Niet zozeer omdat vandaag de dag is dat hij door de aanstaande president van Amerika zonder enige consequenties gesmoke'd werd. Dat was namelijk 3 januari (2020). Het is ook niet z'n verjaardag, die is namelijk op 11 maart. Maar het is wel de dag dat we - ondanks het zorgvuldig volgen van het dossier - voor het allereerst de bovenstaande foto zagen van een monument dat een jaar na zijn voortijdig overlijden in Libanon werd onthuld. En ja, dat is dus in een klap het grappigste momument voor een omgelegde soort-van-vicepresident van een perpetueel oorlogsregime dat we ooit zagen. En we vinden berusting in dat hij het hiernamaals met een lach op het gezicht tegemoet trad.

Dankwoord aan Trump trending topic

Dit weekend precies een jaar geleden werd de Iraanse haatgeneraal en leider van de ongezellige jongens van de Revolutionaire Garde Qassem Soleimani gemurked door de beste Amerikaanse president sinds George Washington, te weten Donald Trump. Bij de NPO was iedereen heel erg verdrietig om de gewelddadige acties van Trump en ook het progressiefste deel van Nederland vond de door Trump geïnitieerde gebeurtenissen in Irak maar wat verschrikkelijk. Als mensen hier écht moesten kiezen tussen die vreselijke Trump en mijnheer Soleimani, nou, dan toch maar die Soleimani. Welnu, wijlen Soleimani was een enorme zak en via de hashtag #TnxPOTUS4Soleimani is de wereld de POTUS dan ook dankbaar voor de eerste sabbatical van die enge terrorist. Over de doden niets dan goeds - goed dat-ie dood is.

Jeanine 'going native' Hennis doet het weer.

Op verscheidene websites zijn foto's opgedoken waar voormalig liberaal Jeanine Hennis-Plasschaert naast foto's van Iraanse terreur-CEO's Qassem Soleimani en diens rechterhand Abu Mahdi al-Muhandis zetelt. De foto's verschenen op de websites van The Islamic Republic News Agency en het private pro-regime* Tasnim News Agency. En uiteraard weer in de hoedanigheid van 'Special Representative of the Secretary-General for Iraq and Head of the United Nations Assistance Mission for Iraq'. Dat is zoals wel meer een hele mond vol, en gelukkig maar, want er moet immers verbloemd worden dat werkelijk alles aan de VN even consequentieloos is. De VN zijn de duurste notulisten uit de geschiedenis, een sociaal vangnet voor regenten die niet in het bedrijfsleven terecht kunnen, de mislukte neef die op kerstdiners altijd precies nadat de afwas gedaan is vraagt of hij misschien kan helpen.

Last afternoon in Den Haag

Je mag in dit land alles vinden. Je mag vinden dat de hypotheekrenteaftrek versneld moet worden afgebroken, je mag vinden dat het wel meevalt met die stikstof, je mag vinden dat vuurwerkvrijheid existentieel is voor de Nederlandse beschaving, je mag vinden dat Rick Brandsteder er voor zijn leeftijd nog prima uitziet, je mag vinden dat sperzieboontjes alleen lekker zijn als je ze in 15 minuten helemaal slap hebt gekookt, je mag vinden dat alle criticasters van Angela de Jong luie zelfingenomen quasi-intellectuele flapdrollen zijn met een verontwaardiging die selectiever is dan de Neurenberger rassenwetten, je mag vinden dat Mark Rutte een oliebol is, je mag vinden dat gember lekker ruikt en je mag vinden dat de EU een gedrocht is Nexit wanneer. Maar je mag dus ook vinden dat terroristenleider Qassem Soleimani een held was, je mag vinden dat het misdadige regime van de ayatollahs onze steun verdient, je mag vinden dat je kinderen de straat op kunt sturen met 'We are alle General Soleimani' borden en je mag vinden dat Trump de grote vijand is, in plaats van de regering van een land dat zijn burgers tot in Nederland door gangstertuig laat vermoorden. En je mag ook vinden dat mensen die meedoen aan dit soort demonstraties beter de daad bij het woord kunnen voegen door een enkeltje Teheran te boeken.

Iran begraaft het 'zwaard van Khamenei', ook Iraakse Sjiieten rouwen zich een ongeluk.

Waarschijnlijk de grootste Iraanse begrafenis sinds Khomeini, op momenten lijkt het wel Metallica op een vliegveld in Moskou na de val van de muur. Bij de vrienden van PressTV een video van de processie en Khamenei's speech met Engelstalig commentaar, waar best wel vaak "Death to America" gescandeerd wordt. Je zou verwachten dat ze voor zo'n speciale dag iets nieuws uit de kast zouden trekken, maar ze komen helaas niet verder dan wat ze al letterlijk 41 jaar lang elke vrijdag opnieuw  elkaar na staan te jengelen.

Iran zint uiteraard op wraak, en herhaalt Soleimani's woorden dat "We are near you, where you can't even imagine." Wat best wel een grote muil is voor een land waar Sam en Moos vorig jaar nog met zo'n beetje elke nucleaire blauwdruk onder de arm in en uit wandelden.

Het Iraakse parlement heeft inmiddels gestemd dat alle Amerikaanse troepen hun land moeten verlaten, en het wordt verwacht dat de regering met deze wens in gaat stemmen. Zelfs de Wehrmacht zou het veld moeten ruimen. Trump dreigde met sancties die Irans sancties nog kinderspel laten lijken als Iraq dit doorzet, en zei bovendien dat Irak dan voor Amerikaanse vliegvelden mag gaan lappen. "We have a very extraordinarily expensive air base that’s there. It cost billions of dollars to build. ... We’re not leaving unless they pay us back for it." Ondertussen steggelt Congress met Trump heen en weer over bij wie nu de werkelijke autoriteit voor een oorlogsverklaring ligt, maar ongeacht wie er nou gelijk heeft, Trump haalt sowieso eerst de trekker over, en vraagt daarna pas om toestemming. Lean decision making heet dat op school.

De meest onzuinige auto is een Amerikaanse tank.

Terwijl Trump zijn navigatie instelt op de derde Golfoorlog, via een kunstmatig einde van generaal Soleimani, zitten wij te rommelen aan een warmtepomp. De Simpsons voorspelden zijn presidentschap en zelfs een vijfde Golfoorlog, dus dit gaat nog wel een tijdje door. 

Trump heeft in zijn eigen achtertuin wat gepruttel over een impeachmentprocedure, wat doet denken aan 1998, waar Bill Clinton de fameuze woorden "I did not have sexual relations with that woman" en "I refer to my previous statement" uitsprak. Bill Clinton gebruikte toen een vierdaags bombardement van Irak om de aandacht van zijn privéproblemen af te leiden. 

Trump gaat wellicht veel verder, hij heeft de meest nucleaire optie ingezet om herkozen te worden: oorlog. Nog nooit heeft een Amerikaanse president tijdens een oorlog een herverkiezing verloren. Zelfs niet tijdens de Vietnamoorlog. United we stand, divided we fall, kritische kiezers veranderen in volgzame strijders, allemaal netjes onder The Star-Spangled Banner.