President van de Algemene Rekenkamer Arno Visser wees er vorige week op dat er iets flink mis is met het Rijksvastgoedbedrijf. De overheid heeft aan het verkopen van overheidsgebouwen geen 102 miljoen euro maar 2 miljoen euro overgehouden. Voorwaar een slok op een borrel.

De verkoop van één van de kantoorpanden illustreert volgens de Rekenkamer ‘de problematiek bij verkopen in een ongunstige vastgoedmarkt én de ontoereikende informatievoorziening daarover aan de Tweede Kamer’. De waarde van het kantoorpand werd door het Rijksvastgoedbedrijf in 3 jaar van 11,5 miljoen euro teruggebracht naar een boekwaarde van 3 miljoen euro.

Het Rijksvastgoedbedrijf verkocht het kantoor daarna voor 5,15 miljoen euro. Vervolgens is dit pand door de koper op de dag van levering doorverkocht voor 9,4 miljoen. De verkoper pakte dus in één dag een winst van 4,25 miljoen euro. Het pand in kwestie is het voormalig Belastingkantoor op de Steenvoordelaan 370 te Rijswijk. En de zaak stinkt aan alle kanten. Dat zit zo.

Doei Femke

Pim Fortuyn zou dit jaar zeventig jaar oud zijn geworden, ware het niet dat hij deze dag zestien jaar geleden aan extreem-linkse moordenaarshanden ten prooi viel. Op de Nationale Televisie zagen we deze vierde mei tijdens Dodenherdenking Wim Kok voorbij schuifelen. Als Volkert van der Graaf die ene zesde mei in 2002 – waar gaat de tijd - Fortuyn niet zo lafhartig had geliquideerd was ‘Pim’, ‘de Goddelijke Kale’, ‘Pin!1!!!’, er wellicht ook bij geweest. Als oud-premier van het Eerste Kabinet Fortuyn. Misschien zelfs Het Tweede (Mits hij niet tussentijds de hand aan zichzelf had geslagen). Maar het was Fortuyn en het Nederlandse volk niet vergund. Zes schoten uit een FireStar-pistool maakten die zwarte dag rond zessen in de namiddag op het Mediapark een einde aan… aan wat eigenlijk. Was het een droom? Een politieke aardverschuiving? Of was het juist een begin? Voor wie erbij was in die tijd en enigszins open minded: de Fortuyn-revolte was geweldig. Tot De Moord. Helaas.

Stekker nog steeds niet uit EUvsDisinfo

In het rapport ‘A multi-dimensional approach to disinformation’ van de EU-Expertgroep Nepnieuws onder leiding van Madeleine de Cock Buning wordt de hele affaire geen één keer genoemd. GeenStijl, TPO, Chris Aalberts en De Gelderlander zijn nergens te vinden. De makers hadden overduidelijk geen zin terug te blikken op de kwestie die raakt aan de kern van persvrijheid: welwillende journalisten die verdacht werden gemaakt omdat ze hun werk deden. Verdacht gemaakt door een Oekraïense lobbyclub, de verdachtmaking bevestigd door de door de Europese Commissie gelegitimeerde organisatie EU vs Disinfo (op haar beurt bestaande uit een bende amateurs).

Wie afgelopen week wel op de kwestie terugkwam – dinsdag om precies te zijn - was Federica Mogherini, Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid van de Europese Unie (Het baantje dat Frans Timmermans had willen hebben). De Italiaanse beantwoordde vragen van Europees Parlementslid Auke Zijlstra (PVV) die zich met name de zaak van Chris Aalberts erg aantrekt. En graag wil weten hoe de Europese Commissie Aalberts gaat compenseren. En hoe het onterecht schandpalen van journalisten in de toekomst te voorkomen is.

De vraag over compensatie negeerde Mogherini, inzake het tweede onderwerp gaf ze het volgende antwoord:  

“EUvsDisinfo biedt een duidelijk mechanisme voor het identificeren van fouten en het geven van feedback, die het EUvsDisinfo-team zo snel mogelijk en te goeder trouw zal overwegen. Alle correspondenten worden aangemoedigd gebruik te maken van deze faciliteit zodat onbedoelde fouten snel kunnen worden gerectificeerd. Dit mechanisme is in dit geval niet gebruikt.”

De gore arrogantie van deze Italiaanse, één van de hoogste functionarissen van de Europese Commissie bovendien. Zelfs na het monsterverbond van TMG, Persgroep & De Rest plaatst ze journalisten in de beklaagdenbank. De Europese Commissie oordeelt SCHULDIG wanneer het uitkomt en het slachtoffer mag dan gebruik maken van een ‘faciliteit’ om een klacht in te dienen. 

Grote vraag in beide dossiers – het rapport van De Cock Buning en de beantwoording van de EP-vragen – is waar minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren (D66) in dit alles is. Ollongren beloofde begin maart de Tweede Kamer zich hard te maken voor afschaffing van EU vs Disinfo, nietwaar?

Daar is tot nu toe verdomd weinig van te merken.

De gereformeerde staatssecretaris van Volksgezondheid Paul Blokhuis (ChristenUnie) komt voort uit de RPF. U weet wel, die partij die tegen abortus, euthanasie en het homohuwelijk was.

Vader Blokhuis was predikant dus het vingerwapperen is er thuis ingebakken. Vrijdag werd bekend dat Blokhuis een Commissie Tegen Alles Dat leuk Is heeft opgericht. Het kabinet is al enige tijd bezig met een Nationaal Preventieakkoord en om dat aan te jagen heeft Blokhuis  voormalig GroenLinks-leider Jolande Sap, de Amsterdamse linkse VVD-wethouder Erik van der Burg en wethouder te Ede Leon Meijer (ChristenUnie) tot voorzitters benoemd. Ze gaan zich richten op respectievelijk roken, het tegengaan van overgewicht en stimuleren van gezond eten, en problematisch alcoholgebruik.

Dat Nationaal Preventieakkoord komt volgens het kabinet niet in de plaats van bestaande programma’s. Het akkoord kan deze programma’s wel versnellen of versterken en komt waar nodig met extra maatregelen.

Het zijn dus predikantenzonen als Paul Blokhuis die een oorlog voeren tegen alles dat leuk is en vrijdag een nieuw offensief openden. Een kind weet dat roken, drinken en ongezond eten niet bijdraagt aan het gestel. Maar het is een vrij land. Zou je denken. 

En zo worden Nederlanders steeds meer in een keurslijf geperst. Na het mediagebruik (hoi Kajsa Ollongren van D66) en organen van burgers (hoi Pia Dijkstra van D66) liggen nu ook van overheidswege saffie, slokje en borrelhap onder vuur.

Natuurlijk zal dit alles uitmonden in nog hogere belastingen en accijnzen. Vreest niet, de overheid weet als geen ander wat goed voor de burger is. En aan het eind van de rit bent u zo slank en rank als windhonden, zo taai als leer en zo hard als staal. Van wieg tot graf aan de hand van de overheid een doodsaai van 9 tot 5 klerkenleven en 's avonds een kuiltje in de stamppot voor de jus (geen roomboter!).

Want die kant gaat het onvermijdelijk op in dit geweldige gave land van predikanten en dominees.     

Rot toch op met je anti-zuip-, rook- en vreetcommissie.

Uit de tsunami aan Kamervragen die dagelijks de inbox overspoelt, wist afgelopen week een setje het droge te bereiken omdat het onderwerp luidde ‘De mogelijke strafbaarheid van het vechten voor Turkije in Syrië’.

Nadere bestudering leerde dat het ging om vragen van CDA Kamerlid Pieter Omtzigt en zijn kompaan Martijn van Helvert over de kwestie Afrin. Het gebied met de gelijknamige stad in noord-west Syrië dat  grenst aan Turkije. Het Turkse leger opereert aldaar omdat er Koerden zitten en de relatie tussen Turkije en de Koerden is maar zo zo. Het christen-democratisch duo stelde eerder al Nederlandse hulp voor jihadisten die samen met de Turken in de regio huishouden aan de kaak. Ondertussen slaat Sultan Erdogan steeds harder op de oorlogstrom en speelt hij met de gedachte om Turken die reeds in het leger gediend hebben te mobiliseren. De dienstplicht in Turkije duurt ruimt een jaar maar Turken kunnen tot rond hun veertigste opgeroepen worden.

Toen rinkelde een belletje bij Omtzigt en Van Helvert. Dat betekent dan ook dat Nederlandse Turken kunnen worden opgeroepen. Dan wordt het een wel heel ingewikkelde kwestie. Het kabinet houdt zich namelijk tot nu toe op de vlakte of de Turkse operaties in Afrin rechtmatig zijn. Daar komt nog eens bij dat Ankara een ministerie Godsdienstzaken heeft, het welbekende Diyanet, dat het vorige maand had over het belang van ‘jihad’ voeren voor Turken in Afrin.

Dus wat moet een Nederlandse Turk eigenlijk doen wanneer hij wordt opgeroepen om in Afrin te gaan vechten? En is hij dan strafbaar? Het Openbaar Ministerie is weinig happig op Nederlanders die vechten in Syrië, nietwaar? Bovendien: wat als de Turk in kwestie hier in Nederland al militair is of bij de politie werkt? Minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok en eerder Sigrid Kaag houden tot nu toe de kaken op elkaar qua oordeel over wat Turkije daar uitvreet. 

Terwijl dat dus de belangrijkste vraag is: is de Turkse inval in Syrië rechtmatig of onrechtmatig?

Je zal maar als Nederlandse Turk namens Ankara en Diyanet opgeroepen worden jihad in Afrin te voeren tegen de Koerden. ‘Wat kan de regering doen om dienstplichtige Nederlanders met ook de Turkse nationaliteit te beschermen tegen een dergelijke oproep en plicht’, willen de CDA’ers dan ook weten.

En dan te bedenken dat Turkije nog steeds een NAVO-bondgenoot is.

Wordt vervolgd. En wat een bende.

*Ping* zei de inbox. Een lezerstip. Vrijdag 20 april wordt een belangrijke dag voor D66. En wel hierom. 

“Onlangs heeft u uw lidmaatschap van D66 opgezegd. Hierbij heeft u aangegeven dat het standpunt van D66 omtrent het raadgevende referendum heeft meegewogen in uw keuze. Namens D66-Tweede Kamerlid Rob Jetten nodig ik u uit voor een bijeenkomst over dit onderwerp in de Tweede Kamer. Tijdens deze bijeenkomst gaat Rob graag het gesprek aan, met u en andere kritische (ex-) D66’ers, over het referendum en democratische vernieuwing. 

De bijeenkomst vindt plaats op vrijdag 20 april om 19.30u in de fractiekamer van de Tweede Kamerfractie van D66 (inloop met koffie en thee vanaf 19u). Na de bijeenkomst is het mogelijk om nog verder te praten en mee te gaan met een korte rondleiding door de Tweede Kamer.   

Wees er snel bij, want er is een beperkt aantal plekken.”

HAHAHA!

Met je koffie en thee.

Vreselijke engnek die Fawaz Jneid. Maar een slimme engnek. Zijn uitspraken over de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb (PvdA) gaan net langs het randje van strafbaarheid.

Het is een buitengewoon uitgenaste babbelaar, zo bleek uit het interview bij Nieuwsuur afgelopen week. In het verleden bezochten leden van de Hofstadgroep en de moordenaar van Theo van Gogh – Mohammed Bouyeri – de preken van de islamist. Daarover grimgrapte Jneid: “De AIVD heeft meer naar mijn preken geluisterd dan Mohammed B.” Jneid ontkende daarnaast Aboutaleb een afvallige te hebben genoemd. “De imam bepaalt niet wie een moslim is, dat doet de moslim zelf.” Wel zei Jneid dat Aboutaleb geen salafist is.  

Een verwijzing naar de eerdere uitspraken van Aboutaleb over salafisme. En daarom heeft de burgervader dit allemaal aan zichzelf te danken. In wiens belang was het dat de burgemeester  van Rotterdam een theologische verhandeling ging houden over salafisme, jihadisme en de islam? Was het wellicht omdat de gemeenteraadsverkiezingen nakende waren en de PvdA-burgemeester het moslim-electoraat aan zich probeerde te binden? Of wilde hij daadwerkelijk een serieuze discussie starten over zijn geloof?

Het zal allemaal ongetwijfeld geweldig ‘inclusief’ zijn dat de burgemeester van Rotterdam een moslim is. En wellicht kan hij ook als voorbeeld dienen voor het bontgekraagd Marokkaans scootertuig. Maar het probleem is vooral dat Aboutaleb een religieuze discussie aanjaagde over de interpretaties van on-Hollandse termen als salafisme en jihad. Dan moet je niet raar opkijken dat zo’n engnek uit Den Haag daar óók wat van vindt. En zo wordt Nederland dus betrokken bij de persoonlijke geloofsopvattingen van Aboutaleb. ‘Hier heeft niemand om gevraagd’, bozewittemande iemand op de gracht.        

Bizar gevolg van dit alles: de suggestie van CDA’er Ferdinand Grapperhaus om de vrijheid van meningsuiting dan maar in te perken. Overigens volledig in lijn met zijn christen-democratische voorgangers Piet Hein Donner (die na de moord op Theo van Gogh het verbod op godslastering wilde aanscherpen) en Ernst Hirsch Ballin (die nadat hij een commissie ‘cartoonproblematiek’ in het leven had geroepen de islam-kritische tekenaar Gregorius Nekschot van zijn bed lichtte). Potsierlijk toen, potsierlijk nu.

Voor die CDA-bewindspersonen geldt hetzelfde als Aboutaleb: beter dat bestuurders zoals ministers en burgemeesters hun geloof erbuiten houden. Val de burger er niet mee lastig en doe gewoon je werk. 

Je dient de staat, niet de kerk.

Het onderwerp is te klein voor een Bassiehof maar toch: personen die zich proberen te verhangen in de vergaderzaal van de Tweede Kamer verdienen geen enkele sympathie.

Het afgrijzen in de ogen van VVD-Kamerlid Arno Rutte in dat filmpje zegt voldoende. Het is te hopen dat de Tweede Kamer de publieke tribune wel hetzelfde laat. Jaren geleden sprong een activist de Kamer in en kwam naast Jan Marijnissen neer. Herinneringen vervagen maar de knappende enkels waren hoorbaar. Daarna  is even overwogen een glazen wand tussen tribune en zaal te plaatsen, gelukkig niet gebeurd. Het is niet voor niets de Nationale Vergaderzaal, de burger moet zijn volksvertegenwoordigers en bewindspersonen ongefilterd kunnen zien, horen smoezen en somtijds ruiken wanneer het echt spannend wordt. 

Te hopen valt dat het Openbaar Ministerie (OM) deze meneer gaat vervolgen en/of dat er passende hulp voor hem wordt gevonden. De Tweede Kamer behoort de natie toe, niet suïcidalen die hun egomane punt – ook al hebben ze gelijk – met een groots en meeslepende actie willen onderstrepen.

Wat ons brengt op het Openbaar Ministerie en D66-leider Alexander Pechtold.

De kwestie met het appartement ettert maar door. De zaak kwam eind vorig jaar aan het rollen toen GeenStijl over de affaire berichtte. Begin januari werden de eerste vraagtekens gezet bij de fiscale aspecten van de schenkingsconstructie.

Ons van TPO vroeg eerder deze maand om een update, die kwam er maar het aantal aangiften werd niet benoemd. Al kwamen ze nog steeds binnen.

Meermaals vroeg TPO het Openbaar Ministerie om de cijfers. In het verleden waren de magistraten van het OM niet te beroerd updates te geven over de aantallen (voorgedrukte) aangiften tegen Geert Wilders, nietwaar?

Helaas, nul op het rekest.

Dan is het woensdagmiddag, miljoenen kiezers maken de gang naar de stembus. Het OM laat aan de NOS weten – de stembureaus blijven dan nog uren open – 8 (schrijve acht) aangiften aan het adres van de PVV vanwege hun campagnespot te hebben ontvangen.

Opnieuw het OM benaderd. Want waarom kreeg de NOS wel cijfers over de aangifte tegen de PVV? Dag na de verkiezingen meldt de woordvoerster: “Ik heb het nog even in de groep gegooid hier en ik begrijp dat ik het aantal aangiftes nu kan melden. Tot nu toe zijn er bijna 200 aangiftes binnengekomen. Wij bestuderen deze aangiftes op dit moment.”

Zoveel is duidelijk: de ene partijleider is de andere niet in de ogen van het Openbaar Ministerie.