Geenstijl

A nation divided dag 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1, hier.

We zeiden gister dus al dat we het gevoel hadden dat de ergste rellen achter ons liggen. En zelfs in onze bubbel zagen we vandaag voornamelijk nieuwe beelden van police brutality. Je zou het winning kunnen noemen, maar je zou het ook niet kunnen doen. We beginnen even met het bovenstaande filmpje dat met 59 miljoen views op Twitter in een ruime dag misschien wel de meest virale van de hele week is. We kunnen de vinger er niet helemaal op leggen waarom, maar het doet ons onwillekeurig denken aan advocaat Saul Goodman* die zegt "when they start attacking lawyers, that's where I draw the line!"

Het bovenstaande slachtoffer dat we uit twee hoeken onooglijk hard neer zien (en in het tweede filmpje horen) gaan, is Martin Gugino aka Onze Floyd. Hij ligt in "kritieke maar stabiele toestand" in het ziekenhuis. De twee agenten in kwestie zijn "suspended without pay". In de twee filmpjes daarna zien we nog twee """schermutselingen""" tussen best wel vreedzame demonstranten en agenten die er wel écht veel te hard op in honkbalknuppelen.

Maar, zoals we onderstaand zien, er gebeuren ook mooie dingen zoals dit gesprek met een ME'er en deze ontmoeting tussen een peuter en een Texaanse ME'er. Twitter Inc., ondertussen, zint nog steeds op wraak, haalt het onderstaande geintje uit waarbij je bij de zoekopdracht "racist" Trump bovenaan te zien krijgt en verwijderde deze voor Trumps begrippen ongekend verbindende video van Twitter. Officieel wegens een copyrightschending, maar daar geloven we niks van. 

Nog een ontwikkeling die erop wijst dat de rust langzamerhand terug gaat keren, is dat bijvoorbeeld honderden active duty-makkers van de 82nd Airborne die paraat stonden buiten Washington DC, weer naar huis worden gestuurd. En nog beter: ze zijn nooit daadwerkelijk opgeroepen, ze stonden alleen paraat. En we weten dat winnen vermoeiend is maar toch nog een winnend nieuwtje. De Amerikaanse (corona)werkloosheid DAALDE in mei namelijk met 13,3% en er gingen 2,5 miljoen mensen (opnieuw) aan het werk. Die ongekende cijfers resulteerde in bijvoorbeeld dit prachtfragment van een Bloomberg-econoom en natuurlijk een welverdiende total victory speech van Trump.

Zoals altijd, meer beelden van de Staat van de Natie na de breek, en even een speciale shout-out naar dit long overdue stuk van Douglas Murray, Why I won't take the knee.