Geenstijl

Er was afgelopen week enige ophef toen Pegidagekkie Edwin Wagensveld op Twitter slingerde dat zelfs de flesjes Maggi tegenwoordig een halalpredikaat op hun etiket dragen. Geen idee of hij om die reden weer eens -al dan niet tijdelijk- van Twitter gejorist is, maar u zult me op mijn woord moeten geloven, want geen linkje. Allround dierenvriend, knuffel Hagenees, meester Twitteraar en ook reserve PVV'er Henk Bres reageerde viavia op Wagensveld dat hij tegen dierenleed is en dat dieren geen dingen zijn. Helemaal mee eens, go Henk. Een of ander half anoniem dom wicht meende Henk en anderen de maat te moeten nemen wegens de in haar ogen domme uitspraken en vond zichelf heel slim toen ze vroeg welk dier er dan precies gestorven was voor deze Maggi, of de bio-industrie geen dierenleed is en of ie dan helemaal geen vlees eet.

En dat is nu precies waar het met deze discussie altijd mis gaat. Als je zegt dat je tegen halal vlees bent wegens dierenleed, dan ben je volgens sommige totaalidioten hypocriet als je zegt geen vegetariër te zijn. Alsof vlees eten per definitie dierenleed is. Ja, wij mensen zijn monsters wanneer het op het welzijn van 'zwakkere' levensvormen aankomt. En ja, het gaat veel te vaak mis wanneer het gaat om de zorg voor de dieren die voorzien in onze levensbehoeften. Maar dat betekent niet dat het altijd en overal misgaat. Ik ben van oudsher een paardenmeisje en mijn paard heeft ook wel op een melkveebedrijf in pension gestaan. Die koeien hebben een mooi leven. Een hele grote stal met meer ruimte dan zij nodig hebben, meer weiland vol gras dan zij ooit op kunnen, fijne borstels, goede zorg en zelfs persoonlijke aandacht. Ja, het is zielig om de kalfjes er gelijk bij weg te halen, maar die speelden met elkaar en werden helemaal sufgeknuffeld en vertroeteld door allemaal Penny-meisjes.

Gebruik je ogen en je ziet aan een dier wanneer het ongelukkig is. Ik heb al mijn hele leven dieren om mij heen, heel veel dieren, en ik durf te stellen dat ik inmiddels wel in kan schatten of een dier een goed leven heeft of niet. Ik heb met eigen ogen veehouderijen gezien waar dieren het heel goed hebben. Ja, uiteindelijk worden ze geslacht voor menselijke consumptie en ja, als je daarover nadenkt dan is dat zielig. Maar je kunt dieren slachten wanneer zij een mooi leven hebben gehad of wanneer ze nauwelijks het daglicht hebben gezien. Je kunt dieren zo stressloos mogelijk naar hun laatste adem brengen en er snel en pijnloos, met respect voor het leven dat het dier geeft, een einde aan maken. Of je kunt een hele bubs dieren bij elkaar in een veel te klein hok jagen en ze zonder verdoving een voor een de strot doorsnijden (NIET VOOR DE GEVOELIGE KIJKER) en ze in hun eigen en elkaars bloed laten stikken, al spartelend en uitglijdend vastklampend aan het leven. Een en al stress, pijn en leed.

Want dàt is wat halalvlees inhoudt. Stress. Pijn. Leed. Geen greintje respect voor het leven dat het dier laat. Dus ik sta naast Henk Bres. Als vlees of een ander product (bijv wegens gelatine) halal is, dan vreet ik het niet. Nooit niet. Ik ben principieel tegen dierenleed, niet tegen het consumeren van dieren, al vind ik wel dat je na moet denken over wat je eet. Zo eten wij ook geen jonge dieren, geen wild, geen konijn, paard, geit, schaap, hond of kat. Kijk naar het beter leven keurmerk en of het scharrelvlees is. En laten we er dan ook maar gelijk voor gaan zorgen dat idioten die hun varkens levend verbranden, geen nieuwe megavarkenshorrorhuis des doods kunnen herbouwen.