De zon schijnt heerlijk, korte broeken mogen weer (niet), #MeToo laait opnieuw op dus we krijgen allemaal leedvermaak opgedrongen waar we helemaal niet om gevraagd hebben, en Israël is ook nog eens jarig.

Kortom, prachtige dag om in een bloedheet podcasthok te gaan zitten om elkaars kleding te bekritiseren. Maar goed, we moesten het dan ook echt nog even hebben over hoe gewezen VICE-boefje Casper Sikkema #MeToo weer doet oplaaien, de machtige machine die al menig moralist uit de linkse media- en cultuursector op de knieën dwong en niet voor een wenselijke orale handeling. Daarnaast adresseren we ook nog het Gaza-conflict tussen Israël en de Palestijnen D66 en de ChristenUnie maar na afloop mag iedereen aan het bier want het baken van licht in een verder duister Midden-Oosten bestaat vandaag 70 jaar. Mazzel tov, Israël!

Abonneer hier in iTunes op de podcast want hoe meer mensen dat doen hoe eerder we geen waardevolle topicgaten met ons hobbymatige podgeneuzel hoeven te vullen, de podcast-RSS is geenstijl.nl/podcast.xml, een kale .mp3 voor in je RealPlayer™ staat daarrr (40 mb).

Fijne schlongread voor dit weekend over alle vooroordelen die u al over de EU had als corrupte, gore, dronken, hypocriete en boven de wet staande haatorganisatie die de burger van alles oplegt (met boelveel hysterische moraalsaus) maar zelf eigenlijk alle eigen geboden met voeten treedt: het anti-#metoobureau van de EU is, jaja, niets meer dan een boenga boengaclub voor de geestelijk erfgenamen van Ruud Lubbers. Politico vergaarde een fikse bak met klachten over een office vol enthousiaste jonge feministes die geconfronteerd werden met een groep vieze oude mannetjes uit Bepotelstan die tussen de boozy lunches door niets liever deden dan stagairs en trainees betasten. 

"One night about two months in, he started to get drunk at a work dinner, she said in her complaint, and “lost any kind of filter” when colleagues moved to a bar. He flirted with her explicitly, in front of two other managers, and asked if she was a lesbian. When she was with another female trainee, he asked if they both were.

As soon as the other trainee left, he “begged” her to walk him home. She refused, and as she walked away at 3:30 a.m. down a dark street in Vilnius, Lithuania, she heard him calling after her: “Are you refusing me? Are you refusing me?”

Goed, het Eurocratische Versailles is weer lekker het Eurocratische Versailles en alles wat er binnen het Cordon Bleu gebeurt is te goor voor woorden. Van uw belastingcenten!

Okee eerst even chronologisch de feiten op een rijtje.

Heel Nederland gaat stuk om #MeToo, want vrouwen zijn ook wezens die waardigheid verdienen en respect moeten krijgen en mannen moeten met hun smerige rattenpoten van vrouwen afblijven. Knipogen in de kroeg is ook al gevaarlijk. Het zullen die dekselse rekels van GeenStijl en Dumpert wel geweest zijn! Ja, GeenStijl en Dumpert! Maar ondertussen blijkt gewoon dat die poeslieve jongens en meisjes van GeenStijl en Dumpert helemaal niet met hun gore tengels aan onwelwillende vrouwen zitten. Dat doen alleen mensen uit de eigen kliek, juist die kliek met een onhebbelijk grote bek over fatsoen en respect.

Zoals Francisco van Jole, die naar eigen zeggen een meisje van 23 aanrandde. Maar Francisco mag gewoon nog komen bij NPO Radio 1 en bij het door uw geld gesoepsidieerde haatblog Joop (BNNVARA), want Francisco is zelf ook slachtoffer ofzo. En zoals Job Gosschalk, een nog groter slachtoffer, wat is Job toch een arme man, maar hij is tevens die bloedgeile goorlak van de foto hierboven. En dat is niet één gevalletje 'oeps mijn hand zit in je broekje', maar TIENTALLEN. Laten we daar de theorie 1x is incident, 2x is toeval en 3x is patroon op los dan zit Job aan de verkeerde kant van de streep, zeg maar. "Huil huil o wat is het zielig voor Job mensen mogen niet over hem oordelen", jankt Katja Schuurman ineens. "Ja ik ben ook aangerand maar dat geeft niet, het is Job maar, ik werk nog steeds met hem samen", aldus Arie 'harde' Boomsma. Nou Katja en Arie, zo makkelijk komen zedeloze aanranders en verkrachters er niet af in Nederland Ons Land.

Want dan nu de clou. Blijkt na onderzoek van de Nieuwe Revu dat Handjob gewoon NOG STEEDS aan pikjes touwtjes trekt bij Kemna Casting. Ja echt: een aanrander, een verkrachter, een enorme smeerlap, een man die zijn machtspositie heeft misbruikt door tientallen en misschien wel honderden mensen aan te tasten in hun lichamelijke integriteit en zedelijkheid, een man die carrières kon verwoesten als iemand zijn pik niet liet zien, een man van wie het in november bekend werd dat hij mensen heeft vernederd, betast, bekeken: zo'n leeg pak vla van een vent wordt er kennelijk niet direct uitgesodemieterd en in de gevangenis gelazerd, maar zo'n smeerpijp kan nog een halfjaar de lakens uitdelen. "Het zit in zijn laatste fase. Misschien nog een paar dagen", communiceert Kemna Casting vandaag, want bij Kemna Casting zijn ze vooral druk met kopjes koffie drinken met acteurtjes en contacten en het lijmen van breukjes. Maar wacht even. In november bleek dat Handjob een van de meest perverse klootzakken van Nederland is, maar het duurt nu. NOG. EEN. PAAR. DAGEN.

Ondertussen heerst er in de media en bij acteurs en bij collega's en bij die slappe bamihap van een Kemna-directeur Marc van Bree een ongelooflijke omerta, want iedereen is bang om zijn baan te verliezen en aan de andere kant is er ook veel schaamte bij de slachtoffers. Tegelijkertijd zit dat stuk pijporgel van een Job Gosschalk in zijn blote kont in Tel Aviv naar mannen te gluren en dan moet fucking Beau fucking van fucking Erven fucking Dorens in de Nieuwe Revu gaan uitleggen dat Job Gosschalk een smeerlap is en dat het echt niet normaal is dat hij nog steeds een vinger in de pap heeft bij Kemna Casting. Nou veeg ons maar op, maar wij zijn hier even heel erg hard Team Beau en koop dat Revu-blaadje maar, al is het alleen voor dit stukkie.

"En wat zeggen vooraanstaande Nederlandse acteurs na meer dan honderd gedocumenteerde gevallen van misbruik door Job en nog twee Kemna-collega’s binnen twee maanden? “Job is heel aardig en dit is een zaak voor de rechtbank en niet de media.” Het is een schande. Deze zaak is groter dan Weinstein. De dagbladen doen niets. Ze staan vol over #Metoo en Weinstein, maar geen stuk over Job of Kemna. Vraag Parool-hoofdredacteur Ronald Ockhuysen maar waarom hij nog geen stuk geplaatst heeft over het grootste misbruikschandaal in de geschiedenis van de Nederlandse entertainmentwereld, in zijn stad nota bene. In Amerika zou Kemna niet meer bestaan en zou Job in de gevangenis zitten, maar hier zit de directie nog stevig in het zadel en is de boodschap die na het schandaal overblijft: niemand maakt ons iets en alle acteurs die hun bek opentrekken zijn er geweest."

“There is a special place in hell for women who don't help other women”

Een persvoorlichter van de Tweede Kamerfractie van GroenLinks heeft eind vorig jaar in Den Haag na het kerstdiner een stagiaire aangerand en haar daarna – terwijl ze geen geld bij zich had, haar tas kwijt – aan haar lot overgelaten omdat ze geen zin had om op zijn ‘avances’ in te gaan. Zoals een reaguurder al eerder opmerkte is er iets aan de hand met de timeline van de affaire. De woordvoerder kreeg in eerste instantie een tweede kans, enkele weken later was die kans verkeken. Vermoedelijke aanleiding: een voorstel van D66-Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma begin januari voor een #MeToo-onderzoek in de Tweede Kamer. En dan is het politiek-technisch zaak de losse lijntjes zo snel mogelijk af te hechten.

Maar wie was degene die deze borduur-exercitie ondernam? Het kan niet anders of dat is GroenLinks hoofd persvoorlichting Christel Kohlmann. In de gerechtelijke uitspraak omschreven als ‘mevrouw [K]’. Het is bovendien uitgesloten dat Kohlmann haar baas Jesse Klaver niet heeft ingelicht over de kwestie, net zoals het is uitgesloten dat Jesse Klaver niét heeft ingestemd met die tweede kans. Aanranding binnen de fractie is altijd Chefsache. 

‘Daarom krokodillentranen’ mompelde iemand hier op de gracht toen hij inschakelde voor RTL Late Night afgelopen week en de GroenLinks-leider zag snikken.

“There is a special place in hell for women who don't help other women” zei voormalig Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken Madeleine Albright nog niet zolang geleden tijdens een bijeenkomst voor toenmalig presidentskandidaat Hillary Clinton.

Ik weet niet of Kohlmann moet branden in het vagevuur, het is bovendien nog maar de vraag of de hel überhaupt bestaat. Daarnaast is het onmiskenbaar edelmoedig om iemand een tweede kans te bieden na groots en meeslepend falen. Vraag is echter wel of je dat als GroenLinks moet doen; het is niet voor niets de partij die alles en iedereen de maat neemt. 

Maar het is het opvallend dat voormalig GroenLinks-Kamerlid Farah Karimi als directeur van Oxfam Novib óók al een seksschandaal onder de pet probeerde te houden. 

GroenLinks komt wel erg makkelijk weg met seksschandalen. Met name de vrouwen die er over gaan. 

En Jesse Klaver.

Waar blijft de ophef?

En dan moeten de verhalen uit de Omkoopneukhut nog komen...

Het waren D66 (Salima Belhaj) en GroenLinks (Corinne Ellemeet) die ooit een bepaalde roze website tot aan kamervragen toe van SEKSIESME betichtten. En laten dat nu uitgerekend de twee partijen zijn die in opspraak zijn geraakt in de Grootste Parlementaire MeToo Overschrijdend Gedrag PornoZaak sinds de oorlog. Hadden we al een GroenLinks-bepotelaar die de fractie uit is gegooid wegens het aanranden van een stagiaire (wees dan een vent, en grijp Tante Liesbeth) naar nu blijkt dat het vooral het keurige en fatsoenlijke D66 is de handjes niet kan thuishouden. Meer opmerkelijke sappige details HIERRR. Veel plezier. Na afloop douchen. Viesss...

Pareltje uit de panelen, van guurder netniet. Jesse Klaver acteerde een bijna-huilbui over het #MeToo'tje dat voorlichter Peter Sonneveld bij een stagiaire flikte. Maar uit de tijdlijn van het proces en ontslag, stijgt een geur van tactisch eigenbelang op.

**Tijdlijn van de GroenLinks-#MeToo-Zaak
**Het heeft er op zijn minst schijn van, dat GL nooit geïnteresseerd is geweest in de stagiaire en wat haar is overkomen, maar louter heeft gehandeld in het kader van eigenbelang. Het handelen van GL in deze lijkt veel smeriger dan het eerste oog doet vermoeden.

18/19 december: **Kerstborrel, meisje mist trein, bepotelaar biedt slaapplek aan, bepoteld, meisje zegt: meh en kan sterven op straat. Bij thuiskomst meldt bepotelaar zich zonder opgave van reden ziek.

19 december:** **Meisje contact stagebegeleidster, vervolgens vertrouwenspersoon van GL, die met toestemming personeelsadviseur op de hoogte stelt. Bepotelaar wordt gesommeerd (ondanks ziekte) te verschijnen die dag om 15.00 uur. 

Er volgt een gesprek met een navolgende uiteindelijke conclusie: *"Gezien het feit dat je tijdens ons gesprek berouw hebt getoond, aangegeven hebt veel spijt te hebben en dit ook aan [de vrouw] kenbaar wilt maken, is besloten jou een tweede kans te geven en geven wij jou slechts een officiële waarschuwing." *

Bovenstaande blijkt allemaal uit de openbaarmaking van de processtukken.

Nu komt het: Op 4 januari jl weten AD en telegraaf een artikel te produceren, over '66, dat in het kader van #MeToo een onderzoek wil naar voorvallen bij de overheid. Maar het is dan nog kerstreces. De feitelijke behandeling vindt pas plaats op 21 of 22 februari. En waar GL in eerste instantie een andere afweging maakte, gaat het nu ineens heel snel. 

8 januari: Gesprek tussen bepotelaar en GL
12 januari: Aanwezig bij bedrijfsarts
22 januari: Starten vanuit huis
29 januari: Weer volledig inzetbaar.

En op 26 januari ligt het verzoek tot ontbinden van de arbeidsovereenkomst bij de griffie. De eerste mondelinge behandeling is op 15 februari en op 1 maart de uitspraak, waarbij GL de mazzel heeft dat het tussen partijen in de rechtzaal zo slecht botert, dat de rechter besluit tot ontbinding, terwijl GL juridisch geen zaak heeft.

De eerste beslissing geeft toch duidelijk aan dat de stagiaire en haar belevingen minimaal op plek 2 komen, blijkens de beslissing van de officiële waarschuwing. Het is pas in het licht van het naderende onheil en de mogelijke blamage, dat GL een bepotelaar boven een bepotelde stelt, wanneer dit aan het daglicht komt, dat meneer ineens moet wieberen. 

En dan kiest GL dus voor haarzelf. Het hele meisje is in dit hele verhaal nooit aan bod gekomen. En dat terwijl #MeToo allang aan de gang was en GroenLinks bij uitstek een partij van vingerwijzen is. En dit is een gang van zaken die in deze belangrijke tijd rond de verkiezingen een beter voetlicht verdient dan de guurderspanelen van GS. 

Want het is toch niet voor te stellen dat mensen, door het ontbreken van informatie, straks hun stem verlenen aan een partij, die zo met slachtoffers van dit soort zaken omgaat ?

netniet | 14-03-18 | 23:25

Aanrandende woordvoerder uit GroenLinks-fractie gezet

Weet u nog? GroenLinks stond vooraan om kamervragen te stellen inzake een zooitje vrouwenbipsen op Dumpert & een valide voortplantingsvraag op het GeenStijltje. Jeetje, wat een #MeToo-tijden waren dat toch. We moesten dood dood dood, en alle adverteerders moesten oprotten en van het OM moesten we ook al naar een levenseindekliniek. Maar wat blijkt nu. GROENLINKS BLIJKT ZELF EEN SMERIGE GORE MISOGYNE AANRANDVERKRACHTERS KLUP, DIE VROUWEN ALS NEUQBARE STUKKEN VLEESCH BEHANDELT. Sordid details uit de rechtbank bij de collega's van DasKapital. Naam van de viespeuk volgt later vanavond, want we zullen niet rusten tot we die vrouwenvernederende klootzakken van GroenLinks aan de schandpaal genageld hebben. Later meer.
Update1: Hier de woordvoerders van GroenLinks. Doe de wiskunde.
Update2: Wiskunde

Laten we de aandacht niet afleiden van zijn column met onze steeds langer wordende tiktopics. Hier, krant, foto, wat Ome Rob zegt over de moslimpedozaak in Telford, UK. En daarmee basta.

Oh heerlijk het wrijven in de trekvlekken van de goedertierenheid gaat gewoon door. De hoerenlopers van Oxfam slaan terug en zeggen dat de cijferneukers van de Rekenkamer WEL de juicy details wisten van de Haïtiaanse seksfeesten.

Maandag schreef de Rekenkamer een verschoningsbrief waarin ze beweren dat ze in 2012 niet volledig door de geilneven van Oxfam geïnformeerd zijn over hun geïnstitutionaliseerde orgies. Ze hadden alleen de bonnetjes en die klopten, dus niks aan de hand: "Wij constateren nu dat wij indertijd niet over de volledige informatie beschikten, met name waar het ging om de rol en betrokkenheid van de landendirecteur." Zo dacht de Rekenkamer de cum stains van hun calculator te spoelen over het feit dat ze al zes jaar wisten van de Ox-rape. Ja dikke doei, zegt Oxfap nu. "De Rekenkamer is correct geïnformeerd in 2012 over misstanden in Haïti", koppen ze boven een persbericht.

Rol Landendirecteur best wel duidelijk
Oxfam levert bewijs bij die bewering en dat is waar het interessant wordt. Ze linken namelijk naar de geanonimiseerde samenvatting (pdf) van het originele onderzoeksrapport van Oxfam Groot Brittannië dat in 2012 naar BuZa & Rekenkamer is gestuurd. We lezen daarin onder meer dat het onderzoek al naar buiten lekte terwijl het bezig was, en dat drie Oxfammers daardoor getuigen fysiek hebben bedreigd en geïntimideerd. Ook moet je wel héél slecht lezen, om niet door te hebben dat de Landendirecteur - de Belg Roland van Hauwermeiren - duidelijk betrokken was bij het misbruikschandaal en dat er allegations aan zijn adres waren. Hij nam volledige verantwoordelijk als ook zijn ontslag, wat je duidelijk kunt interpreteren als: hij bekende. (Sowieso. Alsof misbruik door Oxfammers minder erg zou zijn als de Country Director er /niet/ bij betrokken was. Rare smoes, Rekenkamer!)

In de samenvatting van het rapport komt naar voren dat er geen fraude of zelfverrijking met hulpgeld is geconstateerd, en dat was voor de Rekenkamer genoeg om te zeggen 'OK, niks aan de hand dan'. Oxfam zelf zegt nu dat ze destijds veel te weinig gedaan hebben, en veel te mild hebben gestraft. "Zwaar onvoldoende", schreef directeur Farah Karimi (GroenLinks) vorige maand aan BuZa. Sure, makkelijk lullen nadat je ranzige rapport van weleer is opgedoken, maar als Oxfam nu zelf zegt dat het erger was dan ze destijds deden voorkomen, wie is de ARK dan nog om er lichtzinnig over te doen? En ook GroenLinks Kamerlid Tom van der Lee was als Oxfammer destijds van alles op de hoogte, laten we dat niet vergeten. Enfin. Your move, Roel van de Rekenkamer!

'Rapport vernietigen na gebruik svp'
Geinig bonusdetail nog trouwens. Uit de samenvatting die Oxfam in 2012 naar BuZa & ARK stuurde, blijkt dat ze echt heel erg graag alles onder de pet wilden houden. Ze verzoeken iedereen met klem om de inhoud geheim te houden, de samenvatting niet te delen met derden en om na de audit van de besteding van het hulpgeld alle kopieën te vernietigen. Nobody can know, the trouble they have seen caused op Haïti.

Duiding!

De Raad voor Journalistiek kijkt vandaag naar de klachten van Gijs van Dam tegen Trouw (Jelle Brandt Corstius) en DWDD (Matthijs van Nieuwkerk). Maar hoe zat het ook alweer? Hier een handige infographic.