Hennis maakte een woordgrapje over over het graf van militairen. Niet af- maar optreden! Waarom moeten we wachten op een extra onderzoek, een debat of haar zelfinzicht? Waarom moeten we wachten op een kabinet dat haar vraagt te vertrekken? Waarom is een motie van wantrouwen voorbehouden aan een Tweede Kamer met politici die als stemvee gevangen zitten in een hoogstafhankelijke relatie met hun werkgever?

Kijk toch eens naar die arme Revu-hoofdredacteur. Badend in het zweet wordt hij wakker van de beelden van Charlie Hebdo. En dus mag de (fantastische) column van Herman Brusselmans niet over Allah of Mohammed gaan, maar wel over 'onze' God. Hier. Want 'wij' hebben wel humor en relativeringsvermogen. Mohammed was ook leuk geweest, ja. Maar zo werkt het nou eenmaal in een wereld waarin aanslagen niks met de islam te maken hebben. Waarin Freak de Jonge huilt dat satire morsdood is. Waarin Rianne Hertzevelder adverteerders gaat bellen. Waarin de hoofden van in oranje geklede journalisten worden gescheiden van hun romp omdat ze een verkeerd geloof of kleurtje hebben. Waarin mensen uitleggen dat kritiek op de islam werkt als een boemerang. Waarin cartoonisten moeten vrezen voor hun leven en waarin die cartoonisten dan maar minder beledigende plaatjes hadden moeten maken. Waarin politici vertellen dat de angst voor islam is aangepraat. Waarin terrorismebestrijders doodleuk roepen dat er geen IS-strijders tussen vluchtelingen zitten. Waarin iedereen met een deugend vingertje wijst naar de critici, naar de mensen die hun bek wél open durven te trekken. En waarin de rest het in hun genderneutrale broek doet uit angst voor de islam.