Eenzijdige framing in je djellaba

Hee daar hebben we stichting Stichting Al-Andalous weer, bestierd door een islamdocent uit Veenendaal die met enige regelmaat behoorlijk boos is. Zo is hij nu ook weer: behoorlijk boos. Meer specifiek op Nieuwsuur, dat na negen maanden onderzoek concludeert dat "Verschillende reformatorische en islamitische scholen bepaalde boodschappen uitdragen die botsen met democratische waarden als gelijkheid en verdraagzaamheid." Uitzending hier te kijken; dat had Stichting Al-Andalous nog niet gedaan, maar dat weerhield hen er niet van vast een haatcampagne tegen een Nieuwsuur-journalist te beginnen. "Het is moeilijk om een direct bewijs te vinden dat (de Nieuwsuur-journalist) bewust anti-islam te werk gaat of samenwerkt met bepaalde partijen. Toch valt er iets op in de manier waarop zij en haar collega’s moslims in beeld brengen. Moslims worden vaak in hokjes geplaatst, er worden telkens verbanden gelegd met “extreem” of met één bepaalde leer binnen de islam en de timing van de reportages maakt dit des te opvallender." Dan murmelen deze complotdenkers dat de Nieuwsuur-journalist eerder twee dergelijke uitzendingen maakte, "steeds vlak voor nationale verkiezingen", in respectievelijk september 2019 en september 2021. Dat is op zich al een beetje maf. Misschien weet Stichting Al-Andalous niet precies wat verkiezingen zijn, maar in 2019 waren er in ieder geval geen Tweede Kamer-verkiezingen, in 2020 ook niet, en in 2021 in maart. Anderhalf jaar na de eerste uitzending dus, en een half jaar voor de tweede. Ja noem ons maar raar maar wij zijn daar principieel in: iemand die te lui of dom is om twintig seconden te googlen mag geen online-lastercampagne tegen een journalist beginnen. Sowieso loont het de moeite om geen online-lastercampagnes tegen journalisten te beginnen, of wat dat betreft tegen andere burgers. Online-lastercampagnes zijn namelijk: stom.

Afijn. "Door steeds dezelfde onderwerpen uit te lichten, ontstaat een eenzijdig beeld: islamitische scholen als plekken van dreiging of extremisme," schrijft de Stichting. Dit is  helaas waar, maar heeft meer te maken met het feit dat islamitische scholen bovengemiddeld vaak broedplaatsen van dreiging of extremisme zijn dan met de vermeende bevooroordeeldheid van deze journalist. "Er is geen bewijs dat (de Nieuwsuur-journalist) zelf een vergelijkbaar diepgaand onderzoek heeft gedaan naar christenen, joden of extreemrechts op de manier zoals zij dat doet met islamitische instellingen." Nou, meneertje, dit onderzoek is ook naar reformatorische scholen, dus wij zouden durven te beargumenteren dat er wel degelijk bewijs is dat deze journalist ook onderzoek naar Christenen heeft gedaan.

"(de Nieuwsuur-journalist) doet wel ander onderzoekswerk, zoals onderzoek naar de financiering van Syrische strijdgroepen en onderzoek naar de financiering van moskeeën door conservatieve Golfstaten. Opvallend is ook dat deze reportages direct worden opgepakt door partijen die al kritisch staan tegenover islamitische instellingen." Ja, opvallend, dat Islamcritici problemen binnen (delen van) de Islam aangrijpen voor hun Islamkritische agenda. Hier valt weinig tegenin te brengen; meneer is iets op het spoor. "Er is dus geen direct bewijs van anti-islam banden of afspraken met politieke partijen." Er is ook geen indirect bewijs, leeggezogen pakje Fristi, er is alleen een onzinberichtje op de Facebook-pagina van Stichting Al-Andalous. "Maar wie naar het patroon kijkt, ziet hoe de thema’s, de manier van schetsen en de timing telkens dezelfde richting op wijzen. Het beeld van moslims als “probleemgroep” wordt zo keer op keer herhaald. En dat dit net voor verkiezingen gebeurt, is niet onopgemerkt." Het is niet onopgemerkt, maar het is zoals hierboven aangegeven dus ook onjuist. "Tot slot." Bismillah, we naderen het einde. "We vragen ons oprecht af waar dit beleid vandaan komt, wat er achter zit en wat het uiteindelijke doel is. Door steeds dezelfde groep in het kwade daglicht te zetten, verdwijnt nuance en wordt verdeeldheid gevoed." Dit "beleid" heet journalistiek en het heeft als uiteindelijke doel om misstanden aan te tonen. Stichting Al-Andalous, drukker met het bejubelen van Hamas dan met het blootleggen laat staan tegengaan van deze misstanden, weet dit natuurlijk dondersgoed, sterker, zij is onderdeel van het probleem. Opbokken met deze gek(ken) dus.