De rente op 10 jaars Amerikaanse staatsobligaties heeft de afgelopen weken enorme sprongen gemaakt. De beweging omhoog in de 10 jaars rente (zeg maar de rentevoet die de Amerikaanse regering moet betalen om voor 10 jaar vast te lenen), was niet alleen groot maar ook snel. Het is met name die snelheid die enkele partijen in de problemen heeft gebracht. Nu is het de vraag wat de oorzaak van deze snelle stijging is. Toenemende inflatie is de meest genoemde reden, maar of dat de echte dan wel enige reden is, valt te betwijfelen.  Zo is er een spel gaande tussen de banken en de Amerikaanse centrale bank. De interne spanningen tussen Biden en Warren maken het geheel nog gecompliceerder.

De meest genoemde reden voor de stijging in de 10 jaars rente is de snel toenemende inflatie. In de VS zijn de prijzen van staal en hout met respectievelijk 65% en 60% gestegen in de laatste 6 maanden. Met de grondstofindex op een 8 jaars hoogtepunt, is het duidelijk dat toenemende inflatie niet alleen een Amerikaans fenomeen is maar ook een mondiaal fenomeen.

Er valt echter wel wat af te dingen op de houdbaarheid van deze prijsstijgingen. Zo hebben Covid en de Covid maatregelen de aanvoerlijnen behoorlijk geraakt. Veel sectoren hebben ingeteerd op voorraden en/of productiecapaciteit uitgeschakeld. Nu de vraag sterker/sneller toeneemt dan verwacht (bijvoorbeeld voor bouw, verbouwingen, distributie en zo verder), kan er TIJDELIJK niet voldaan worden aan de vraag. In sommige gevallen is er zelfs sprake dat de vraag niet eens zo hard toeneemt en dat het probleem geheel bij de aanbodzijde ligt. Hierdoor bieden afnemers elkaar op om de (tijdelijk) schaarse goederen te bemachtigen. Dit is een wezen cost-push inflatie gedreven door productie & voorraadproblemen. 

In de agri-producten spelen ook weer factoren zoals stakingen (Argentinië) en exportbeperkingen (Rusland, Argentinië), de enorme groei in aantal varkens en dus varkensvoer behoefte in China (China had vorig jaar last van varkensgriep en zijn nu dus aan het heropbouwen), de wens van overheden om grotere voedselvoorraden aan te leggen (mede door Corona) en La Niña. Veel van deze redenen zijn wederom niet per se permanent te noemen.

De voormalig CEO van ING, Ralph Hamers, heeft, naar mijn mening, iets enorm lolligs gedaan. Maar de Hamers Affaire legt ook verschillende misstanden bloot en deze blijven vaak onbesproken door de ongezonde focus op salaris (afgunst?).

Allereerst het geintje: Hamers kreeg in 2018 een salarisverhoging van 50% (naar EUR 3 miljoen totaal, vooral in aandelen overigens), maar iedereen viel over hem heen. Zo ook onze politici, want die vangen tussen de EUR 117.000  en EUR 170.000 per jaar en dat terwijl zij het gehele land besturen en niet één of ander bankje! Dat Hamers waarde toevoegt aan de organisatie (en daarmee ook aan het land) terwijl de meeste politici het omgekeerde doen, daar zullen we het maar niet over hebben. Verder hielp Hamers ING te transformeren zodat het niet langer een probleemdossier voor de staat was (de staatssteun van EUR 10 miljard werd inclusief een extra EUR 3,5 miljard afgelost eind 2014).

Dat bleek echter niet voldoende voor de goegemeente dus besloot de bank de salarisverhoging maar terug te draaien. Dit kon ook makkelijk, want, zo redeneerde de politici en de zogenaamde experts, “hoge slarissen zijn helemaal niet nodig”. Het argument dat talent dan zou verhuizen naar waar er wel naar waarde wordt betaald, werd als een fabeltje bestempeld.

Dus wat deed Hamers uiteindelijk? Hij zei op (2020) en kreeg de toppositie bij de Zwitserse bank UBS en hij heeft daar net voor 4 maanden werk EUR 3.800.000 mogen ontvangen! Dit is bruto, dus met Zwitserse belastingklimaat blijft daar netto meer van over dan in Nederland. Ik lig dubbel want al die experts en politici zijn nu zo stil. Dit is toch een vette mic drop van Hamers.

Eindelijk. Het Eerlijke Verhaal

De verkiezingen staan voor de deur (zolang Ollongren er geen stokje voor steekt), dus de partijen buitelen over elkaar heen om hun ideeën met de kiezers te delen. En als er naar de linkerkant wordt gekeken, dan slaat iedere partij de plank mis. Nu is het zo dat inmiddels de VVD D66 links heeft ingehaald, maar ik zal mij vandaag beperken tot de PvdA, de SP, en GroenLinks; de klassieke linkse partijen zeg maar.

Deze linkse partijen hebben altijd de mond vol over het helpen van de zwakkeren (en het disproportioneel belasten van de sterke schouders). De meeste plannen leiden tot een kleinere economische taart, maar dat deert deze partijen niets, zolang het maar “eerlijker’ verdeeld is. Met z’n allen gelijk op een lager niveau is bon ton.

Dit alles mag geen verrassing heten, maar een plan van aanpak over hetgeen wat vooral de linkse kiezers enorm benadeelt, potentieel zelfs ten gronde zal richten, ontbreekt in alle linkse verkiezingsprogramma's! Ik doel natuurlijk op het centrale bank-beleid.

De ECB werkt onafhankelijk (is helemaal niet zo, maar dit is de officiële lezing) wat betekent dat politieke partijen daar niets over te zeggen hebben. Daarom staat het niet in de meeste verkiezingsprogramma’s. Maar iets over de wenselijkheid van de monetaire unie of zelfs maar het schenden van de regels door de ECB en de eurolidstaten, daar is niks over te vinden in de linkse programma’s. Overigens is dit iets, weliswaar miniem, wat wel voorkomt in het verkiezingsprogramma van die Groene Jesus partij de CU! (wellicht dus de enige linkse uitzondering op dit dossier).  

Waarom is het centrale bank beleid nu zo verantwoordelijk voor de problemen die door links wordt gesignaleerd?  Welnu, de vermogensongelijkheid neemt toe door het ECB-beleid. Door de rentes kunstmatig laag te houden en het injecteren van liquiditeit in de markt via o.a. het opkoopbeleid, heeft de ECB vele financiële waardes enorm doen stijgen. Denk aan aandelen, obligaties, vastgoed, kunst, oldtimers, en zo verder. Deze bezittingen zijn nou net de bezittingen die de meeste linkse stemmers niet bezitten (of een veel mindere mate).

Lang leve de lockdown

Ik maak mij al tijden zorgen om de toenemende invloed van rechterlijke uitspraken. Hiermee bedoel ik niet dat ik de rechtsstaat niet respecteer, maar dat deze buiten haar grenzen treedt. Steeds vaker vermengen politiek en rechtspraak zich tot een toxische cocktail. Deze gemuteerde Peace through Law doctrine is naar mijn mening een gevaarlijke stroming die via wetgeving de heilstaat wil afdwingen. Nu tegenwoordig zowat iedere politicus The Great Reset steunt, is dit uiterst relevant, want om deze WEF-agenda door te voeren is er een mate van dwang nodig. Immers, kiezers zijn verdeeld of willen niet zo ver gaan. Maar door deze Great Reset en de daarbij behorende internationale centralisering af te dwingen kan het via verdragen uit de invloedssfeer van de kiezer worden getrokken. Deze mission creep van onze rechterlijke macht heeft vorige week een pareltje opgeleverd.

(Muppets: benaming voor beleggers met weinig verstand van zaken)

Het blijft frappant om te zien dat sommige nieuwsfeiten (te) weinig aandacht krijgen en andere juist heel veel. Dat laatste is prima, maar het eerste is wel zorgwekkend. Zo heeft Rutte Nederland zich steeds verder gecommitteerd aan de Great Reset doctrine van de World Economic Forum. Als u wilt weten waar u akkoord mee bent gegaan, dan kunt u deze Geldblog column lezen.  Het IMF heeft ook van zich laten horen op dat vlak, maar dan met een groene focus. En mevrouw Yellen deed ook een duit in het zakje. Verder was er nog een erg belangrijke rechterlijke uitspraak, maar daar zal ik volgende week wellicht over berichten. Vandaag een bijdrage aan een nieuwsfeit wat al veel aandacht heeft gekregen, zo ook hier op Geenstijl: de short squeeze in GameStop. De meesten beschrijven dit als een gevecht tussen kwaadaardige hedge funds en dappere particuliere beleggers; een soort revenge of the Muppets (Muppets: benaming voor beleggers met weinig verstand van zaken). In deze column dus wat aandacht voor het waarom en hoe, maar ook de achterliggende processen en risico’s, met als bonus ook een film- en boekentip.

Allereerst de situatie: GameStop is een retail bedrijf dat computerspellen en toebehoren verkoopt via ruwweg 5500 fysieke winkels. Dat businessmodel lijkt ten dode opgeschreven en het aandeel zat lang in een dalende trend (soort value trap). Terwijl corona het bedrijf nog verder in de misère heeft gestort, is dat niet te zien aan de aandelenprijs. En dit is voor beleggers die short zitten/zaten in GameStop (met name hedge funds), een erg pijnlijke ervaring geworden.

Beurzen staan nu op recordhoogtes. Dat verklaart wellicht waarom Rutte electoraal nog niet is afgestraft.

Sinds de eerste lockdowns, heeft het bedrijfsleven het zwaar te verduren. Echter, door allerlei hulpprogramma’s en coulance bij schuldeisers, verhuurders en zo voorts, bleef de schade tot nog toe beperkt. De brede ontslagrondes zijn uitgebleven. Het aantal faillissementen was zelfs historisch laag. Nu er vaccins zijn, is de hoop dat tegen de zomer alles weer normaal is. Maar, los van of de verwachte vaccinatiegraad wordt behaald, is dat wat de burger te wachten staat? Ik vrees dat de burger dit jaar de rekening gepresenteerd zal krijgen. En dat zal een fikse rekening zijn.

Bedrijven in de EU hebben volgens de experts een tekort aan eigen vermogen van EUR 600 miljard wat moet worden aangevuld, anders zal het verwachte herstel wellicht niet plaatsvinden. De helft van de MKB bedrijven in de EU vreest een faillissement binnen 12 maanden te moeten aanvragen (van oktober). Ook lijkt het beetje herstel wat er was, nu al in de kiem gesmoord te zijn (zie hieronder).

GeldBlog gaat AutoBlog

Zoals u vast al weet en hier op dit blog vaak heeft kunnen lezen, is de wereld monetair wat enthousiast bezig. Sinds Covid, zijn de overheden daar nog eens bovenop geklapt met fiscale verruiming (meer uitgeven dan er binnenkomt). De overheden moeten daardoor extra lenen en dat zou normaal gezien tot rentestijgingen moeten leiden. Maar doordat de centrale banken deze schulden opkopen, blijven de rentes kunstmatig laag. Het opkopen van staatsobligaties wordt weliswaar niet direct gedaan door de centrale banken maar via de markt. Hierdoor claimen de supporters van deze strategie dat een Weimar vergelijking (waar de centrale bank direct de overheid financiert) niet op zijn plaats is. De rest laat deze experts maar praten en ziet de bui al hangen. Als reactie stopt deze groep haar geld in aandelen, obligaties, vastgoed, kunst en auto klassiekers!

De prijsstijgingen van vele klassiekers is deels te verklaren door de vlucht vanuit papier naar fysieke bezittingen (het andere gedeelte is dat rijke mensen nu nog rijker zijn geworden en zich laven aan luxe, maar dat is (was) vooral merkbaar aan de top van de klassiekermarkt). Een andere reden is financiële repressie; aangezien sparen en vermogen belast worden, gaat men eerder voor een leuker klassieker dan voorheen.

Dus vandaag volgt mijn top 5 van klassiekers die wegenbelastingvrij zijn, waarmee men het hele jaar mag rijden (40 jaar oud ofwel uiterlijk in 1980 zijn gefabriceerd) en waarvan ik denk dat de auto in waarde zal stijgen zolang de monetaire waanzin wordt voortgezet. Mocht de boel klappen, dan is de schade bij deze top 5 relatief beperkt. Ook betreft het klassiekers die relatief makkelijk te onderhouden zijn en kwalitatief goed aangeschreven staan. Verder is de aanname dat de regels voor oldtimers niet worden aangepast (belastingvrij en toegang tot milieuzones).

GeldBlog

Toen ik als aandelenanalist begon was het juli 2000 ten tijde van de dot-com crash. Daarna kwam de kredietcrisis en nu corona. Eigenlijk is het een continuatie van één en dezelfde crisis, want alles draait om te veel slechte schulden. Sindsdien hebben overheden, bedrijven maar vooral centrale banken de financiële markten zo geperverteerd, dat er de gekste dingen gebeuren. Als je met een DeLorean terug kon gaan naar 2000 en je had de toekomst wereldkundig gemaakt, dan had de goegemeente je al 20 jaar terug in het gesticht laten opnemen. En dan hadden ze je een dienst bewezen, want de echte gekte vindt dus buiten het gesticht plaats.

Zo ging de olieprijs in 2020 negatief. Jawel, als je vaten olie zou hebben gekocht, dan kreeg je geld toe! Er was een groot tekort aan opslagruimte, dus konden vele partijen de geleverde olie nergens kwijt en/of doorverkopen (corona-vraaguitval), wat tot de (tijdelijke) ineenstorting leidde van de olieprijs.

En dat was niet de enige prijs die negatief ging, want enkele landen kregen al geld toe als zij staatsobligaties uitgaven. Duitsland en Zwitserland bijvoorbeeld. Deze trend heeft zich niet alleen voortgezet, maar ook verbreed. Minder dan 15% van de wereldwijde schulden hebben nu een yield van meer dan 2%!

GeldBlog is BOOS

Dit is de strekking van enkele experts die in een nu.nl artikel worden aangehaald. Klassieke aandeelhouders moeten voortaan maatschappelijk betrokken beleggen. “Het klassieke aandeelhoudersmodel draait om gunstige kwartaalcijfers en het uitkeren van dividend” en aandeelhouders moeten van hun stemrecht afzien om “steward ownership” mogelijk te maken. Ik heb zelden zoveel onzinnige dingen gelezen en het erge is dat dit idee steeds breder gedragen wordt.

Zoals eerder in dit blog beschreven, is de overheid actief bezig om iedereen in de ESG (Environmental, Social and Governance) hoek te drukken. Nu gesteund door links-ideologen. Zo is een groot gedeelte van het journaille socialistisch aangelegd. Hetzelfde kan gezegd worden van de economen. Wat de twee groepen in ieder geval met elkaar gemeen hebben is de overtuiging dat de maatschappij maakbaar is (met andere woorden: van bovenaf aan te sturen is). Niet u en ik bepalen hoe, wat waar en of we iets doen, maar een centraal machtsorgaan. Economisch fascisme noem ik het (beetje pleonastisch geef ik toe).

GeldBlog

Niet alleen Zwitserland krijgt dit label opgeplakt, maar ook Vietnam. Dat Amerika een land officieel beschuldigt van het manipuleren van de wisselkoers komt niet heel vaak voor. Het kan aardig wat consequenties hebben. Het IMF gaat dan officieel bemiddelen en de VS kan deze landen uitsluiten van bepaalde handel met de VS. Maar dit is de wereld op zijn kop! Zwitserland pakt het, gegeven de omstandigheden waar het geen invloed op heeft, erg goed aan. Het handelen van de Zwitserse centrale bank (SNB) is ook een goede hint voor de oplettende burger.

Wat houdt het manipuleren van de eigen valuta nu in? In het geval van Vietnam, probeert het land haar munt kunstmatig te verzwakken (wisselkoers lager zetten dan wel het voorkomen van een stijging) zodat de export vanuit Vietnam niet te duur voor de rest van de wereld wordt. Dat Amerika dit label nu op Vietnam heeft geplakt houdt vast ook verband met de enorme verhuizing van Chinese exporteurs naar Vietnam (om zo de importheffingen van de VS te omzeilen). Maar dat negerende, kan er best gesproken worden van wisselkoersmanipulatie door Vietnam. Het land heeft een relatief groot handelsoverschot met de VS en de Vietnamese centrale bank blijft dollars opkopen met Vietnamese dong. Hierdoor wordt de stijging van de dong versus de dollar een halt toegeroepen.

De vraag is of de koersstijging van de dong nu ligt aan de goede economische vooruitzichten in Vietnam, of aan het ultra ruime monetaire beleid in (o.a.) de VS. Als we de balans van de Fed bekijken en de geldhoeveelheid, dan zou Vietnam de VS moeten beschuldigen van koersmanipulatie van de dollar!