partijen die werden buitengesloten of nalieten regeringsverantwoordelijkheid te nemen, mogen dagenlang blaten over een regeerakkoord dat zwijgt over salafistisch terrorisme, no-go areas en mislukte integratie.

Terwijl (nieuwe) Nederlanders hard worden aangetast in hun vrijheid, veiligheid en welvaart zit de top van de macht in vak K met een telefoontje te spelen. Bewindspersonen en oppositie die woordgrapjes maken om de beeldvorming te manipuleren en de campagne af te trappen. Totaal gevangen in hun eigen schijnwerkelijkheid. 

Blind en afgesloten voor de problemen in de gemiddelde wijken. De muren van de Tweede Kamer zouden eigenlijk een grote videomuur moeten zijn. Nieuwszenders, voorpagina`s van kranten, blogs & relevante vlogs zoals Pro247,  zodat de kloof tussen de theorie in het zaaltje en de praktijk op straat continu zichtbaar is, net zoals je een puppy in zijn eigen plasje duwt.

Paard achter de wagen

Het eerste novum uit het regeerakkoord is de hernoeming van het ministerie van Veiligheid en Justitie naar Justitie en Veiligheid. De rechtsstaat moet voorop. Alleen is er zonder veiligheid helemaal geen kans om te rechercheren, te vervolgen of recht te spreken. Getuigen blijven weg, niemand praat met de politie en rechters hebben ook een partner en kinderen.

Dat de rechtsstaat voorop moet ten koste van veiligheid betekent ook een verdere tunnelvisie op de rechten van de verdachten & daders, een verdere verwaarlozing van de rechten van slachtoffers of samenleving. Hier wordt de ene helft van een ethisch dilemma weggegooid om vervolgens zonder afweging of debat ongehinderd en maximaal te kunnen deugen.

Gezonde roker

Mohammed Bouyeri was lid van de terroristische Hofstadgroep, maar zou toch de moord op Theo van Gogh alleen gepleegd hebben. Aan de ene kant was de Amsterdamse politie een jaar lang een derde van haar rechercheurs kwijt aan om de andere daders in beeld te brengen, aan de andere kant hebben we een AIVD die weigert informatie te delen.

De AIVD volgde de Hofstadgroep sinds herfst 2002, in oktober 2003 werden vier leden gearresteerd en vrij snel weer vrijgelaten en in november 2004 werd Theo vermoord. Ruim twee jaar werden de juiste mensen gevolgd en Theo en Ayaan waren sinds de uitzending van Submission op 29 augustus 2004 voorspelbare slachtoffers. Ayaan werd streng beveiligd.

Net zoals Pim Fortuyn kreeg Theo van Gogh geen beveiliging. Wat is het nut van een sleepnet als je niet bereid bent de vangst naar de kade te brengen, te kaken en in het ijs te gooien? Dit is geen probleem van meer geld, meer bevoegdheden of meer informatie. Het is een probleem van samenwerking en ethische keuzes.

Het lijkt wel of het parlement & kabinet over een heel ander land regeren. 

Al minimaal vijftien jaar.

Feynman