Geenstijl

Altijd weer die Duitsers

De Duitse cultuur. Dat is Goethe. Dat is Bach. Dat is, treetje lager misschien, Bratworst. Dat is bierhallen. Dat is kerstmarkten. Dat is Pünktlichkeit. Dat is hele saaie tv-journaals. Dat is de Bundesliga. Dat is Derrick. Dat is Lederhosen, BMW, Volkswagen, dat is Helene Fischer. Dat is, in ieder geval, niet zomaar iets. 

En dat vond een Britse rechter in februari van dit jaar ook. Die besloot namelijk om Saleh Hussein Hamid gelijk te geven in zijn zaak tegen het ministerie van Binnenlandse Zaken dat hem wilde uitzetten naar Duitsland nadat hij zijn straf vanwege het dealen van heroïne en crack had uitgezeten. Onmenselijk natuurlijk, want Saleh Hussein Hamid heeft dan misschien wel een Duits paspoort, hij is op jonge leeftijd naar het Verenigd Koninkrijk verhuist en hij spreekt helemaal geen Duits. Bovendien, zo betoogden zijn advocaten, is Saleh Hussein Hamid een moslim en kunnen moslims in Duitsland hun geloof niet vrijuit beleven vanwege een voortdurende bedreiging door extreemrechts geweld. Met dat laatste argument was de rechter het niet eens, maar toch concludeerde hij dat Saleh in het Verenigd Koninkrijk mocht blijven omdat voor hem 'de cultuur in Duitsland onbekend is'. 

Een bizarre conclusie, zo vond ook het Hof in hoger beroep in een onlangs gepubliceerde uitspraak waar nu ophef over is. "The Judge did not explain why, despite being young, fit, educated to some degree, capable of learning the language, and having the capacity to integrate in the United Kingdom, the Appellant could not reasonably be expected to overcome the challenge of not currently being integrated in German society", schrijft het Hof. De eerste beslissing van de rechter is nu ingetrokken, dus volgend jaar wordt de zaak van Saleh opnieuw door een rechter bekeken. Je moet er toch niet aan denken dat die arme jongen in Duitsland terechtkomt zeg.