Geenstijl

Nooit meer is: nu

Wacht, hoe zat het ook alweer? Eerst drong Hamas Israël binnen, plunderde, moordde en verminkte naar hartenlust, daarna pakte Netanyahu de handschoen op en bombardeerde half Gaza aan gort, en toen stapte Robert B. Bowers in zijn tijdmachine, reisde af naar 2018, ging een synagoge binnen en begon lukraak om zich heen te schieten. Diezelfde tijdmachine werd gebruikt door Stephan Balliet, die een jaar later in het Duitse Halle een iets minder geslaagde poging ondernam moord en doodslag onder Joden te zaaien. Mehdi Nemmouche, helemaal over de zeik om de militaire strategie van de IDF, ging zelfs tien jaar terug om een daad van verzet te plegen. We zijn een paar zinnen verwijderd van een Godwin, maar u begrijpt de strekking. 

Het constante gevaar waarin Joodse mensen en de plekken waar ze samenkomen verkeren heeft geen oorlog in de Gazastrook nodig maar is van alle tijden. Antisemitisme is een hardnekkige kanker die weinig tot niets met Israël te maken heeft maar alles met ideologie. Hoe extremer de ideologie, hoe groter de kans op uitzaaiingen. Des te schrijnender dat we op een punt zijn beland waar agenten ronduit weigeren (of überhaupt durven te aarzelen) om de Joodse gemeenschap te beschermen. 

Uit het Nieuw Israëlietisch Weekblad, een interview met Marcel de Weerd en Michel Theeboom, de twee leiders van het Joods Politie Netwerk:

MdW: “Kijk, als er een dreiging is bij een moskee en die moet bewaakt worden, dan doe je dat. Vanzelfsprekend en zonder aanzien des persoons.”

MT: “Er zijn collega’s die Joodse objecten of evenementen niet meer willen beschermen. Dan hebben ze het over ‘morele dilemma’s’ en ik zie de neiging ontstaan om daaraan toe te geven. Dat zou echt het begin van het einde betekenen. Daar maak ik me zorgen over.”

Kent u die mop van nooit meer? Dat is dus nu.

Wat vinden de heren van de discussie rond hoofddoekjes en keppels bij de politie?

MT: “Degenen die dat hoofddoekje wilden, hebben de keppel erbij gesleept, terwijl wij daar nooit om hebben gevraagd. Die keppel werd gewoon als excuus gebruikt.”
MdW: “En stel dat ik met een keppel op in Amsterdam-West ga lopen, dan ben ik mijn leven toch niet meer zeker? Die keppel is in de discussie meegenomen, terwijl wij iets hadden van: laat ons erbuiten. We hebben het bij de leden van het Joods Politie Netwerk nagevraagd, maar daar was de houding: uniform is uniform, houd het neutraal. Niemand stond op het dragen van een keppel, niet de Joodse collega’s en de boa’s al helemaal niet. Er is gebruik, of zo je wilt misbruik van gemaakt.”