Bijna dertien minuten ongemak

Het was een enerverende dag voor Pieter Omtzigt, de man die bij de lijsttrekkersverkiezing van het CDA op Hugo de Jonge heeft gestemd. Een van de allerbeste Kamerleden die we hebben werd tijdens een voettocht door Den Haag belaagd door een roedel doorgesnoven over de Deep State brabbelende volidioten (van wie die opdringerige gek met die wifebeater meteen moet worden opgesloten in het gesticht, op 1.06 en 1.10 horen we hem roepen 'kankerhond' om daarna een regelrechte doodsbedreiging te uiten: "Ik zal je doodslaan mongool, kankermongool"). Een van die handtastelijke en opdringerige halfjes is dus Claudia ter Schuur, die met zes flessen rosé van de Aldi in de knapzak naar Den Haag is getrokken om samen met haar dinnetjes eens eventjes het politieke besluitvormingsproces te ontmantelen. Claudia werd geïnterviewd door Hart van Nederland op haar favoriete televisiezender SBS6 en 's avonds kreeg ze applaus van haar vriendinnen Karen en Samantha.

Hierboven de COMPLETE VIDEO van de belaging van Omtzigt. De arme man moet dus bijna VIJF MINUTEN lang het halve Pieter Baan Centrum van zich afslaan, alvorens een ministerie in te vluchten, waarna het gespuis afdruipt om elders de totaaldebiel te gaan uithangen. Vertel ons meer over de effecten van 5G want er zijn inderdaad wat mensen totaal krankzinnig geworden in dit land.

Namens het internet: Bedankt, Pieter Omtzigt!

De interne morele partijstrijd was sinds 2010 niet meer zo spannend bij het CDA en dat allemaal dankzij 1 man die gewoon z’n werk als volksvertegenwoordiger doet. Sterker nog, hij wilde dat zijn hele partij dat werk béter gaat doen, maar het partijbestuur wist dat ternauwernood te voorkomen vandaag: HuGO! won de lijsttrekkersstrijd met een bloemetjesmotiefneuslengte voorsprong. Bij de vvd ging de hele fractie in polonaise langs de schaal met de bitterballen, want Hugo de Schoenen is een piepschuimen opponent voor de ongenaakbare MinPres bij de volgende verkiezingen. Vergeet Klavertje, Rutte Vier is dichterbij dan haar lief is en ook voor PVV en FvD kan Omtzigts verlies een opluchting betekenen.

En die Omtzigt, die willen we namens het immer weldenkende internet toch bedanken hoor. In dees’ zware tijden voor volksgezondheid en -vertegenwoordiging bracht de Nationale Omtzigtman een stukje hoop terug in 2020, door hardop campagne te voeren op de pijnlijke politieke waarheid dat het volk iedere dag een stukje minder goed en eerlijk vertegenwoordigd wordt door de politiek. 

Laten we het zonnig bekijken: Omtzigt is nu een terrier die niet alleen met een scheepslading voorkeursstemmen in de Kamer zit, maar ook letterlijk 50% van de partijleden achter zich heeft. De nieuwe partijleider heeft slechts de halve partij achter zich. Prima mandaatversterking voor Pieter, goed gedaan, en in sommige opzichten een betere uitkomst dan wanneer hij uit zijn favoriete ballenbak - de dossierkasten - geroepen werd om human resource manager te worden van een partij voor doorzongristenen die geen broze lijntjes willen breken en dus liever De Jonge tot hoofddocent van de christendemocratische school benoemden, dan de man die de rotte plekken laat zien in een systeem “waarvan ze zelf de raderen, bouten en moeren zijn.“

En die blasé bloemschoen weet heus wel dat het soms witheet bulderende Kamerkanon Pieter Omtzigt, diens militaire precisie en zijn strategische drang tot waarheidsvinding niet tot zwijgen gebracht kan worden. En daar zijn we, in een goed christendemocratisch woord, dankbaar voor.

Pakt ie de zege, of kan ie in een achterkamertje aan de beademing?

Dinsdagmiddag om 12 uur sloten de stembussen. Sindsdien is er achter de schermen bij het CDA een grijze bingozaal vol gristenboomers bezig om van alle groene kaartjes (Omtzigt) en lawaaimotiefkaartjes (Hugo) de postcodes te verifiëren met het ledennummer van de stemmer, waarna die postcode met een Gommersje gummetje van het kaartje wordt geschrapt en het ledennummer teruggegeven wordt aan het rechtmatige CDA-lid, omwille van de altijd belangrijke privacy. Een klein team van Grijze Grapperhaus-Parka's loopt wel steeksproefsgewijs tussen de tafeltjes door om met Ph-tests de stembriefjes op restsporen van illegale drugs (en wat het CDA betreft zijn dat alle drugs) te controleren. Indien dat wordt aangetroffen, wordt de stem ongeldig verklaard en het lid geroyeerd, want het CDA blijft een nette partij voor nette mensen. 

U begrijpt, het is BLOEDSPANNEND bij het CDA, Vandaag. Mona Keijzer en een kwart van de leden zijn uitgeschakeld in ronde. We wachten op een trage spreker die een krampachtige spanningsboog opbouwt tot het hoge woord eindelijk valt: tot nieuwe partijleider van het CDA is gekozen de schmierende selfiestick, knullig machtspoliticus en allround schoolmeester HuGO!, of toch gewoon de kiezerskampioen, Pieter Omtzigt.

Eenmansleger. Geuzennaam die partijleiderschap in de weg staat?

Misschien was het zijn teleurstelling dat Wopke Hoekstra geen kandidaat wilde zijn (want die is kalm, zakelijk en inhoudelijk sterk). Misschien was het de gedachte dat de partij na de muisgrijze maar degelijke Sybrand Buma geleid moet gaan worden door een Pabo-patjepeeër op popiejopie-patta's. Wie weet is het allemaal één grote fuk joe naar het CDA partijbestuur, dat hem ooit onverkiesbaar dacht weg te schrijven op plek plusminus 162 van de lijst, die de dossiertijger aan de ketting proberen te houden en die zijn controlerende taak als Kamerlid altijd wat trachten af te knijpen omdat opportunisme in de politiek nou eenmaal meer waard is dan openheid.

Maar in het zichtbare ongemak waarmee Omtzigt zichzelf in het plaatje van de partijleiderstrijd schildert, herken je hoe dan ook zijn oprechtheid. Pieter is geen wandelende propagandaposter die ik-vorm-vlogjes maakt, elk fotomomentje aangrijpt en precies weet welke lege woorden je moet gebruiken om heel duur en betrokken te klinken zonder écht iets te zeggen. Pieter wil geen self-kickende selfiestick voor video's vol schmier-retotiek, de heer Omtzigt wil de "taaie, saaie details" van een pensioenakkoord - en als econometrist snapt hij die nog ook.

Omtzigt, altijd getergd, soms emotioneel en natuurlijk zo autistisch als zo'n knikkende hond op de hoedenplank. Maar ook: immer onvermoeibaar, altijd oprecht en zonder enige terughoudendheid om de coalitie - waar zijn eigen partij momenteel onderdeel van uitmaakt - scherp en op inhoud te controleren. Zijn woede-uitbarsting (die maar niet écht wilde exploderen) van twee weken terug was daarvan een heerlijk voorbeeld:

Zeg Kees, ga de regering eens controleren, in plaats van je collega's

Gisteren bleek dat het grove schandaal van de toeslagenaffaire bij de Belastingdienst een nog grover schandaal is. Een schandaal waarin mensen niet alleen willens en wetens door mensen op ministeries kapot zijn gemaakt, maar waar keer op keer op keer op keer op keer blijkt dat die ministeries er ALLES aan doen om misstanden te verbergen in plaats van op te lossen. Niet zo gek dus dat Pieter Omtzigt, die zich de afgelopen jaren de pestpokken heeft gewerkt om gedupeerde ouders te helpen, nogal pissig was over een ongevraagd advies van de Raad van State (lees: de bestuurlijke elite van Nederland) aan de Kamer waarin stond dat de bestuurlijke elite geweldig is en die stomme kritische journalisten en stomme kritische Kamerleden niet zo moeten zeiken. Maar dat MAG DUS NIET van Kees Verhoeven (D66), die vindt dat de door pers & politiek verketterde Omtzigt eens wat meer vertrouwen moet hebben in onze ministeries. Vertrouwen, dat keer op keer op keer op keer op keer beschaamd is. Het gore lef. #WeesGeenKees

Belastingdienst en regering, broekzak/vestzak-maffia

Twee clipjes uit de Kamer, waar zojuist de zoveelste Toeslagleugen boven water kwam: wéér blijkt de regering documenten achtergehouden te hebben, waaruit blijkt dat de Belastingdienst burgers willens, wetens en vooral véél langer dan noodzakelijk tot crimineel bleef bestempelen. En dat die documenten ook niet in het onderzoek van de Commissie Donner zijn meegenomen. Pieter Omtzigt en Renske Leijten - vanmiddag nog geëmotioneerd tussen de toeslagouders op het Plein - houden het alleen droog, omdat ze WOEDEND zijn. En terecht. Want dit gaat van knevelarij, naar tirannie. De volgende halte is het recht van opstand.

De Nationale Omtzigtman! (Kijkwijzer: Eerste tien mins audio beetje brak - daarna alles 20/20)

We worden geacht kritisch te zijn, op enige en alle politici. Want je moet over ze schrijven, en niet met ze lullen, zei één of andere ouwe pijproker van een dode boom wel eens - en die had gelijk. Maar kijk nu eens naar onze parlementaire pers: allemaal iets te dikke mik met het partijkartel. En dan wij. Op afstand altijd zo'n grote bek, en dan krijgen we ineens Pieter Omtzigt over de stijlloze studiovloer. Een Kamerlid, van een partij die we eigenlijk niet pruimen, maar waar we als politicus toch best een beetje tegenop kijken. Gewoon, omdat hij die controlerende taak van het Kamerlidmaatschap zo goed begrijpt. Eens zien of wij onze controlerende taak ten aanzien van hem ook een beetje waar kunnen maken...
LIVE om 21:00 uur: *'Dus Pieter, vertel eens, wanneer begin je nou eindelijk voor jezelf?'
*Instant Update: De Fransen trekken 7 miljard uit voor het Air France-gedeelte, Nederland vermoedelijk 3 tot 3,5 miljard voor KLM. We hebben een openingsvraag zo...

Terugkijken hierboven. Ja, eerste minuten (weer) audio fail - sorry. Daarna beter, en dan komt alles van "wanneer begin je voor je zelf" tot "waarom stem je altijd met de fractie mee" aan bod, plus een diepgravende kijk op de CAF-ellende bij de Belastingdienst, de corona-situatie in de EU en waarom Timmerfrans zo hard is op Polen en Hongarije, en z'n hypocriete waffel hield over Malta. Audio only kan ook: in Spotify, op SoundCloud en via Apple Podcasts!

Vrijdagavond, 21:00 uur, LIVE bij Tom Staal op de praatstoel.

Aflevering drie van GSTV Coronacafe Live en na Thierry Baudet en Martin Koolhoven hebben we wederom een uitstekende gast gecheft, al zeggen we het zelf. Het is de man die het vaakst de vraag krijgt wanneer hij nou voor zichzelf begint. De man over wie het meest verzucht wordt dat ie gewoon volgens fractiediscipline stemt. De man waarvan iedereen zegt 'Het is dat ie van het CDA is, anders zou ik op 'm stemmen'. Maar ook de man die zijn controlerende Kamertaak zo serieus neemt, dat het zijn eigen coalitie een staatssecretaris kostte, en nu onderzoek moet doen naar ambtsmisdrijven bij de Belastingdienst (1). De man die op Malta met persoonsbeveiliging over straat moet omdat hij een politieke moord oploste, waar vrienden van Timmerfrans bij betrokken waren (2). De man die zo dicht bij de Onderste Steen kwam dat NRC Brusselblad om zijn ontslag begon te roepen (3). Kortom, we bibberen en beven al een beetje en nemen een vroeg biertje tegen de spanning, want vanavond verwelkomen we Enschedees Eenmansleger, PIETER OMTZIGT (*applausband*).
LIVE: om 21:00 uur op deze zender en GSTV YouTube. Vragen voor Omtzigt? Gooi maar in de comments - wie weet nemen we ze mee.

Doodvermoeiende talkshowstrijd voorbij, tijd voor een inhoudelijk interview.

Wandelingetjes met Roderick op internet, stuk beter dan binnen voor de buis met zestien man (m/v) aan een tafel op twee netten tegelijk. Zeker als het een boswandeling is met de Heilige St. Pieter, misschien wel het nuttigste Kamerlid van Nederland. Over de slechte bescherming die burgers in de Nederlandse rechtsstaat genieten als de Belastingdienst je ten onrechte tot crimineel bestempelt (een uiterst zorgelijke kwestie die aan Jonker Nanojort in ieder geval niet besteed is). Over de moeizame situatie waarin een Nederlands Kamerlid moet opereren om een béétje openheid uit een gesloten, geheimzinnig en achterdochtig bestuurssysteem te peuren. En over het opportunisme van Timmerfrans, die op Malta met een medeplichtige aan moord stond te knuffelen die hij als EU-Oberst eigenlijk keihard zou moeten aanpakken (terwijl Omtzigt op EU-eiland Malta met persoonsbeveiliging over straat moet): het zit allemaal in dit prettige tweegesprek van twintig minuten. "Dit is misschien pas de tweede keer in mijn carrière dat ik langer dan tien minuten over mijn werk kan praten, in plaats van die 20 seconden die ik normaal gesproken krijg."

Premier Rutte en Sybrand Buma zijn niet de enigen die een teringhekel aan Pieter Omtzigt hebben.

Niemand minder dan de MinPres van Malta probeert uit het zoeklicht van de Nationale Omtzigtman te komen. Namens de Raad van Europa onderzocht Omtzigt de moord op journaliste Daphne Galizia, die werd vermoord om/tijdens/vanwege onderzoek naar overheidscorruptie. Omtzigt concludeerde dat de premier van Malta wel heel veel macht & invloed heeft, en schreef dat keurig netjes in zijn rapportje. Nou is Omtzigt ook degene die een enorm corruptieschandaal in Azarb.. Atjar... Azdarber... een ander quasi-Europees land boven woelde (met een beetje hulp van De GeenStijl!), dus logischerwijs wil Malta nu van hem af. Toch raar, die Maltezers zijn net zo katholiek als Omtzigt en toch gaan ze helemaal kruisridder op de gristendemocraat. Omtzigt gaat later dit jaar op vakantie werkbezoek naar Malta. Wie weet wat ie nog meer ontdekt als ze hem daar langer dan vijf minuten alleen loslaten...