Geenstijl

Politieagenten worden per uur betaald, militairen niet.

Het leger mag orde gaan houden met een Famas. Generaal Bruno Leray sluit schieten met scherpe munitie op Franse burgers niet uit. Het is oorlog.

Le nouveau France! Vive la republique! Mort à la foule! Een paar weken terug liet deze documentaire zien hoe er gericht door de politie geschoten werd. Wapens werden tegen de veiligheidsinstructies in misbruikt. Omstanders werden verminkt of gehandicapt. Dat was blijkbaar niet genoeg.

Zie bijvoorbeeld deze facebookvideo. Deze filmer staat stil in het midden van een groot plein. Na 9:00 stilstaan wordt zijn oog uit zijn hoofd geschoten. Hij is niet alleen. Er zijn ruim twintig mensen met een oog armer. Aangezien het vrij lastig is gericht iemands oog eruit te knallen, moet er een beleid zijn mensen voor het hoofd te schieten. Dat is direct tegen iedere training en veiligheidsinstructie in.

De negentienjarige Lola maakte dat eerder mee. Ze stond op een bankje te filmen. Werd in het gezicht geraakt met een flashball en liep een drievoudige kaakfractuur op. De burgemeester kwam langs haar bed, maar vergat excuses aan te bieden. Het lijkt wel beleid om te voorkomen dat video's van demonstraties sociale media bereiken, en daarmee de protesten aanwakkeren. Ondertussen zorgen video's van verminkte demonstranten ervoor dat mensen niet meer de straat op durven. Terrorisme vanuit Macron.

Macron weet Frankrijk niet te verzoenen en besluit nu overtollige meningen af te schieten alsof het herten op de Oostvaardersplassen zijn. Van politiestaat tot militaire gunta. Koning Maxima ziet straks de dwaze moeders al lopen over het Champs Élysée. Terwijl een professor uit de bocht vliegt over Thierry Baudet, blijkt het echte gevaar gewoon een sociaal liberale eurofiel te zijn. De EU is een droom, en dit doel heiligt alle middelen.

Het is Macron die ingezet wordt als sterke man in de Brexit, terwijl hij in eigen land aantoont waarom die nodig is. De laatste keer dat militairen in Frankrijk werden ingezet te orde te bewaken was 1948. Hetzelfde jaar dat een voorspellend boekje uitkwam geschreven door een Brit. Al drie jaar staan de Britten politiek lijnrecht tegenover elkaar, zonder veldslag. Zij wel.

Tijdens de terroristische aanslag op Bataclan waren militairen ook al aanwezig in het straatbeeld. De politie vroeg de militairen het vuur te openen, maar dat mocht toen niet. Ze zijn er dus niet voor U. Het is onduidelijk wat deze militairen vandaag en morgen wel mogen tegen de gele hesjes. Ze hebben niet de juiste training of spullen, en worden met een volautomatisch wapen bevolen een statische positie in te nemen.

De inzet van militairen is ook financieel ingegeven. Politieagenten worden per uur betaald, militairen niet. De politie maakt al overuren sinds 17 november, en dat begint op te lopen. Tijd voor tijd of uitbetalen zijn voor Macron geen opties. Het begrotingstekort is al ruim 3% en de staatsschuld passeert de 102% BBP. Nota bene, tijdens hoogconjuctuur.

Deze geweldsorgie begon toen Macron aankondigde deze financiële malaise onder het mom van het milieu af te wentelen op de tuffende automobilist. Die moest door stevige accijnsverhogingen gedwongen worden de auto te laten staan, en niet meer naar het werk, de klant, een arts of een school te rijden.

Daarmee wordt steeds duidelijker wat de Europese visie is. De burger is een sluitpost die altijd moet opdraaien voor de staat. Zoals in de middeleeuwen een horige voor de lokale adel. De belangen van financiers van staatsschulden en de politieke kaste zijn leidend. Zo heeft Frankrijk een volledig positief reisadvies, waar deze beerput ontbreekt.

Het Frankrijk van 2018/2019 is het Griekenland van 2008/2009. De schatkist is leeg, lenen is geen optie meer en austerity op de bevolking is de enige oplossing. Er volgt een pakket aan belastingverhogingen en uitkeringsverlagingen voor de bevolking. Protesten worden neergeslagen.

Allemaal onder het eufemisme economische hervormingen. Alsof afbraak van sociale zekerheid en kapot belasten van kleine ondernemingen en arbeiders een oplossing is. De staat beweegt zich dan voorbij het optimum van de laffercurve, en zal door gebrek aan economische groei onder de streep nog minder belasting innen, terwijl uitgaven voor onderdrukking en uitkeringen stijgen.

Europa kent als continent de laagste economische groei ter wereld. Werd in de afgelopen tien jaar ingehaald door Noord Amerika en Azië. Het lukt de EU niet de economische voorspoed te leveren die het belooft, zwemt in de ineffectieve kosten en wentelt dat af met een onacceptabele belastingdruk. Dit geeft een groep gevaarlijke zombies die niets meer te verliezen hebben.

Binnen Europa was het al gevaarlijk als politieke manifestatie vreedzaam een stukje papier in een plexiglas kubus te laten zakken. Er volgde een veldslag van paramilitaire politie tegen ongewapende burgers. Madrid koos voor de harde hand vanwege papier in Barcelona. Politici die de toevlucht zoeken tot geweld, hebben geen vertrouwen in hun eigen oplossingen.

Wie geweld gebruikt is af.