Hoogste tijd dat Seattle en de UvA aandacht besteden aan een ondergesneeuwd en beschimpt taboe: diversiteit.

Eerst even over de UvA, dat ligt geografisch immers dichterbij al ligt het ideologisch op dezelfde afstand als Seattle. Op 15 juni stuurde talloze medewerkers binnen de sociale wetenschappen aan misschien wel de beste universiteit van Amsterdam deze stervende treurwilg van een brief de wereld in. "Our failure is evident in the ideas we have promoted and the community we have built. More specifically: we have not adequately focussed on issues of race and its intersectionalities in our research; we have not done enough to provide our students with the knowledge to understand and respond to issues of race and its intersectionalities in our teaching (...)."

Dit is dus EXACT dezelfde massapsychose die Evergreen State College (bindend drieluik) zichzelf in 2017 aanpraatte. Twee weken later werden de Workshops 2020 door het Chief Diversity Officer Team aangekondigd en uiteraard kijk je scheel na alle onderstaande titels gelezen te hebben.

En hoe het eruit ziet als zo'n cursus uit de ideologische kinderopvang ontsnapt en er een gehele stad mee geteisterd wordt, dat zien we na de breek in Seattle. Een paar buzzwords als wit huiswerk-voorbereiding: de woorden "objectiviteit" "individualisme" "intellectualisering" en "comfort" zijn ALLEMAAL uitingen van geïnternaliseerde white supremacy. Behouden vaart op eigen kompas makkers! Zien jullie aan de overkant.

Niet bepaald een divi-buurt, bwana Gelauff...

Allemaal even naar uw lokale kiosk voor een pakje clandestiene mentholsigaretten en de laatste editie van opinieblad Story. Want behalve belangwekkend nieuws over de criminele achterbuurt van Matthijs van Nieuwkerk, de zorgwekkende toestand van Nationale Smeerbeer Marco Borsato en het laatste nieuws over die gekke mevrouw in de kerkers van Huis ten Bosch is er ook HARD NIEUWS over de etnisch profilerende NOS-baas Marcel Gelauff, die heel graag allochtoontjes in zijn goedbedoelde racistenprogramma's heeft, maar zelf absoluut geen vreemde luchtjes in het villaportiek (WOZ: 751.000, energielabel G) wenst. Halen we de villawijk te Zeist van de heer Gelauff even door de Allochtonenmeter (van het CBS) dan blijkt de totale diversiteit nog ver weg te zijn. 

QUOTE*: Nader Story-onderzoek op satellietbeelden van Google Earth leert dat de linkerbuurman van Gelauff achter zijn vrijstaande huis een (bescheiden) zwembad heeft; hetzelfde geldt voor een overbuurman iets verderop. *Meer schokkend Story-onderzoek + foto's van de puissante NOS-villa bij STORY.
Koop dat blad!

DiviDossier Update: Lekkere NPO RANT in het vrij rechtse Elsevier & Keklik Yücel van vrij-links wil na de Bokaal nu ook van de Discriminisme DataBase AF. Wordt vervolgd.

Kan dit topic nog meegenomen worden in de Wekelijkse Divibokaal Vergadering van 13u15, meneer Gelauff?

Dankzij een mol op het Mediapark is GeenStijl in het bezit gekomen van screenshots en documenten waaruit blijkt dat publieke nieuwsdienst NOS haar medewerkers actief aanspoort om in reportages en nieuwsberichten te profileren op geslacht en etniciteit, en daarvoor op basis van drie wekelijkse nominaties iedere maand een "Divibokaal" uitreikt. Daarnaast heeft de NOS-redactie (400 medewerkers) toegang tot een zogenaamde "Divibase", een telefoonklapper waarin mensen zijn geregistreerd op geslacht en etniciteit, waardoor redacteuren bepaalde selectiecriteria kunnen toepassen om reacties en wederhoor specifiek bij Nederlanders met een migratie-achtergrond of van een bepaald geslacht te kunnen halen. Zie screenshot hierboven (opklik voor leesbaar). Afkomst en etniciteit worden in de database vermomd als "Diversiteit", waardoor personen in de klapper ineens een "Marokkaanse diversiteit" of een "Libanese diversiteit" krijgen.

Het feit dat deze "Divibase" gekoppeld is aan een maandelijks uitgereikte "Divibokaal" voor de meest 'diverse' productie, versterkt de suggestie dat de genationaliseerde nieuwsvoorziener etnische profilering en selectie op geslacht sterk aanmoedigt: "Aan het eind van elke week kiest de jury (die bestaat uit de collega’s die de divibase hebben samengesteld) uit de inzendingen drie nominaties, die op vrijdag bekend worden gemaakt in de 13.15 uur-vergadering", halen we uit de spelregels (volledige regels onderaan dit topic). 

De Divibokaal lijkt rond begin november 2019 te zijn ingesteld, maken we op uit een mail van 8 november, van coördinator Binnenland Ilse Mennen: "De eerste oproep, hierna wordt onderstaand bericht wekelijks gestuurd." Het is meteen een succes, want twee weken later, op 22 november, lezen we de enthousiaste zin "11 inzendingen, waarbij opvalt dat alle redacties tot nu toe een item hebben ingestuurd! Hofleverancier deze week was de redactie buitenland met 4 items, waarvan 2 (mede)gemaakt door correspondenten. Ook opvallend is dat er voor het eerst een inzending was van een stagiair. Goed om te zien dat ook die laag van de redactie al bezig is met diversiteit."

Zo'n wisseltrofee voor huidskleurscores is natuurlijk hilarisch, maar tegelijkertijd ook - om het maar in diversiteitstermen uit te drukken - problematisch, zo niet toxic. Immers, zodra de Belastingdienst een dubbel paspoort hanteert als criterium voor toeslagtoetsing, regent het verontwaardiging en verwijten van racisme en discriminatie. Maar als de NOS haar eigen producties toetst op kenmerken als afkomst en geslacht, om zulke items in juryrapporten te duiden als "een diversiteitsfeestje", en de makers daarvoor met prijzen te belonen, moeten we ons ook afvragen of het diversiteitsbeleid van de publieke omroep leidt tot discriminatoire keuzes in de nieuwsvoorziening van de NOS, en of die vervolgens zwaarder wegen dan feiten, objectiviteit of ter zake relevante deskundigheid bij de totstandkoming van nieuwsitems.

Bij de NOS zijn ze ontzettend trots als een deelredactie de wisselbeker wint (interne mailing van 29 november 2019 van adjunct hoodredacteur Aletta Oosten: "Nieuwsuur heeft een Emmy, NOS Stories de minstens zo prestigieuze Divibokaal!!!"), maar bestaat er - gelukkig - ook discussie met diverse opvattingen over de "DiviBokaal": De redactiecommissie (RC) heeft zich afgevraagd of de NOS niet doorschiet in het diversiteitsbeleid. 'Marcel' (Gelauff, hoofdredacteur NOS - red.) denkt van niet. De RC "vreest voor negatieve reacties" als naar buiten komt nu GeenStijl bekend maakt op welke wijze de Staatsomroep te werk gaat. Marcel erkent dat risico wel, maar ziet geen reden om van het profileringsbeleid op geslacht en afkomst af te stappen, omdat het "werkt" en "betekenis heeft". Daarmee bevestigt hij dat identiteitspolitiek een zwaarwegende rol speelt in de productie van nieuws.

We zijn ontzettend benieuwd welke drie reportages deze week in de vrijdagvergadering van 13u15 genomineerd worden voor de "Divibokaal", en zullen de NOS nog benaderen voor een reactie op de vraag wat zwaarder weegt: objectieve nieuwsgaring, of het geslacht en de huidskleur van mensen die ze voor de camera, kladblok of plopkap krijgen. Daarnaast zijn we benieuwd of Marcel Gelauff denkt of het belonen van reportages op het tamelijk holle criterium "diversiteit" sturend werkt in de keuze voor nieuwsonderwerpen. Immers, meer vrouwen met een "niet-witte" huidskleur en een hoge positie in beeld, vergroot de kansen op de wisselbeker. Want uit interne mails blijkt letterlijk dat journalisten van de NOS bewust op zoek gaan naar uiterlijke kenmerken bij mensen die ze interviewen, en dat ze daarvoor vervolgens beloond worden met een nominatie. We zijn zeer benieuwd welk hoofdstuk van de Code van Bordeaux deze corrumperende journalistieke praktijken aanmoedigt. Maar eerst, de vrijdagvergadering van 13u15!

Het wordt steeds maffer

Kennelijk is het nog steeds zo dat we Jantje of Pietje niet aannemen omdat ze wat kunnen, maar omdat ze een kleurtje hebben. Of andersom natuurlijk, dat Mbombe of Owoesoe aangenomen worden, juist omdat ze geen kleurtje hebben. Of alles weer helemaal andersom. Het is hoe dan ook te triest voor woorden. We moeten gewoon eens mensen gaan aannemen omdat ze gekwalificeerd, competent en te betalen zijn. Mensen die hard werken, die enthousiast zijn, die beloftes nakomen, die koffie halen en die op bedrijfsfeesten ook uitblinken in het drinken van bier. Het schijnt allemaal erg lastig te zijn. Om het in dit land heersende blankenprobleem te tackelen wurmen (vaak heel erg blanke) instanties zich in allerlei bochten om 'culturele diversiteit' op te dringen, want van de 1.000 manieren die je zou kunnen verzinnen is 'EEN MIGRANTENBAROMETER' kennelijk de oplossing. Is het heus? Ja het is heus. Bedrijven kunnen BSN-nummers van hun werknemers insturen om de culturele diversiteit te laten uitdraaien bij het CBS. Zo'n 'barometer culturele diversiteit', dat riekt naar de ochtendurine van een D66'er. Nu wil het toeval dat we de BSN-nummers van het poepie-witte D66 door de migrantenbarometer hebben gehaald en daarop gaf de meter aan: 'best treurig'. O ja, als bedrijven niet cultureel divers genoeg zijn, kun je ze aangeven bij de Hans van Mierlo Stichting en dan krijg je € 7,50.

We zijn niet boos, we zijn teleurgesteld

Dit wordt een reprimande van de Kunstraad Kulturkammer, dat kan niet anders. Het hoofd en het hart van onze intellectuele literati, verzameld in de kathedraal van de vaderlandse cultuur. En wat zien we? ALLEMAAL OUDE BLANKE MANNEN. Tuurlijk, het is een cliché om daar op te wijzen, maar deze Bezige Bij groepsfoto van literaire museumstukken (ter ere van het 75-jarige bestaan) bestaat, behalve voor ongeveer 100% uit reservaatbewoners, slechts voor 36% van de 158 pax uit vrouwen en veel erger nog: we tellen (en corrigeer ons als het niet klopt) maar 3 Arabisch/Midden-Oosterse schrijvers, 1 Aziaat van Indonesische geaardheid, 2 donkergepigmenteerden en 1 Turk. (die Nederland zijn Vaderland noemt.) We missen bovendien Bezige Bij-bal Abou Jahjah, die de kleurenbalans *iets* had kunnen herstellen. Diversiteit en inclusiviteit, kennelijk is dat voor De Avonden de anderen. De originele groepsfoto uit 1969 is verkrijgbaar als legpuzzel. Die hebben we van Versie 2019 ook alvast maar gemaakt. Na de breek!

Rest van Nederland, en dan nu een bericht uit de stad waar de zon omheen draait.

Pak uw lesboek van de Amsterdamse Kunstraad "Kunst, Culturele Diversiteit en Inclusiviteit - de volgende stap" erbij en sla naar pagina 6 (PDF). Daar leren we het volgende. "Amsterdam is een superdiverse stad, maar defensieve tendensen in de Nederlandse samenleving maken dat veel mensen in hun eigen hoekjes en hokjes blijven. (...) Het gevoel Amsterdammer te zijn overstijgt veel politieke, sociale en demografische tegenstellingen. Maar onder het mom van het recht op vrije meningsuiting, wordt het inclusieve klimaat dat Amsterdam wil nastreven, bedreigd." Waarna er per voetnoot wordt verwezen naar: "Philomena Essed, hoogleraar in Critical Race, Gender and Leadership Studies, spreekt in dit verband over entitlement rascism: discrimerende uitspraken die verdedigd worden met een beroep op de vrije meningsuiting."

Nou jongens, #UniteBehindTheScience, daar gaan we dus wat aan doen en wel via de kunsten: "In het nieuwe kunstenplan wil het college eisen stellen op het vlak van diversiteit. De instellingen die een subsidie willen ontvangen in het kader van het kunstenplan, moeten een actieplan opstellen over inclusiviteit en diversiteit (van governance tot organisatie en bedrijfsvoering, van publiek tot programma en talent). Het actieplan inclusiviteit dient als instapeis om in aanmerking te kunnen komen voor een kunstenplansubsidie."

Om het Wakanda aan de Amstel te realiseren heeft de Kunstraad 21 speerpunten aan de deur genageld. We vissen de winnende zes er na de breek even uit. Kunstmeisje Kate schreef er destijds in de aanloop naar het rapport dit over.

Maar zet Pamfletmeisje Hella ook haar handtekening onder een boycott?

Gedoe om een genante persfoto van De Persgroep. Allemaal witte blanke mannen in foute blauwe/grijze pakken in de Raad van Bestuur. Geen vrouw, neger of aziaat te bekennen. Terwijl het toch STIKT van de obligate PoC's & meningenvrouwtjes bij de Volkskrant, Algemeen Dagblad, Het Parool, Trouw en wat er verder nog bij dat deugkartel is aangesloten. Maar op de een of andere manier halen die de top dan weer niet. Weet je wat, zeiden ze bij de FvD Veteranen Vereniging De Persgroep. We doen er wel eentje in de header van ons Twitter-account. Valt helemaal niemand op en dan zijn we heel erg fatsoenlijk inclusief divers 2019 enzo. Zo gezegd, zo gedaan.

Maar helaas schaamkaas. De vrolijke Persgroep-PoC uit de corporate Twitter-header blijkt een ordinaire stockfoto-neger (klik nu, hyperlink verloopt in 24 uur) die voor weinig is ingekocht op de online mensenhandelbeeldmarkt. DeugRacisme & Moderne Slavernij bij de Persgroep. U kunt er de Pieter Klok op gelijk zetten. *Paddum Tish*

U raadt nooit uit wiens koker dit nu allemaal weer komt maar het is GroenLinks-wethouder Linda Voortman.

Wat kunnen ze schrijven daar bij de gemeente hè: "De weg naar diversiteit, is de weg naar inclusie. Een inclusieve cultuur is van belang om diverse medewerkers met ieder een eigen visie en unieke persoonskenmerken zich thuis te laten voelen binnen de gemeentelijke organisatie. Bijzondere aandacht zal daarom uitgaan naar de acties die zich richten op het zijn van een inclusieve organisatie. (...) Daarbinnen schenken we bijzondere aandacht aan (toekomstige) collega’s met een (niet-westerse) bi-culturele achtergrond – in het bijzonder vanaf schaal 10 - en (toekomstige) collega’s met een arbeidsbeperking, omdat deze ondervertegenwoordigd c.q. onderbelicht zijn in onze organisatie. Daarnaast houden we ook oog voor (toekomstige) collega’s met een praktische opleiding (mbo-functies), LHBTI+ en jongeren."

In gewone taal staat hier dus dat te organisatie te boreaal is en dat ze werkelijk alle zeilen bij gaan zetten voor wat nieuwe geurtjes in het portiek. Hebben ze gister in een raadsbrief een vierdelig stappenplan toe gepresenteerd, en het is wel echt weer heel erg allemaal. Leest samengevat als volgt:

Hee. Dit ging toch altijd over films?

Grote winnaar is Bohemian Rhapshody, met een volkomen terechte Oscar voor Rami Malek als Freddie Mercury. (Lijstje hier.) Maar het gala van de gouden filmbeeldjes, sinds enkele jaren gekaapt door multimiljonairs die gratuit hun gal spuwen over gewone mensen via de stokpaardjes van de intersectionele identiteitspolitiek, is definitief overgenomen door zaken die niet zo veel met films te maken hebben. Beoogd presentator Kevin Hart (zwart, overigens) werd van de lijst geschrapt wegens "homofobe" grappen, dus de zuivering begon al vooraf. Beeldjeswinnaars zitten ook allemaal in de *diversity- and inclusivity-*categorieën. En dan de show zelf: Regisseur Spike Lee (BlackkKlansman) die iedereen oproept om 'aan de goede kant van de geschiedenis' te gaan staan bij de volgende Amerikaanse verkiezingen, en terugverwijst naar 400 jaar slavernij en Amerikaanse genocide (tekst). Lady Gaga die hoopt dat de Oscars niet alleen voor mannen en vrouwen, maar voor iedereen (?) inclusief zullen zijn - alsof die Hollywood-hal niet van nature ramvol zit met genderfluïde dramaqueens, het zijn allemaal acteurs en actrices ffs. Zelfs op de reservebank voor Oscars, zoals bij 'best production design', werd huidskleur in de Oscar gegraveerd. Die beeldjes gingen bovendien naar een film die helemaal geen Oscars waard was, maar ze kennelijk toch moest winnen: Black Panther. 

Je moest gewoon zoeken naar de schijtlollige witheid dus de klacht van een paar jaar terug over "#OscarSoWhite" is ter harte genomen. Het evenement doet wat nog geen GroenLinks- of D66-congres is gelukt: het is volledig van kleur verschoten. Rami Malek (half Egyptisch) deed zelfs een woordje in het Arabisch bij de persco na afloop. Om het nog wel ontzettend Amerikaans af te sluiten, duikt hij niet in gratuite slachtoffercitaten, want wat hem betreft is het hoogste podium van de internationale cinemawereld 'gewoon' voor iedereen bereikbaar: "We all got a shot at this, we really do." Zeg maar zoals de Perzische LHBTI-immigrant Farrokh Bulsara ook de wereld veroverde als Queen-zanger Freddie Mercury (en dertig jaar na zijn dood een andere immigrant een Oscar oplevert voor zijn briljante filmvertolking van het mysterieuze megatalent). Wel heel fijn voor al die 1-procenters uit Hollywood dat ze er nu ook een beetje bij horen, bij de gewone mensen...

Plakkaat van Verlatinghe - Het Eeuwige Edict - NPO Ombudsman-rapport 'Aan tafel! Over het al dan niet problematisch gebrek aan diversiteit onder talkshowgasten'.

Wie zei daar dat wij van na de grote verhalen zijn? De oorlog is dan misschien voorbij, het verzet nog niet. Vanochtend ontwaakte Nederland zoals elke ochtend om slaafs het Patriarchaat te bekoren, maar er hing iets in de lucht. Tijdens een gelijkheidshongerwinter die al 79 jaar onafgebroken aanhoudt, gisteravond nog eens extra tartend gevierd met een DWDD Witteman Special, was daar ineens een vluchtige zweem die de suggestie van lente in zich droeg. Het NPO Ombudsman-rapport 'Aan tafel! Over het al dan niet problematisch gebrek aan diversiteit onder talkshowgasten' (PDF).

Het leest dan misschien als een zesdejaars hbo-scriptie die bovendien in de ik-vorm geschreven is, maar daar gáát het niet om. Eerste zin: "Zet de tv aan. Kies een willekeurige talkshow. Hoe groot is nu de kans dat Peter R. de Vries op het scherm verschijnt?" Ja, best groot. En de titel van het rapport draagt dan misschien een open vraag in zich, de laatste zin van de eerste alinea bekent kleur en draait er niet omheen: hier is sprake van een open rebellie. "De blanke man floreert aan de Nederlandse talkshowtafel, wat tot gevolg heeft dat vrouwen en mensen met een niet-westerse migratieachtergrond systematisch ondervertegenwoordigd zijn. En dat is een probleem." We hadden als lezer op iets meer suspense gehoopt, maar het gaat uiteindelijk om de boodschap.

De conclusie geldt dan ook nú al als de Tunesische fruitverkoper die zichzelf voor uw zonden in brand stak, verandering is op komst. "Toch blijft het zo dat talkshows onbewust bijdragen aan de sociale ongelijkheid. De programma’s tonen personen uit de actualiteit. Deze mensen zijn vaak afkomstig uit machtsposities en deze machtsposities worden grotendeels ingevuld door witte mannen. Door deze realiteit telkens weer te tonen, construeren de shows tegelijkertijd ook een eigen werkelijkheid, waarin het nóg vanzelfsprekender is dat een hoge positie nu eenmaal bekleed wordt door een witte man."