Aanrandende woordvoerder uit GroenLinks-fractie gezet

Weet u nog? GroenLinks stond vooraan om kamervragen te stellen inzake een zooitje vrouwenbipsen op Dumpert & een valide voortplantingsvraag op het GeenStijltje. Jeetje, wat een #MeToo-tijden waren dat toch. We moesten dood dood dood, en alle adverteerders moesten oprotten en van het OM moesten we ook al naar een levenseindekliniek. Maar wat blijkt nu. GROENLINKS BLIJKT ZELF EEN SMERIGE GORE MISOGYNE AANRANDVERKRACHTERS KLUP, DIE VROUWEN ALS NEUQBARE STUKKEN VLEESCH BEHANDELT. Sordid details uit de rechtbank bij de collega's van DasKapital. Naam van de viespeuk volgt later vanavond, want we zullen niet rusten tot we die vrouwenvernederende klootzakken van GroenLinks aan de schandpaal genageld hebben. Later meer.
Update1: Hier de woordvoerders van GroenLinks. Doe de wiskunde.
Update2: Wiskunde

Laten we de aandacht niet afleiden van zijn column met onze steeds langer wordende tiktopics. Hier, krant, foto, wat Ome Rob zegt over de moslimpedozaak in Telford, UK. En daarmee basta.

Oh heerlijk het wrijven in de trekvlekken van de goedertierenheid gaat gewoon door. De hoerenlopers van Oxfam slaan terug en zeggen dat de cijferneukers van de Rekenkamer WEL de juicy details wisten van de Haïtiaanse seksfeesten.

Maandag schreef de Rekenkamer een verschoningsbrief waarin ze beweren dat ze in 2012 niet volledig door de geilneven van Oxfam geïnformeerd zijn over hun geïnstitutionaliseerde orgies. Ze hadden alleen de bonnetjes en die klopten, dus niks aan de hand: "Wij constateren nu dat wij indertijd niet over de volledige informatie beschikten, met name waar het ging om de rol en betrokkenheid van de landendirecteur." Zo dacht de Rekenkamer de cum stains van hun calculator te spoelen over het feit dat ze al zes jaar wisten van de Ox-rape. Ja dikke doei, zegt Oxfap nu. "De Rekenkamer is correct geïnformeerd in 2012 over misstanden in Haïti", koppen ze boven een persbericht.

Rol Landendirecteur best wel duidelijk
Oxfam levert bewijs bij die bewering en dat is waar het interessant wordt. Ze linken namelijk naar de geanonimiseerde samenvatting (pdf) van het originele onderzoeksrapport van Oxfam Groot Brittannië dat in 2012 naar BuZa & Rekenkamer is gestuurd. We lezen daarin onder meer dat het onderzoek al naar buiten lekte terwijl het bezig was, en dat drie Oxfammers daardoor getuigen fysiek hebben bedreigd en geïntimideerd. Ook moet je wel héél slecht lezen, om niet door te hebben dat de Landendirecteur - de Belg Roland van Hauwermeiren - duidelijk betrokken was bij het misbruikschandaal en dat er allegations aan zijn adres waren. Hij nam volledige verantwoordelijk als ook zijn ontslag, wat je duidelijk kunt interpreteren als: hij bekende. (Sowieso. Alsof misbruik door Oxfammers minder erg zou zijn als de Country Director er /niet/ bij betrokken was. Rare smoes, Rekenkamer!)

In de samenvatting van het rapport komt naar voren dat er geen fraude of zelfverrijking met hulpgeld is geconstateerd, en dat was voor de Rekenkamer genoeg om te zeggen 'OK, niks aan de hand dan'. Oxfam zelf zegt nu dat ze destijds veel te weinig gedaan hebben, en veel te mild hebben gestraft. "Zwaar onvoldoende", schreef directeur Farah Karimi (GroenLinks) vorige maand aan BuZa. Sure, makkelijk lullen nadat je ranzige rapport van weleer is opgedoken, maar als Oxfam nu zelf zegt dat het erger was dan ze destijds deden voorkomen, wie is de ARK dan nog om er lichtzinnig over te doen? En ook GroenLinks Kamerlid Tom van der Lee was als Oxfammer destijds van alles op de hoogte, laten we dat niet vergeten. Enfin. Your move, Roel van de Rekenkamer!

'Rapport vernietigen na gebruik svp'
Geinig bonusdetail nog trouwens. Uit de samenvatting die Oxfam in 2012 naar BuZa & ARK stuurde, blijkt dat ze echt heel erg graag alles onder de pet wilden houden. Ze verzoeken iedereen met klem om de inhoud geheim te houden, de samenvatting niet te delen met derden en om na de audit van de besteding van het hulpgeld alle kopieën te vernietigen. Nobody can know, the trouble they have seen caused op Haïti.

Duiding!

De Raad voor Journalistiek kijkt vandaag naar de klachten van Gijs van Dam tegen Trouw (Jelle Brandt Corstius) en DWDD (Matthijs van Nieuwkerk). Maar hoe zat het ook alweer? Hier een handige infographic.

"De schijn tegen hebben volstaat tegenwoordig al om iemand met pek en veren in te smeren."

Dixit Heleen Mees (betaalmuur, don't bother). Zoals genoegzaam bekend zijn wij niet zo van het insmeren met pek en veren, en Heleen kan er vanzelfsprekend ook weinig aan doen dat ze bij iedereen een associatie met woest ballenlikken oproept, maar La Nijkamp noemt het 'wreed' dat alle mannen die ooit met een schuin oog naar een vrouw hebben gekeken op het schavot worden getakeld. Van de Volkskrant bijvoorbeeld. Nou ja en zoiets schrijft ze dus op in de Volkskrant in haar eigen woorden. De nuance ten opzichte van beroepsdemagogen als Roxanne Herpesdelver cs is verfrissend en het is natuurlijk ook hartstikke waar. Immers, niet iedereen is een zelfverklaard aanrander zoals Francisco van Jole. "Een samenleving die niet in staat is tot vergeven, is een treurige, en uiteindelijk een onleefbare samenleving." Derhalve.

Het zij je vergeven, Heleen, dat je een 'erotische obsessie' had voor topeconoom Willem Buiter. Het zij je vergeven, Heleen, dat je zijn ballen wilde likken en dat wij nu al jaren emotioneel liggen te woelen denkend aan de kleffe tong van Heleen Mees kietelend over een perineum. Het zij je vergeven, Heleen, dat je de meest indrukwekkende dildocollectie van allemaal hebt. Het zij je vergeven, Heleen, dat je 3.500 pagina's aan mail naar Buiter stuurde. Het zij je vergeven, Heleen, dat je Buiter dood wenste. Het zij je vergeven, Heleen, dat je een foto van een dode vogel stuurde. Het zij je vergeven, Heleen, dat je ook de kinderen van Buiter hebt lastiggevallen (*). Het zij je vergeven, Heleen, dat je hem nog steeds helemaal leeg wil zuigen. Het zij je allemaal vergeven.

Desalniettemin nog één aandachtspuntje, Heleen. "Wat mij betreft is de kracht van religie dat zij mensen kan inspireren het goede te doen, zoals vergiffenis schenken." Graveer jij deze tekst in de urn van Theo van Gogh of doen wij het?

Het is een cadeautje om in deze warrige tijden van #MeToo de hypocriete stukjes van de zelfverklaarde vrouwenbepotelaar Francisco van Jole (BNNVARA) onder ogen te krijgen.

Vervang in zijn schrijfsels wat namen (in casu hieronder Halbe Zijlstra) door Francisco van Jole en je hebt een volledig kloppende en passende aanklacht tegen Francisco van Jole zelf, die in zijn witte onderbroek een meisje van 23 aanrandde terwijl dat meisje 'nee' zei. Misschien dat een theatergroep een keertje de Aanranding van Van Jole op kan voeren. Met subsidie, uiteraard. Enfin, die Van Jole, die komt er wel. Bij Oxfam Novib zoeken ze nog een directeur. En anders blijft hij gewoon lekker bij de Joop, want die naïeve redactrices zijn toch zo dom als het achtereind van een varken.

Ach, Tariq. Een beetje de Patrick Bateman van hunnie de moslims. Het NPO-academiekartel liep vanaf moment 1 met 'em weg dus wij hebben hem natuurlijk nooit gemogen.

Het was immers als kleinzoon van de een van de oprichters van de Moslimbroederschap gewoon een islamist met een mooie lach, getrimde baard en keurige maatpakken. Gister verscheen-ie voor een Franse rechtbank nadat hij een paar dagen daarvoor was opgepakt wegens twee vermeende verkrachtingen in 2009. Met hulp van Franse onderzoeksjouro Marion Van Renterghem doet een van de slachtoffers nu een boekje open over de vermeende details van die avond. Spoiler: 't is weinig vroom allemaal. 

"Hij had doorgedraaide ogen, gespannen kaken en knarste van links naar rechts. Hij zag eruit alsof hij uit een horrorfilm kwam. Doodeng, doodeng, doodeng. Wat zich vervolgens voltrok, legt Christelle uit, was van een zeldzaam geweld. Klappen in het gezicht en op het lichaam, gedwongen sodomie, verkrachting met objecten en verscheidene andere vernederingen, totdat ze aan de haren naar de badkuip getrokken werd en hij over haar heen urineerde."

Hoe geloofwaardig het verhaal is? Dat laten we maar aan de rechter over, maar jezus.

Nou jongens een half jaar na de ontbranding van het #MeToo-inferno komt Spuit 11 Haro Kraak Nederland nog even uitleggen opleggen wat allemaal wel en niet mag.

Volgens de Volkskrant dan, want als je humor of kunst niet begrepen wordt door de moraliserende deuggomorra krijg je sowieso een strop van inkt om je nek en hang je ergens in de dode boom. Niet dat veel jongelui de Volkskrant lezen, maar dankzij dit stuk (achter betaalmuur, doe verder geen moeite) van Hahaharo zijn we er wel hoor. Na 'blank' is het zelfbeschikkingsrecht vakkundig uit het woordenboek gegumd en de Volkskrant bepaalt middels een fraai robbertje censuurpolitiek wel wat allemaal deugt en wat niet meer kan. En dan krijg je dus totaal hallucinante regeltjes als 'alleen kijken mag wel, maar in een groep niet' en 'in hoeverre was de maker verantwoordelijk voor het werk'.

Haro Kraak zit tegenwoordig dus met de gordijntjes dicht bibberend achter zijn schermpje in incognitotabblad The Usual Suspects te streamen omdat hij bang is dat iemand er ooit achter komt, waarbij hij met opgeheven vingertje Kevin Spacey een vuige zak noemt en dat ook nog even op Twitter gooit, terwijl hij zichzelf al schouderklopjes gevend met bloed vinkjes zet op een policorchecklist die hij zelf heeft opgesteld in zijn eigen Kultuurkamerkrant. En o ja, de fabelachtige rol Keyser Söze en het fantastische acteerwerk tellen niet want Spacey is volgens de checklist een klootviool. Hahaharo lijkt last te hebben van wat neurotische compensatiedrang en misschien moet hij de wereld wat vertellen, al zou een keertje neuken (zonder dwang he) ook kunnen helpen.

Resumé, want het lachwekkende lijstje cultuurcensuur van Huilie Kraak kan natuurlijk rechtstreeks in de maandverbandbak gelazerd worden. Mogen we nog naar R. Kelly luisteren? Mogen we nog naar Kevin Spacey kijken? Mogen we nog lachen om Louis C.K.? Mogen we nog artikelen van Francisco van Jole lezen? Behoudens dat laatste misschien, NATUURLIJK MAG DAT. Je moet alleen met je gore rattenjatten van een vrouw afblijven als die vrouw zegt dat ze het niet wil.

Journaliste Gonneke van den Kieboom doet in Het Parool een oproep aan viezeriken die met hun tengels niet van vrouwen af konden blijven. "In de volgende fase in de #MeToo-discussie moeten de daders hun kwalijke gedrag erkennen."

Volgens Gonnie moeten mannen de volgende tekst uitkramen of ergens op internet kwakken: *"#IToo heb me schuldig gemaakt aan oneerbaar seksueel gedrag. Hiervoor schaam ik mij diep. Ik neem de verantwoordelijkheid voor jouw pijn en verdriet. Mijn excuses, ik beloof beter." *

Even Gonnie onder haar steen vandaan trekken.

Ten eerste bestaat die hashtag voor aanranders al en het is #ihave. Zelf gelezen in Het Parool. Dat vlammetje wakkerde even aan, kreeg wat toevoer door honderden bekentenissen van mannen, en doofde weer. Omdat die hele #MeToo-discussie volledig is ontspoord in debiele parallellen tussen een knipoog in de kroeg en regelrechte verkrachting in de bosjes. Omdat het geen discussie meer is over aanranding of verkrachting, maar een hyperactieve normen en waarden-discussie over wat de discussie precies is, wat valt onder de discussie, wat niet, hoe de discussie precies vormgegeven zou moeten worden en wanneer iemand volgens al die regels van de discussie precies schuldig is.

Ten tweede is er in Nederland al lang een dappere aanrander annex piemeldenker die zich in een geile bui van machtsbronstigheid verloor, om later en plein public op een roze kratje te springen om zijn kwalijke gedrag te erkennen. Zijn naam is Francisco van Jole. In een gesprek met zijn veel jongere, kwetsbare en misschien zelfs weerloze slachtoffer gaf Van Jole ruiterlijk toe zijn tong in haar gepropt te hebben. Terwijl dat meisje nee zei. Ook ging hij op haar liggen. In zijn witte onderbroek. Hakkelend en hortend en stotend en aarzelend en zoekend en aftastend herhaalde Van Jole zijn woorden op NPO Radio 1: ja, ik ben schuldig. Sluit naadloos aan bij 'de wetenschap leert dat gedragsverandering begint bij helder, dus cognitief besef (over de ­eigen verantwoordelijkheid) van het eigen ­gedrag en de gevolgen van dat gedrag'. Dus. Laten we samen afspreken dat de moedige Francisco van Jole vanaf dit moment hét boegbeeld van de ex-aanranders is. De flegmatieke aanvoerder van de Mea Culpa Club. 

Niet dat Francisco van Jole dan van blaam is gezuiverd. Maar hij geeft eerlijk rekenschap. Dan kunnen we samen - slachtoffers, daders en enablers - op weg naar die toekomst zonder intimidatie en zonder slachtoffers van seksueel misdragen. Dat zou machtig zijn!

Flinke lik gel in het haar, van die gele van een paar gulden, onmeunig veel bier drinken, beetje tof doen en met een beetje mazzel mocht je dan met een deerntje mee naar de hooischuur achter de discooo, maar meestal werd je afgetroefd door Jeffrey met zijn grote bek, want Jeffrey had een tatoeage en een Honda Civic met twee uitlaten. Dus ging je maar weer bier drinken, ofzo. 

Maar zo werkt het dus allemaal NIET in de wereld van de zelfverklaarde aanrander Francisco van Jole, die zijn macht misbruikte, een meisje van 23 jaar dronken voerde, de weg richting de hoteldeur blokkeerde en op dat meisje ging liggen. In zijn witte onderbroek. Enfin, dat verhaal is wel bekend, want dat heeft meneer de pseudoverkrachter van de BNNVARA zelf allemaal al verteld. Dat Van Jole een gore smeerlap is die zichzelf in de spiegel van de lift durft aan te kijken is tot daar aan toe, maar dat hij op zijn blog Joop.nl anderen (in casu Donald Trump, 3MB) de maat gaat nemen over ongewenste intimiteiten en vervelend gedrag jegens vrouwen is totaaaaaal hallucinant. 

"Tegelijkertijd zijn er zoveel verhalen bekend van Trump, ook uit zijn eigen mond, over zijn seksuele omgangsvormen – grab ‘m by the pussy – dat de vraag of de anekdote wel of niet waar is, niets afdoet aan het onweerlegbare feit dat hij een extraordinaire hork is." Dit, en nog veel meer van die schijnheilige troep van deze huichelaar van wie er off the record allerlei andere verhalen de ronde doen, zorgt ervoor dat je het leest het en denkt: deze knakker neemt ons vol-le-dig in de zeik. Francisco van Jole, die zijn tong in een vrouw die 'NEE' riep drukte, heeft een mondje vol over seksuele omgangsvormen.

Maar goed. Wie de geschiedenisboeken erop naslaat komt voortdurend leiders tegen die compleet gestoord zijn. Keizer Nero, koning Christiaan VII van Denemarken, Pol Pot, Adolf Hitler en Francisco van Jole, om er maar een paar te noemen. Je leest het en denkt: wat een enorme eikel is die gast.