Dahaag centjes

Zoals eerder beschreven op dit blog, zat de ECB in een spagaat; aan de ene kant moest het de rentes flink verhogen, maar aan de andere kant moest het zwakke eurolanden zoals Italië uit de wind houden (rentes op deze staatsschulden mochten niet te ver oplopen). Normaal gezien een onmogelijke opdracht, maar de ECB heeft weer wat uit de hoge hoed getoverd: TPI. Als het werkt, dan heeft de EU, via de ECB, een meesterlijke zet gedaan.

Als de verzameling aan EU instituties ergens goed in is, dan is het wel het bedenken van acroniemen. Na OMT, LTRO, PEPP, EFSF, PELTRO, TLTRO, CSPP, APP, SMP en nog wat grut, heeft de ECB nu TPI bedacht: Transmission Protection Instrument.

Al die acroniemen hebben vaak tot doel het doorgronden van het ECB beleid erg moeilijk te maken voor buitenstaanders en journalisten; zelfs ervaren marktvorsers hebben er soms moeite mee. Maar de TPI doet meer dan dat, want de naam is nu wel erg strategisch gekozen. Maar om dat op waarde te schatten, moet eerst de systematiek van de EMU, EU en de ECB worden doorgrond.

Geef je koopverslaafde vrouw nog een creditcard!

De euro wordt door sommigen gezien als een instrument om verdere integratie in de EMU (en EU) af te dwingen. Het is wat ik noem de reverse order tactiek. Ook nu weer is er bewijs voor deze stelling; een van de ECB directeuren heeft een speech gegeven bij de BIS, waarin hij duidelijk aangeeft wat er moet gebeuren volgens hem en dat past precies bij deze tactiek. Zowel de EU critici alsmede goede economen, zullen zich achter de oren krabben over deze plannen.

Nu kan men denken dat is maar één van de directeuren van de ECB, maar dat is hoe het wel vaker gaat: één laat een proefballon op namens de gehele ECB board. Soms zie je wat dissidenten die zo proberen wat meer impact te krijgen, maar in de speech van Pablo Hernández de Cos komen enkele eerdere uitspraken van andere directeuren goed samen. Deze door de politiek (!!) ingegeven ideetjes, komen nu dus samen en de verwachting is dan ook, dat dit gewoon het beleid is wat de ECB als geheel zal steunen.

En zo, als een boemerang krijgen de voornoemde politieke fluisteraars de steun van de ECB om dergelijke maatregelen te kunnen nemen. “Ja maar de ECB zegt dat dit de enige manier is, dus we MOETEN wel”. Iets wat we tegenwoordig vaker horen in o.a. Den Haag, dat “we moeten wel” (bijvoorbeeld bij stikstofdossier, alleen daar wordt er naar de rechter gewezen en het rapport van enkele experts).

De Federal Reserve heeft besloten dat het welletjes is. Nou ja, een beetje dan. Maar dit kleine beetje kan genoeg zijn om de eurozone in een crisis te storten.

De Fed bleef lang volhouden dat de toenemende inflatie transitory was, oftewel tijdelijk van aard. Vele experts waarschuwden dat dat maar ten dele het geval is. Toch bleef de Fed volharden, want de prijsstijgingen waren met name veroorzaakt door aanvoerproblemen die weer veroorzaakt waren door coronamaatregelen, zoals lockdowns. Omat deze exogene shocks niks met monetair beleid te maken hebben, hoeft het monetair beleid ook niet gewijzigd worden, was de logica. Zodra de aanvoerlijnen weer op orde zijn, zal de inflatie terugkeren naar een normaal niveau.

Met de tijd mee

Natuurlijk is dit de laatste kiss of death voordat de ECB contant geld definitief vervangt door Central Bank Digital Currencies (CBDC's, uitleg-filmpje helemaal onderaan), maar dat betekent niet dat we er niet nog even van mogen genieten. En uiteraard gaat het weer op z'n ultra-EU's.  

"„Na twintig jaar is het tijd onze eurobiljetten te herzien en ze herkenbaarder te maken voor Europeanen van alle leeftijden en achtergronden,” zei ECB-president Christine Lagarde in een persverklaring. De ECB wil biljetten ontwerpen waarop burgers „trots kunnen zijn”, voegt Fabio Panetta, lid van de Raad van Bestuur van de centrale bank, daaraan toe. Net als in aanloop naar de invoering van de euro, gaan burgers meedenken over de nieuwe ontwerpen. Uiteindelijk zal een adviesgroep met academici, kunstenaars en designers uit eurozonelanden de beslissing nemen over het definitieve ontwerp van de nieuwe biljetten."

Nou, hierbij de input van adviesgroep GeenStijl.

L'histoire se répète

Prachtig was dat, 1988, niet alleen omdat het Volksparkstadion van ons was, maar ook omdat het briefje van vijf gulden, die vieze schimmelige ziekteverwekker, werd omgeruild voor een prachtige glanzende kampioenenMUNT van vijf gulden. Zo'n zware goudkleurige winnaar, die je van je vader kreeg voor een paar rondjes touwtjetrekken op de kermis, maar dan haalde je bier en peuken en het leven was compleet. Tegenwoordig hebben we briefjes van vijf euro en die zijn vooral in Griekenland handig. Voor vijf euro koop je namelijk een halve winkel leeg, of je koopt een huis, of een lap grond - een briefje van 20 hebben ze daar nog nooit gezien. Enfin, dat briefje van vijf is zo broos als de pest en dus werkt de Europese Commissie kennelijk aan een MUNTSTUK van vijf euro. Onder de streep is dat natuurlijk een vuige streek van de elite, om u te doen vergeten dat we ooit guldens hadden, dat de omrekensom nu 1 op 1 is (i.p.v. die maffe 2,20371) en dat u een munt makkelijker uitgeeft om de economie draaiende te houden. Maar hoe dat allemaal precies zit, moeten we nog even aan Joost van Kuppeveld vragen. Hoe dan ook: munt van vijf euro, prachtig hoor.

Briefje van 500 moet ook dood

Weet u wie ook uitgesloten worden in De Maatschappij? De Flappies. Mensen met contant geld. Handelaren, ondernemers, middenstanders. Van die grappige oude boertjes met rolletjes honderdjes in de binnenzak. Oude mevrouwtjes met spaarcentjes in hun tas. Oude witte mannen die elkaar contant geld geven bij transacties. Allemaal criminele kloodtzakken met crimineel contant geld. Mensen met cash poet in de poeplap, omdat cash koning is. Helemaal als er weer eens een tiental kassa's in de supermarkt omvalt omdat datacenters teveel stroom gebruiken omdat ze in de Randstad tikkies willen. Onze demissionaire MinFin Wopke Hoekstra (demissionair betekent: je bent een prutser, je moet je mond houden) wil dat Nederland superdry komt te staan, en dat er maximaal nog DRIEDUIZEND EURO cash mag worden gehandeld. Alles daarboven moet via de pin, want dan kunnen ze mooi zien waar u bent en wat u doet en met wie en waarom. Bijkomend voordeel van dit nadeel. Alle tweedehands auto's kosten binnenkort geen 3000 euro meer, maar 2999. Scheelt toch weer.

Nog even over die Italiaanse aanstellers...

Dat de euro de verschillen binnen de eurozone juist vergroot in plaats van verkleint, is een steeds terugkomend thema. Zo ook in de bovenstaande tweet van Tuomas Malinen, professor in de economie. En hij heeft groot gelijk wat betreft de divergerende werking van de euro. Echter, één van zijn oplossingen is een fiscale unie, iets waar veel macro-economen steeds mee de mist in gaan. Door het negeren van de werking van valutamarkten, is deze oplossing gedoemd te mislukken.

Het feit dat de euro divergerend in plaats van convergerend werkt, is in dit blog vaker aan bod gekomen. In het kort komt het er op neer dat een one-size-fits-all beleid op zeer verschillende lidstaten per definitie tot verschillende uitkomsten zal leiden. Als dezelfde uitkomst gewenst is voor alle lidstaten, dan zal er juist een op maat gemaakte aanpak per lidstaat (zo niet regio) moeten komen; precies de omgekeerde richting die de EMU (en EU) hebben gekozen.

De divergerende werking van de euro kent vele voorbeelden en één daarvan hangt samen met het uitschakelen van de valutamarkt. De introductie van onze eenheidsmunt heeft namelijk voor een groot gedeelte de tucht en signaalfunctie van de valutamarkt teniet gedaan.

ECB, weg ermee!

Afgelopen week gaf de ECB een persconferentie over het door haar te voeren beleid. Op enkele woorden na is er niet veel veranderd. Enkele marktvorsers hoopten op meer informatie over het eventueel afbouwen van de monetaire steun, maar die kwamen enigszins bedrogen uit. Het ECB-beleid blijft uiterst ruim, wat vrij vertaald betekent dat de geldprinters nog steeds overuren draaien. Tijd dus voor een statusupdate van de waanzin waarin de ECB ons gestort heeft. 

"Onze" centrale bank zal de aankopen onder haar PEPP (Corona opkoopprogramma) de komende maanden gaan versnellen. Van de EUR 1850 MILJARD die beschikbaar is onder het zoveelste desensibiliserende acroniem, gaat de ECB dus meer dan pro rata aanwenden om de komende maanden de staatsschulden (staatsobligaties) van de eurolidstaten op te kopen. Dit alles om de rente kunstmatig laag te houden zodat de schulden betaalbaar blijven en om er voor te zorgen dat het toenemende aanbod aan staatsschulden (overheden geven immers nu nog meer uit dan er binnenkomt door Corona) de markt niet overspoelt.

WAAR ZIJN ZE DAN???

Rara hij is 160mm lang en 82 mm breed, heeft een ster op 9 uur en heeft geen betrekking op het onderstel van Henk Krol. Fout het is een eurobiljet van 500. Hierboven op de foto ziet u iemand die zodra HET WEER MAG VAN MARK & HUGO een uurtje naar het café gaat. In 2019 werd de productie van het € 500-biljet gestopt want wat heb je nou aan een briefje van 500, de grootste eenheid in Oekraïense Grivna is 1.000, omgerekend zo'n 30 euro, en dat is precies genoeg om vrijwel iedereen om te kunnen kopen - kijk in een café of club vooral eens achter het gordijn want daar houdt het niet op. ENFIN, volgens de ECB zijn er nog honderden miljoenen biljetten van 500 in omloop. Dat kunnen ze wel zo stoer roepen maar we hebben er in al die jaren precies en welgeteld 0 gezien. Wellicht kan de ECB een keer een recensie-exemplaar naar GSHQ sturen zodat we kunnen controleren of die paarse leugenaar wel echt bestaat.

Punt is, voor handel is er geen muntunie nodig

Van de week viel mijn oog op een artikel in het AD, waarin Renske Leijten (SP) en Hans Vijlbrief (D66, tevens staatssecretaris Financiën) de standpunten van hun partij aangaande de euro en EU gaven. Mevrouw Leijten komt met enkele interessante opmerkingen maar lijkt een onwil te hebben om ook B te zeggen. De heer Vijlbrief  heeft weinig in te brengen behalve een stukje uitgekauwde retoriek die kant noch wal raakt. Kortom, een mooie aanleiding voor een column.

Het artikel begint met een quote van Klaas Knot, de president van De Nederlandsche Bank, die stelt dat de euro op termijn onhoudbaar is. Volgens Knot is de huidige euro te goedkoop voor de Noordelijke landen en te duur voor de Zuidelijke. Bovendien profiteren vooral [Noordelijke] bedrijven hiervan, maar komt er maar weinig bij de burger terecht. Dit vreet aan de steun voor de euro, waardoor de muntunie onhoudbaar wordt, aldus onze centrale bank president. De oplossingen die hij aandraagt (in de HJ Schoo-lezing) zijn: 1) herstelfonds, 2) begrotingsdiscipline + afstemming, 3) gezamenlijk economisch beleid.

Mevrouw Leijten stelt in het AD artikel dat zij blij is met de vaststelling van Knot dat de euro onhoudbaar is, maar ook dat zij het niet eens met de aangedragen oplossingen. Daar heeft ze groot gelijk in, maar ze zet niet echt door. De SP vindt volgens haar dat de euro inderdaad voor een tweedeling zorgt (divergentie) in plaats van dat de eurolanden naar elkaar groeien (convergentie). Leijten stelt dan ook dat door de divergerende werking van de euro, de euro onhoudbaar is en er gedacht moet worden aan gedeeltelijke ontvlechting van de eurozone in plaats van de door Knot voorgestelde verdere politieke integratie (nog even, en alle klassiek liberalen gaan op de SP stemmen!).