Pepijn van Houwelingen haalde wél zijn gelijk

Eerder dit jaar muntte GroenLinks Kamerlid Lisa Westerveld de term 'wappermotie'. Lang verhaal kort: "Moties die worden ingediend die niet zijn bedoeld om beleid te veranderen, maar om ophef te maken. Er verongelijkt mee te ‘wapperen’." Volledige uitleg van Westerveld hier. Er is trouwens geen partij die zich hier nooit schuldig aan heeft gemaakt.

Donderdag stemde de Tweede Kamer over een motie van Pepijn van Houwelingen (FvD), ingediend tijdens het coronadebat een dag eerder, die het kabinet opriep om een vaccinatieplicht uit te sluiten. Deze werd gesteund door SP, BIJ1, DENK, PvdD, SGP, Omtzigt, JA21, BBB, PVV, Van Haga en z'n jongens én coalitiepartij ChristenUnie. Opmerkelijk: CDA, GroenLinks en PvdA bleken tegen terwijl zij een half jaar eerder vóór praktisch dezelfde motie van datzelfde Forum voor Democratie stemden (En BIJ1 overigens tegen, donderdag waren ze voor, voortschrijdend inzicht bij Sylvana Simons?).

Westerveld legde donderdag op Twitter desgevraagd uit dat ze de motie Van Houwelingen als een voornoemde wappermotie zag en dat haar fractie verder niet van standpunt is veranderd. GroenLinks is dus nog steeds tegen verplichte vaccinatie:

Het moerasje van Markje "Microseconde" Rutte

Tijdens de persconferentie over de nieuwe coronamaatregelen vrijdagavond zag de natie de bekende soepelheid van geest van demissionair minister-president Mark Rutte na een kleine drie kwartier in volle glorie. Hij deed een in steen gebeitelde uitspraak om deze vervolgens in minder dan een seconde terug te nemen. "Even tegen kleine kinderen. Ga echt de komende drie weken niet bij opa en oma op bezoek - MICROSECONDE - En als het dan op Sinterklaas echt niet anders kan wat ik dan ook nog wel weer snap, even één keer wel opa en oma, liever niet maar als het niet anders kan. (-) Ik ben zo bang dat we dan ook ouderen meer besmet zouden zien raken door de kleintjes." U moet maar even het hele fragment kijken.
HH Mededeling: comments closed want GU heeft ook weekend, aub verzamelon in Café

Het tekent Rutte en zijn voorkeur voor verkleinwoorden (containertje, speedbootje, testje) dat hij het over 'de kleintjes' heeft. Want zijn uitspraak gaat helemaal niet louter over kleintjes. Of zoals de Rijksoverheid vrijdagavond na de persconferentie in een perscommuniqué schreef: "Wees extra voorzichtig bij contacten tussen ouderen vanaf 70 jaar en kinderen tot en met 12 jaar." Zeg dat dan.

Alle zware woorden die uit het kabinet komen zijn sowieso cosmetisch want ze moeten een rubberen rug maskeren. Nog een voorbeeld: in Zuid-Afrika gaat inmiddels een nog feller coronavirus dan de Deltavariant rond. B.1.1.529, inmiddels omgetaald naar het meer behapbare Omikron. Ronkend persbericht vrijdag: Hugo de Jonge heeft Barbara Visser gevraagd per direct een vliegverbod in te stellen voor vluchten uit Zuidelijk Afrika!

D66-leidster is de hoofdhamster die het ophefrad draaiende houdt

D66 congresseerde zaterdag vanwege de coronamaatregelen digitaal. Traditioneel werd de dag afgesloten met een toespraak van partijleider Sigrid Kaag. De bedoeling was dat fysiek 3000 D66'ers zouden afreizen naar Den Bosch, de opkomst bleef nu beperkt tot nog geen 500 kijkers naar de livestream op YouTube. Kaag hekelde in haar speech onder meer nepnieuws, waarop het D66 raadslid Frits van Vugt uit Gilze en Rijen (Noord-Brabant) vrijwel ogenblikkelijk nepnieuws verspreidde.

Slecht bekeken (LOL Geert Wilders) was de toespraak van de D66-leidster toch interessant. Ze hield overduidelijk een slag om de arm qua voortgang van de formatie met de opmerking: "We doen het goed of we doen het niet." Geestig natuurlijk daar D66 een van de belangrijkste redenen is dat de formatie zolang duurt. Om te beginnen met oud-verkenner Kajsa Ollongren die zo'n beetje vanaf dag 1 het proces frustreerde door te wapperen met aantekeningen over Pieter Omtzigt.

Er zal hoe dan ook worden afgerekend met Hugo de Arrogante

Demissionair minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge (CDA) herhaalde afgelopen week tijdens het debat over de strijd tegen het coronavirus dezelfde actie als tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen. Op het moment dat Forum voor Democratie-leider Thierry Baudet achter het spreekgestoelte verscheen, draaide de bewindsman demonstratief zijn rug naar het Kamerlid toe. Een grove belediging vanuit Vak K aan het adres van de Tweede Kamer. De Jonge is als minister te gast in de Nationale Vergaderzaal en heeft netjes te luisteren naar een Kamerlid, zelfs als dat volledige onzin - "Hij krijgt de orders van Bill Gates. Hij krijgt de orders van Klaus Schwab" - staat te debiteren.

Tweede Kamervoorzitter Vera Bergkamp (D66) was dan ook weinig ingenomen met het obstinate gedrag van De Jonge en sprak hem bestraffend toe: "Ik wil ook aan de minister vragen om, als een gekozen Kamerlid aan het woord is, daar aandacht voor te hebben. We kunnen van mening verschillen, maar het debat wordt hier wel in de Kamer gevoerd." Eerder tijdens het debat moest ze De Jonge óók al op de vingers tikken nadat hij zich hinderlijk gedroeg tijdens de bijdrage van Wybren van Haga.

Die QRcode stinkt aan alle kanten

Eerst de persoonlijke noot. Schrijver dezes heeft zich laten vaccineren tegen het coronavirus. Want van het Chinese virus en varianten kun je hartstikke doodgaan en daar is het hier op de gracht nog veel te vroeg voor. Belangrijker; een ieder moet voor zichzelf beslissen om de vaccinatie te nemen. Het merendeel van de Nederlanders heeft inmiddels één of meerdere prikken genomen. Het andere deel doet dat dus niet. Het goed recht van de antivaxxers, gelovigen (veel moslims trouwens), wappies en de mensen wiens gezondheid er zo slecht aan toe is dat een vaccin zelfs te gevaarlijk zou kunnen voor het toch al zo broze lichaam.

Het kabinet wekt de indruk zich op te lijnen voor nieuwe maatregelen komende week. Het herinvoeren van de anderhalve meterafstand lijkt mij een uitstekende eerste zet. Het is inmiddels duidelijk dat Maurice de Hond het bij het rechte eind had over de aerosolen. Afstand houden en goede ventilatie liggen in de rede.

Het lijkt er ondertussen op dat de QRcode volgende week wordt opgeplust. Zelf doe ik daar niet aan mee: nul behoefte om aan wie dan ook te bewijzen of ik mij wel of niet heb laten vaccineren. Nadeel is dat ik niet meer naar het café kan en de geweldige restaurants die Utrecht rijk is. Eigen keuze jazeker maar het vasthouden aan principes toch gedwongen opgelegd.

Zaterdag meldde oud-Kamerlid en wethouder in Haarlem Michel Rog (CDA) dat hij opstapt vanwege zijn bezwaren tegen die QRcode. Staatssecretaris Mona Keijzer werd zelfs ontslagen vanwege diezelfde reden. Beiden zijn/waren prominente CDA'ers. Gelijk hebben ze.

Het werkelijke doel van het kabinet is hoogstwaarschijnlijk niet om totale controle over de samenleving krijgen. QRcodes zijn paardenmiddelen om de vaccinatiegraad op te krikken. Dat is wat er op het spel staat. Maar als die codes niet het beoogde effect hebben omdat een harde kern om uiteenlopende redenen niet wil prikken, hoe verstandig is het dan dat demissionair minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge (ook CDA'er) maatregelen overweegt die gevaccineerden minstens zo hard gaan treffen als ongevaccineerden - en derhalve de samenleving splijten. De solidariteit tussen de groepen geprikt en ongeprikt moet niet niet overschat worden, bewees EenVandaag afgelopen week. Datzelfde geldt voor het effect van deze maatregelen op de vaccinatiegraad.

Het wordt tijd dat ook niet-CDA’ers hun geweten laten spreken. Want hier stinkt iets.

In de film Nixon uit 1995 van regisseur Oliver Stone brengt Richard Nixon (gespeeld door Anthony Hopkins) samen met zijn butler Manolo Sanchez een nachtelijk bezoek aan het Lincoln Memorial in Washington D.C. alwaar de president in gesprek gaat met hippies die demonstreren tegen de Vietnam-oorlog. Een gebeurtenis die daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. In die scène vraagt een studente zich af of Nixon de overheid wel onder controle heeft, ze vergelijkt deze met een wild dier.

Daar moest ik aan denken toen ik zaterdag het interview met de burgermeester van Eindhoven John Jorritsma las (U weet wel, die hysterische burgeroorlog-roepende en snotterende VVD-burgervader). In dat gesprek met De Volkskrant zegt hij:

"De samenleving is in hoog tempo veranderd. En dat heeft zijn sporen getrokken. Tijdens corona hebben we 82 miljard euro geïnvesteerd om dit land overeind te houden. Het is tegenwoordig een megaklus om het veelkoppige monster Overheid te bedwingen."

De overheid als een veelkoppig monster, een wild dier.

In een interview decennia terug zegt Stone dat dat het centrale thema van zijn film over Nixon is:

"I see the Beast in its essence as a System ... which grinds the individual down ... it's a System of checks and balances that drives itself off: 1) the power of money and markets; 2) State power, Government power; 3) corporate power, which is probably greater than state power; 4) the political process, or election through money, which is therefore in tow to the System; and 5) the media, which mostly protects the status quo and their ownership's interests."

Wat ons brengt op Mark Rutte en de toeslagenaffaire. Afgelopen week was de demissionaire minister-president in Brussel op een Europese top.  De NOS stelde hem wat vragen over de  ruim 1000 kinderen die uit huis waren geplaatst. Maar Rutte was niet voornemens daarop in te gaan. Want in Brussel. Stel je voor! Kijk maar:

De vraag is nu vooral: heeft Mark Rutte Het Wilde Dier, het Veelkoppig Monster eigenlijk wel onder controle? Of is hij zelf het Ondier? De twijfel slaat even toe; zou Oliver Stone toch gelijk hebben, Rutte slachtoffer van een systeem wat hij niet onder controle heeft?   

Tienduizenden gezinnen zijn kwaadaardig verneukt door de Belastingdienst, door de overheid. De slachtoffers is compensatie beloofd maar het drama blijkt iedere keer toch groter te zijn. Is het systeem groter en krachtiger dan de demissionair regeringsleider?

Nee, want dit is geen film. Bovendien geen Watergate, Rutte geen Nixon.

Dit tranendal is uiteindelijk de verantwoordelijkheid van Mark Rutte, 'the buck stopped in het Torentje'. De man is ruim tien jaar premier: Daar zal hij op moeten worden afgerekend.

Tijd voor functie elders

Demissionair minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren (D66) is in grote lijnen Chef Democratie van het huidige soort-van-kabinet. Het geld voor de begroting van de Tweede Kamer komt van haar ministerie, verkiezingen, referenda, gemeenten en provincies zijn allemaal haar verantwoordelijkheid. Afgelopen week werd er gedebatteerd over een nieuw stembiljet.

De bewindsvrouwe bood de Tweede Kamer (en de gemeenten die dit moeten uitvoeren) twee opties: Een biljet per partij met daarop alle namen van de kandidaten (Kiezer: "Hallo tot Stembureaugemaakte, mag ik alstublieft van u het stemformulier voor partij X." Daar gaat je stemgeheim!) of een biljet met de namen van de partijen met daaronder de nummers van de kandidaten en dus geen namen. Nog anoniemer kun je als politicus niet worden, de kiezer niet verder in verwarring worden gebracht.

Eén van de redenen voor Ollongren om het huidige stembiljet aan te passen is dat het document inmiddels zo'n beetje een vierkante meter papier beslaat. Stemmentellers hebben er naar eigen zeggen moeite mee dat allemaal te verhapstukken tijdens het tellen. Het terugvouwen van het biljet is ook redelijk ingewikkeld zoals de geoefende stemmer weet. Ollongren maakte tijdens het debat echter een cruciale denkfout.

Laffe aanval op Johan Remkes kan niet onbestraft blijven...

Bijna op de kop af verliet ik drie jaar geleden tegen mijn zin dit geweldige nieuws- en opinieblog. Kwaadaardige krachten zorgden er destijds voor dat Geenstijl zich moest herbronnen en eenvoudige zzp'ers als ondergetekende kostte dat de kop. Terwijl er met wederzijdse weemoed afscheid werd genomen, was ik er van overtuigd dat de roze jongens en meisjes het zouden overleven. "Losgerukt van de grillen van bangige Vlaamse investeerders, rekenend op de gunst van de lezer en die van de wel moedige adverteerder", schreef ik in die 389ste en laatste Bassiehof. En zo geschiedde (en rommelde ik hier lekker verder).

Afgelopen week ging de deurbel op de gracht. Toen ik op het CCTV-scherm keek, zag ik Bart Nijman voor de poort staan. Op de achtergrond een woest nawalmende bolide van een Duits automerk zichtbaar. "Moment!", riep ik door de intercom. Nadat ik mijn grote witte behind toonbaar had gemaakt door wat kleding aan te trekken, piepte ik de deur open en even later zat Nijman tegenover mij in de werkkamer. Lang verhaal kort: dit is Bassiehof numero 390 op GeenStijl. Plezierig gevoel, gelijk Vijf Reeten.

Wat ons brengt op Sjoerd Sjoerdsma. Het D66 Kamerlid - tevens campagneleider, vice-fractievoorzitter én vertrouweling van Sigrid Kaag - heeft misschien wel de meest smerige streek uitgehaald in de geschiedenis van de parlementaire democratie. Hij heeft actief de roddel verspreid dat informateur Johan Remkes tijdens de onderhandelingen dronken zou zijn geweest.

Na 389 zondagen komt er een einde aan Bassiehof.

Het avontuur begon op zondag 8 mei 2011 en ruim zeven jaar later - geen dag overgeslagen, want je moet werken voor je geld - is dit mijn laatste bijdrage. Mijn makkers Marck Burema en Bart Nijman verwijt ik niets. Wie ik wel iets verwijt, zijn de adverteerderbellers die - in een gecoördineerde actie van de Volkskrant en NRC Handelsblad - hebben geprobeerd GeenStijl ten gronde te richten. Haha, dat is ze overduidelijk niet gelukt! Vanaf donderdag 1 november gaat het roze weblog op eigen kracht verder. Losgerukt van de grillen van bangige Vlaamse investeerders, rekenend op de gunst van de lezer en die van de wel moedige adverteerder. En zo hoort het ook.  

Het is alleen jammer dat ik als eenvoudige freelance-zzp'er slachtoffer ben geworden van een krimpende begroting. Het slachtoffer van een politiek-correcte volkswoede. Ik vraag mij af of de aanstichters van deze hetze wel hebben begrepen waar ze mee bezig waren. Hoe voelt dat nou, een eenvoudige zzp' er de vernieling in helpen? Wees er maar trots op!

Alsof de duvel ermee speelt, roept iemand zojuist op De Gracht: "Bassiehof will rise again!" Ik weet niet of dat gaat gebeuren. Maar maakt u zich geen zorgen over mij. Ik blijf mijn stukjes tikken op ThePostOnline.

Ik ben nooit een werkelijk onderdeel geweest van dit fenomenale Roze Keurkorps. Als zondagse bijdrager is er nu eenmaal teveel afstand. Wel kreeg ik wekelijks de kans mijn grote blanke behind in het gezicht van progressief Nederland te duwen.

Ook ben ik trots op wat GeenStijl de afgelopen jaren heeft bereikt. Continu het oog op de bal sinds 2003: hypocriete politici van links tot rechts ontmaskeren, de oprukkende islam aan de kaak stellen en somtijds gewoonweg schijtlollige stukjes tikken omdat het kan. En als laatste hulde aan Bart Nijman, die persoonlijk parlementaire geschiedenis schreef met zijn referendum over het Associatieverdrag met Oekraïne. It was a hell of a ride.

Ik eindig met een gedichtje.

I am a part of all that I have met
Too much is taken, much abides
That which we are, we are
One equal temper of heroic hearts
Strong in will
To strive, to seek, to find, and not to yield.

Geachte redactie, lieve lezers: Nu doorrammen!

(Ga met uw muis over de foto voor bijschrift)

Daar ik eind 2002 mijn eerste stappen op het Binnenhof zette, heb ik de zaterdag overleden Wim Kok als minister-president nooit ontmoet. Op een enkel handje op een of andere inmiddels vergeten post-premierborrel en een kort telefoongesprek over iets anders na heb ik dus het hele feest van een PvdA-premier in het Torentje gemist. Toch bleef de geest Kok over het Binnenhof hangen vanwege de nasleep van de moord op Pim Fortuyn.

De commissie die onder leiding van Harry van den Haak - voormalig president van het Gerechtshof in Amsterdam - onderzoek deed naar de moord kwam namelijk eind dat jaar naar buiten met zijn conclusies. En die waren niet mals.

Zo bleek dat Fortuyn tot zijn dood 25 keer was aangetast ‘in zijn fysieke integriteit’. De overheid wist ondertussen van 14 dergelijke gevallen of had daarvan moeten weten. De incidenten waren niet ernstig, maar voldoende reden om de lijsttrekker van passende beveiliging te voorzien. Wat dus niet was gebeurd.

Wat was de rol van toen nog minister-president Wim Kok daar in? Het rapport is daar erg summier over en het lijkt er op dat de commissie de rol en verantwoordelijkheid van Kok bewust in het midden laat. Dat zit zo.  

VVD-lijsttrekker Hans Dijkstal heeft onder meer in de Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (de Commissie Stiekem) meermaals gezegd zich zorgen te maken over de veiligheid van Fortuyn. Ook heeft hij Wim Kok gevraagd actie te ondernemen. Kok zou volgens Dijkstal hebben geantwoord dat minister van Binnenlandse Zaken Klaas de Vries (PvdA) contact had opgenomen met de politie in Rotterdam. 

Kok zelf echter, stelt in het rapport zich tegenover Dijkstal alleen in algemene termen te hebben uitgelaten over de beveiliging van Pim Fortuyn. Van den Haak heeft vervolgens niet de moeite genomen uit te zoeken wie nou de waarheid sprak: Dijkstal of Kok? Maar zo wel de pijnlijke vraag ontweken over hoe het nu precies zat met de verantwoordelijkheid van de minister-president.

Enfin, over de doden niets dan goeds, nietwaar?