Een straffe herfstwind waait door de VrijMiBo
Het is weekend. Het sinistere van de herfst is dat zij onverwachts komt. Nooit op de afgesproken datum. Altijd iets eerder. De voorste troepen steken soms al vroeg in de zomer hun hoofd door het gebladerte. Regen die de oorlogstrommels beukt op de ramen. Wind die dwars door je voorhoofd snijdt als een samuraizwaard. Dat is de herfst, geen genade, onvoorspelbaar en gewetenloos als de dood zelf. De herfst maakt jongens van mannen en mannen van jongens. Het is het jaargetijde van de baard, van het borsthaar, van de mannen die onverschrokken weerstand bieden tegen het lot dat de weergoden op hun doet nederdalen. Geen seizoen voor de zwakke van geest, voor zij die bij het minste of geringste hun toevlucht zoeken in emotie en gekwetste gevoelens, voor zij die sidderend in hun schulp kruipen bij grijze, grauwe wolken en naderende stortregens.. Nee, de herfst is voor de man. Als je in de herfst op zoek gaat naar je geliefde, kan alleen een echte man het pad nog vinden tussen de gevallen bladeren. Prettig weekend. Be nice.
