Intimideren kun je leren, met MinFin Sigrid Kaag

Landgenoten. Morgen gezond weer op, en fris aan het werk. Maar waarom eigenlijk? We gaan volgens Sigrid Kaag snoeihard de recessie in, en iedereen wordt armer ondanks werkweken van 58 uur en pensioenleeftijden van 78 jaar en 9 maanden. Die kamervragen, regeringstoestellen, NPO-salarii en wachtgelden moeten nou eenmaal betaald worden. Geld genoeg in Nederland, maar het gaat allemaal naar Binnenhof, Brussel, Burundi, Balestina, Burgers van Eric, bootjes, en Boetes voor het niet voldoen aan Woo-verzoeken - afgelopen week weer 15K in de knip, bedankt. Ja mensen, leuker kunnen we het niet maken, zo met de feestdagen en het WK voor de deur. Die redacteuren van DWDD hadden echt luizenbaantjes, vergeleken bij de ellende die u te wachten staat onder MinFin Sigrid Kaag. Werk ze!

Hou je veilig zo lang als ik leef

Als je aan onveiligheid denkt, denk je meteen aan de UvA. Of aan de VARA, waar het natuurlijk lastig inschatten is wanneer je nu weer met Van Nieuwkerk de bezemkast in moet. Maar dat terzijde. We hebben het nu over de UvA en de grove manier hoe daar de mensenrechten met de voeten worden getreden. Dan kijkt zo’n docent over je schouder en vraagt je of je misschien in je eigen tijd je Zalando-verslaving wil voeden. Tja, wie zou zich dan niet onveilig voelen? Ondertussen maakt de Oekraïense Pjotr met zijn Amerikaanse drones gehakt van de Russische Pjotr die het na twee salvo’s met zijn roestige AF-47 maar beter op een lopen kan zetten.

Uw VI kan in de: prullenbak

Goed nieuws mensen: de WK-koorts lijkt, met wat er nu bekend is, niet heel besmettelijk. De ziekte lijkt ook niet makkelijk van mens op mens overdraagbaar en zolang u geen QR-codes gebruikt hoeft u ook niet in contact te komen met de tietenman. Maar zondag begint wel het WK, dus u moet een beetje op de hoogte zijn. Maar ja. Worstel uzelf maar eens door die 342 pagina's tactische besprekingen, ondoordringbare voorbeschouwingen van de Staatsomroep en/of data-analyses van allerlei data-analisten heen. Dat kan simpeler. Daarom na de breek de Voorbeschouwing der Voorbeschouwingen, speciaal voor u voorbeschouwd door uw eigen Stijlloze Voorbeschouwings Desk. Kunt u meteen gebruiken voor het invullen van ONZE WK-POULE MET SCHITTERENDE PRIJZEN. En het mooie van het GeenStijl Stamcafé is. Hier is bier nog niet verboden. Proost.

A New Hope

Hollywood, creatief opgedroogd cultuurorgaan waar de kwaadaardige celdeling die 'woke' heet welig woekert, heeft zowaar een productie voortgebracht, Tár, waarin een blanke vrouw een traditionele mannenrol heeft afgepakt een man van kleur de les leest over zijn karakterloze social media-ziel. "It's always the question that involves the listener. It's never the answer" is de bemmendste kwoot in tijden die we hoorden over het belang én de aantrekking van vrije (artistieke) expressie, en u kent ons: wij zijn extreem cultureel beperkt onderlegd dus u begrijpt hoe zwaar dit oordeel weegt. De plot twist is dat Cate Blanchett [natuurlijk] een bad guy of sorts speelt in de film over een dirigente en [dus] anti-woke retoriek gebruikt. Maar dat maakt de kracht van bovenstaande monoloog niet minder en bovendien hebben we de rest nog niet gezien*. Wel blij dat Hollywood zichzelf de niet tot arbitrair calimero-narcisme te reduceren waarde van uniek talent nog eens uitlegt.

*Wij waren namelijk druk met uitzoeken waarom de third party player die we hier gebruiken bij sommige gebruikers hapert en we denken een oorzaak gevonden te hebben. Deze video zou bij *iedereen* moeten afspelen, maar zo niet: laat even weten op redactie [at ] geenstijl [punt] nl, want dan zoeken we verder.

INTERESSANT!

Weet u. Het is allemaal een complot. Hunnie willen dat er minder mensen op aarde wonen wegens wassend water enzo. Maar zo'n wereldoorlog om de 40-45 jaar is ook weer zoiets. Dus gaan ze u maar helemaal kapotstuk maken met stikstofregels, dure boodschappen, lockdowns, mondkapjes met grafeen, vaccins, talkshows, elektriese fietsen waardoor uw conditie naar de klote gaat en vega-eten met een miljoenmiljard vage ingrediënten. MAARRR, er is een manier om uw leven substantieel te verlengen en DE STAAT op kosten te jagen. Gewoon dikke boobies kijken. We hebben zelf onderzoek gedaan, en het werkt! Na tien dagen waren we al een dag jongerder! Dus beste boze blanke mannen. Vanaf vandaag elke dag 10 minuten HIERRR naar kijken & u leeft echt waar jaren langer! Nu we het toch over ballen kijken hebben. Kende u onze sensationele WK POULE al? Wij hebben 14 euro ingezet op "Grappig Engels" van Ons Louis. Gegarandeerd binnenlopen!

Het Stamcafé is vanavond een islamitische naaktcamping waar Japanse strips worden nagespeeld door sokpopaccounts

Kent u die grap van Peter Breedveld die naar Japan ging?

Een jaar of zeven geleden gaf uitgeverij Xtra mijn eerste 150 Volkskrant-columns gebundeld uit, met illustraties van Gabriel Kousbroek. Xtra is gespecialiseerd in eigenzinnige strips, graphic novels, cartoons&art books . CEO's Esther Gasseling (die inmiddels een andere weg is ingeslagen) en icoon Ger van Wulften zijn voor de duvel niet bang en gaven onder andere de boekjes van Theo van Gogh uit. Van Gogh was hun huisvriend en dankzij vakkundig en geduldig knip- en plakwerk van de teksten en flarden van teksten die door zijn huis lagen verspreid, verschenen de soms briljante hersenscheten van Theo in boekvorm. Ik koester mijn gesigneerde exemplaar van Recreatie, een speciale hardcover-editie inclusief muziek-CD (16+). Het zijn liedteksten van Theo met lekker gore prenten van Eric Schreurs: het is hun nieuw uitgebrachte 'jeugdzonde' uit 1985 over de geneugten van de dwangbuis, de voordelen van heroïne, liefde in het algemeen en het vrouwelijk geslachtsdeel in het bijzonder. Met, als ode aan Theo van Gogh, speciaal voor deze uitgave een muziek-CD waarop Hans Teeuwen, Spinvis, André Manuel, Fréderique Spigt, Bob Frommé en Theodor Holman liedjes van Van Gogh zingen op muziek van Rainer Hensel en Willem van Ekeren. Ook van Gogh zelf is te horen met een drietal liederen van oude opname.

Esther was en is bij mijn weten zeer goed bevriend met Peter Breedveld, die net als zij een stripfanaat is, en sprak louter lovend over hem. Ik meen dat ze mij eens toevertrouwde dat Breedveld ooit extreem-rechts was, type skinhead, maar daar durf ik mijn hand niet voor in het vuur te steken. Het kan ook zijn dat ik dat van mijn deep throat bij de Anne Frank Stichting heb vernomen. Zeker is dat Peter ooit een vrijdenker was, als ik zijn door hemzelf geschreven Wikipedia mag geloven: 

Breedveld schreef aanvankelijk uitgebreid over het door sommigen als verstikkend ervaren progressieve klimaat in Nederland, dat volgens hem weinig ruimte liet voor afwijkende meningen over met name de multiculturele samenleving. Het weblog werd in 2007 in een door NRC Handelsblad uitgevoerde inventarisatie van vrijsprekende, rechtse en extreem-rechtse uitingen op internet gerubriceerd onder "verzamelplaatsen voor discussie over, en kritiek op, de 'linkse maffia', de 'zogenaamde multiculturele samenleving', en 'criminele allochtonen'.

Ik had ruim voor die tijd al een paar keer zitten chatten met Peter - en met name over onze gedeelde calvinistische inborst - en ook met zijn vrouw Hassnae. De sfeer van de chatjes met de Breedveldjes was opgeruimd en positief, en Hassnae giechelde, in zoverre dat kan in een chat, over haar dikke kont. Ik was goed met haar broer Hafid en in het boekje Kasba Holland, dat ik samen met Loes de Fauwe maakte, staat een portret van de hele familie Bouazza. Een van de zussen is een vooraanstaand econoom in Marokko.

Ik bezocht Frontaal Naakt eerlijk gezegd nooit, want als ik blote tieten wil zien ga ik wel naar de buitencategorieën op welbekende volwassenenwebsites. Naaktrecreatie vind ik onsmakelijk sinds ik op het FKK-strand van Zandvoort een oude mof met een houten poot en diverse WO2-gerelateerde tattoes zag staan fappen terwijl een meter verderop zijn stokoude vrouw werd uitgewoond door een negermeneer.

Een beter Nederland. Zo gaan we het doen. Die lui in de Randstad vreten toch maar uien uit Nieuw-Zeeland, Zespri deugkiwi's en slavocados uit Italië, aardappels uit Malta, en sperziebonen uit Marokko en Egypte, terwijl ze de godganse dag in het Engels over hun geaardheid en huidskleur lullen. Dus daar heb je als Nederlandse boer helemaal niks aan.

Schreven wij ooit in een warmironisch pleidooi voor een 80 meter brede gracht tussen de Randstad en de Rest van Nederland. Want die Randstad, daar heb je helemaal niks aan. Ze hebben Groningen leeggetrokken voor Vogelaarwijken in Verzorgingstatië, en ze zitten daar maar in hun jubelton-appartementjes te bepalen hoe een boer zijn berm moet maaien, terwijl ze door hun thuisbezorgd-abberatie nog geen venkel- van een selderijknol kunnen onderscheiden. Daarom dus een tachtig meter brede gracht. Met tussen Hilversum en Utrecht aub een wolvenviaduct (eenrichting) zodat ze daar in het westen ook wat meer natuur krijgen.

Wat was het... Koud Hè!

WATERKOUD! En het was nog wel KLIMAATWEEK ook. Maar ondertussen krepeerde u van de kou in verregend Nederlandje, met harde woei en een gevoelstemperatuur van wel VIER GRADEN. Schokkende tweets verzameld door RTL Nieuws van mensen die de thermostaat op 15,5 GRADEN hadden staan vandaag. Verschrikkelijk leed onder ambtenaren te Haarlem! Morgen wordt het niet veel beter. Ook dan wordt het een 'sombere dag'. In de ochtend vallen in het zuiden buien, die verplaatsen zich gedurende de dag naar het noorden. De middagtemperatuur komt uit op 14 graden. Groeten uit zonovergoten Egypte!

En vergeet je Halloweenkostuum niet

Voor de MILJOENEN liefhebbers van Max Verstappen is het twee-na-laatste raceweekend van het seizoen een beetje mwa, wegens toch al wereld- en constructeurskampioen plus Red Bull heeft het FIA prijsplafond moeiteloos verslagen na die luizige 7 miljoen dollar boete. Je kan nog een beetje hopen op Checo om wat jalapeno in de Grand Prix van Mexico te roeren (en Papa Perez blij te maken), maar laten we wel wezen: die kans is pequeno. Gelukkig is het ook nog Halloweenweekend en nee dat is niet alleen Amerikanisering want TOEVALLIG is het ook in Mexico deze week Dia de las Muertos - het feest van de doden. Toch even noordwaarts naar Amerika nog, want Bill Maher - the last Amerikaanse linkskomiek still standing - gaat verkleed als Gen Z'er, zo leren we uit zijn betoog hierboven. Enger wordt het namelijk niet, in 2022. F1-kwali vanaf tien uur, Netflixtip Barbarian voor wie een passende genrefilm zoekt (want het ophefwaardige Dahmer heeft u al gezien natuurlijk) en pas op voor spinnenwebben in het trapgat, of bedelende kinderen aan de deur. Oant moarn.

De Boze Blanke Man en de Ondergang van Nederland, deel 18 (tevens: Stamcafé)

Het was Özcan Akyol, alias Eus, die mij inspireerde tot het schrijven van deze serie, die gebundeld zal verschijnen in het kader van de boekenweek 2023, met als titel Ik ben alles maar bovenal een boze blanke man**.** Het CPNB 'viert de pluriformiteit van onze identiteit' met het thema Ik ben alles en- u raadde het al - is geïnspireerd door de gendergekte die Nederland sinds jaar en dag in een wurggreep houdt. Ik zie het al voor me: een kale vrouw met een lederen pet, een forse knevel, een pielemuis van 30 centimeter (in slappe stand) en een met piercings behangen en met schroeven en pinnen doorboord scrotum, zal in het kader van de Boekenweek 2023 in hun blote gat voorlezen aan kinderen van 10 in de leeszaal van Zoutkamp. Na de lezing uit hun debuutroman 'Mijn Eerste Gangbang' zal Joyce de cursus 'Vuisten voor Beginners' geven. De ouders van de kindertjes wordt vriendelijk verzocht zelf een potje Crisco mee te nemen.

Enfin, Eus schreef in het voorwoord van mijn vrolijke literaire reisgids voor de Algarve: "Arthur is niet alleen een talentvolle scribent, humoristische man en begenadigd drinker, hij gedraagt zich ook steeds meer als de hofnar van extreem-rechts. Dat moet hij uiteraard zelf weten. Maar ik vind het zonde van de literatuur, want in de tijd dat hij Facebook en Twitter volkladdert met boutades over Frans Timmermans, Sylvana Simons en de mannenbroeders van Denk, zou hij ook aan een nieuwe roman kunnen werken, een sleutelboek dat norse mannen van zijn generatie een stem geeft."

Waarvan akte.

Dankzij Eus en zijn blurb op het omslag van mijn boek - Arthur van Amerongen is de hofnar van extreem-rechts - vlogen mijn boekjes als warme broodjes de winkel uit. Mijn levensmotto komt dan ook van de Ierse schrijver Brendan Behan: There's no such thing as bad publicity except your own obituary.

Even een spoiler alert: ik vind mezelf helemaal geen boze blanke man. Mijn huidskleur varieert van varkensroze tot gelig (hangt van de lever af) en wat mijn vermeende mannelijkheid betreft: als puber liep ik op pumps in de vleeskleurige corsetten van mijn moeder door haar walk-in closet te paraderen, nadat ik mijn broze lichaam eerst ritueel geplengd had met 4711 echt Kölnisch Wasser. Op de Ir. Mussert-MAVO aan de Beukenlaan in Ede was mijn bijnaam dan ook Odeklonje Billie en werd ik regelmatig in elkaar geslagen door de boerenjongens omdat ik een aambeienschoffelaar en een bruinwerker zou zijn. Ik was bovendien de enige knul op school zonder brommer en ik heb nooit het rijbewijs gehaald, dus over mijn mannelijkheid kan men redetwisten.

En tenslotte: ik ben echt nooit, maar dan ook nooit boos. Vroeger, heel vroeger kon ik nog wel eens driftig worden maar sinds ik in een schitterend natuurgebied vol roze flamingo's woon, aan zee, ben ik volkomen zen. Mijn alter ego is een Boze Blanke Man en dat is gewoon een literair trucje. In mijn ruim vijfhonderd columns voor de Volkskrant kon ik mij volledig uitleven in die rol. De Volkskrant is natuurlijk een perfect podium voor een Boze Blanke Man, en ik vind niets leuker dan GroenLinks-vrouwtjes en de Tupperware-sloofjes van D66 te stangen. Het was een beetje het Jan Blokker-effect. Nadat hij met slaande deuren was vertrokken bij NRC Handelsblad, ging hij bij de Volkskrant aan de slag als columnist en richtte hij zijn gespeelde woedeaanvallen volledig op sociale academie-types, met tuinbroeken en vieze baarden die in een stinkende woongroep verschimmelen.

Een columnist moet nooit voor de eigen parochie preken, zoals Peter Middendorp dat zeer recentelijk deed in zijn Volkskrant-column. Die ging een stukje fietsen op het platteland en voelde zich beledigd en buitengesloten door 'die omgekeerde vlaggen'. Die was dus duidelijk deugpunten aan het scoren en naar een aai over zijn knikker door de hoofdredacteur aan het solliciteren. Ik tikte mijn columns voor de Azijnbode nog net niet schaterlachend en schuddebuikend en ik vond het altijd een hoogtepunt als er naar aanleiding van mijn stukkies woedende brieven naar de redactie werden gestuurd. Daar deed ik het voor: brave GroenLinks-stemmers die tijdens het ontbijt helemaal op tilt sloegen, met het schuim op de baard, en mij in hun haatbrieven kwalificeerden als fascist, racist, islamofoob, misogynist, jodenvriend en wat dies meer zij. Mission accomplished.

Toen ik het met Rob Hoogland het Grote Foute Jongens Boek aan het schrijven was, kwamen we op het geweldige plan om Stella Bergkamp een bijdrage te laten leveren. Die aasde tien jaar lang op mijn plekje in de Volkskrant en krijste dat tevergeefs van de daken. Stella is het archetype van het tegen de menopauze aan hikkende GroenLinks-vrouwtje, deugend tot op het bot, humorloos (zoals bleek tijdens haar deconfiture bij Vandaag Inside) en nogal beperkt qua themata: tieten, kont, clit en het zo snel binnenharken van de socialite-status. En alles op met dat toontje: kijk mij eens ondeugend zijn, meiden. Stella de kei-gekste! Haar bijdrage aan het Grote Foute Jongens Boek was getiteld: Kleedkamerpraat voor het bejaardentehuis.