Tom de Nooijer van Ongehoord Nieuws!

Ja, dat lijkt misschien eenvoudig, twee dingen aan elkaar praten die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, maar het is in de praktijk hartstikke lastig. Een goed talkshowbruggetje vereist een enigszins visionaire geest: de presentator moet in staat zijn twee ver uit elkaar liggende punten te verbinden, als het ware een geheel nieuwe infrastructuur aanleggen (weet u wie ook een geheel nieuwe infrastructuur aanlegde?) ((Wist u dat de snelwegen helemaal geen initiatief van Adolf Hitler waren, zoals veel mensen denken? Dat is fake news, een soort complottheorie.)) (((Weet u waar ze ook niet terugdeinzen voor een complottheorie meer of minder?)))

We gaan er niet cynisch over doen, dit is echt hogere presenteerkunde. De jury is ontzettend onder de indruk van Tom de Nooijer, een begenadigd bruggenbouwer die een zeldzaam hoog niveau haalt, en dat op zijn leeftijd. Vandaag moest De Nooijer twee items aan elkaar praten, over respectievelijk Syrië en woke, en dat deed hij: uitstekend. 

"Dan een probleem dat ze in Syrië helemaal niet hebben: woke."

Juryrapport
Schitterend, Tom. Echt schitterend.

En als je toch bezig bent, zoek gelijk even uit of depressie misschien verholpen kan worden met ketamine of mdma

We zijn helemaal verloren. Radeloos. Ontheemd. We weten niet meer hoe we hier zijn gekomen en dus ook niet meer hoe we ooit weer terug moeten. Stond er maar een stip aan de horizon, was er maar een vuurtoren die ons de weg wees. O, daar is-ie! De onafhankelijke pers, herstel het instituut de onafhankelijke pers. Inkoppertje natuurlijk. Hoe zouden we de herverkiezing van die ontzettende oliebol van een Trump een plekje moeten geven zonder het vaderlandse journaille? Ons venster op de grote boze buitenwereld. Onze gids in de duisternis. Dankjulliewel, collega's. Zonder jullie hadden we helemaal nooit geweten wat een handjevol Amerikaanse vrouwen thans bezighoudt.

Foto: reactie redactie GeenStijl op plan VVD

Er is ontzettend veel mis met de VVD maar vandaag kunnen ze even niet stuk op GSHQ. Den (semi-)liberalen hebben namelijk een plan om minstens de helft van de Hilversumse werkvoorziening een halt toe te roepen en wij zijn: voor. Morgen kan eerlijker en zij gaan het regelen. Eindelijk een omroep voor ons, een omroep die echt creatief, verdiepend en intelligent is. De insteek: alle ledenomroepen uit het bestel kegelen, daar voor in de plaats dan vijf 'mediahuizen', die alle vijf een stroming in de samenleving moeten vertegenwoordigen. Ja oké het kan nog beter maar hallo zeg van een gegeven paard hoef je het gebit niet te inspecteren. Al die kutomroepjes met hun door marketingbureautjes verzonnen kutidentiteiten en 28 middenmanagementlagen dreigen te verdwijnen en dus mag de vlag uit. Sorry jongens jullie mogen allemaal op ZWART. EO, EO, je krijgt niets meer cadeau! Hahaha Dominique Weesie. Hahaha Jan Slagter. Ongehoord Nederland: terug het riool in. AFUERA! Niet getreurd schatten, jullie hebben straks alle tijd van de wereld voor een goede middagwandeling. 

Plan is overigens afkomstig van Kamerlid en voormalig Amsterdams gemeenteraadslid Claire Martens, een soort Dilan Yeşilgöz maar dan zonder die aanstellerige geveinsde gewone man-woede. Deze vrouw verdient: een standbeeld, het liefst midden op het Shula Rijxman-pad.

(Nu nog wel even doorpakken graag)

Missie: mislukt

Er is bijzonder veel onrecht op deze wereld. Er is kindersterfte, er zijn glazen plafonds, auto-immuunziektes, onaangekondigde regenbuien en er is het werk van Doortje Smithuijsen, waaraan om onduidelijke redenen nauwelijks te ontkomen is. Doortje heeft ooit filosofie gestudeerd en alle kennis die ze daar heeft opgedaan gebruikt ze om elke pluis die haar navel verlaat te onderwerpen aan een (niet bijster grondige) studie. Dat doet Doortje in nagenoeg onbeluisterbare podcasts, nietszeggende columns, gekmakend voorspelbare boeken en krankzinnig oubollige tv, die ze vervolgens in allerlei nagenoeg onbeluisterbare, nietszeggende, gekmakend voorspelbare en krankzinnig oubollige interviews aan de mens mag brengen. Om het fenomeen te doorgronden en omdat de schat net een nieuwe NPO-serie op de buis heeft (over telefoonverslaving, superleuk, red.) hebben we een aantal van deze interviews tot ons genomen en nou vrolijk word je er niet van. Wat blijkt: Doortje is een klassiek geval van het tafellaken-servet syndroom. Ze is net slim genoeg om gewichtig te klinken, maar net te dom om echt iets zinnigs te zeggen. Ze is net slim genoeg om allerlei in schwung zijnde theorieën te begrijpen maar net te dom om ze vervolgens op een eigenzinnige manier toe te passen. Doortje heeft genoeg interesse in de wereld om haar heen om deze dominante theorieën tot zich te nemen, maar niet genoeg interesse om er iets anders mee te bestuderen dan haar eigen draaicirkel. Doortje Smithuijsen is maatschappelijk engagement voor mensen die eigenlijk alleen maar met zichzelf bezig willen zijn maar zich daar wel goed over willen voelen. Vrijwel alles in haar werk draait om kapitalisme en seksisme, en dan vooral hoe dat zijn doorwerking vindt in het privéleven van Doortje Smithuijsen. Het enige nieuwe hieraan is dan ook dat alle eerder verschenen werken over kapitalisme en seksisme niet gingen over het privéleven van Doortje Smithuijsen, ongetwijfeld tot grote verbazing van Doortje Smithuijsen zelf. Er bestaan geen individuen, alleen maar systemen, en het middelpunt en dus ook voornaamste slachtoffer van al die systemen is Doortje Smithuijsen. Het kapitalisme heeft Doortje Smithuijsen eierstokken gegeven om Doortje Smithuijsen klein te houden. In het universum van Doortje Smithuijsen staat elk incident voor een bredere trend en is geen plaats voor willekeur, alles is immers te herleiden tot de systemen die ze in het kader van haar propedeuse heeft leren herkennen. Illustratief voor Doortje Smithuijsen: te gast bij Nooit meer slapen vertelt ze over haar ex-vriend, die een broodje ging halen bij de bakker, dat betaalde van hun gezamenlijke rekening en het daarna uitmaakte. Haar enige verklaring daarvoor is dat mannen klaarblijkelijk dankzij ingesleten en door het kapitalisme gecultiveerde genderpatronen zichzelf meer ruimte durven toe te eigenen dan vrouwen. Veel voor de hand liggender is natuurlijk dat haar ex geen cent te makken had of gewoon een enorme zak hooi is, maar Doortje Smithuijsen is verslaafd aan haar eigen navel, en lijkt zich niet voor te kunnen stellen dat iemand anders dat niet is. Wellicht een kwestie van levenservaring. 

Ze kan trouwens ook niet bovengemiddeld goed schrijven of interviewen, maar dit terzijde.

Foto: millennial, lekker gek, niet per se gelieerd aan VICE

Hadden we even gemist want we lezen uit principe geen Adformatie, maar toen wees iemand ons erop en bleken die principes eigenlijk hartstikke fluïde (goh). Weet je wat het is het dorre hout der Nederlandse media wil maar niet vergaan, het blijft terugkeren, rottend en wel. Neem Vrij Nederland, dat eens in de zoveel jaar een jasje uitdoet en nét iets treuriger dan voorheen terugkeert, en inmiddels zover heen is dat hoofdredacteur Sander Heijne het volledig uitgeklede blad vult met slechtgeschreven en slechtgeredigeerde interviews met hemzelf waarin hij vrijwel alleen wartaal uitkraamt. Of VICE, dat eerder dit jaar tot ieders geruststelling failliet ging. De rek was eruit, alles wat geprobeerd kon worden zodat u het niet hoeft te doen was geprobeerd, met alle drugs was uitvoerig geëxperimenteerd, alle denkbare genderidentiteiten waren uitvoerig uitgelicht, elke rare fetisj was bezongen - op is op. VICE Nederland komt nu alleen nog in het nieuws omdat oud-hoofdredacteur Casper Sikkema zijn geile gore tengels nog steeds in elke vrouwelijke collega die langsloopt probeert te frommelen. Afijn, ene Carsten (wat een ontzettende kutnaam trouwens, red.) die er ooit een bullshitbaan in de marketinghoek had heeft de rechten van VICE Europa (en daarmee Benelux, en daarmee Nederland) gekocht en een half jaar nadat het hele circus gedwee is afgedropen begint het dus godverdomme alweer opnieuw. Carsten heeft, hoe kan het ook anders, een wereldreis gemaakt, en is tot allerlei tamelijk onnavolgbare inzichten gekomen die hem ertoe hebben gebracht deze stap te zetten. 

"Hij ontwikkelde de Swell Methodology. Inspiratie haalde hij daarvoor uit zijn wereldreis. ‘Tijdens mijn reizen surfde ik veel en met surfen is er altijd een “swell”. Daar maakte ik een soort analogie op. Toen ik nog niet zo goed kon surfen zij iemand tegen me: je moet gewoon de golven tellen, het is altijd de zevende golf. En dat bleek te kloppen.’

De methode houdt in dat er voor merken altijd iets gebeurt in cultuur waar je op zou kunnen surfen. ‘Daar speelt die zevende golf en Kantar kan die identificeren. Alles draait daarbij om trends. Streamers zijn op zoek naar content, merken zoeken naar relevantie.’
"

Ja, eh, wat zwatel je nou, rare opgezette wasbever. Noem ons gerust dom maar die surf-analogie kunnen we niet helemaal plaatsen, hoewel alles aan deze jongen ons doet verlangen naar een snelle verdrinkingsdood. Zodat u het niet hoeft te doen, uiteraard.

Wat een wonderlijke wereld

Ach, het menselijk tekort, die puberale drang ergens bij te horen, op te gaan in iets groters, hoe betreurenswaardig het gezelschap ook. Volt, JFvD, Feyenoord, andere mensen die van skateboarden houden, dat werk. Maar klaarblijkelijk ook: het EenVandaag Opiniepanel. Dat bestaat 20 jaar en aangezien ze nergens zo goed zijn in zelf de slingers ophangen als op het Mediapark verscheen er afgelopen weekend een artikelreeks over deze mijlpaal. Met: Rob Jetten die aan het EenVandaag Opiniepanel uitlegt hoe belangrijk het EenVandaag Opiniepanel voor Rob Jetten is, maar ook vier portretten van tevreden en trotse (?) leden van het panel. Alle vier behoorden zij tot de 150 gelukkigen (?) die de EenVandaag Opiniepanel paneldag mochten bezoeken. Ja, dat klinkt voor buitenstaanders misschien gek, het kan overkomen alsof het lidmaatschap een moetje is, een nieuwsbrief die maar blijft komen, maar niets is minder waar, het hart van deze mensen maakt elke keer dat ze een enquete toegestuurd krijgen een sprongetje.

Dit zijn echt liefhebbers. Voor deze mensen is het EenVandaag Opiniepanel een manier van leven. 

Dick (80), wil sterven in het harnas: "Ik ga ermee door zolang het me gegeven is dat mijn hersens goed functioneren."

Corné (23), vindt het raar dat er mensen zijn die géén lid zijn: "Twee vriendinnen van mij zijn ook lid van het Opiniepanel. Een van hen gaat mee naar de paneldag, als introducee. Ze is sinds kort lid, maar verder ken ik eigenlijk bijna niemand in mijn directe omgeving die lid is."

Gijs (30), noemt het 'een soort verslaving': "Ik voel me een beetje een lonely ranger op dit gebied. Ik heb ook echt helemaal niemand in mijn omgeving waarmee ik hierover kan praten. Naast mijn vrouw, die zich soms een beetje aan me irriteert, omdat ik er soms een beetje te diep op inga, heb ik misschien één beste vriend waarmee ik erover praat. Hij gaat toevallig ook mee naar de paneldag."

"Ik weet niet meer wat het eerste onderzoek was waar ik aan meedeed, dat vind ik zo jammer. Ik hoop eigenlijk dat er ooit een optie komt waarbij ik een account kan aanmaken, zodat ik dan terug kan kijken hoe mijn opinie eventueel door de jaren heen is veranderd. Als ik nog 20 jaar lid ben, dat ik kan terugkijken wat ik vond toen ik 30 was."

Petra (58), OG, is echt al heel lang lid: "Ik ben echt al heel lang lid, ik doet dit al jaren. Hoe lang precies kan ik me niet eens meer heugen. Het is iets wat ik gewend ben, moet ik eerlijk zeggen. Ondertussen heb ik al aan zoveel onderzoeken mee gedaan."

Ja, lieve mensen, dan kunt u zich wel druk maken over een asiel-, woon- of stikstofcrisis, maar de voornaamste crisis in dit land is vooralsnog existentieel van aard.

Wat op het spel staat, tevens stamcafé

Er komt een moment dat uw (klein)kinderen u vragen wat u in het zonnige najaar van 2024 deed om te voorkomen dat Arnold Karskens van televisie verdween. Stond u aan de zijlijn en keek u toe? Dan was u medeplichtig. There are no innocent bystanders. Vanaf hier is het namelijk menens. Vanmorgen verscheen een rapport waaruit de ongeïnformeerde lezer kan opmaken dat Karskens geen ideale hoofdredacteur is (de ongeïnformeerde lezer deed dit dan ook, red.). Hij boezemde zijn onderdanen angst in en verbood ze (naar verluidt!) krieties te zijn op de VVD, BBB, NSC, PVV, en nou ja, het is inderdaad nogal hufterig om JA21 zo buiten beschouwing te laten. Wie het kleine niet eerdmans is het grote niet weerdmans (sorry). 

Zal allemaal best. 

Maar vergis u niet: als de goede man definitief vertrekt bij Ongehoord Nederland, zien we hem niet meer terug in Hilversum. Niet achter de schermen, en al helemaal niet voor de camera. Dood- en doodzonde, want in tegenstelling tot andere Hilversumse hoofdredacteuren is Arnold Karskens veel meer dan een omhooggevallen omroeppoliticus. Arnold Karskens is een gevoel, Arnold Karskens is het laatste restje VOC-mentaliteit, Arnold Karskens is een manier van leven, Arnold Karskens is cultureel erfgoed, Arnold Karskens is een wereldbeeld. Arnold Karskens is 4-3-3, ook als je al jaren geen fatsoenlijke buitenspelers meer ter beschikking hebt. Arnold Karskens is het type mens dat een omroep opricht, na veel gesteggel een eigen journaal op zender krijgt, en zichzelf in dat eigen journaal vervolgens een vaste plek gunt om elke uitzending zijn eigen column voor te dragen, zonder zich daarbij te laten afremmen door het voor iedereen waarneembare feit dat hij helemaal niet kan voordragen. Arnold Karskens is lef, bravoure, overwinningsdrang. De laatste rock-'n'-roll ster van Nederland.

Daarom, ter ere van de Grote Kale Leider: zijn acht beste columns, keurig netjes onder elkaar. Kijk ze en kom in verzet.

Smaad en laster

Nieuw hoofdstuk in nu al onze favoriete mediasaga van 2024. Arnold Karskens, tot deze zomer alleenheerser bij een omroep voor en door hele en halve idioten, gooit er een aangifte tegenaan. In augustus viel Karskens ten prooi aan een paleisrevolutie, toen de Raad van Toezicht hem plotseling op non-actief stelde. Want: angstcultuur! Dictatoriaal oorlogsregime! Tyfuslelijke vormgeving! Sindsdien staan de hele idioten (Raisa Pompidom en consorten) lijnrecht tegenover de halve (onder aanvoering van de inmiddels definitief geschorste Karskens). Tussen de bedrijven door ontdekte Trouw (hahaha!) dit weblog nog dat PVV-minister Reinette Klever er als zakelijk directeur een spoor van nepotisme achterliet. Afijn, de Grote Kale Leider zat al die tijd kogels te tellen op zijn vakantieadres en is nu dus klaar voor een vuurgevecht. Zijn advocaat laat weten aan het AD: "Mijn cliënt zou grensoverschrijdend gedrag hebben vertoond, vrouwonvriendelijk zijn, woedeaanvallen hebben; noem maar op. Wij hebben de RvT van Ongehoord Nederland herhaaldelijk gezegd dat dit op niks is gebaseerd. Dat wordt namelijk nergens onderbouwd. Ook hebben wij geprobeerd dit onderling met de RvT te regelen, maar ze blijven over de aantijgingen berichten op de website van ON en via de media. Wij zien geen andere weg dan de toezichthouders en het bestuur aan te klagen voor smaad en laster. Binnenkort kloppen wij hiervoor aan bij de politie."

Lang verhaal kort: shit just got real.
UPDATE 11 oktober: Arnold Karskens nu officieel ontslagen door Bauke Geersing en die andere mafklappers

Ach je probeert eens wat

Wie zijn die mensen, vroeg Sigrid Kaag zich af, en ze werd gekastijd om die uitspraak, niet geheel onterecht, maar als we eerlijk zijn is er voor iedereen wel een gelegenheid waarbij die vraag zich aan je opdringt, en voor ons was dit de rij voor de NRC-boot met Charles Groenhuijsen. 

Want wie heeft er nu in vredesnaam €129 voor over om drie uur lang opgesloten te zitten met 's lands op een na bekendste Amerikadeskundige - zonder ontsnappingsroute?

Dit is niet normaal

Kijk, dit is machiavelliaanse machtspolitiek in optima forma: jarenlang tiranniseerde WNL-oprichter en hoofdredacteur Bert Huisjes de werkvloer, dat lekte uit, er kwam een rapport om te onderzoeken hoe erg het allemaal was, dat rapport lekte niet uit, maar was volgens de Raad van Toezicht (vriendjes van Huisjes) reden om hem niet terug te laten keren in zijn oude rol als hoofdredacteur, maar wél als mediadirecteur (hiërarchisch en financieel boven de hoofdredacteur, red.).

Bekend is inmiddels dat Huisjes iemand is die graag mensen vernedert, hoe lager in rang, hoe beter. Het lastige: niet bekend is wat er daarover precies in het KPMG-rapport staat.