Geenstijl

Mona, demense roepen!

Vanavond borrelen we op de Dijk van Volendam. De laatste keer dat we daar waren, dronken we gintonics met Nigel Farage en stonden we aan de vooravond van democratische victorie - we blikten onlangs nog eens uitgebreid terug op die prachtige periode. Vanavond moeten we het doen met Mona Keijzer, maar laat dat niet klinken als een straf. Mona is geen misschien geen intellectuele hoogvlieger of geslepen machiavellist, maar Mona snapt mensen. En Mona heeft vijf kinderen, en een carrière. Dus Mona kan dingen, veelal tegelijk, zelfs pannenkoeken bakken. Mona was ook politica dus natuurlijk loog ze ook wel eens. Over energieprijzen, bijvoorbeeld. Maar ze wilde ook telemarketeers kapotmaken en dat spreekt weer voor haar, qua dagelijkse problemen van echte mensen aanpakken. Nee maar zonder gekheid, hoe HYSTERISCH HILARISCH zou het zijn als Mona haar rechtmatige plek 7 in het CDA-pluche opeist, Wopke en Hugo de vinger terug geeft en gezellig naast Pieter Omtzigt gaat zitten? Zij het gezicht en de pannenkoeken bij de lunch - het elan, zo je wil - terwijl Pieter de inhoudelijke intellectuele koers bepaalt en moeilijke dossiers vreet om ze daarna hapklaar op te boeren in het gezicht van brokkenmakende bewindslieden: de nieuwe bestuurscultuur. Laat het gebeuren. LAAT. HET. GEBEUREN. Een Nieuw Sociaal Contract. Met stroop en poedersuiker, en een toetje na