Meer meer meer EU, minder U

Het is weer eens zo ver; de EU heeft weer een nieuw plan bedacht. Na het Next Generation EU plan, Recovery&Resilience Facility (RRF), European Sovereignty Fund (wat trouwens een uiterst cynische naam is voor een EU fonds…), RePower EU Plan, is er nu het Green Deal Industrial Plan. Wat nou precies wat is wordt steeds moeilijker te ontwaren in de EU, maar waar men zeker van kan zijn is dat het tot meer EU, ofwel verdere soevereiniteitsoverdracht naar Brussel, zal leiden.

Al eerder werd op dit blog het plan van Gentiloni besproken, dus geheel als verrassing kan dit nieuwe plan niet heten voor de fervente Geldblog lezer. Het is tevens bedoeld als een tegenhanger van Biden’s IRA, Inflation Reduction Act. Dat slecht genaamde plan (is juist inflatoir) voorziet in een Groene Omwenteling door middel van subsidies, korting op belasting, en nog van zulks. Klinkt precies wat de EU ook wil doen, alleen gaat Biden verder waar Trump gebleven was: het moet allemaal Made in America zijn. Protectionisme dus.

Daarom heeft de EU heeft haar grootste generaal erop afgestuurd, maar Macron kreeg, lollig genoeg, alleen 100% USA Made Franse nep gerechten en champagne. Biden liet doodleuk weten dat hij niks ging veranderen aan zijn IRA en dat de EU gewoon hetzelfde moest doen. Welnu, Von der Leyen komt dus nu met het Green Deal Industrial Plan, G-DIP.

Is dat de grootste delegatie ooit of ben je blij me te zien

Een diplomatieke show of force, deze EU-top in de hoofdstad van een land dat nog altijd in staat van beleg verkeert. Een hoop handjes te schudden en platitudes uit te spreken door Ursula en maar liefst 15 van de 27 Eurocommissarissen. Maar dat volstrekt ongekalibreerde, inhalige bericht van Oekraïense premier Denys Shmyhal dat hij binnen 2 jaar LID van de EU wil zijn komt hun gunfactor niet bepaald ten goede. En dat Oekraïne in werkelijk niets voldoet aan EU-standaarden behalve dat het aan de uiterste Oostgrens van de Westerse invloedsfeer ligt en daarmee het posterland van het einde van de geschiedenis is, zal de revue ongetwijfeld niet passeren. Oekraïne bewapenen zodat ze een Russische invasie terug kunnen dringen, prima, maar dat maakt ze nog niet EU-waardig.

Funshoppen in het Europese juridische Oerwoud.

Terwijl politieke sponsoring, gelobby en vriendjespolitiek van het Haagse zakenleven in een strafproces tegen Richard de Mos wordt verheven tot ambtelijke omkoping, vliegt het halve kabinet naar Davos om te praten met het internationale zakenleven. Als je kijkt waar afgezwaaide politici terechtkomen, is dat ook een sollicitatietraject. Dit is geen belangenverstrengeling, dit is een orgie.

Hoogleraar Wim Voermans vond de communicatie tussen Richard de Mos en wat pandjesbazen te innig. Ik ben benieuwd wat hij bijvoorbeeld vindt van de sms’jes van Hugo de Jonge in de mondkapjesaffaire. (PDF). Ik snap dat hij niets kan vinden van de sms’jes van Mark Rutte of de rest van het ministerie van Algemene Zaken, want niemand kan die documenten vinden.

Dat burgemeester Krikke geen nachtvergunningen wilde afgeven wegens een gebrek aan politiecapaciteit, laat zien dat we niet meer 's nachts bijvoorbeeld een huwelijk mogen vieren, omdat op straat criminelen regeren. Uiteindelijk boog Krikke toen haar eigen positie wankelde vanwege vreugdevuren. Chantage en omkoping is geen incident, maar gangbare achterkamertjespolitiek.

Ik zou graag willen weten hoeveel Nederlandse bewindspersonen zonder zonden zijn. Welke bewindspersoon zou je jarenlang kunnen tappen, observeren en een dossier van 15.000 pagina's kunnen opbouwen, zonder vergelijkbare modder te vinden? Als we alleen foutloze, capabele personen gaan zoeken, zullen we niemand vinden om de eerste steen te werpen.

Waar zijn wij nu weer DE BESTE in?

A: Bedreigde Tweede Kamer-leden
B: Recordtransfers voetballers
C: Zonnepanelen bij particulieren
D: Festivals
E: Geweld tegen lhbtiq+ mensen
F: Huizen bouwen bouwen bouwen
H: Drugslabs
I: Buitenechtelijke kinderen B-artiesten
J: Naar het buitenland vertrokken boeren
K: Dildoos op nachtkastjes
L: Vrouwen met een column
M: Pinautomaten die het niet doen
N: Soorten toetjes in het zuivelschap
O: Niet-grappige cabaretiers**
P**: Uitgedeelde verblijfsvergunningen

Koopt Nederlandschen waar, dan helpen wij elkaar

Dat de wereldhandel op het punt staat flink te veranderen door de spanningen met Rusland en (met name) China, moge duidelijk zijn. De wereld lijkt zich te begeven naar twee geopolitieke machtsblokken; China en het Westen. Maar het Westen lijkt nu ook in tweeën te worden gesplitst, althans betreffende de handel. De drijvende kracht hierachter is niemand minder dan Joe Biden.

Zo heeft de Amerikaanse President het voor elkaar gekregen om zijn Inflation Reduction Act aangenomen te krijgen afgelopen zomer. Dit pakket, met wellicht de passende afkorting IRA, behelst onder andere een pakket van USD 369 miljard over 10 jaar om de groene transitie een boost te geven. Het is eigenlijk een flink afgezwakte versie van het Build Back Better plan van de Democraten in (afbeelding opklikbaar).

Prestige! Status!

Net als de rest van de wereld is ook de EU slechts een schoolplein voor volwassenen. En daar "dreigt Nederland nu een Europese topbaan mis te lopen." Die topbaan in kwestie is het directeurschap over Europees Grenswachtagentschap Frontex. Oh, spannend jongens, intriges! Schrijf de kranten vol! Want laten we vooral allemaal doen alsof het daadwerkelijk iets uitmaakt welk land welke EU-toppositie mag bekleden. Alsof er plaats is voor nationale voorkeuren in het radarwerk van een Duits-Franse schaduwmacht die gewoon doet wat het wil, zonder dat lidstaten daar echt iets over te zeggen hebben.

Maar goed, voor de vorm dan. Generaal Hans Leijtens, nu commandant van de Koninklijke Marechaussee, hospiteert vandaag tijdens een hoorzitting in het Europees 'Parlement'. Maar de kans is groot dat hij het niet wordt omdat Nederland recent nog bijzonder dwars lag bij de EU-pogingen om EU-lidstaten Roemenië en Bulgarije tot de Schengenzone toe te laten treden. En weet je wat dezelfde Generaal Hans Leijtens in dezelfde functie in 2015 nog zei? "Fort Europa is een illusie"! Hoop uit te leggen straks, maat. Maar, wel geprobeerd.

En al zijn tienduizenden ambtelijke lakeien ook

Klimaatpaus Timmerfrans, prediker van consumptiematiging en zelfbeheersing die op constante voet van patatje oorlog met zijn eigen drammerige moraalreligie leeft, krijgt 1800 euro loonsverhoging per maand. Wanneer je al drie ton per jaar uit de ruif graast, is dat wisselgeld natuurlijk. Het zijn amper twee dagvergoedingen voor het volvetste Euro-Varken des Vaderlands. Maar als die vette homp belerend vlees eens een keertje uit het raam van zijn Brusselse stolpboerderij zou kijken, naar de lappendeken van landen die hij als een eenheidsakker van inclusieve regenbogen en economische eenhoorns probeert te verkopen, dan ziet hij dat 1800 euro per maand ongeveer precies het wettelijk minimumloon is in Nederland. Het is meer dan twee keer het Portugese minimumloon, bijna twee keer het Sloveense, bijna drie keer dat van Tsjechië, bijna vier keer dat van Hongarije en Roemenië en VIJF KEER BULGARIJE. In Brussel heet die 1800 piek echter gewoon een inflatiecompensatie van 7 procent, die natuurlijk permanent is en die ook bij tienduizenden EU-ambtenaren wordt bijgeschreven. Mede betaald door mensen die in Hongarije 500 euro per maand verdienen, geen inflatiecorrectie van 7% op hun loonstrook vinden maar wel het dubbele aan inflatie moeten optellen in hun eigen huishoudboekje. En PvdA, D66, Volt en GroenLinks zagen dat het goed was. Berlaymont bezetten, wanneer?

Maar wel alvast een beetje

The War on Cash is geen officieel politiek agendapunt, maar ook geen complot. De vijfhonderdjes zijn al weg, immers, zogenaamd in de strijd tegen (drugs)criminaliteit. Pinautomaten worden ook steeds zeldzamer, want plofkraken. Winkeliers willen om berovingsredenen ook niet te veel cash in huis, maar eveneens niet omdat contante betalingen kunnen leiden tot tijdrovende vragen van de Belastingdienst. Het Koninklijk Huis is gestopt met ceremonieel zijn,  door bij monde van La Reina Máxima te pleiten voor Central Bank Digital Currencies (CBDC's). Sieg Kaag, daarentegen, jaagt mensen juist richting contant kleingeld door alle pinbetalingen vanaf 100 euro op witwassen te checken - iets dat klinkt als onmogelijk veel werk voor een Belastingdienst die al jaren probeert om via de zoekfunctie Windows XP uit te zoeken waar de uit huis geplaatste kinderen van het toeslagenschandaal gebleven zijn.

Maar goed, terwijl crypto door velen als een piramidespel wordt beschouwd, zien onze de ongekozen Europese overlords vanuit hun monetaire monopoly (en dankzij ruime ervaring met hun eigen ponzi-munt, de euro) wel kansen voor geprogrammeerde poen: de ECB sleutelt aan een digital euro. Op de officiële website staan louter lieve woordjes over hoe "A digital euro would not replace cash, but rather complement it. Adigital euro would give people an additional choice about how to pay and make it easier to do so, contributing to accessibility and inclusion." Ho wacht, wat? "Bijdragen aan toegankelijkheid en inclusiviteit"? Lieve woordjes, holle termen: de lijn is dun en ieder verstandig mens ontwaart de morele copywriter achter het lege modewoord "inclusiviteit". Niet alleen de lege taal wekt argwaan: logischerwijs maken velen zich zorgen over een crypto-euro: de 'echte' euro is al geen stabiele munt, die zonder de volcontinu stampende geldpersen in de kelders van de ECB in Frankfurt allang zou zijn ingestort. Een digitale variant kan schulden op bank- en staatsniveau simpelweg herprogrammeren en opent op individueel niveau bovendien poorten naar nog "betere" controle op "witwassen" door boeven burgers.

Bitcoin is decentraal, maar een crypto-euro, uitgegeven door een centrale bank, expliciet niet natuurlijk. Je hoeft dus echt geen complotdenker te zijn om te vrezen dat digitaal geld geoormerkt kan worden om te worden besteed volgens de wensen en eisen van het politieke bewind. Een suikertaks is makkelijk te koppelen aan supermarkt-uitgaven: kwestie van de suikerstand van snoep, frisdrank en zoetwaren  in de munt programmeren en een limiet aan je bestedingsruimte hangen. Albert Heijn is sowieso al voor. Idem voor, joh noem eens iets 'verdachts': fossiele brandstoffen. Benzine op rantsoen, de bonnen programmeer je gewoon in de broncode of blockchain van een CBCD. Klinkt best eng, want dat is het ook: verzet wordt futiel als de middelen je worden ontnomen. Maar moet je echt bang zijn?

Eind deze maand komt er een belangrijk voorstel ter tafel over hoe de Maastricht-criteria deels terzijde geschoven moeten worden zoals een Carnavalsvereniging. Het effect van deze maatregelen is in ieder geval dat de EU zich nog meer bevoegdheden gaat toe-eigenen.

Het Stability and Growth Pact (SGP, 1997) van de EU is een voortvloeisel van het Verdrag van Maastricht (1992). Dat verdrag wat de basis vormt van de eurozone, schrijft onder andere voor dat de schuldquote (overheidsschuld/BBP) niet meer dan 60% mag bedragen en dat het begrotingstekort niet meer dan 3% van het BBP mag bedragen. Het SGP gaf de EU in wezen meer mogelijkheden om gecoördineerd fiscale en budgettaire beslissingen te nemen en (zeer gelimiteerde) procedures te starten als een lidstaat zich niet aan de afspraken zou houden.

Het punt is echter dat er zo vaak een crisis is in de eurozone, dat de begrotingsregels keer op keer voor 12 maanden buiten werking worden gesteld. Zoals het er nu voorstaat, zullen pas in 2024 de Maastricht-criteria weer gaan gelden. Probleem is echter dat het vooruitzicht niet bepaald florissant is. Door het conflict in Oekraïne, de sancties en hogere energieprijzen en hogere inflatie, lijkt 2024 wat ambitieus om Maastricht weer te laten doen gelden. Wellicht daarom gaan er nu stemmen op voor een permanent EU crisisfonds…

Verder heeft de EU het Fit For 55 program waar het is vastgelegd om bepaalde groene doelen te halen tegen 2030. Hiervoor zijn echter overheidsinvesteringen en -subsidies nodig. Maar als de budgetregels zouden gelden, dan kunnen vele overheden niks doen op dit vlak waardoor de 2030 doelstelling niet behaald kan worden.

Vóór Europa, dus tégen attracties 'experiences' noemen

Parijs en Berlijn gingen ons voor, als voorproevers, voordat de internationale hoofdstad van GERECHTIGHEID er ook eentje kreeg. En dat kon Den Haag gebruiken ook. Want in tijden van ongekende polarisatie is het gewoon heel belangrijk dat 1 kant van belastinggeld een pand van 750 vierkante meter in het centrum koopt en 2 miljoen euro uittrekt voor de inrichting zonder überhaupt te weten wat de exploitatie gaat kosten. Het publiek eist het, show must go on. Maar je zou je soms toch bijna afvragen hoeveel mensen je met die miljoenen euro's weer boven de armoedegrens zou kunnen trekken. Maar dat soort vragen schijnen populistisch te zijn. Volgens een woordvoerder heeft de Experience in Berlijn sinds 2016 al bijna 670.000 bezoekers gehad. Nou, dat waren een hoop basisschool-klassen.