Hoe vinden we het zelf gaan?

Dit. Is. Nederland. En het is niet iets om trots op te zijn. Neergehaalde Israëlische vlaggen, kreten over een rivier en een zee in ons nationale parlement en een Holocaustmuseum dat bij de opening de haat ontvangt waar het juist zo voor waarschuwt. Het antisemitisme is sinds de oorlog in Gaza uit de schaduwen gekropen en marcheert schaamteloos door de Nederlandse straten. Het gevolg: Joden die geen keppeltje durven te dragen, verborgen krantjes en nu ook voorstellingen over de Tweede Wereldoorlog die geen doorgang kunnen vinden vanwege de polarisatie en de dreigende sfeer in de samenleving. "Daardoor is de veiligheid tijdens de voorstellingen mogelijk in het geding (...) We zouden dan de politie moeten inschakelen. Dat ging ons te ver" Er is dus tegenwoordig politie nodig als een man in een zaaltje over de Tweede Wereldoorlog komt praten. Agenten die het lastigvallen van satirische cabaretiers moeten onderbreken zodat we de verhalen uit de donkerste dagen van de vorige eeuw kunnen delen en lessen kunnen trekken uit de fouten uit het verleden. Belangrijke lessen, want bijna 79 jaar later lijken we nog maar verdraaid weinig geleerd te hebben. Dit is Nederland en we zijn ver afgegleden.

AUFMACHEN WANT DE BEL DOET HET NIET!

"Mwah Gertje, wat is dat dan precies hè, zo'n holopaust?"
"Nee Samson, holocaust, niet holopaust, ho-lo-caust."
"Oh ja, holocaust, wat is dat?"
"Nou dat was een hele spectaculaire gebeurtenis meer dan 80 jaar geleden, en daar gaan we een musical over maken"
"Ah, net zoals Soldaat van Oranje?"
"Nee, dit wordt iets met een vliegtuig op het toneel."
"Ja, maar Gertje, een vliegtuig op het toneel, dat heeft Soldaat van Oranje toch ook?"
"Hou je bek Samson honden kunnen niet praten."
"Oh ja."

"Gertje?"
"Ja Samson?"
"Are we the baddies?"

Er is OPHEF omdat Gert Verhulst (van Samsom, en van Karen van K3, en van Josje van K3, en van Kabouter Plop en Plopsaland en een talkshow en van real life soap 'De Verhulstjes' en van heel veel eigenlijk) een musical over de Tweede Wereldoorlog gaat maken en belooft dat het een SPEKTAKEL wordt. Nou is zo'n beetje iedere film of toneelstuk over de Tweede Wereldoorlog een spektakel (Denkt u maar aan A bridge too far, Barbie, 1917, etc. etc.) maar nu is er een musicalproducent die daar openlijk voor uit durft te komen en dat is niet de bedoeling. Gewoon een scheinheilige smoel trekken, zeggen dat het ook allemaal geen pretje was voor de nabestaanden en ondertussen zes Timmerfransen per jaar verdienen, zo zien we onze musicalproducenten het liefst. Zo niet Gert. Hup Gert. Succes met kaartjes verkopen.

Slechts £ 3.500.000

Nou makkers, spaarpot op de kop en gaan met die dikke banaan, die Toyota Prius kan wel een jaartje wachten. Te koop met 0 vlieguren op de klok sinds restauratie en dat allemaal voor slechts 3,5 miljoen pond: een fenomenale Spitfire Mk IX uit 1943. De moffenhater was in de laatste jaren van WOII in dienst bij de 331 Squadron RAF, alias de Norwegian Squadron (vrijwel de gehele crew bestond uit Noren), en werd bestuurd door Bjorn Bjornstad (hier op de foto rechtsonder). Na de oorlog ging het ding over naar de Zuid-Afrikaanse luchtmacht en na veel omzwervingen kwam-ie terecht in Australië, waar de afgelopen elf jaar een intensieve restauratie heeft plaatsgevonden, met als resultaat tien uit tien op de schaal van awesome. En nu dus te koop, voor de gelukkige reaguurder! OP NAAR TEUGE!

"Built for the RAF, MH603 rolled off the Vickers-Armstrong production line in Castle Bromwich during the spring of 1943 and delivered to 39 MU (Maintenance Unit) on 15 October that same year. She then passed onto 405 RSU (Repair and Salvage Unit) at Croydon on 25 October 1943. The Spitfire commenced Operational Service with 331 (Norwegian) Squadron on 3 January 1944 and served operationally coded FN*B (as she is marked today) and flown by Capt. Bjorn Bjornstad, then transferred to 274 Squadron and coded JJ*K on 2 June 1944 where she was flown by Warr Off O.S.G Baker. The Spitfire is noted as going to Fighter Leader’s School, FLS Millfield on 21 August 1944 and then to the Central Fighter Establishment (CFE) Tangmere on 1 June 1945. Following its operational service, the aircraft passed through a number of training and maintenance units. "