De afschaffing van dividendbelasting is geen cadeautje aan Nederlanders. Betaalde dividendbelasting wordt volledig verrekend met de inkomstenbelasting of vennootschapsbelasting van de Nederlandse eigenaar.

Kunt u het niet verrekenen? Dan kunt u het terugvragen.

Dividendbelasting wordt daarmee een voorheffing ten behoeve van andere verschuldigde belastingen. Het is daarmee vooral een middel om te voorkomen dat mensen door verzwijgen of latere betalingsonmacht weigeren te betalen.

Aangezien een voorheffing alleen effectieve belastingdruk oplevert bij de uitzonderingen (wanbetalers, ontduikers en kleine groepen buitenlanders zonder belastingverdragen en verwerkingsmogelijkheden) is het effect van de voorheffing beperkt. Het effect op een vestigingsklimaat voor bonafide bedrijven dus ook.

Wat nu als anderhalf miljard euro dividendbelasting wordt gepresenteerd, is voornamelijk inkomens- en vennootschapsbelasting. Wat een andere grondslag heeft als eindheffing en dus onveranderd hoort te blijven binnen komen. Het komt iets later binnen, maar het zijn dezelfde euro's.

Eerder stelde Pieter Omtzigt samen met VVD en PVV al vragen in 2012 over dat buitenlanders deze afgedragen dividendbelasting al konden terugvragen, als ze dit niet in eigen land konden verrekenen. Dit dossier is al vijf jaar oud.

In 2016 werden al gaten geschoten in de dividendbelasting door onze Hoge Raad en het Europese Hof. Het verschil tussen de voorheffing en de eindheffing die normale Nederlanders kregen moest teruggegeven worden aan de buitenlandse belegger. Dit zorgt niet alleen voor lagere belastingopbrengsten, maar vooral voor een onbeheersbare & oncontroleerbare administratie voor de fiscus. De netto opbrengst kan best eens lager zijn dan de inningskosten.

**Ontduiking
**De meest bekende en meest gebruikte belastingontduiking heet Double Irish Dutch sandwich. Daardoor bestaat geen enkele twijfel dat Ierland het goud heeft, Nederland het zilver en daarna krijgt een peloton van kleine belastingeilandjes zoals de Britse Maagdeneilanden, Seychellen, Panama en dergelijke het brons.

Zuid-Ierland heeft een enorm BBP per persoon. Boven 150% van het EU-gemiddelde. Zie dit kaartje. Dat is vreemd, omdat Ieren op de andere helft van het eiland onder de 90% van het EU-gemiddelde zitten. Al die verschoven winsten worden daar geboekt, maar leveren helemaal niet in die mate banen of belastingafdracht op. 

In Nederland zie je hetzelfde effect. De regio inclusief de Zuid-As is de rijkste, terwijl de industrie rond Rotterdam of de economische motor in Brabant een grotere bijdrage leveren in banen en spullen die nodig zijn voor welvaart. Regionale economische gegevens worden onleesbaar door internationaal geschuif met winsten. 

Daardoor ontstaat het politieke beeld dat dit soort details belangrijk is voor het vestigingsklimaat van bedrijven, maar dat gaat alleen om het statutair hoofdkantoor. Voor banen zijn de fabrieken en echte kantoren belangrijk. Dan werkt alleen een stevige verlaging of afschaffing van de loonbelasting.

Rutte hoopt via het maximaal fêteren van multinationals op banen. Maar die banen kunnen ook komen in het MKB, of bij bedrijven die bij gebrek aan in Nederland geboekte winst helemaal niets merken van dividend of vennootschapsbelasting.

Rutte hoopt ook dat die banen uiteindelijk geld opleveren voor arbeiders. Als je arbeiders rijker wilt maken, kun je ook direct 1000 euro overmaken. De omweg via het grootbedrijf is onzeker, onbewezen en discriminerend. Waarom alleen kwantitatieve verrijking via systeembanken en niet via de normale burger?

NRC kopt met “Russische invloeden” en een afbeelding van een stilistisch rood Kremlin, afgedekt met een Boeing. Ik verwachte smeuïge foto's zoals destijds van Natalia Veselnitskaya en een duidelijke keten vanaf het Kremlin tot en met Pieter Omtzigt.

In de krant is de enige onderbouwing van deze stelling het namedroppen “AIVD” en de mening van Sybrand Buma van het CDA. Nu het CDA in de coalitie zit is dat samen 1 bron, zonder verdere details. 

NRC: "Op een bijeenkomst over de MH17-ramp met nabestaanden liet Kamerlid Pieter Omtzigt een nepgetuige een door hem opgestelde tekst uitspreken." Zie hier hoe Omtzigt plotseling geen lid meer is van het CDA, maar ook alles daarna wordt niet hard gemaakt. 

Het NRC schrijft in hetzelfde artikel dat Omtzigt alleen kernpunten heeft ge-sms’t, ná een gesprek met deze getuige. Of je dan aan het samenvatten bent, of aan het dicteren, blijft volkomen duister. Een getuige weet natuurlijk niet welk deel van zijn herinneringen overeenkomt met de consensus en dus onbelangrijk zijn, en welk deel afwijkt.

Het NRC beweert over een volledige opname van het voorgesprek te beschikken, maar “vergeet” punt voor punt te bespreken welke informatie spontaan door de getuige is genoemd, en welke informatie gedicteerd zou zijn. De NRC doet dat voor geen enkel punt. Er is volgens de sms’jes sowieso niet woord voor woord gedicteerd, en wat er gedicteerd zou zijn, zwijgt het NRC.

Bij een enorme beschuldiging hoort een gedetailleerde aanklacht en hard openbaar bewijs.

Hoe het NRC zichzelf verzuipt in dit dossier, vatten ze zelf netjes samen: “Over de toedracht van de MH17-ramp bestaat bij justitie, bij de regering, bij veel deskundigen en bij nagenoeg alle nabestaanden geen twijfel” Dit is ten eerste de ad populum drogreden in zijn zuiverste vorm, om daarna af te sluiten met een gebrek aan twijfel. 

Dat lijkt mooi rustgevend, zo overtuigd zijn dat je niet meer twijfelt, maar dus ook niet meer overweegt of nadenkt. Als je niet meer openstaat voor alternatieve verklaringen, ben je al lang geleden gestopt met onderzoek, met nadenken. Dan ben je alleen verklaringen aan het cherry-picken. Alleen op zoek naar bewijs wat in je straatje past.

Deze week begon met de rijke Noord-Italiaanse delen Lombardije en Veneto die referenda hielden voor meer autonomie en meer zeggenschap over eigen geld.

In de restanten van de 1100 jaar zelfstandige republiek Venetië stemde 98,1% voor meer autonomie, bij een opkomst van 57%. In Lombardije stemde 95,3% voor meer autonomie bij een opkomst van meer dan 40%. De belangrijkste nettobetalers binnen Italië bedanken voor de eer. 

Deze twee regio's hebben een BNP dat even ruim boven het EU28-gemiddelde zit, vergelijkbaar met de rijkere Nederlandse provincies. Kaartje. Op landelijk niveau was harde EU-austerity nodig om de tering naar de nering te zetten, op regionaal niveau betekent dat belasting betalen zonder vertegenwoordiging (want vervangen door Brusselse technocraten) en wegbezuinigde tegenprestaties.

Het Verenigd Koninkrijk bestaat voornamelijk uit gebieden met een BBP per inwoner van (ver) beneden het Europees gemiddelde. Toch is het hele land een forse nettobetaler. Het Schotse Aberdeen en omgeving verdient fors aan olie & gas, de rest zit onder EU28-gemiddelde. Het Londense financiële centrum is schatrijk, maar daar kopen de boeren niets voor.

Nadat ruim vierhonderdduizend Nederlanders een petitie ondertekenden, kwam VVD-er Stef Blok met twee onderzoeken vanuit ministeries en een strafrechtelijk vanuit het openbaar ministerie. Geen onafhankelijk onderzoek.

Het andere zoethoudertje is de nieuwe wet op de Forensische zorg, die in 2010 is ingediend, in 2012 aangenomen door de Tweede Kamer. Als 1 aprilgrap schorste VVD-er Fred -bonnetje- Teeven de behandeling ervan in 2014. In 2018 gaat de Senaat er verder over babbelen.

In deze wet wordt het mogelijk medische gegevens op te vragen als een crimineel niet meewerkt aan het onderzoek in het Pieter Baan Centrum. De politici hopen dat met archiefmateriaal soms alsnog een ziekelijke stoornis of gebrekkige ontwikkeling van de geestesvermogens is vast te stellen, en daarmee TBS alsnog op te leggen.

Kijken we naar de basisschoolmoord in Hoogerheide dan zit er een kern van waarheid in dit idee. Daar liep iemand met een mes een school in, zag zijn achtjarige neefje en stak deze in de hals en de nek, dood. De Hoge Raad zag ruimte om zijn veroordeling tot TBS te bekrachtigen door een grote verzameling oude psychiatrische onderzoeken en de bizarre wijze waarop het delict gepleegd is. 

Kijken we naar de strafzaak van een idioot die sinds zijn negende met justitie in aanraking kwam en een reeks buitengewoon gewelddadige roofovervallen pleegde dan zien we dit sprookje uit elkaar spatten. Om gevulde handtassen te jatten werden slachtoffers met een mes in hun gezicht of nek gestoken.  

**Fata Morgana
**Eerst schrijft het Hof op basis van oude onderzoeken TBS op te kunnen leggen, bespreekt in detail welke stoornissen in die onderzoeken staan en komt daarna met de wonderbaarlijke genezingstheorie voor onder andere zwakbegaafdheid. Lijnrecht tegenin het grove en zinloze geweld waarmee de vermogensdelicten gepaard gingen. Helaas ging het OM niet in cassatie.

Hoewel psychische zorg meestal gaat om leren leven met je probleem in plaats van het oplossen daarvan, neemt het Hof zonder enig bewijs aan dat misschien de dader inmiddels genezen is, en dat daarom niet vaststaat dat de dader tijdens de reeks delicten een ziekelijke stoornis of gebrekkige ontwikkeling van de geestesvermogens had. En legt vervolgens geen TBS op.

De voortgang van leerlingen in het basisonderwijs moet door leerkrachten worden bijgehouden in meerdere volgsystemen. Dezelfde informatie meerdere keren handmatig invoeren, omdat de staat weigert zelf op de achtergrond informatie te kopiëren of te delen.

Vragenlijsten verzonnen door managers die iets meetbaars nodig hebben voor hun cijferfetisjisme, nulmetingen en procentuele verbeteringen. Gegevens die verzameld worden omdat ooit iemand die wilde hebben, maar waar steeds minder op gestuurd wordt. Monnikenwerk voor een bureaulade.

Complete lesweken gaan verloren aan het toetsen van leerlingen om de jaarlijkse voortgang op afstand te kunnen borgen. Alleen worden belangrijkste leerpunten niet getoetst. Wel taal en rekeningen, niet houding, gedrag en karakter. Kinderen, ouders & onderwijzers blijven achter met de illusie dat de toets belangrijk is en verliezen de rest van de ontwikkeling en opvoeding uit het oog.

In Finland krijgen leerlingen tot en met hun zestiende geen gestandaardiseerde toetsen. Heeft iemand ooit opgeteld hoeveel tijd leerlingen kwijt zijn aan deze meetmomenten? Geteld hoeveel tijd volwassen kwijt zijn aan het ontwerpen, surveilleren, nakijken en meermaals invoeren?

De beste stakingsactie om de werkdruk te verlagen is om daar direct mee te stoppen. Log uit. Hebben kinderen geen last van, hebben ouders geen last van en overbodige ambtenaren kunnen gaan staren naar lege databases.

Dat maakt de onderwijsinspectie en het ministerie van onderwijs blind. Er zijn docenten die in hun hele carrière geen of enkele lesbezoeken vanuit het ministerie hebben gehad. Inspecteurs komen niet verder dan een kopje koffie en het bespreken van cijfers met de directie. Alleen die hebben een persoonlijk belang in het houden van een mooi-weer-show.

Hennis maakte een woordgrapje over over het graf van militairen. Niet af- maar optreden! Waarom moeten we wachten op een extra onderzoek, een debat of haar zelfinzicht? Waarom moeten we wachten op een kabinet dat haar vraagt te vertrekken? Waarom is een motie van wantrouwen voorbehouden aan een Tweede Kamer met politici die als stemvee gevangen zitten in een hoogstafhankelijke relatie met hun werkgever?

Moet u zich eens voorstellen dat er dankzij een sleepnet goed toezicht was op te linkse politieke activisten. Was daarmee de moord op Pim Fortuyn voorkomen?

Of goed toezicht op te rechtse politieke geluiden. Was daarmee de opkomst van Geert Wilders voorkomen?

Als de VVD, Balkenende en Rutte betere informatie hadden gehad over een politieke dissident die de tweede partij van Nederland zou oprichten, hadden ze dan de statistieken over migranten en minderheden tijdig gemasseerd? Was dan de PvdA eerder gekomen met populistische uitspraken? Dankzij twee politieke showprocessen is zeker dat de politieke wil er is.

Een sleepnet zal altijd nieuwe politieke geluiden goed moeten afluisteren. Je weet immers nooit vooraf welke politici in hun activisme doorschieten en de overstap maken naar terroristische aanslagen. Alleen die info blijft niet hangen in een gesloten inlichtingendienst, maar valt ook op het bureau van haar werkgevers. 

De campagnemedewerker van Trump, Paul Manafort, werd langdurig afgeluisterd. Goedgekeurd door een FISA rechtbank die in het geheim bijna alles goedkeuren. Er volgde bijna geen reactie. De vorige keer dat een president betrapt werd op het bespioneren van politieke tegenstanders, was Watergate. 

In de jaren zeventig gaf Nixon opdracht gaf tot een inbraak in het democratische hoofdkwartier. Doel was de democratische kandidaat Edmund Muskie af te luisteren en te laten struikelen, en daardoor won George McGovern de nominatie van de democratische partij. Deze kandidaat was veel te radicaal, maakte geen kans, en daarmee won Nixon zijn herverkiezing.

Hillary had een vergelijkbare tactiek, ze heeft haar laven zelfs opgedragen Trump de Republikeinse nominatie te laten winnen. Iets wat Wikileaks lekte uit de Podesta-emails. Hillary ritselde op de achtergrond alle democratische superdelegates, zodat ze voor de voorverkiezingen als enige een redelijke kans maakte op de democratische nominatie.

Deze gang van zaken zou prima verklaren waarom de laatste presidentsverkiezing ging tussen een opa van 70 en een oma van 69. De ene een zakenman zonder politieke ervaring, de ander een politieke slang met een besmeurd verleden en regelmatige wegtrekkers. 

Net zo zielig als de Duitse verkiezing tussen Angela Merkel (de facto voorzitter EU Raad) en Martin Schulz (Voorzitter EU Commissie). Een strijd tussen twee eurofielen die buiten de realiteit leven en proberen met hun waanbeelden de ellende die ze hebben veroorzaakt te overschreeuwen.

Als je kijkt naar de puinhopen bij de Nationale Politie, moet je de vraag stellen: zijn dit de mensen die straks in al uw persoonlijke date mogen rommelen?

De politie blijkt zo lek als een mandje, vooral richting criminelen. De lekkende agenten zijn in veertig procent van de gevallen van allochtone afkomst, terwijl maar zeven procent van de politie allochtoon is. Agenten die de noodklok luiden, worden de ziektewet in gerommeld. 

De screening van nieuwe en huidige agenten is een ondergeschoven kindje. Evenals de cursus schieten. Toen Theo van Gogh vermoord werd, was de politie Amsterdam Amstelland een jaar lang de helft van zijn recherchecapaciteit kwijt om uit te zoeken of Mohammed Bouyeri alleen handelde. 

De capaciteitsproblemen bij politie uiten zich in minder zaken door het OM en rechters. Lege gevangenissen en een tekort aan cipiers. De strafrechtketen stort in. Terwijl de platte pet het steeds moeilijker krijgt, is de top bevangen door een zelf gecreëerd probleem: een reorganisatie. Agenten noemen deze operatie een fiasco. 

De politietop is al jaren bezig om de 25 korpsen te fuseren tot een nationale politie en direct weer op te delen in 10 regionale eenheden, die weer onderverdeeld zijn in districten met onderaan dezelfde basisteams. Keuzes over de inzet van politie blijft bij burgemeesters en officieren van justitie. 

Dit rondje om de kerk heeft bijna een miljard gekost, inclusief overschrijdingen van honderden miljoenen en jaren vertraging. Dit had allemaal sneller gekund door niet een totale reorganisatie af te roepen, maar een nationaal servicecentrum op te zetten voor ICT, salarisadministratie en andere te centraliseren diensten. 

De minister wilde niet onderhandelen met alle ondernemingsraden van individuele korpsen en ondersteunende diensten, richtte daarom eerst een centrale ondernemingsraad in oprichting op (afgekort COR i.o.) en fêteerde deze en kreeg onvoorwaardelijke medewerking. De leden ontvingen ook twee jaar lang dubbele toelagen voor hun werk, bovenop hun vrijstelling van werkzaamheden.

Mailtje van een docent, in reactie op de Feynman van zaterdag. Bottom line: laat die loonsverhoging maar zitten, investeer liever in beter onderwijs. Knip, plak:

"Geachte redactie,

Bij dezen reageer ik graag op het artikel 'Feynman en/of Feiten – Leerkrachten kapot belast'.

Al zes jaar lang ga ik iedere dag met heel veel plezier naar mijn werk en ik kan me niet voorstellen wat ik zou doen als ik niet iedere dag voor de klas zou mogen staan. Inmiddels weet ik dat het zo heeft moeten zijn, mijn moeder is immers juffrouw en ook mijn opa was docent op een middelbare school, maar dat is niet altijd zo geweest. Ook ik ben via de mavo, het mbo en een mislukt uitstapje terecht gekomen op een plek (bachelor docent Engels) waar ik me eindelijk realiseerde waarom ik tot op dat moment niets op school had uitgespookt; motivatie. 

In mijn optiek, die wordt gevormd door de praktijk die ik dagelijks onder ogen zie, is het de motivatie, of juist het gebrek daaraan, die er toe leidt dat veel jonge mensen niet op het juiste niveau of bij de juiste studie terecht komen. En de schuld hiervan ligt inderdaad bij het onderwijs. Het is op mijn werk absoluut niet zo dat havisten of vwo'ers naar een lager niveau worden gegooid om daar de examenresultaten op te krikken, het wordt vooral gedaan uit pure machteloosheid. Machteloosheid die deels voortkomt uit een gebrek aan kwaliteit bij onderwijzend en onderwijs-ondersteunend personeel, maar die hoofdzakelijk wordt veroorzaakt door een gebrek aan tijd.

Natuurlijk is het waar dat docenten relatief veel en vaak vakantie hebben maar ik vermoed sterk dat we meer onbetaalde overuren maken dan welk beroep binnen dezelfde salarisschaal dan ook. Naast het voorbereiden en geven van lessen worden we namelijk overladen met secondaire taken. Wat dat betreft worden we inderdaad kapot belast. Buiten de reguliere lestijd een moment investeren in leerlingen kost veel tijd, mensen zijn complexe wezens en kinderen zijn dat bovenal. Nu kan je natuurlijk stellen dat dit niet nodig is, maar ik denk dat het juist heel belangrijk is voor een leerling dat hij/zij het gevoel heeft gezien te worden, juist ook als je als docent in staat wil zijn om een leerling te motiveren.

Bij ons op school duurt een lesuur 50 minuten. In deze tijd moeten leerlingen ook nog naar het betreffende lokaal komen en in- en uitpakken. Effectief gezien heeft een docent dus 40-45 minuten met een groep die vaak uit meer dan 30 leerlingen bestaat. Je hoeft geen wiskunde te geven om te concluderen dat er dan weinig tijd per leerling over blijft. Heb je een aantal leerlingen in de klas die extra aandacht nodig hebben? Dan betekend dit dat je naast instructie en kennisoverdracht helemaal geen tijd meer hebt om de reguliere leerling de aandacht te geven die hij/zij verdient, het speciaal onderwijs is namelijk grotendeels wegbezuinigd en het reguliere onderwijs moet deze leerlingen maar gewoon door de molen halen volgens onze volksvertegenwoordigers. 

Wat zou het fijn zijn als er minder lessen per dag zouden zijn, zodat docenten de tijd krijgen om actuele, aantrekkelijke en motiverende lessen te maken. Op deze manier wordt het ook makkelijker voor docenten om onder werktijd contact te hebben met leerlingen, ouders of onderwijs ondersteunende instanties. Een 'goede' docent doet dat nu vaak uit liefde voor zijn/haar vak in eigen tijd. Een 'slechte' docent probeert het zo veel mogelijk te vermijden. Ook voor leerlingen zou het verminderen van het aantal lesuren een verademing zijn, ze kunnen zich toch geen zeven lesuren achter elkaar concentreren. Tevens zouden leerlingen in veel kleinere groepen moeten zitten zodat docenten meer tijd hebben voor ieder individu en waardoor differentiëren in lesstof ook een stuk eenvoudiger is. Laten we dat geld dus investeren in kleinere groepen en kwalitatief beter onderwijs. 

Meer tijd en kleinere groepen zijn echter niet de enige randvoorwaarden voor kwalitatief goed onderwijs. De docent zelf is hier misschien wel de belangrijkste randvoorwaarde. Tijdens mijn eigen studie heb ik mensen zien afstuderen waarvan ik wist dat ze geen fatsoenlijk Engels konden spreken en ook geen les konden geven, laat staan dat ze affiniteit met kinderen hadden. Medestudenten en docenten realiseerden zich dat allemaal goed maar de hbo-kassa moet wel rinkelen natuurlijk. Deze schrijnende situatie werd later onderstreept toen een van mijn familieleden een vak waarvoor ze meerdere malen voor gezakt was op de PABO mocht afsluiten met een mooi verhaal over een Bijbelboek. Kwaliteit in het onderwijs begint al voordat de docent voor de klas komt te staan en de opleiding tot docent dan ook bij uitstek het instrument om hogere eisen te stellen aan de docenten van morgen. 

Eenmaal in het systeem is er overigens ook nog veel winst te behalen. Het aannamebeleid is met enige regelmaat slecht en collegae die, volgens vele collegae en mijzelf, nooit in het onderwijs hadden moeten werken, worden binnen gehaald met een vast contract. Een docent ontslaan is een moeilijke en dure aangelegenheid voor een school, de rit uitzingen is vaak goedkoper. Wat dat betreft zijn we inderdaad net ambtenaren. Het is natuurlijk moeilijk om docenten af te rekenen op de resultaten van de leerlingen. Er zijn immers zoveel factoren die meespelen. Maar het wordt tijd dat er in ieder geval wel een vorm van afrekening plaatsvindt. Loop een willekeurige school binnen en spreek een paar willekeurige groepen leerlingen aan en je weet binnen 5 à 10 minuten welke docenten goed kunnen lesgeven en welke niet. Stimuleer collegiale consultatie en onderlinge observaties en geef docenten die onvoldoende presteren de tijd en de training die ze nodig hebben om zich te ontwikkelen tot een goede docent, of neem afscheid van elkaar op een manier die waardig is aan de methodiek van een commercieel bedrijf. Daar sta je namelijk ook op straat op het moment dat je onvoldoende functioneert. 

Kortom, die paar tientjes extra salaris waarvan ik amper wat over houdt mogen ze wat mij betreft houden in Den Haag. Liever zou ik zien dat het wordt geïnvesteerd in kwalitatief beter onderwijs zodat het niet meer alleen de roeping is die een docent in staat stelt om zijn/haar werk goed te doen maar dat we ondersteund worden door een goed functionerend onderwijssysteem. Pas dan kunnen docenten onze leerlingen de ondersteuning en motivatie geven die ze nodig hebben om het maximale uit het onderwijs te halen."

Vriendelijke groet,
[Naam bij de redactie bekend] 

PS. Geenstijl-lezer vanaf het begin. Bedankt voor jullie kritische blik op alles wat er om ons heen gebeurt. Ik hoop nog vele jaren van Geenstijl te mogen genieten. Mocht u mijn hele reactie hebben doorgelezen, waarvoor hulde (aangezien mijn Engels een stuk beter is dan mijn Nederlands schrijven), dan zou ik u willen vragen om vooral extra kritisch naar ons onderwijssysteem te blijven kijken. Zoals u gemerkt heeft gaat het onderwijs me aan het hart en als trouwe lezer weet ik dat de invloed van het roze leger niet onderschat mag worden! Bedankt.

Met de sleepnet vist de overheid achter het net van terreur, de privacy van de vrije burger raakt verstrikt in een verstikkend vangnet, en iedereen verliest.

Wie het laatste wil weten over de aanslagen in Barcelona, haar Ramblas en Chambrils leest tegenwoordig The Japan Times. De daders waren offline gegaan tijdens hun voorbereidingen. Geen telefoon, geen internet en geen bancair verkeer. Er was niets voor een sleepnet. Er kwamen geen gegevens, er was niets om een algoritme op los te laten. Big Brother was blind.

Ze kenden de fetisj van inlichtingendiensten & politici op afluisteren. Dat konden ze kinderlijk eenvoudig omzeilen door elkaar te leren kennen bij de moskee, alleen in persoon berichten over te brengen en op een afgelegen locatie te experimenteren met een bomfabriek. Zelfs een premature explosie in hun laboratorium zette de speurders niet op het juiste spoor.

De eerste kennismaking tussen de terroristen was geen toeval. Bij de deur stond een imam met twee gezichten. Openlijk de gematigde sociale moslim uithangen, maar bij hanggroepjongeren de kwetsbare geesten voeden met haat, voor de jihad. Het gemak waarmee extremisme vrij gepredikt mag worden, omdat wij geen concessies willen doen in de verheven geloofsvrijheid, heeft een directe relatie hoe makkelijk er te ronselen is.

Er is een menselijk sleepnet nodig van pubers en adolescenten in de moskee. Een jihadwatch, een sheikwatch, maar dan door mensen die jong en kwetsbaar genoeg zijn om benaderd te worden door onze tegenstander. Inlichtingen is een vak vanuit infiltratie in gesloten gemeenschappen. Waarbij die infiltratie in de oprichtingsfase moet plaatsvinden en jarenlang behouden moet blijven. Daarom was de halvering van de AIVD de domste fout uit de naoorlogse geschiedenis. Nu is de boot gemist of verlaten en komt men er nooit meer terug in.

Een sleepnet zal vinden dat de vijfde colonne sympathieën heeft voor aanslagen. Worden die allemaal fysiek gevolgd? Of alleen de idioten die onthoofdingen liken op Facebook? Maar dat doet de terrorist niet. Die weet dat dat niet meer kan. Hier is het digitale sleepnet op zoek naar uiterlijk vertoon, terwijl de betere terrorist die niet meer heeft.

Een sleepnet is een achterhaald instrument. Zoals een maliënkolder, een harnas of een slotgracht. Westerse politici en hun bevolking kijken te veel naar wat er in de vorige oorlogen nodig was, in plaats van de huidige of komende. Het leunt op de medewerking van een preventief bekennende verdachte. Dan de bijwerkingen van dit paardenmiddel…