En Wat Er Toen Gebeurde, Geloof Je Nooit

Waar te beginnen. Er zijn klaarblijkelijk twee soorten mensen die extreem eenvoudig zijn op te lichten, te weten dementerende bejaarden en freelancejournalisten die voor het AD werken. Ene Anneloek, die documentaires maakt en stukjes schrijft en dus beroepsmatig wordt geacht met een enigszins kritische blik naar de wereld te kijken, stuit al scrollend op een "opleiding" tot cyclustherapeut en trekt prompt de poeplap. "Het idee was zo mooi. Een opleiding cyclustherapeut om vrouwen hun menstruatiecyclus beter te laten begrijpen, zowel fysiek als emotioneel. Uiteindelijk leek de cursus vooral bedoeld om te leren hoe je loeidure supplementen aan andere vrouwen verkoopt." De cursus wordt gegeven door het Menstruatie instituut, een commercieel bedrijf dat een verdienmodel heeft weten te maken van één van de allervervelendste dingen op god's groene aarde - ongestelde wijven. Dat zijn natuurlijk totale luchtfietsers maar omdat Anneloek voor het AD schrijft gaat ze pas nadat ze duizenden euro's door het putje heeft gespoeld op onderzoek. Dan kom je dus terecht bij deze knakker (Peter, "deed vroeger iets met online beeld- en geluidcommunicatie") en deze troela (Anke, in een vorig leven grafisch ontwerper). Wonder boven wonder blijken dat in tegenstelling tot de mensen die het AD de godganse dag belt géén experts, maar wel slimme ondernemers. "Als je je examen haalt, mag je met Peter en Anke samenwerken als partner. Wel even betalen, een eenmalige investering van 3000 euro. Met het cursusgeld erbij staat de teller dan al op 6297 euro."

Ja meid, welkom in de grotemensenwereld, vergeet niet je voedingssupplementen te nemen voor je van huis gaat.

Solidariteitsmarteling

Vandaag was het dan zover. In de Amsterdamse Stopera heeft een tweetal mannelijke raadsleden zich ter experiment aan een menstruatiesimulator laten koppelen. Dat houdt in dat ze via plakkertjes op hun buik een pulserende lading stroom toegediend kregen, ten einde de voor baarmoederdragers welbekende menstruatiekrampen na te bootsen. Dat doet dus pijn, au au vloek vloek en dan nog even 'tjongejonge wel zwaar hoor dit iedere maand, recpect'. Uiteraard worden deze proefjes niet zonder doel uitgevoerd. Want wat gebeurt er als elke man zo'n simulatie zou ondergaan? "Ik denk dat er miljoenen vrijgemaakt zouden worden voor onderzoek", aldus Peter de Vroed van Het Menstruatie Instituut. Zover zijn we dus. Als volksvertegenwoordigers ons nu onze zin niet geven, koppelen we ze bij wijze van experiment eventjes aan een martelmachine. Daarna piepen de proefkonijnen wel anders en komt er eindelijk vaart achter de emancipatie. Bovendien: Wie geen zin heeft het pseudo-ludieke proefje van tevoren weigert is natuurlijk al van meet af aan een patriarchale hork. Wij voorspellen: de menstruatiesimulator is nog maar het begin van de mannenkastijding. Volgend jaar rond deze tijd woedt in linksdragend Nederland een gigantische rel omdat Jesse Klaver heeft geweigerd de Birth Challenge te doen; een experiment waarbij mannen een dag moeten rondlopen met een 3,5 kilo wegende galiameloen in hun endeldarm. Laten wij nou eens, geëmancipeerd als we zijn, een schokkende uitspraak doen: Ongesteld zijn, dat is hartstikke naar. Onwijs vervelend. Reuze sub-optimaal. Baarmoederdragers, daar hebben we mee te doen. Dat geloven we zelfs, of eigenlijk vooral, zónder simulator.

Huh

Wij kunnen dan niet want we hebben een begrafenis maar op 10 april is het voor een select groepje vrijwilligers in en om de Amsterdamse gemeenteraad eindelijk zover. Ze mogen voelen hoe het is om te menstrueren. "Deze simulatie laat zien dat menstrueren zoveel meer is dan een ongemak." Welja. Als het zoveel meer is dan een ongemak, waarom zeuren die wijven er altijd over dan? Ho wacht: "een kans om te leren, om empathie en begrip te ontwikkelen." Welja. Een of ander commercieel "instituut" (opgericht door de schrijvers van het boek Men-struatie, de grote ontkenning) dat geld probeert te slaan uit een "taboe" een paar stickers op je buik laten plakken die pijn doen, is een kans om te leren, om empathie en begrip te ontwikkelen. Vandaar dat al die vrouwen zich tijdens hun menstruatie altijd zo empatisch en begripvol opstellen, we stonden verdomme net op het punt het vuilnis buiten te gaan zetten en we waren heus nog wel een keer van plan de vaatwasser uit te ruimen Samantha.

Hoe dan ook, wat was het punt ook alweer? O ja. Alsof het hier een vacature voor de hoofdredacteur van ON! betreft is de workshop alleen toegankelijk voor MANNEN. Hele emancipatiestrijd voor niks geweest en bovendien worden v/x'en die niet menstrueren zo op een gruwelijke wijze ongewenst verklaard. Gemeente Amsterdam, bedankt.