Peter R. de Vries werd midden in Amsterdam door zijn hoofd geschoten toen hij de studio van RTL Boulevard verliet en beelden daarvan gingen razendsnel rond op het internet. Een close-up van zijn bloedende hoofd, een lichaam dat bijna in verbazing beweegt. ‘Wat is me nou toch overkomen?’ Een foto van bovenaf, waarop hij juist roerloos en eenzaam op straat ligt. Latere beelden van heftig reanimerende agenten.
Bijna tegelijkertijd steekt de voorspelbare storm van goedkope verontwaardiging op. Respectloos dit, sensatiezucht dat, opgeluisterd door gefrustreerde scheldpartijen die de machteloosheid van het weke moralisme verraden. Bij uw GeenStijl ploften kort achter elkaar twee mails binnen. Eentje van de “Legal & Public Affairs”-afdeling van RTL Nederland en eentje met de CEO (!) van Mediahuis (Telegraaf/NRC) op cc in een “Klemmend beroep van RTL om geen beelden van Peter R. de Vries te publiceren.” RTL schreef:
Nou, eh, nee, ga weg? Laat het maar zien hoor, wat er gebeurt in Dit Land. Niet abstract maken, gewoon in ieders gezicht gooien. Dit is wat bepaalde mensen in bepaalde métiers doen wanneer ze vinden dat je ze in de weg loopt. En als je niet tegen die beelden kunt, dan log je maar uit op Twitter en kom je lekker niet naar GeenStijl, dan ga je maar naar de NOS of naar RTL Klein of naar Mediahuis, die filteren de informatie precies tot op een niveau waarop ze denken dat hun publiek het aan kan. Omdat ze het zelf niet aankunnen wat er wérkelijk gebeurt.
Waar dat slappe sentiment vandaan komt, zagen we bij Humberto en Op1, talkshows waar sentimenteel gekwezeld werd over ‘persvrijheid’ en hoe de journalistiek ‘in gevaar’ is en wat voor geweldige belangrijke onbuigzame man Peter R. is, of was, met steeds maar dat filmpje van toen hij zei dat ie liever rechtop leeft dan op zijn knieën sterft en dat dan herhalen totdat iemand - een journalist, natuurlijk - zegt dat ‘bepaalde partijen’ wel eens over “hoernalistiek” of “tuig van de richel” praten en dan is er ineens een zondebok gevonden en het eigen verhaaltje rond: Het is een aanslag op de journalistiek, omdat bepaalde politici of mensen op internet wel eens “fake news” naar de NOS roepen.
In de persco vroeg een journalist (EEN JOURNALIST) of de politie werk ging maken van het verwijderen van de beelden. Ze vroegen niet of Peter R. beveiligd werd en zo nee, waarom niet. Ze vroegen niet aan Halsema hoe ze nu over preventief fouilleren denkt. Ze vroegen niet aan hun eigen RTL-collega’s wat die deden voor de veiligheid van een man die avond aan avond in liveshows zit en dus een extreem makkelijk te vinden doelwit is, en waarom ze denken dat John van den Heuvel geen live programma’s meer mag doen. Ze vroegen of de politie de beelden van de werkelijkheid van het internet zou gaan halen, een vraag die door Halsema héél gretig werd aangegrepen om een emotionele oproep tot persbreidel te herhalen. En dat werkt:
Toen moesten de politici nog komen. Kaag, Ollongren, Hoekstra: allemaal op Twitter vol mee in het frame dat het een aanval op de vrije pers en de journalistiek is, terwijl het veel waarschijnlijker is dat Peter de Vries getarget werd vanwege zijn zelfverkozen rol als adviseur van een kroongetuige in een maffiazaak.
Daarna Ferd Grapperhaus (voor dramatisch effect met blauw/blauw naar zijn ministerie gereden, ver nadat De Vries al vijf kogels op zich afgevuurd had gekregen) en Mark Rutte die samen binnensmonds monkelen dat het om onze rechtsstaat en persvrijheid en samenleving gaat, maar zelf al jarenlang een Doctrine in stand houden die journalisten én de Kamer actief bij elke vorm van belangrijke controlerende informatie weghoudt. En ook op dinsdagavond géén antwoord geven op de vraag of Peter nou wel of niet beveiligd werd, na alle moord en doodslag die er gepleegd is in de afgelopen jaren in laten we zeggen een bepaalde lucratieve sector van de zwarte markt in narcotische middelen.
Bij Grapperhaus kun je op zulke momenten alleen maar denken aan zijn waanzinnige wensen om minder festivals toe te staan om op die manier het drugsgebruik bij bezoekers terug te dringen. Tandeloos, amechtig, lachwekkend. We hebben geen tanden. Anders hadden we die wel laten zien toen de broer van kroongetuige Nabil B. werd vermoord. Toen dat hoofd op de stoep van die sisha lounge aan de Amstelveenseweg lag. Na alle liquidaties en vooral die vreselijke vergismoorden. Toen Derk Wiersum voor z’n eigen huis werd afgeschoten.
Maar nee. Sentiment is wat we krijgen. Talkshows vol sentiment, opgediend met oogkleppen op en zonder het ooit te hebben over die steeds killere, steeds brutalere en steeds bloederiger wordende straatoorlog die de drugsmaffia van de Nederlandse narcostaat maken. Zij winnen terrein en wij verliezen louter.
Dat laffe mediasentiment keert zich tegen enkele twitteraars en websites die de beelden van die rauwe realiteit delen, terwijl de hoernalisten van SBS Talpa (de nieuwe eigenaar RTL) de moeder van Natalee Holloway bellen voor haar reactie op het lot van Peter de Vries, of RTL dat hard werkt aan de samenstelling van de klassieker “dit zeggen buitenlandse media over de aanslag op Peter R. de Vries” om die als goedkope roundup-clickbait te kunnen publiceren terwijl hun eigen adjunct nog even verder larmoyant snottert over het “tuig van de richel”-frame.
En wat RTL Nieuws en Mediahuis betreft: We werken niet voor jullie. We werken voor onszelf. Dus we halen niks weg. Ook al vraagt die NRC-CEO het in eigen persoon. Ga liever bij jezelf te rade: enorme media-organisaties met dito macht, invloed en bereik die een van de laatste onafhankelijke online uitgeverijtjes onder druk proberen te zetten om hun persvrijheid en vrije nieuwsgaring op te geven? Vanwege wat precies? Een nieuwsfeit!? Nee sorry. GeenStijl bestaat bij de gratie van de rauwe internetrealiteit en onze absolute onwil om daar poortwachtertje op te spelen. En het enige dat we feitelijk leerden dinsdagavond was wat die beelden ons lieten zien, niet wat de pers ons vertelde. Dat was sentiment, zelfbeklag, vingerwijzen en jezelf beroepen op je eigen bekrompen moraal, zoals zo fantastisch vormgegeven door Volkskrantvrouwtje Pieter Klok en dat wijf van de NVJ bij Humberto, of de uitnodiging van Bert Huisjes aan zichzelf om bij zijn eigen programma aan te schuiven en de geacteerde woede van Yelle Tieleman in datzelfde Op1 (oeh hij zei ‘godverdomme’ op tv!).
Voor jullie dus dezelfde middelvinger als voor al het tuig van de richel en de hoernalisten uit de babbelkaste die zichzelf en hun publiek trachten te verdrinken in sentimentaliteit om de harde realiteit van iemand die uit zijn hoofd ligt te bloeden na een liquidatiepoging niet onder ogen te hoeven zien. Want voor je het weet, moet je het over veel te lastige onderwerpen gaan hebben. Het wachten is godverdomme alleen nog op Peter R., The Musical.