Geenstijl

Het Recht heeft ons veel gebracht zoals stabiliteit, zekerheid, handel, bescherming en zo verder. Met name op internationaal niveau kan men gerust beweren dat het oorlogen heeft kunnen voorkomen (helaas in sommige gevallen ook mogelijk gemaakt zoals de oorlog in Irak, maar dat was gebaseerd op gefabriceerd bewijs). Door allerlei spanningen op zowel lokaal, regionaal, nationaal en internationaal vlak, lijkt zich een enorme storm te vormen. En waar het Recht normaliter deze potentiële bom onschadelijk zou maken, is het nu juist het Recht wat de boel verder op scherp zet.

De peace through law doctrine heeft lang redelijk goed gewerkt, maar de politici die dit systeem zouden moeten beschermen en borgen, misbruiken het nu om de democratie te omzeilen en zo hun politieke plannen er door te drukken. Het is dan ook een gotspe dat juist deze politieke groep klaagt dat het rechtssysteem op alle niveaus wordt bedreigd; het zijn immers zij die dit veroorzaken! Wat dat betreft weer lekker vertrouwd; een overheid die zelf problemen maakt en zichzelf aanbiedt als de enige oplossing…

Of het nu het stikstofdossier, het immigratieverdrag, het EMU verdrag, Timmermans Fit For 55, een handelsakkoord, of het Parijsakkoord betreft, de kiezer had bar weinig in de melk te brokkelen.

Nu worden boeren (en de bouw) de fuik ingejaagd door de politiek om een door hen vastgesteld doel (het conserveren van arbitrair vastgestelde Natura 2000 gebieden), met twijfelachtige modellen en meetmethodes, te bewerkstelligen. Een puur politieke beslissing zoals deze wetenschapper van de Wageningen Universiteit ook stelt (zie filmpje hierboven). Er was weliswaar inspraak voor de boeren, maar het werd steeds duidelijker dat het beleid al vaststond, bekokstoofd door een stel bureaucraten en wat milieuactiegroepen. De boeren mochten protesteren, maar met de rug tegen de muur. Alleen voor D66 is deze vrijheid niet duur.

Nog zo’n probleem: de asielcrisis. Veel landen, waaronder Nederland, kunnen de asielinstroom niet meer aan, maar ja hè politici hebben verdragen getekend, dus kunnen we niks veranderen. Het is een gegeven waar we maar aan moeten wennen, zo zegt men. Hier aan tornen, zou de gehele rechtsorde immers ondermijnen.

Intussen wil de EU de Groene transitie nog verder versnellen, terwijl het democratische draagvlak daarvoor geheel ontbreekt. De brandstofprijzen moeten omhoog, de gas Cv wordt verboden en mensen moeten aan de warmtepompen, de brandstofmotor wordt verboden en mensen moeten maar elektrisch gaan rijden of met het OV, vliegen mag ook al niet meer, althans, niet voor het plebs, en zo verder.

Moeten, moeten, moeten, verbieden, en nog meer moeten. En iedere keer als er vanuit de samenleving een breed gedragen weerwoord komt op dergelijke plannen, wordt er gesteld dat het allemaal is vastgelegd in verdragen, dus het moet en kan niet anders. Er is dus geen keuze. Ook zo’n favoriet van de politieke elite: TINA (there is no alternative), een techniek om kritiek en alternatieven bij voorbaat niet ontvankelijk te maken.

Maar ze gebruiken die regel wel erg selectief. Zo hadden we allerlei verdragen omtrent de eurozone. Onze muntunie werd op de leest van de Duitse Bundesbank geschoeid, maar na allerlei crises is het inmiddels overgeschakeld op een Latijns model en hebben de EU/EMU lidstaten keer op keer de verdragen uitgerekt, omgebogen, en verkracht om hun zin door te drijven. Zo ging het ook bij het Oekraïne Verdrag en dat juridisch waterdichte inlegvel én de plechtige beloftes van de betrokken politici en zie nu; alles is van tafel geveegd. Het verdrag werd dus veranderd.

Hiermee laat de politieke elite duidelijk zien dat zij het Recht misgebruiken om steeds autocratischer te kunnen optreden en dat zij, alleen wanneer het haar uitkomt, wel de juridische flexibiliteit kan opbrengen om veranderingen door te voeren.

Het is dan ook niet zo gek dat steeds meer Nederlandse kiezers (geldt overigens ook voor de kiezers in andere landen) zich beginnen af te zetten tegen deze steeds meer vernauwende en dwingende overheid. Volgens de AIVD zijn dit soort mensen dreiging nummer 2 op hun lijst, na moslimterrorisme. Plek drie was overigens voor appende Andrew Tate jongens. Links terrorisme die laatst openlijk het gebruik van geweld goedkeurde of de Mocromaffia (die nota bene de Koninklijke familie bedreigt, advocaten heeft geliquideerd, en zo verder) en zo verder stonden lager genoteerd!

Steeds vaker is duidelijk dat bepaalde meningen vanuit de heersende politiek worden ontmoedigd door een (mede door de overheid) gesubsidieerde cancelbrigade, die te pas en te onpas de meest vreselijk labels op andersdenkenden plakt. Met de reputatie en baan op het spel, blijven de meeste kiezers muisstil en morren ze alleen wat achter de voordeur.

En zo gebeurde het allemaal; zo werden uiterst onpopulaire programma’s er doorheen gejast. Met verdragen in de hand, een rechter ter linker hand en een inquisitieteam om de hoek, is deze groep politici oppermachtig gebleken. Het was dan ook met enige vreugd, dat ik de BBB overwinning heb gade geslagen (heb overigens niet op deze partij gestemd). Wordt de Nederlandse kiezer eindelijk wakker en durft zij haar hakken in het zand te zetten?

Vraag is nu hoe de zittende macht zal reageren. Zal zij het Recht nog verder misbruiken voor haar doeleinden? Als de geschiedenis een maatstaf is, dan is het antwoord helaas “ja”. Mocht de (inter-) nationale rechtsorde daardoor ten onder gaan, dan wil ik bij dezen graag laten optekenen, dat de huidige machthebbers dit op hun geweten hebben. Het Recht, net als de democratie  waarmee het hand in hand gaat, heeft breed gedragen steun nodig van de kiezers. Draagvlak. Tijd dat de elite dat eens gaat inzien en het Recht weer haar de-escalerende functie laat vervullen.  

P.S. Beste AIVD: voor de duidelijkheid, ik ben dus (alleen) voor verandering op democratische wijze en stel daarnaast vast dat de huidige bestuurlijke elite (als medeveroorzaker) een sleutelrol heeft in deze mogelijke verbetering. Iets wat ik in uw analyse totaal heb gemist, overigens.