Het debat tussen Kamerlid Thierry Baudet en minister Karin Hilgur Ollongren liet zien wat er misgaat. Blinde loyaliteit aan een regeerakkoord in plaats van persoonlijke integriteit van een minister.

Eerst wordt er achter gesloten deuren een regeerakkoord gemaakt, daarna volgen doelredeneringen om politieke keuzes te onderbouwen. Een minimale parlementaire meerderheid die tegen de wil van de kiezer ingaat.

Forum voor Democratie maakte een punt, en Kasja kwam niet verder dan verwijzingen naar kwalificaties van de Raad van State en de ambtenaren van haar ministerie. De mini-ster had zelf geen positie of inhoud. Ze bleef haar ingefluisterde standpunt herhalen, daardoor kreeg het debat een herhalend karakter en kon de voorzitter de avond afhameren.

De huidige referendumwet eist in artikel 8 lid 1 dat wetten pas acht weken na publicatie in werking treden. Lid 2 schrijft voor dat wetten waarin een eerdere inwerkingtreding beoogd wordt, van rechtswege worden opgeschort totdat die termijn wel verlopen is. Artikel 12 lid 1 regelt dat een noodwet die eerder in werking treed, nog steeds achteraf referendabel is.

Over een maand zijn de gemeenteraadsverkiezingen, dus staan de politici populistisch te galmen over mensenhandel. Alle ramen moeten dicht, voor de vrouwtjes! Het naïeve initiatief wordt met gejuich ontvangen door criminelen. Door het sluiten van bordelen, ramen en luxe privéclubs, verschuift het aanbod naar internet waar bijna geen toezicht is. 

Het is ook onderdeel van een nieuwe traditie om bestuurlijke onmacht af te wentelen op de dichtstbijzijnde burger. In het geval van de rosse buurt zijn dat verhuurders, ondernemers en dames die zonder dwang werken. Vrouwen die in deze week moeten demonstreren om aan te tonen ze het vak zelf kiezen. 

Die verdienen geen verlies van werkplek en inkomen. Die verdienen een politie, openbaar ministerie en burgemeester die samen korte metten maken van mensenhandelaren, en hun slachtoffers bevrijdt. Het project 1012 heeft een hoog uit het oog, uit het hart gehalte. Als De Wallen weg zijn, zijn de problemen uit beeld en kan de mooi-weer show starten. Iets wat schaamteloos gekopieerd wordt in kleinere gemeentes. 

Deze tactiek om burgers te straffen voor criminaliteit in hun directe omgeving wordt steeds hardnekkiger. Het meest schrijnend is het voor particuliere verhuurders. Die hebben tijdens de huurovereenkomst een extreem beperkt recht om achter de voordeur te kijken. Toch wordt bij een incident zoals een wietkwekerij, drugshandel of ernstig geweld hun pand gesloten.

Wat zou het mooi zijn als Erdogan, Assad en al-Baghdadi morgenochtend wakker worden als vrouw. Zouden ze nog naar buiten komen? Zouden ze een hoofddoek dragen? Zouden ze hun positie binnen de machocultuur behouden? Of keren ze terug naar het aanrecht?

Het liefst niet alleen als vrouw, maar ook als moeder. Zouden ze gemakkelijk over mensenlevens blijven denken, als ze zelf hebben gedragen, gebaard en opgevoed? Als ze gezien hebben hoe moeilijk het is om een mens te maken, hoe mooi een mens kan zijn?

Het zijn leiders die oorlog voeren of een stukje grond onder hun bewind valt, of onder dat van hun concullega. Voor de burger ter plaatse niet boeiend, wel vervelend. Waar Europa het podium was van twee wereldoorlogen, zitten de meeste strijdende partijen daarvan nu samen in de EU en NAVO. Duitsland en Italië zijn volledig gerehabiliteerd. 

Grenzen waar toen om gevochten werd, zijn nu uitgestorven natuurparken met vergeten landmijnen en instabiele munitie. Hoe langer oorlogen geleden zijn, hoe duidelijker het zinloze karakter. Het is alleen de huidige of komende oorlog die zogenaamd de uitzondering vormt. 

Waar Rusland, Oekraïne en vele andere Oostbloklanden de vorige ronde bondgenoten waren, staan ze nu tegenover elkaar. De meeste ellende daarvan zit niet in grensgebieden tussen machtsblokken, maar onderontwikkelde landen die ongewild een setje proxyoorlogen te gast hebben. Ondertussen wordt de strijd tegen fundamentalisme en terrorisme vergeten.

\

Top-down

Assad heeft nauwelijks terrein veroverd op IS, maar heeft zich vooral geconcentreerd op het kapotschieten en veroveren van Aleppo en andere strategische doelen. Het meeste IS gebied, waaronder Raqqa is veroverd door de SDF. Een multi-etnische en multireligieuze organisatie die een eigen staat nastreeft in Syrië, langs de hele Turkse grens.

Erdogan is een islamist, streeft de volledige islamisering van Turkije en haar omgeving na. Iets wat Boris van der Ham al weergaf in een documentaire hoe christenen en atheïsten in Turkije met geweld werden bestreden. Een beleid dat wordt uitgerold naar multicultureel Noord-Syrië, zelfs in de rustige Afrin-enclave, die nu vanuit Turkije wordt binnengevallen.

Erdogan is bezig aan zijn tweede missie in Syrië. Een vervolg op de eerste die moet voorkomen dat in Noord-Syrië een levensvatbare staat ontstaat, eentje waar wel ruimte is voor democratie, christendom en atheïsme. Het is een publiek geheim dat Europese Syriëgangers via Turkije reisden en wapens ruilen voor olie, daarom mocht SDF geen wig drijven tussen Turkije en IS.

De vraag is hoe diep Erdogan in IS zit, en waarom zijn Turkije nog in de NAVO zit en hele warme betrekkingen met de EU heeft. Na de Assyriërs, Armenen, Grieken en Koerden, is het nu de beurt aan Koerden en hun nieuwe vrienden. De vorige keer werd boven Noord-Irak een no-fly zone ingesteld om de genocide door Saddam te begrenzen. Nu deelt de VS luchtdoelraketten uit.

Iran blijkt ondanks zijn nieuwe deals met westerse landen in Syrië niet bezig te zijn met vrede of de emancipatie van vrouwen. Iran vond het een goed idee om met een drone de Joodse verdediging van de Golan-hoogte in kaart te brengen. Daarna vond Syrië het een goed idee om een Israëlische F16 neer te halen. Waarop Israël besloot doelen in Syrië te bombarderen. 

Lachende derde bij deze snelle escalatie is IS. Ontstaan in Syrië en Irak midden in een machtsvacuüm achtergelaten door de vorige burgeroorlog. Nog voordat IS verslagen is, pakt iedereen de eigen agenda er weer bij, starten oorlogen, en uit de as zal IS nogmaals herrijzen. Het zijn in ieder geval geen ezels, want die stoten zich niet twee keer aan dezelfde steen.

Bottom-up

Een militair die op patrouille in bergdorpen zwerft om andere islamitische terroristen uit te roken, speelt een ziekelijke versie van wie is de mol. Niet om geld, maar om levens. Tussen de regels van de verklaring van Marco Kroon door vallen twee dingen op. Ten eerste dat hij onvoldoende vertrouwen heeft in de organisatie om alle informatie direct met hun te delen. 

Iets wat niet verbazingwekkend is. Inlichtingendiensten hebben in hoog tempo mensen moeten aannemen die de Afghaanse taal machtig zijn, en daar kan een verkeerde tussen zitten. Maar ook in het algemeen kan een ambtenaar zich voorbijpraten, te koop zijn of verkeerde loyaliteit hebben. Derde risicocategorie is het digitale sleepnet van de VS, samen met hun eigen agenda.

Het tweede deel is zijn angst voor operationele onderbrekingen. De situatie in dit soort gebieden wisselt sneller dan conventionele oorlogen, waarbij duidelijke frontlinies en strijdende partijen zijn. Het is de overtreffende trap van een guerrilla-oorlog. Strijders die opgaan in de plaatselijke bevolking, aanvallen uitvoeren en daarna bijtanken in een ander continent.

Zijn relaas geeft inzicht in een bestuurscultuur van wantrouwen richting medewerkers en vertragingen na een (politiek gevoelig) incident. Meteen het einde van een gevaarlijke achtervolging. De missie wordt niet succesvol afgerond, de inlichtingen verouderen. Als de missie hervat wordt, ligt de hinderlaag al klaar en is het doelwit gevlogen.

Het kabinet heeft mensen opgetrommeld om te verklaren dat Marco Kroon gek geworden is. De boodschap is duidelijk: het eigen functioneren van ministeries staat nooit ter discussie, manschappen zijn er om voor de trein te gooien, het liefst met een snelle soundbite die in een kop van een krant past, in plaats van een onderbouwde reactie. 

Het bovenaanzicht van geopolitieke verhoudingen en het onderaanzicht vanuit de militair laten beide dezelfde vicieuze cirkel zien.

Toen het debat over de stijgende zorgkosten onze Scheveningse playboy in zijn gratis skybox te lang duurde, sprak de fractievoorzitter van D66 de woorden: "Ik heb nog wel een oplossing: voltooid leven".

Een gedachte die ook aangekomen is bij de lokale D66 te Best, waar ze het leven van een student en kandidaat-gemeenteraadslid van Leefbaar Etten-Leur reeds voltooid vinden. 

De cultuur aan de top van de politieke kaste vind altijd zijn weg naar beneden. PvdA'er Marcel van Dam noemde Pim Fortuyn een buitengewoon minderwaardig mens. Vervolgens was het de linkse activist Volkert van der Graaf die met vijf kogels liet zien waar demonisering toe leidt. Wanneer het partijkartel het verliest op de inhoud, gaat men verder op de man.

Als Britt Dekker een hoop onzin vertelt over Chinezen, wordt er gelachen en geapplaudisseerd. Joden vormen 0,2% van de wereldbevolking en winnen 22% van de Nobelprijzen. Wanneer vastgesteld wordt dat de complete kopgroep van een marathon uit Kenia komt, dankzij een genetisch onderontwikkelde onderste kuitspier, denkt niemand aan discriminatie.

Wanneer u bovenstaande alinea leest over een positieve verschillen roept dat geen gevoelens op. Wanneer het een negatief verschil is, komt gelijk een nare smaak in de mond. Terwijl het om hetzelfde gegeven kan gaan. Het is niets meer is dan een koude vaststelling uit waarnemingen of wetenschappelijk onderzoek. Een Pavlovreactie die aantoont hoe diep politieke correctheid zit.

Hoewel mensen gelijkwaardig zijn en gelijke rechten hebben, zijn ze niet gelijk. Dat zou extreem saai zijn. Binnen Amsterdam willen de kartelpartijen niet in een coalitie met een partij waarvan de nummer twee op de lijst jaren geleden binnen een wetenschappelijk debat heeft aangehaald dat rassen qua intelligentie verschillen. 

Een uitspraak waarm ontdekker van DNA en Nobelprijswinnaar James D. Watson tien jaar geleden al over struikelde. Het kostte hem vele betrekkingen en onderzoeksmogelijkheden. Uiteindelijk veilde hij zijn Nobelprijs medaille om weer leuke dingen te kunnen doen. Zelfs de keurige Volkskrant ziet deze verschillen en schrijft er openlijk over. 

Karin Ollongren sommeerde Baudet afstand te nemen van die uitspraak. Afstand van wetenschappelijke resultaten. Als rassen gelijk waren, waren ze niet te onderscheiden, en bestonden die hokjes niet. Zoals de Amerikaanse senator Moynihan al zei, "you can have your own opinion, not your own facts." Toen Thierry niet slaafs reageerde ging ze helemaal los.

Er volgde een tirade over discriminatie, maar FvD heeft niemand ongelijk behandeld of achtergesteld op basis van ras, en stelt zulks ook niet voor. Erger nog, de minister vindt het al een taboe om te praten over rassen. Dat is een openlijke aanval op de VvMU, en beperkt eenzijdig het debat.

Binnen het politieke spectrum zaken taboe verklaren is een goedkope en makkelijke manier om het debat te slopen, daardoor eigenschappen niet in het beeld te hebben en dus als regent niet te hoeven kijken of bijsturen. Misschien dooft het vuurtje dan onder de Haagse kaasstolp netjes uit, in de samenleving broeit de veenbrand ongecontroleerd verder.

Henk Bres deed een uitspraak over drie mannen in een jurk die beesten martelden. Zijn uitspraak wordt breed uitgemeten, de context ontbreekt. De Partij van de Eenheid schrijft in reactie precies hetzelfde, maar dan met joden en daarover struikelt niemand. Antisemitisme is zo gewoon dat het niet opvalt, zeg iets over de islam en je hebt beveiliging nodig.

Ons weblog deed verslag van nepnieuws uit het Oostblok, schreef erbij dat het nepnieuws was, en staat daarom nog steeds op de zwarte lijst van de EU. Onder het mom van nepnieuws als nieuw taboe, verspreidt men nepnieuws over deze roze uithoek, om het taboe te maken.

Zwijgen is goud, spreken is zilver. De enige manier om echt zeker te weten niemand te kunnen kwetsen is niets te uiten. Dan wordt het stil. 

En zelfs dat is niet genoeg. Vrouwelijk schoon wordt geweerd uit de Formule1, darts en een museum. Dat ze hun mond houden is niet genoeg, ze moeten terug naar het aanrecht. Een soort beeldenstorm. Gaat straks ook de David van zijn sokkel? Moet de anatomie van de mens uit de publieke ruimte? Moet de mens uit de samenleving?

Straks allemaal in een blauwe overal? Net zoals in 1984 van George Orwell? Er lijkt wel een soort verplichting te ontstaan om vrouwen verhullend te laten kleden, of ze anders maar helemaal af te voeren. Pure discriminatie. Afgedwongen kledingvoorschriften die je alleen in sharialanden ziet. Is het toeval dat de ambitie van de Islamitische Staat, lijkt op de disputed areas uit hetzelfde boek?

In een soort zoektocht naar politieke correctheid en strijd tegen ongewenste toenadering, seksuele intimidatie en seksueel geweld wordt het kind met het badwater weggegooid. Seksueel getint kleden, flirten, genieten van aandacht, zien en gezien worden, het moet allemaal weg. Maar hoe moet dan de vonk overslaan? 

Wie had ooit gedacht dat de verlichting zou doven met de vrouw als taboe?

De eerste keer dat de VVD het mes zette in de hypotheekrenteaftrek (HRA) was de invoering van het eigenwoningforfait. Op het aanslagbiljet wordt een deel van de aftrek gesaboteerd, door een fictief bedrag in mindering te brengen. Daarna beperkt tot de eerste dertig jaar, alleen de kosten van de aankoop & uitbreiding woning en tegen welk marginaal percentage mag worden afgetrokken. Er wordt altijd wel aan gerommeld.

De tweede keer was vooral schrijnend voor de jongere generatie. Die mochten niet meer aan de (bank)spaarhypotheek of beleggingshypotheek. Door de verplichte aflossingen op de hypotheek in plaats van ernaast te sparen of beleggen, geeft in de eerste maand weinig effect, maar in de laatste maand heeft de eigenaar bijna geen hypotheek, hypotheekrente of aftrekpost. Gemiddeld over de looptijd halveert de uitstaande hypotheek, de verschuldigde rente en de aftrekpost. Waar een afgelost huis nu een uitzondering is, wordt het langzaam de norm.

De derde keer is de afschaffing van de Wet Hillen. Deze wet geeft een korting op het eigenwoningforfait voor (bijna) afgeloste woningen om te voorkomen dat er over de eigen woning inkomstenbelasting moet worden betaald bij gebrek aan HRA. Ter compensatie wordt het forfait van 0,75% verlaagd naar 0,6%, iets wat alleen indruk maakt bij kiezers die vergeten zijn dat het in 2014 vanaf dat percentage verhoogd werd.

Deze week begon met het nepnieuws dat Groningers protesteren tegen de gaswinning. Nou dat hebben Groningers een halve eeuw niet gedaan. Ze protesteren tegen hun huis dat kapotgaat, dat kan instorten en waar de staat geaccepteerd heeft dat er ruim honderd mensen kunnen overlijden. 

De vraag is dus niet hoe snel en hoeveel schade betaald wordt, maar of er maatregelen genomen worden om letsel te voorkomen. Aardbevingbestendig bouwen zoals in iedere moderne maatschappij boven een bevingsgebied heel normaal is, behalve in Groningen.

Een nieuw schadeprotocol zou eerst vanwege de kabinetsformatie een jaar lang uitgesteld zijn, later bleek de nieuwe versie gesouffleerd te zijn door de NAM, waardoor de Groninger Bodem Beweging uit het overleg stapte. Hier probeert men van een gaswolk een rookscherm te maken.

De staat en de NAM hopen op een stevige besparing door woningen niet na iedere schade te repareren. Het is goedkoper de scheuren minder vaak dicht te maken, een woning die ingestort of afgeschreven is, vormt geen nieuw risico op een claim. Schadebeperking door een total loss-verklaring of het combineren van schades. Een dode is goedkoper dan een invalide.

\

,,Ik richt mijn pijlen nu eens niet op de NAM en de overheid, maar op deze twee oliebedrijven, die eigenlijk in het Groningse gasveld de grootste partijen zijn."

Alles wat mis is met Frankrijk 2.0, massa-immigratie, het multiculturele experiment en de anarchie van Oud & Nieuw werd samengevat in een paar videofragmenten. Eerst ging het binnen mis in de danszaal, daarna ook op straat. U ziet een menigte die door een buitenwijk marcheert en auto's omgooit. 

Later als er meer wordt ingezoomd ziet u een politieagente die tegen de grond wordt geslagen in een soort estafette-actie. Eerst kijkt een volgende dader met verbazing dat er een agente op de grond ligt, en besluit binnen de seconde om er ook tegenaan te schoppen. Als u voldoende bent afgestompt door het internet dan kunt u hier klikken. Ze werd drie keer in het gezicht geschopt. De nieuwkomers zijn er trots op, lachen en delen de beelden. 

U kent natuurlijk Parijs als stad van de liefde en de romantiek. Evenals u Euro Disney kent als sprookjeswereld van weelde, onschuldige kinderen en vermaak. Tussen die oases ligt de wijk Champigny-sur-Mare, de zoveelste banlieue waar het recht van de sterkste geldt, en dat is niet de gewapende politie. De volgende bestorming van de Bastille gaat niet om vrijheid, gelijkheid en broederschap. Die gaat om entitlement, machtsvertoon en bekering.

President Macron bezwoer wraak zoals alleen rechtspopulisten dat doen, maar niemand heeft een idee wat Emmanuel bedoelde, of hoe hij dat waar gaat maken. Het aantal in brand gestoken auto's tijdens de jaarwisseling is binnen Frankrijk gestegen naar 1031. Al dertien jaar ontwikkelen voorsteden zich tot een soort Gaza-strook. Een maatschappij buiten de maatschappij, jongeren die geen toekomst zien en een vicieuze cirkel naar steeds meer geweld.

Ver weg van politici die een land beoordelen in key performance indicators zoals begrotingstekorten en staatsschulden. Die zich bezig houden met het rondpompen van geld, maar blind zijn voor de echte waardes in de samenleving die de balans opmaken. Het optellen van geldstromen is geen maat voor sociale cohesie, rechtsorde of veiligheid.

Waar de ECB een stresstest houdt voor banken, is Oud & Nieuw een stresstest voor samenlevingen. Is het een feestje, of is het een moment waar de politie overbelast is, idioten dat weten en er misbruik van maken? Maskers vallen af in de waan van straffeloosheid, de ware aard komt naar boven. Is dit een inkijkje in onze toekomst?

Het lynchen van twee Franse agenten roept herinneringen op naar het relaas van de Hollandse diender Tarik Talhaoui. Deze zat op een dienstscooter, werd moedwillig aangereden en daarmee gelanceerd op de verkeerde weghelft van een doorgaande 80km weg. Gelukkig werd hij door oplettende automobilisten nog net ontweken.

De daders stapten uit de auto en riepen de agent te willen vermoorden. Door tussenkomst van drie Antillianen is de agent blijven leven. Hij heeft het over een engeltje op zijn schouder, maar spreekt met geen woord over het vuurwapen op zijn heup. Na onderzoek bleken de daders twee doorgesnoven inbrekers zonder rijbewijs in een gestolen wagen. 

Zolang een lichtgetinte politieagent een moordaanslag overleeft dankzij drie Caraïbische straatjongeren is hier meer hoop dan rond Parijs. Beide excessen laten wel zien hoe makkelijk er geweld gebruikt wordt tegen de politie. Iets wat nu nog geïncasseerd wordt, maar uiteindelijk zal leiden tot meer politiegeweld. Frankrijk legaliseerde ook al vuurwapens voor bodyguards. 

In het relaas van Tarik valt nog iets op. Zijn afkomst is overduidelijk in beeld. De afkomst van zijn burgerwacht wordt openlijk genoemd, zelfs het vermoeden dat deze drie Antillianen op straat zijn opgegroeid. Terwijl hun identiteit nooit is vastgesteld, en Tarik ze achteraf nooit heeft kunnen bedanken. De afkomst en CV zijn aannames op basis van uiterlijk.  

Als de Antiliaan een verdachte is, mag zijn afkomst nooit genoemd worden, als de Antilliaan een goede Samaritaan is moet zijn afkomst inclusief vermeend besmet verleden gevierd worden. Het geeft inzicht hoe de sociale media afdeling van de politie probeert de publieke opinie te masseren. Ze vergeten dat slachtoffers hun eigen informatiestroom hebben.

Het verhaal van Tarik werd tweede kerstdag gepubliceerd, maar het interview is op YouTube “unlisted”, op privé gezet. Het bericht in de Limburger verwijderd. De massage was te doorzichtig, en binnen een week verwijderd.

Midden in een tijdperk waar wetten worden aangenomen in Frankrijk en Duitsland om de inhoud van websites en sociale media accounts bij te sturen of te weren. De zelfcensuur van de politie werkt niet en moet worden uitgerold naar vrije burgers. Alsof problemen in de samenleving worden opgelost door ze niet meer te benoemen. Alsof internet te kuisen is.

Het geeft ook een rare nasmaak waarom de schokkende beelden hoe twee Franse agentes gelyncht werden in Frankrijk groot nieuws zijn, en hier niet het nieuws halen. De politieke kaste noemt ons Europeanen en beweert dit probleem alleen op Europees niveau aan te kunnen pakken, maar de Europese vuile was mag ons niet bereiken.

Het geeft ook een nieuwe dimensie aan de sleepwet. Die kan in detail vaststellen wie waar geweest is, wie het filmpje als eerste gedeeld heeft. Zodat niet alleen journalisten te maken krijgen met represailles, maar ook vrije burgers die als bron dienen. Een soort omgedraaide klokkenluiderregeling.

Joshua Livestro is vergeten dat de boekverbrandingen ruim vijf jaar voor de Kristallnacht kwamen. Het einde van de vrije nieuwsgaring en vrijheid van meningsuiting is het eerste teken van een totalitair tijdperk. Hij viert dat onze mening als eerste zal verdwijnen, maar vergeet dat hij daarna verdwijnt. Uiteindelijk blijft alleen de partijlijn over.

De eerste dagen van 2018 schetsen het begin van een doodlopende tunnel.

Het OM gaat zes mensen vervolgen wegens de rellen bij het Turkse consulaat. Afgaande op de beelden van de uitzinnige menigte van honderden relschoppers kom je op een pakkans van een paar procent. 

Dat optreden van de Turkse minister was verboden door premier Rutte, burgemeester Aboutaleb én de Turkse kieswet. De Duitse rechter bekrachtigde al een spreekverbod voor buitenlandse politici. Erdogan loopt te stampvoeten dat zijn ministers zijn eigen kieswet mogen overtreden. 

Rutte won hier stemmen omdat hij de grote man was tegen de sultan, en Erdogan won stemmen omdat hij de grote man was tegenover die rare Europeanen. In beide landen theater voor de bühne die prima werkt, en een toonbeeld zijn van uitstekende betrekkingen in achterkamertjes. 

Rotterdam ontstak in totale woede toen het kampioenschap een weekje later in de Kuip gevierd zou worden. Men trok het centrum in. Hooligans en relschoppers zagen het gebeuren en trokken vanuit Hazerswoude-Dorp en Alphen richting de ellende. Onze René zat in een ME-busje en kon IRL meegenieten van een veldslag tussen politie en burgers. 

“Volgens de politie kwamen er 100.000 mensen naar Rotterdam en zijn er circa honderd aangehouden.” Later volgden er nog 15 en die kregen taakstraffen. Weer een dossier met een pakkans van promilles of procenten.

Kajsa Ollongren gaf een mini-cursus staatrecht met zo veel fouten dat zelfs vadsige Kim Jong Un er niet meer om kan lachen. Met haar parels zoals: “Als het parlement een besluit genomen heeft bestaat het referendum al niet meer.”

Ze legt het voor aan de Raad van State, die is aan zet. Wat ze voorlegt is onduidelijk, er ligt niet eens een concept.

Let wel, deze Viking geeft leiding aan het ministerie dat als kerntaken het waarborgen van de rechtsstaat, het bewaken van de grondwet en de zorg voor het constitutionele staatsrechtelijke bestel heeft. En uitgerekend deze minister gaat helemaal Mugabe bij haar eerste bestuurlijke uitdaging. 

Haar wetvoorstel moet eerst gemaakt & goedgekeurd worden door het parlement, gaat dan nog naar de Senaat, Koning en Staatscourant. Drie tussenstappen die Kajsa niet noemde, maar zelfs Zweden heeft deze. Deze minister is negatief stereotyperend voor alle vrouwen met blond haar die wel nadenken over wat ze zeggen. Zelfs voor Samantha de Jong uit het Haagse Duindorp.

Nou wandelende jonkvrouw, de Raad van State brengt alleen maar adviezen uit. Zo is de Raad van State tegen de sleepnetwet, wegens gebrekkig toezicht. Die doen niet aan zetten. Net zoals het Nederlands parlement, die nemen trots moties aan, en die legt een minister theatraal naast zich neer. Ook het Nederlandse volk geeft regelmatig ongevraagd advies, het meest zorgvuldig en bureaucratisch in de vorm van een raadgevend referendum. 

Maar even geachte Kajsa Ollongren, wat denkt u dat precies het probleem is van een referendum over een referendum? Wat denkt u dat er gebeurt als na referenda over de Europese grondwet, Oekraïne en het sleepnet de regering aan de ene kant drie keer de mening van het volk negeert, en aan de andere kant bij voorbaat weigert de referendumwet uit te voeren?

Misschien heb je te veel naar je papa geluisterd, maar mensen zijn iets minder makkelijk te programmeren dan computers. Sorry, ik spreek een volwassen vrouw liever niet als een klein kind aan, maar u gedraagt zich als een kleuter en geeft daarmee een nieuwe betekenis aan Vak K. Denkt u dat uw lemmingen netjes het ravijn de zee in blijven marcheren?