Geenstijl

Zijn ze dan nog niet genoeg gestraft?

Dan heb je dus in een oorlogssituatie gezeten, familieleden naar het front zien gaan, misschien wel een zoon of echtgenoot verloren, je stad of dorp is geplunderd of platgebombardeerd, maar je kon gelukkig vluchten, je bent weggekomen van die dieptrieste ellende en in Nederland aanbeland, hopend dat je je tijd daar met hard werken, niet zeuren en iets minder horror doorkomt om als er eindelijk vrede is terug te keren naar je eigen getraumatiseerde landje. Dat hoop je, niet wetende dat de grootste MENSENRECHTENSCHENDING je in Nederland te wachten staat: je mag hier namelijk in een of ander grijs kantoorpand elke dag uit je raam gaan zitten kijken naar het wanstaltig grauwe, kotslelijke debathol dat tijdelijk het Tweede Kamergebouw heet. En dan loop je ook nog eens het risico dat je Rob Jetten, Laurens Dassen of Jan Paternotte tegenkomt als je je onderdak even wil verlaten om rustig een luchtje te scheppen. Een loopgraaf wordt dan ineens een aantrekkelijker habitat. Als Faber dit bedacht had konden we het nog zien als een uitgekiende variant van de 'wij werken aan uw terugkeer'-bordjes, maar de dader is in dezen: de gemeente Den Haag. En geen politicus, mensenrechtenorganisatie of aandachtsgeile actrice die voor jou, arme arme Oekraïense vluchteling, een RODE LIJN trekt.